"Okay, sabi mo eh..." He then said after he stared at me for so long. "But still, whenever you wanted to shift and find another man to keep... choose me. Subok na at maaasahan, I can make you scream kahit ilang round pa yan." He smirks but his eyes were serious.I heard him sigh before he turns around. Kaagad ko naman siyang tinawag bago pa siya makalayo."Axel..." Huminto nga siya pero 'di naman ako nilingon. "Please... give up," I said almost whispering. Doon palang siya lumingon upang humarap sa akin na may nakakalokong ngiti sa labi, ngunit walang emosyon ang mga mata."Where is the exciting part if I give up easily?" Hindi ako nakasagot sa tanong niya. Isa pa, ano bang mayroon sa aming dalawa? We can't call ourselves FUBU, dahil hindi naman kami nagkikita para lang doon. Para kaming free taste na inaalok, pero ng matikman... hindi na tinigilan. "No pressure Shaira. But I just want you to know that one mistake... leads you to do more. And that is always my pleasure." Matapos niya
Pakiramdam ko ay namamanhid na ang hita ko dahil sa mabigat na bagay na nakadagan doon. Ganoon pa man, komportable ako sa kinahihigaan ko. It was hot. Smells good. And most especially it was moving, para akong hinihele.Dahan-dahan akong nagmulat ng mata upang kompirmahin kung gumagalaw nga ang inuunanan ko. And yes, it was..."What the f?!" Nabibiglang usal ko ng mapa-isip kung bakit gumagalaw ang unan ko.Bumalikwas ako ng bangon ngunit ang matigas na braso na nakayakap sa baywang ko ay lalong humigpit. Nanlalaki ang mata, at may kung anong takot at kaba na nanalaytay sa katawan ko."V-Vera?" I whispered. Bakit naging mabalahibo ang kamay ni, Vera? Maugat, at higit sa lahat mabigat? "Morning," he whispered back to my ears. Libo-libong bultahe ng kuryente ang naramdaman ko ng dahil sa mainit at mabango niyang hininga sa umaga. But wait, that voice... he sounds like..."X?" I closed my eyes tighter as I whispered his name."Hindi mo pa nga ako pinipili... X agad?" I heard his laughte
Matapos ang non-stop bangayan ay nakarating na rin kami sa aming date place kuno. It was a long drive, nakatulog nga rin ako sa biyahe pero sulit naman ng makarating na kami."Whenever I wanted to be alone and think about life... dito ako nagpupunta." I look at Axel who seems serious about what he told me. Marunong din naman palang mag seryoso ang tukmol na ito."So this is your escape place?" I ask him while staring at the lake.Where here in Tagaytay, sa isang sikat na Hotel dito sa Tagaytay ako dinala ni Axel. Napakalapit lang ng The Lake Hotel sa mismong Taal Lake, ngunit hanggang tingin lang ako. Kinakabahan kasi ako na baka biglang sumabog ang Taal Volcano at mabura ako sa mundo ng di-oras. Tho, this place is breathtaking. Napakaganda, tahimik at higit sa lahat... payapa."Ngayon dalawa na tayong pupunta rito," nakangiting sagot niya. He was so handsome whenever he smiled. His eyes seem sparkling and his lips... it's inviting me to smile too. "You stared too much that I'm afraid
"Let's talk."'Yon kaagad ang bungad sa akin ni Andrei pagka-uwi ko galing sa date kuno namin ni Axel. He was standing in front of my unit's door while I had just come out of the elevator.Seryoso siyang nakatitig lang sa akin, ni wala nga akong emosyon na makita sa mukha niya. Higit sa lahat, parang napipilitan lang siya na kausapin ako. And now he wants us to talk? For what?I smirked and then open the door of my unit. "Come on in," baliwalang yaya ko sa kaniya. Kung dati ay excited pa ako sa tuwing magkikita kami o kaya naman ay pupunta siya rito sa unit ko, ngayon parang hindi na. Simula ng matuklasan ko ang ginagawa nila ni Jade sa likod ko'y nawalan na ako ng amor sa kaniya.Siguro nga ay out of responsibility na lang kung bakit ko pa siya kinakausap. Kung bakit pa ako nakikipagsiksikan sa kanilang dalawa. Hindi rin matanggap ng pride ko na ganoon lang pagkatapos ng lahat ng sakripisyo ko sa pesteng relasyon na mayroon kami."When do you want us to get married?" Natigilan ako
"Is everything okay?" Kaagad akong tumalikod at naglakad palayo sa tabi ni Axel ng muling lumabas si Andrei galing sa kuwarto ko. "Of course," I answered. "Anyway, dito ka ba mag di-dinner? What do you want to eat? I'll cook," tanong ko sa kaniya ng tuluyan na siyang makalapit sa amin. Damang-dama ko ang paninitig ni Axel sa akin mula sa likuran kaya naman hindi ko maiwasang makadama ng ilang. What was he thinking? Bakit ba kasi naririto na naman siya at mukhang nagbabalak ng masama?To be honest, when Axel was around... I felt nervous. Parang hindi ako mapalagay. Pakiramdam ko'y ano mang oras ay mayroon siyang hindi magandang gagawin. Kaya naman abot langit yata ang kaba ko, lalo na at narito si Andrei."Ahm... well, I have a dinner meeting at eight o'clock," aniya bago tumingin kay Axel. "You can have dinner with Axel instead. I'm sure na wala rin siyang makakasabay na kumain sa unit niya... is that okay with you bro?" Humarap naman ako sa gawi ni Axel at pinanlisikan siya ng
"Nakapag luto ka na?" maang na tanong ko kay Axel sabay hilot ng sintido. While I was busy working on my laptop, naging busy rin siya sa pagluluto. Akala ko'y nagkukunwari lang siya kanina, pero nagluto pala talaga siya."Yes Ma'am, we can eat now." He winks at me causing me to roll my eyes at him. Napakalanding lalaki talaga ng hudyong 'to. "Come on! Let's eat first, nang matikman mo naman ang napalasarap na niluto ko para sa 'yo.""Wow! Hanep sa yabang huh!" Sinara ko ang laptop ko at tumayo na upang lumabas.Pasalamat na rin ako at nagluto si Axel dahil kung ako lang ang narito hindi naman ako magluluto para sa sarili ko. Nasanay na akong umoorder na lang o kaya naman ay hindi na lang kakain. Minsan naman sapat na sa akin ang noodles o kung ano man ang natira na nasa ref.Nang makapuwesto ako sa harap ng mesa ay natameme ako. Because Axel cooked pork adobo with egg, fried hotdog, and a vegetable salad. When I look at him, he was busy preparing plates, utensils, and glass. "Niluto
When morning comes daig ko pa ang patay na kinailangang mabuhay. Bukod sa napuyat ako kagabi ka-ta-trabaho ay masakit din talaga ang ulo ko."Fuck, hindi naman ako uminom pero bakit parang may hangover ako?!" Sapo ang ulong bulong ko sa aking sarili.Ganoon pa man ay pinilit kong tumayo at nagtungo sa banyo. Kailangan kong pumunta ngayon sa Branson Technology Corp. Magkikita kami ng pinsan kong si Daryl para sa mga papeles na kailangan sa bagong project. Isa rin kasi ako sa kasosyo ni Daryl sa kumpanya nilang 'yon. Hindi man ganoon kalaki ang shares ko sa kumpanya niya ay ayos lang naman daw.Pagkapasok ko sa banyo ay kaagad na akong naligo. Kailangan ko ng magmadali dahil late na ako sa usapan. Ang halos isang oras na pagligo ko ay ginawa ko na lang dalawampung minuto. Pagkalabas ko ng banyo ay humugot na rin ako kaagad ng damit sa closet ko.Since si Daryl lang naman ang katatagpuin ko ay nagsuot na lang ako ng simpleng white crop-top at boyfriend jeans. White sneakers naman sa paa
"So? What is this project all about?" Maya-maya at tanong as akin ni Axel. He seems serious and focus on the proposal that I made. Binasa niya talaga 'yon at mabusising nagtatanong kung mayroon siyang hindi naintindihan.Marunong naman palang magseryoso ang maharot na lalaking ito. Now I know... work is work pag nasa loob siya ng conference. Pero pag nasa labas na... no comment na lang."That's the Alastair Resort's renovation. Hindi naman siya ganoon kalaki dahil hindi naman buong resort ang nais ipa-renovate ng may-ari. However, the owner wanted to renovate the resort for a short period of time. Medyo maliit ang budget nila para sa pagpaparenovate ng..." Tumingala ako at nag-isip ng tamang sasabihin. "...almost half of their resort I think. Daryl and his friend talk about that too, hindi ko nga lang alam kung ano ang napag-usapan nila."Tumatango-tango siya sa mga sinasabi ko habang nakatingin sa papeles na hawak niya. Hindi ko alam kung okay ba sa kaniya ang proposal o hindi. Kapa
Things getting more complicated every day. Each day I woke up feeling empty. Halos araw-araw akong tulala at wala sa sarili. One week after the incident happened in my unit, I've never seen Axel's face again. While Andrei keeps on bugging me and wants me to give him another chance. Sad to say... I can't"What do you think, Sharia?"I heard my name but I didn't say a thing. My mind was busy thinking about Jade's situation right now. After I found out that she was pregnant, I could not help but think about her baby. Paano ang bata kapag natuloy pa rin ang kasal namin ni Andrei? Wala siyang kikilalaning ama. "Earth to Shaira!"I look at the man who's looking at me with what-the-fuck face. I was dumbfounded. Ano nga ba ulit ang sinasabi niya? "S-Sorry, it's just that..." yumuko ako at napabuntong hininga. "...I'm not feeling well."Bakit ba nawala sa isip ko na nasa isang mahalagang meeting nga pala ako ngayon? Na ang mga kasama ko sa loob ng conference meeting na ito ay mga naglalakiha
"Hey, are you sure you're okay?" Nag-aalalang tanong sa akin ni Axel. Matapos ang nangyari ay inihatid niya na rin kaagad ako sa condo ko. Kanina ko lang ulit naranasan ang mag breakdown ng ganoon. Nakakahiya rin dahil sa dinami-dami ng taong puwedeng makakita ay si Axel pa talaga."Y-Yes, thanks..."Akmang ipapasok ko na ang susi sa doorknob ng mapansin kong hindi 'yon naka-lock. Nangunot ang noo ko dahil hindi ko ugaling iwanan ang condo ng hindi naka-lock kahit na nga ba secured ang buong unit dito."Is there something wrong?" Nagtatakang tanong ni Axel na ngayon ay nasa gilid ko na.Napalingon ako sa kaniya ng nakakunot pa rin ang noo kaya naman siya na ang nagkusang nagbukas ng pinto. Ganoon na lang din ang pagkunot ng noo niya ng mapagtanto niyang hindi nga talaga 'yon naka-lock."I swear, ni-lock ko-""Sino pa ang may susing hawak dito sa unit mo?" Agap niya saka dahan-dahang pumasok sa loob."Si Andr-"Hindi ko na natapos pa ang nais kong sabihin ng may marinig akong boses ng
Simpleng breakfast lang ang niluto ni Axel. Such as pritong itlog, bacon at hotdog. May fried rice rin, toasted bread at higit sa lahat ay may coffee. I don't have a fucking idea that Axel can actually prepare such foods that we have already on the table."Eat up, ihahatid na rin kita sa condo mo mamaya." Nakatitig lang ako sa pagkaing inihanda niya at hindi pa rin makapaniwala. Bukod sa kasambahay namin sa bahay, tanging si Axel palang din ang taong ipinagluto ako. Tho, Andrei wanted to cook for me too, ngunit dahil gusto kong magpa-impress sa kaniya noon, siya ang ipinagluluto ko. Kahit na nga ba hindi naman talaga ako marunong. Kahit na magkandasugat-sugat ako kahihiwa. Magkandapaso-paso kaluluto, pero sa bandang huli ay mauuwi rin sa wala ang pinaghirapan ko dahil hindi naman gugustuhing kainin ni Andrei ang mga niluluto ko.Kaya siguro mas pinili niya si Jade kaysa sa akin. Because Jade is good in everything. Perfect from head to toe. Sino nga ba ang hindi gugustuhin ang babaen
"Like what you see?" tanong sa akin ni Axel ng may kislap sa mga mata.Wala na siyang pangtaas na damit, at tanging boxer na lang ang natitirang saplot sa katawan niya. At nang hawakan niya ang garter ng boxer niya upang ibaba 'yon ay napapikit na lang ako. Oh, men! This is a temptation to the highest level!"Strip your clothes off or I'll rip them off," aniya dahilan upang magmulat ako ng mga mata. Ngunit ng gawin ko 'yon ay kitang-kita ko kung paanong namilog ang naghuhumindik niyang alaga. Fuck! Hindi ako makapaniwalang kinaya ko ang gano'n kalaki!"Why are you doing this? Just because I told you to help me forget the pain that I'm feeling ay gagawa ka na ng kasalanan. Ikakasal na ako Axel." Kahit ako ay hindi ko na rin maintindihan pa ang sarili ko. Mahal ko si Andrei kahit ilang beses niya na akong ginago, pero tanging kay Axel ko lang naramdaman ang paghahangad. Dahil ba hindi kami nagkaroon ng pagkakataon ni Andrei na gawin kung ano man ang nagawa namin ni, Axel? O dahil mas
Mataman lang akong nakatingin sa gawi nina Andrei at Jade na masayang kumakain. Sa sobrang focus nila sa isa't isa, ni hindi na nila namalayang pumasok kami ni Axel dito sa restaurant na kinakainan din nila.Apat na table ang layo namin mula sa table nila. Mayroon ding couple na nakaupo sa dalawang table na namamagitan sa table namin at nina Andrei, kaya naman hindi kami mahahalata kung sakaling mapalingon sila sa amin."Are you okay?" Ni hindi ko na magawang tignan man lang si Axel kahit na nakailang tanong na siya sa akin no'n. Alam ko naman na concern lang siya sa akin at sa nararamdaman ko. Sino ba ang hindi? Eh pinsan niya lang naman ang nanggago sa akin.And no... I'm not okay. Dapat ko bang ikatuwa na makita ang fiance kong masayang kumakain kasama ang kapatid ko? Sa bawat pagsubo nila ng pagkain sa isa't isa, sa bawat malalagkit na tinginan nila, sa bawat ngiti at paminsan-minsang paghawak nila sa kamay ng isa't isa... Dapat ko bang ikatuwa 'yon? Lahat ng 'yon ay hindi man lan
"So? What is this project all about?" Maya-maya at tanong as akin ni Axel. He seems serious and focus on the proposal that I made. Binasa niya talaga 'yon at mabusising nagtatanong kung mayroon siyang hindi naintindihan.Marunong naman palang magseryoso ang maharot na lalaking ito. Now I know... work is work pag nasa loob siya ng conference. Pero pag nasa labas na... no comment na lang."That's the Alastair Resort's renovation. Hindi naman siya ganoon kalaki dahil hindi naman buong resort ang nais ipa-renovate ng may-ari. However, the owner wanted to renovate the resort for a short period of time. Medyo maliit ang budget nila para sa pagpaparenovate ng..." Tumingala ako at nag-isip ng tamang sasabihin. "...almost half of their resort I think. Daryl and his friend talk about that too, hindi ko nga lang alam kung ano ang napag-usapan nila."Tumatango-tango siya sa mga sinasabi ko habang nakatingin sa papeles na hawak niya. Hindi ko alam kung okay ba sa kaniya ang proposal o hindi. Kapa
When morning comes daig ko pa ang patay na kinailangang mabuhay. Bukod sa napuyat ako kagabi ka-ta-trabaho ay masakit din talaga ang ulo ko."Fuck, hindi naman ako uminom pero bakit parang may hangover ako?!" Sapo ang ulong bulong ko sa aking sarili.Ganoon pa man ay pinilit kong tumayo at nagtungo sa banyo. Kailangan kong pumunta ngayon sa Branson Technology Corp. Magkikita kami ng pinsan kong si Daryl para sa mga papeles na kailangan sa bagong project. Isa rin kasi ako sa kasosyo ni Daryl sa kumpanya nilang 'yon. Hindi man ganoon kalaki ang shares ko sa kumpanya niya ay ayos lang naman daw.Pagkapasok ko sa banyo ay kaagad na akong naligo. Kailangan ko ng magmadali dahil late na ako sa usapan. Ang halos isang oras na pagligo ko ay ginawa ko na lang dalawampung minuto. Pagkalabas ko ng banyo ay humugot na rin ako kaagad ng damit sa closet ko.Since si Daryl lang naman ang katatagpuin ko ay nagsuot na lang ako ng simpleng white crop-top at boyfriend jeans. White sneakers naman sa paa
"Nakapag luto ka na?" maang na tanong ko kay Axel sabay hilot ng sintido. While I was busy working on my laptop, naging busy rin siya sa pagluluto. Akala ko'y nagkukunwari lang siya kanina, pero nagluto pala talaga siya."Yes Ma'am, we can eat now." He winks at me causing me to roll my eyes at him. Napakalanding lalaki talaga ng hudyong 'to. "Come on! Let's eat first, nang matikman mo naman ang napalasarap na niluto ko para sa 'yo.""Wow! Hanep sa yabang huh!" Sinara ko ang laptop ko at tumayo na upang lumabas.Pasalamat na rin ako at nagluto si Axel dahil kung ako lang ang narito hindi naman ako magluluto para sa sarili ko. Nasanay na akong umoorder na lang o kaya naman ay hindi na lang kakain. Minsan naman sapat na sa akin ang noodles o kung ano man ang natira na nasa ref.Nang makapuwesto ako sa harap ng mesa ay natameme ako. Because Axel cooked pork adobo with egg, fried hotdog, and a vegetable salad. When I look at him, he was busy preparing plates, utensils, and glass. "Niluto
"Is everything okay?" Kaagad akong tumalikod at naglakad palayo sa tabi ni Axel ng muling lumabas si Andrei galing sa kuwarto ko. "Of course," I answered. "Anyway, dito ka ba mag di-dinner? What do you want to eat? I'll cook," tanong ko sa kaniya ng tuluyan na siyang makalapit sa amin. Damang-dama ko ang paninitig ni Axel sa akin mula sa likuran kaya naman hindi ko maiwasang makadama ng ilang. What was he thinking? Bakit ba kasi naririto na naman siya at mukhang nagbabalak ng masama?To be honest, when Axel was around... I felt nervous. Parang hindi ako mapalagay. Pakiramdam ko'y ano mang oras ay mayroon siyang hindi magandang gagawin. Kaya naman abot langit yata ang kaba ko, lalo na at narito si Andrei."Ahm... well, I have a dinner meeting at eight o'clock," aniya bago tumingin kay Axel. "You can have dinner with Axel instead. I'm sure na wala rin siyang makakasabay na kumain sa unit niya... is that okay with you bro?" Humarap naman ako sa gawi ni Axel at pinanlisikan siya ng