Nanatiling nakamasid sa kawalan si Cuhen nang gabing iyon sa labas ng terrace. Nasa isang kamay niya ang bote ng whiskey. Damn! Hindi siya dinadalaw ng antok kahit gusto niyang matulog. May bumabagag sa kaniyang isip at hindi niya alam kung. Tinungga niya ulit ang whiskey at padarang na humiga sa kama. Gusto niyang magwala sa isiping buong araw siyang pinagtaguan ng dalaga sa kwarto nito.
Lalabas lang ito at kakain pagkatapos, magtatago ulit sa silid nito na parang may nakakahawa siyang sakit. Kung sabagay, hindi niya ito masisisi, gwapo ang pinsan niyang si Azael. Pero fuck! Mas gwapo yata siya.
Bigla siyang napatayo at nagtungo sa silid ni Ellah. Nasa labas siya ng pintuan nakatayo at nagdadalawang isip kumatok. Alam ni Cuhen na hindi siya pagbubuksan nito. Wala rin siyang sasabihin sakaling pagbuksan siya ng dalaga. Damn! Ano ba ang nangyayari sa kaniya? Nagpasya siyang bumalik ng kaniyang kwarto at pabalang na humig
Padaskol niyang nilapag ang bote ng alak. Tamang-tama, inaantok na siya at pwede na siyang makakatulog nito. Mabilis siyang umakyat patungo sa kaniyang silid.Kinabukasan, maaga pa rin siyang nagising. Naghanap siya ng pwedeng lutuin sa umagang iyon. It sucks him! Hindi niya alam kung ano man lang ang paborito ng dalaga. Tinawagan niya si Farhisst."Yes?" bungad sa kaniya ni Farhistt. Halatang kagigising lang."Pwede mo ba i-send sa'kin ang files ni Ellah? Dapat kong malaman kung anong paboritong pagkain niya. Shit! I don't have much time so send it to me!"Napabuntunghinga na lamang si Farhistt sa kabila, "Yeah, wait." At narinig niyang may kinalikot ito sa kabilang linya sabay may nag-pop message sa kaniyang cellphone. Napahinga siya ng maluwang. Maasahan talaga si Farhistt sa lahat ng bagay.Nabasa niyang mahilig sa seafoods ang dalaga. Paboritong kulay ay bluegreen
Halos mabaliw siya nang gabing iyon sa paghahanap sa dalaga. Nag-suntukan pa sila ni Herrence sa sobrang galit niya. Hindi naman ito lumaban at hinayaan lamang siya. Halos suyurin niya na ang bawat kagubatan at isla nang gabing iyon pero walang dalagang lumitaw. Damn! He almost cried in frustration. Halos hindi siya makatulog. Panay suntok lang ang ginawa niya sa pader at nagdudurugo lang ang kaniyang kamao. Hindi niya matanggap sa isip na baka nahulog ito sa bangin o kaya nabagok ang ulo o naman kaya nalunod sa dagat. Damn! Saan ba kasi ito?Lahat ng tao sa isla ay hindi natulog. Pinahanap niya pero walang makapagsabi. What the hell! Mas dumoble ang kaniyang takot. Fuck it! Bukas na bukas rin ay ang kabilang bayan ang ipapasuyod niya. Alam niyang walang masamang nangyari rito. Yeah, iniisip niyang tinakasan lang siya nito. Damn! He'll move heaven and earth makita lang ito!But damn it! Kinabukasan, nakita niya si Kleve Vergan. Ang lalaking dahilan
Napaikot na lang ng mata si Vraiellah nang pumasok siya ng kaniyang silid. Minsan gusto na talaga niyang tuktukan ang ulo ni Cuhen, pasalamat lang talaga ito at mahal na mahal niya ito pero sa tuwing nakikita niya ang gwapong pagmumukha ng binata, naiinis siya at ang sarap pagsisipain nito hanggang sa tumakbo na umiiyak. Kung hindi lang sa sugat at kamay nitong nagdudurugo, hindi niya na ito nilapitan at ginamot.Puro prutas lang ang kaniyang kinain nang araw na iyon dahil iyon ang kaya niyang sikmurain para hindi siya magsuka. Wala rin siyang planong ipaalam sa binata at sa kilos nito, mukhang wala pa itong alam na nagdadalang tao siya sa anak nila. Mas okay na iyon, ayaw niyang may alam ito.Balang-araw rin ay aalis siya sa islang iyon. Naghihinatay lang siya nang tamang pagkakataon na makaalis. Naiiinis siya at nagagalit sa tuwing nakikita niya ang mukha nito kaya bago pa niya ito tirisin, kailangan niya munang makalayo sa lugar na iyon at ang ta
