Kinabukasan ay sakay na ulit sila ng bus pabalik sa Manila kasama ang ka-team nila. Diretso sila sa condo nilang mag-asawa ng makarating sila. Hindi nagsuot oa kung saan-saan. Gusto na din naman Laarni magpahinga dahil ramdam niyang pagod na pagod siya. Ewan ba sa kanya, hindi naman siya ganito na madaling mapagod. Ang lakas ng resistensya pero ngayon wala siyang gana. Para siyang lantay na gulay magbabad sa kama niya. “Sweetie, are you okay?” tanong ni Kyre sa kanya. “Oo. Gusto ko lang matulog saglit. Parang ang sakit ng katawan ko,” reklamo ni Laarni sa asawa. “Okay, I'm just going to massage you so you can rest peacefully,” sabi ni Kyre sa kanya. “Yes, please. Mukhang kailangan ko nga ng massage,” wika ni Laarni at dumapa na sa kama. “Alright, sweetie. Wait here. I just get some massage oil,” sabi ni Kyre na tinanguhan lang ni Laarni. Umayos ng pagkadapa ni Laarni sa kama at ipinikit ang mga mata. Naramdaman na lang niya ang mahinang pagmasahe ni Kyre sa kanya. Nakaka-re
“Anong meron? Bakit kayo magkasama ni Kyre?” tanong ni Jen habang napapakulo ng tubig para sa noodles na binili ni Laarni kanina sa baba. “Ang totoo, best. Kasal na ki ninKyre.” sagot ni Laarni. “Ano?!” Gulat na wika ni Jen. “Alam ba nila tita?”“Hindi eh. Ako ko pang malaman nila. Baka magalit sa akin,” sagot ni Laarni. “Nako, best. Dapat sabihin mo kina tita. Baka mas lalong magalit sayo kapag nilihim mo pa,” payo sa kanya ni Jen. “Saka na siguro best kapag handa na ako. Saka bago pa lang naman kami ni Kyre. Enjoy ko muna na kasama siya ng siya lang,” sabi ni Laarni. “Ayeee, sana all,” tukso sa kanya ni Jen. Napangiti naman si Laarni sa kaibigan. “Happy for you, best.”“Salamat, best,” sagot ni Laarni. “Kayo ni Racho kumusta?”“Okay naman kami. Walang problema,” sagot ni Jen.“Buti pinayagan kang magkaroon ng apartment at hindi pinilit na sa condo ka niya titira,” saad ni Laarni. “Wala rin naman siyang magagawa. Sa gusto kong may sarili ng tahanan. Anong magagawa niya?” pa
“Anak, nasa labas na raw si Kyre,” imporma ni Ethel kay Laarni na kasalukuyang nasa sala nanunuod ng tv kasama si Jen. “Ganon ba? Sige, mmy. Una na kami ni Jen.” Paalam niya sa ina. “Abay, di kayo dito matutulog?” reaksyon ni Ethel sa desisyon ng anak. “Hindi na, mmy. Maaga kami bukas sa training. Kailangan nandoon kami before 6am,” sagot ni Laarni. Bahagya namang nalungkot si Ethel. Malaki na talaga ang anak niya. Marunong ng mag-desisyon para sa sarili. Di na siya magtataka kung isang araw mag-aasawa na ito. Ngayon pa lang kailangan na niyang ihanda ang sarili kapag darating ang araw na ito. Kailangan niyang sanayin ang sarili na mag-isa na lang sa buhay. “Mmy, malungkot ka na naman,” puna ni Laarni sa ina. “Ah, wala, wala. Papasokin n'yo muna si Kyre. Baka nagutom yun. Pakainin n'yo muna,” sabi ni Ethel. “Hindi na daw, mmy. Sinundo lang talaga kami,” pagtanggi ni Laarni. Napatango naman si Ethel. “Magdala na lang kayo ng maja para may pang-snacks kayo mamaya,” sabi pa ni
Palabas na sina Kyre at Laarni sa Arena kung saan ginanap ang laro nila ngayon. As usual, panalo sila sa larong ito. At itong asawa ni Laarni n si Kyre ay hindi rin magpapahuli. Talagang nanood din ito ng laban ng asawa niya. “Sweetie, dito ka lang. Kukunin ko lang ang sasakyan sa parking. Alam kong pagod kana kaya dito kaa muna,” saad ni Kyre sa asawa. “Sige,” sagot ni Laarni at umupo sa may bench. “Mabilis lang to,” saad ni Kyre na tango lang ang sinagot ni Laarni. Nang mawala si Kyre sa harap niya ay napa hilot sa batok si Laarni. Pansin niya ang pagiging mabigat ng katawan niya parang gusto na lang niyang humilata sa kama. Pero alam niyang hindi pa ito ang tamang oras para matulog. Napaangat si Laarni ng tingin ng may mga paa siyang nakita sa paanan niya. At nakita niyang si Vivoree ito kasama ang ilan sa mga teammates niya. Nakahalukipkip lang to sa harapan niya kaya tumayo siya upang harapin ito.“May kailangan kayo?” tanong ni Laarni sa mga ito.“What’s your relationsh
Tulog na tulog si Laarni sa tabi ni Kyre samantalang si Kyre ay naka-cellphone lang. Sa kabilang braso niya ay ang ulo ni Laarni. Hinalikan niya ang noo ng asawa bago ibinalik ang tingin sa cellphone niya. May tini-check kasi siya na email mula sa accounting department. Biglang may tumawag sa cellphone niya na numbero lamang. Pero parang sa familiar ang numero na ito kaya naman ay sinagot niya. “Kyre, where are you? Kanina pa kami dito?” bungad agad ni Vivoree na nasa kabilang linya. Napatingin si Kyre sa wall clock at nakita niyang 11 pm na ng gabi. “I'm sorry, tulog na kasi si Laarni kaya hindi na kami makapunta.”“Kami? Ikaw lang ang ini-invite namin. Hindi kasam si Laarni doon,” sagot ni Vivoree.“Vivoree, I can't leave Laarni alone,” sagot ni Kyre. “Ano siya, bata?” Sabi naman ni Vivoree. “Saka baka kayo magkasama?”“Anong problema kung magkasama kami? We're a couple. Natural lang na magkasama kami,” sagot ni Kyre na halatang napikon sa kausap. “I'm sorry, I cross the
Tuwang-tuwang pinagmasdan ni Laarni ang mga pictures niya naka-post sa Facebook. Kung kaning FB account? Doon lang naman sa mga empleyado ng kompanya ni Kyre na nagpapicture kanina sa kanya. Syempre nangunguna si Sheena sa mga nagpo-post nito. Kung nagtatataka kayo kung paano nakita ni Laarni ay naka-follow lang naman ang mga ito sa official fb page account niya. “Ang kukulit din naman pala ng mga ito,” bulong ni Laarni sa sarili.Natawa na lang si Laarni sa pictures niya kasama siya. Hindi niya akalain na may mga taong gustong makilala siya. Natigil lang ang pagtingin-tingin niya sa mga pictures niya sa Facebook ng pumasok si Sheena. Napaangat din si Laarni ng tingin upang pakinggan kung ano ang sinasabi nito. “Sir, Mr. Fuentabella is in the lobby po. Papasukin ko ba?” tanong ni Sheena sa asawa niya. “What does he want?” tanong naman ni Kyre dito at napatingin pa sa relo na pambisig. Marahil ay tiningnan kung anong oras na. Nagkibit balikat lang si Sheena sa tanong na iyon
Hindi maipinta ang mukha ni Laarni habang tinitingnan ang sina Kyre at Vivoree na nag-uusap tungkol sa negosyo. Ang dami kasing tanong ng babae tungkol dito na hindi niya alam kung kailangan ba talagang itanong yon.Siya na hindi maka-relate ay nagmistulang third wheel sa lakad nilang ito. Buti na lang at nandito rin si Sheena. Nilibot nila ang buong plantasyon at ngayon ay nasa factory sila kung saan ginagawa ang strawberry juice. Kaya pala M & Berries flying troops ang pangalan ng volleyball team nila dahil ang ibig sabihin pala nito ay M stand for Mendoza at ang Berries ay mga iba’t-ibang klase ng prutas tulad ng strawberry, blueberry, mulberry, dewberry na mula pa sa sariling nilang farm na nasa Baguio.“Alam mo, Miss Lani. Parang ayaw ko dyan kay Vivoree. Nakita ko ang galawan niya sa loob ng court, mapanakit.” Puna ni Sheena dito pero sa tunong sila lang nang nakakarinig.“Sssh, marinig ka,” saway ni Laarni kay Sheena. “Ah, basta ayaw ko sa kanya. Feeling ko may gagawing hind
“Bakit ang baho mo?” tanong ni Laarni kay Kyre. Halos masuka siya sa baho ng asawa niya. Inamoy naman ni Kyre ang sarili ngunit wala naman siya naamo na hindi kanais-nais na amoy. “Wala naman ah?” sagot ni Kyre saka binalingan si Sheena. “Mabaho ako?” Inamoy naman ni Sheena ang amo. “Hindi naman pero parang dumikit ang amoy ni Miss Vivoree sayo.”Matapos mabanggit ang pangalan ni Vivoree ay mas lalong nasusuka si Laarni. Mabuti na lang at may trashcan sa malapit doon niya inilabas ang lahat ng kinain niya. “Are you okay, sweetie?” nag-alalang tanong ni Kyre sa kanya.“Oo, okay na ako. Pero gusto ko nang umuwi,” sagot ni Laarni. “Alright, let's go home.” Sabi ni Kyre. “Sheena, ikaw na muna ang bahala dito. Call me if there's a problem.”“Yes, sir,” sagot naman ni Sheena. “Good. Una na kami,” sabi ni Kyre sa secretary niya. Nang tumango si Sheena ay inakay na ni Kyre si Laarni sa parking lot kung saan ang sasakyan niya nakaparking. Sa sasakyan ay tahimik si Laarni. Wala siya s