Chapter 5

Zeph Pov

Hindi ko maiwasang mapatitig sa mukha ni Alpha Hunter na ngayon ay nakatitig din sa akin. Tunay ngang napaka-guwapo niya at ang isang katulad ni Hillary lamang na anak ng isang beta ang nababagay sa kanya. Maganda kasi si Hillary, matalino at anak ng pangalawa sa alpha na may pinakamataas na rank sa isang pack. Ang kaso ang panget ng ugali niya kaya hindi rin pala siya nararapat na maging luna ni Alpha Hunter. Medyo napangiwi ako sa huling mga sakita na naisip ko patungkol kay Hillary. Kung nababasa lamang niya ang aking isip ay natitiyak ko na kinalbo na niya ako ngayon. Pasalamat ako na walang sinuman ang may kakayahan na basahin ang nilalaman ng aking isipan. Bagama't hindi ko kaya ang mind reader na isa sa mga common abilities ng taong-lobo na may malakas na kapangyarihan ay hindi rin naman nila nababasa kung ano ang iniisip ko. Hindi ko alam kung bakit ganoon ngunit ipinagpapasalamat ko na walang nakakabasa sa aking isip lalo na sina Hillary at Sir Keiver. Dahil kung nagkataong nababasa nila ang iniisip ko ay siguradong palaging bugbog ang aabutin ko sa kanilang dalawa. Madalas kasi minu-murder ko sa aking isipan silang dalawa lalo na si Hillary. 

"Bakit mo tinititigan si Hunter ng ganyan, Zeph? May pagnanasa ka ba sa kanya?" galit na sita sa akin ni Hillary na siyang nagpabalik sa aking isip sa sitwasyon ko ngayon. 

"Ha?" parang tangang sagot ko sa kanya. Mula sa mukha niya ay lumipad ang tingin ko sa mukha ni Alpha Hunter na nananatiling nakatingin pa rin sa akin. Ngunit wala pang dalawang segundo ay iniiwas ko ang aking paningin sa kanya at ibinaling kay Hillary na hindi ma-drawing ang pagmumukha.

"Ang sabi ko bakit mo tinititigan si Alpha Hunter? May gusto ka ba sa kanya?" nandidilat ang mga matang tanong ulit sa akin ni Hillary.

"Tinitigan ko ba siya?" tanong ko ngunit para sa aking sarili lamang. Medyo naging lutang ang isip ko kaya hindi ko yata namalayang nakatitig na pala ako ng matagal kay Alpha Hunter. "Nakatitig ka rin sa kanya, Hillary. Ibig bang sabihin ay may gusto ka rin sa kanya?" pa-inosenteng tanong ko naman sa kanya.

"How dare you talk back to me, Zeph!" galit na singhal niya sa akin na tila napahiya kay Alpha Hunter dahil sa sinabi ko. Ano ba ang ikakahiya niya gayong halos lahat ng mga tao ay alam na may gusto siya sa aming alpha?

"Interesting," sambit ni Alpha Hunter. Hindi ko alam kung ako ba ang kinakausap niya o si Hillary. Pero sa akin kasi siya nakatingin nang sinabi niya ang katagang iyon kaya baka ako nga ang kinausap niya.

"I'm sorry, Alpha Hunter. Hindi ko alam na sa'yo pala ang panyo na ito," paumanhin ko sa kanya. 

"Naibalik mo na ang panyo ni Alpha Hunter kaya tumayo ka na diyan at umalis, Zeph. At sa susunod ay huwag ka nang mamumulot ng panyo na hindi sa'yo," mariin ang boses na utos sa akin ni Sir Keiver.

"Kung alam ko lang na ang alpha namin ang nagpahiram sa akin ng panyo kanina ay hindi ko na sana tinanggap pa," mahina ang boses na kausap ko sa aking sarili at tanging ako lamang ang nakarinig. Ngunit nang muli akong mapatingin sa mukha ni Alpha Hunter ay nakita kong nakakunot ang noo niya na tila ba may hindi ito nagustuhan. Kinabahan ako na baka narinig niya ang sinabi ko kaya mabilis kong inalis sa kanya ang aking mga mata pagkatapos ay pabigla akong tumayo para umalis na.  Nakalimutan ko na pinatikim pala ako ng lashes ni Sir Keiver at pagtayo ko ay biglang naramdaman ko ang matinding kirot sa aking likuran kaya hindi sinasadyang bumuway ang aking pagkakatayo. Akala ko ay matutumba ako ngunit hindi nangyari dahil mabilis akong naagapan ni Alpha Hunter. Maliksing naipalibot niya sa aking baywang ang isa niyang braso at automatic namang pumalibot ang isa kong braso sa kanyang leeg kaya hindi ako natumba. Napaangat ako ng tingin sa mukha niya dahil nag-alala ako na baka magalit siya sa ginawa ko. Nang makita kong nakatingin siya sa akin habang nakakunot ang noo ay bigla akong napabitaw sa kanya. Ngunit sa pagkakataong ito ay siniguro ko na hindi na ako matutumba sa pagkakatayo. 

"Sorry ulit, Alpha Hunter. Instinct lamang ang nangyari kaya napakapit ako sa'yo," mabilis kong paliwanag sa kanya.

"Really interesting," sambit ni Alpha Hunter. Hindi ko alam kung sino ba ang tinutukoy niyang interesting. Pero bakit naman sa akin siya nakatingin?

"Pumasok ka na sa kuwarto mo, Zeph," malakaa ang boses na utos sa akin ni Sir Keiver. Walang kibo na naglakad ako palayo sa kanila matapos kong tapunan ng huling tingin si Alpha Hunter.

Paika-ikang naglakad ako papunta sa kuwarto ko. Hindi ko napigilan ang mapaungol ng bahagya nang maupo ako sa bedside ng aking higaan.

Unexpected ang pagdating ni Alpha Hunter ngunit nagpapasalamat pa rin ako na dumating siya dahil hindi na itinuloy ni Sir Keiver ang paglatigo sa akin. Kung hindi siya dumating ay baka gumagapang na naman ako ngayon papasok sa kuwarto ko dahil hindi ko kayang tumayo dahil sa sobrang sakit ng katawan ko. 

"How dare you para ipahiya ako, Zeph!" galit na sabi ni Hillary na biglang sumunod sa akin sa loob ng aking silid. Bago pa ako makapagsalita ay nakalapit na siya sa akin at binigyan ako ng isang malakas na sampal. "Subukan mo pa akong ipahiya sa harapan ni Alpha Hunter ay tinitiyak ko sa'yo na hindi lamang iyan ang matitikman mo," banta niya sa akin bago lumabas sa maliit at masikip kong kuwarto.

Napahawak na lamang ako sa aking pisngi na nasampal ni Hillary. Bigla iyong nangapal at humapdi. Pagtingin ko sa aking palad ay may dugo kaya dali-dali akong nagtungo sa harapan ng lumang aparador na may salamin. Maliban sa mahapdi ang pisngi ko dahil sa malakas na sampal ni Hillary ay may sugat din pala ang mukha ko. Isang maliit na  scratch na natitiyak kong galing sa kanyang suot na singsing. May singsing kasi ang isang daliri ni Hillary kaya iyon ang humiwa sa pisngi. Malungkot na napatitig na lamang ako sa repleksiyon ko sa salamin. Kailan kaya ako makakaalis sa pagiging alipin sa bahay na ito? Kailan ba ako makakaligtas sa sitwasyon kong ito? Forever na lang ba akong ganito? Isang mahina at inaaping taong-lobo?