Sa sobrang makapangyarihan ng pera, nakalabas si Ellah ng Pilipinas na walang ginasto kahit piso o anuman dalang damit. Basta lang siyang sinakay ni Azael sa private plane nito na halatang nakahanda na sa araw na iyon patungong Russia.This is it! Malaya na nga siya... Pero pakiramdam niya biglang nakaramdam ng hungkag ang puso niya. Hindi! Inis siya sa lalaki at hindi siya mahal nito kaya mabuti itong ginagawa niya. Nagtataka lang siya kung matalik na magkaibigan at magpinsan ba talaga ang dalawa at mukhang nagpapatayan ito patalikod. Pinagkibit na lamang niya iyon ng balikat at hinayaan ang mga ito, wala siyang pakialam. Basta ang tanging gusto niya ay makatakas at makalayo.Kompleto ang kagamitan ng rest house ni Azael ng dumating sila ro'n mula sa napakahabang byahe. Malapit ito sa dagat at malayo sa kabihasnan. Mula sa damit pambuntis hanggang sa pagkain ay nakahanda. Mukhang pinaghandaan talaga nito an
Puro pasa ang mukha ni Azael ang dumungaw sa kwarto niya kinabukasan. Pero nakangiti pa rin ito na parang nanalo ng lotto habang siya ay nakakita ng anghel na siyang magbabalik sa kaniya sa Pinas! Agad niyang niyakap ang binata habang napaaray aray ito sa ginawa niya."Ibalik mo ako sa Pinas ngayon, please!" saad niya nang bumitaw siya sa pagkakayakap dito."Bakit? Teka, wala ba rito si Cuhen? Muntik na kong patayin mapaamin lang ako tapos hindi pumunta rito? Gago 'yun ah!" Tumalon ito papasok sa kaniyang silid."Andito siya kahapon pero umalis. Nasaktan ko at sinabi niya lahat. Mahal niya ako! Azael, mahal ako ng pinsan mo kaya iuwi mo na ako ngayon din at sasabihin ko rin sa kaniya na mahal ko siya!"Napailing-iling ito at walang ibang magawa kundi sundin ang kaniyang gusto. Kaya sa araw na iyon, pinahatid siya nito sa private plane habang nagpaiwan ito. Magpapagalin
"Anything wrong?"Napalingon si Vraiellah kay Cuhen na kababalik lang. May dala itong lobster na ito mismo ang sumisid sa dagat dahil ito ang kaniyang gusto. Nasa dalampasigan siya at hinintay talaga ang pagbabalik nito. Nasa paglilihi pa rin siya at lahat yata ng pagkain na naisip ay gusto niyang kainin.Mabilis siyang lumapit dito at hinalikan ito ng buong pagmamahal. Kasama nito si Azael at himala dahil magkakasundo ang mga ito. Tingin niya talaga ay baliw ang mga ito pero mahal niya si Cuhen eh, kaya tanggap na lang niya."Hey, Ellah! Hirap na hirap kami sa lobster na hinanap mo. Jusko! Halos kapusin na ako ng hangin ayaw pa akong pasisirin paitaas nitong asawa mo. Muntik ko na nga panain iyan lobster na pag-aari ng baliw na iyan.""Fuck! What if I shoot your dick now? Sumisid ka lang at nanood sa'kin. You never tried to help me, dimwit!" Binato naman ni Cuhe
Nothing happens by chance, by fate. You create your own fate by your actions. *** Busy si Abhaya sa paglalagay ng eyebrow sa kaniyang kilay pero hindi niya makuha ang tamang timpla. Lumalagpas ang linya. Nadi-distracted siya sa tuwing lumilitaw ang mukha ng lalaki sa kaniyang isipan. Paano ba kasi kalimutan ang lalaking nagbigay ng kulay sa mundo niya? Nagsimulang pumatak ang luha sa kaniyang mata pero pinigilan niyang 'wag bumagsak iyon. Kailangan niyang maging matapang. The game she played was playing her back. Nakakalungkot lang isipin... Dahil ang larong pinasok niyang laruin ay bumalik sa kaniya at ngayon puso niya ang nakatayang pustahang laruin ng lalaking kilala niya sa pangalan Hudson Herrence Hayes. Nakikita niyang malalaki na naman ang eyebags niya at halatang ilang araw siyang walang tulog. Mapait siyang napangiti. Yes, si Hudson ang lahat ng dahilan nito. Sa lahat ng tao, bakit dito siya nahulog? Sa sobrang busy niya sa paglalaro, hindi niya napansin siya na ang pina
First time niyang makilala ang asawa ni Mr. Cuhen Malcogn. Nakita niya ito minsan sa TV pero hindi niya akalain na sobrang ganda nito sa personal at sobrang napakabait. Napakagat siya ng labi at gusto niyang mapaluha. Kailan 'yung huling sandali na naging honest siya sa sarili? Hindi niya na matandaan. Malaki na ang tiyan nito at nakaramdam siya ng kasiyahan nang makitang mahal na mahal ng mga ito ang isa't isa in which naisip niya na sana gano'n din si Hudson sa kaniya.“Ang lungkot mo yata?”Natigilan siya nang lapitan siya ni Vraiellah. Nasa isang tabi lamang siya at iniwan siya saglit ng Doctor. Kausap nito ang mga kaibigan. Nakangiti ang babae sa kaniya at kitang-kita sa mata ang pagmamahal sa asawa at sa naging buhay nito."H-hindi, okay lang ako." Ngumiti siya.Sandali siya nitong tinitigan at ginanap ang kaniyang kamay. “Alam mo, d'yan din ako galing.
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy