"Aries," tawag sa akon ni Raven kaya nilingon ko siya.
Kumunot agad ang noo ko sa kanya, "What is again?"
Ngumuso siya at lumapit sa akin. Natigilan ako at hindi agad ako nakagalaw agad. Mula sa gilid ng mga mata ko, ay tinignan ko siya.
Parehas na kasi kami ngayon na nakahiga sa buhangin, habang naka tingin sa kalangitan. No choice kami kung hindi, dito pumwesto. Wala naman kasing cloth or mga tent na makikita dito sa isla na ito.
"Hindi ako makatulog," tumagilid siya ng higa para tignan ako. Agad akong nailang, kaya umiwas agad ako ng tingin.
Maya maya pa ay kinuha niya ang isang braso ko na nakalagay sa iallaim ng ulo ko, at dinala iyon sa may batok niya.
"What are---" hindi ko naituloy ang sinasabi ko, nang basta nalang siya humiga. Ginawa niyang unan ang isang braso ko.
Ngmuso siya, "Wala akong unan eh. Paunan nalang ah," nahihiyang sabi niya.
Napabuntong hininga nalang ako, "Ano pa nga ba magagawa ko?" Inayos ko ang pag kakalagay ng isang braso ko sa batok ko, "Hinigaan mo na."
Sandali kaming nabalot ng katahimikan, hanggang sa mag sa kita siya ulit, "Aries," tawag niya kaya mula sa gilid ng mata ko ay tinignan ko siya, "Kumusta naman kayo ng pamilya mo? Yung relasyon mo sa pamilya mo, kumusta naman?"
Sandali akong natigilan at hindi makapag salita. Bakit siya nag tatanong nga ganon? Hindi naman kami gaano ka-close para itanong niya sa akin iyon. Masyadong private ang tanong niya.
"Why did you ask?" Tanong ko at nilingon ko siya.
Nakita kong bumuntong hininga siya at ngumiti ng mapait, "Kasi ako, yung relasyon ko sa pamilya ko hindi maganda," tumingin siya sa akin ng may ngiti sa labi, na alam ko namang peke.
Umalis ako sa pagkakahiga ko, at tumagilid para makita ang buong mukha niya. Sinandal ko ang siko ko sa buhangin, saka ko tinagilid ang ulo ko, para maisandal sa kamao ko habang nakatingin sa kanya.
"What do you mean?" Kunot noo kong tanong sa kanya.
Narinig ko ang malakas na pag buntong hininga niya, "Kasi ganito iyan," tumikhim siya, "Yung nanay ko kasi, isa siyang babaeng nag tatrabaho sa bar. Sa sobrang hirap ng pamilya nila noon, binebenta niya ang katawan niya sa mga lalaki, and unexpectedly, nabuo ako," tumingin siya sa akin at mapait akong nginitian.
Hindi ako umimik at hinayaan ko lang siya na mag salita.
"Tapos, itong si nanay naman, hindi ako pinanagutan. Pinagpasa-pasahan ako ng mga kamag-anak ko, hanggang sa mapunta ako sa nanay ko ngayon, katabi siya nung totoo kong ina," tumigil siya saglit at nakita ko ang pag lunok niya, "Pero si nanay, walang araw na hindi niya ako pinagmaltratuhan. Laging mali ang nakikita niya sa akin. Ni hindi nga niya akonh tinuring na anak eh. Ni hindi rin tinuring na kapamilya," tumigil siya sa pag salita at nakita ko ang pag bagsak ng luha sa mata niya.
Agad kong pinunasan ang luha niya gamit ang hinlalaki ko, "It's okay. You don't have to be detailed," ngumiti ako sa kanya.
"Si ate Ligaya lang ang naging pamilya ko simula noon," dagdag niya sa sinasabi niya. Maya maya ay tinuro niya ang kalangitan, kaya doon napunta ang tingin ko, "Mahilig ako mag imagine ng mga bagay para makatakas sa realidad," bigla ko siyang tinignan at naabutan ko siyang nakatingin sa akin, "Iyon ang ginagawa ko, kapag sobra akong nasasaktan, sinusubukan ko gumawa ng bagong mundo kung saan payapa ako."
Timango tango naman ako. Inintay ko siyang mag salita ulit, pero nanatili lang ang tingin niya sa akin.
Siguro, pwede ko naman sabihin sa kanya ang tungkol sa akon, hindi ba?
Tumikhim muna ako, "Dad, and mom......is not married," panimula ko at tumingin kay Ravem, na hindi man lang nag bago ang reaction niya, "They're just using staying with each other, because of money," dagdag ko at nakita ko naman ang pag tango niya.
Binasa ko ang labi ko at sinuklay ang buhok gamit ang daliri, "Si dad, tinuturi ko siyang demonyo sa buhay namin. Sinusulsulan na nga niya ng pera si mom, ginagahasa pa," sabi ko at nakita ko ang pag laki ng mata niya, "My brother and I was brought into this world, beacause of rape. Kaya ganon nalang niya kami saktan mag kapatid, pero ako ang sumasalo ng parusa ng kapatid ko dahil ayoko siyang makitang masaktan. Okay na, yung ako nalang."
Bumuntong hininga ako, "Hindi naman kami makaalis, dahil bantay sarado kami ni dad. We have two options. One is not to run away, and two is to run away, but we should make sure na hindi kami mahuhuli."
Nag baba ako ng tingin sa kanya at tipid siyang nginitian, "Just like you, I really like to imagine things," nakita kong ngumiti siya, "Same reason din kung bakit. Ginagawa ko ang pag gawa ng bagong mundo sa isip ko, dahil gusto kong makahinga. Para kasi pag nandoon ako sa realidad, parang may sumasakal sa leeg ko. Hindi ako makatakas kahit na ano ang gawin ko, kaya sa isip nalang ako tumatambay."
Humagikgik siya bago dahan dahan na tumayo. Nag tatakha man kung bakit siya biglang naupo, ay nilagay ko pa rin ang kamay ko, na ginawa niyang unans kanina sa likod niya, para pang suporta sa kanya sa pag tayo.
Nilingon niya ako ng nakangiti bago nangalumbaba sa tuhod niya at nakatingin sa dagat, "Gusto ko nga na mag stay nalang dito eh, kahit wala akong ideya kung nasaan man tayo. Dito kasi, payapa, walang ingay at tanging mga kuliglig, ibon at tunog ng alon lamang ang maririnig. Dito, malayo ito sa syudad kaya wala masyadong polusyon," maya maya pa ay tinignan niya ako, "Saka dito kasi, kasama kita."
Naramdaman ko kung paano bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa narinig. Agad naman akong umiwas ng tingin sa kanya, at palihim na nakagat ang pang ibabang labi para mapigilan ang pang ngiti ko. Pinasadahan ko pa ng daliri ang buhok ko, at ilang beses na huminga ng malalim, bago ko nilingon si Raven.
Naabutan ko siyang nakatitig ng seryoso sa akin. Hindi ko mabasa kung ano ang nasa isip niya ngayon. Inabot ko ang kamay niya na nasa buhanginan, at agad na napako doon ang
"Ako rin," tinignan ko siya ng diretso sa mata, "Gusto ko rin manatili dito.........kasama ka."
Isang buwan na ang nakalipas simula noong idala ni Ligaya ang kapatid niya dito sa ospital. Sa loob ng isang buwan na iyon, wala siyang nakitang kahit na anong pag babago sa kalagayan ng kapatid.Patulot pa rin sa pag bigay ng pero ang kanilang tita, yung kapit bahay na tumulong sa pinansyal (financial) nila dito sa ospital. Paminsan minsan itong binibisita ang magkapatid, dahil ang kanilang ina ay hindi naman na nagpapakita pa, at tuluyan ng umalis.Tumigip din sa pag aaral muna si Ligaya ng isang taon, para maalagaan niya ang kapatid."Doc, kumusta naman po sng kalagayan ng kapatid ko? Magigising na po ba siya? Malapit na po ba?" Sunod sunod na tanong ni Ligaya pagkapasok ang doktro sa inuukyupa nilang. kwarto.Sandali siyang tinignan ng doktor, bago ito sinenyasan ang nurse na katabi niya para asikasuhin si Raven na nakaratay pa rin hanggang ngagon sa kama.
"Ilang araw na ba tayo nandito, Aries? Naaalala mo ba?" Tanong ko kay Aries habang iniikoy niya ang isdang nahuli niya kanina para may makain kami ngayong agahan.Tinignan niya ako saglit, "One week.""Ano?!" Napatayo ako sa gulat, kaya agad siyang nag angat ng tingin sa akin, "Isang linggo na tayo dito? Bakit, parang ilang araw pa lang ang nakakalipas? Parang kahapon lang nang mapunta tayo dito eh."Nagkibit balikat siya, "I don't know either."Lumapit ako sa tabi niya at nag squat. Sinigurado ko naman na na hindi ako makikitaan sa suot kong bistida na puti. Agad siyang tumingin sa akin saglit, bago naiiling na tinignan muli ang isda.Tinapik ko siya sa braso niya, "Ilan taon ka na pala?"Nakita ko ang pag kunot ng noo niya, "Alam mo ikaw," hinarap niya ako at dinuro sa noo, "Ang daldal mo.""Eh sorry na, interesado lang ako," naka
"Aries," nilingkis niya ang mga braso sa braso ko, "Tabi tayo," nakanguso niyang aniya.Nandidiri ko siyang tinignan, "Raven, ano ba," tinanggal ko ang kamay niya sa braso ko, "Tsk, para kang bata eh," irita kong sabi.Mula sa gilid ng mata ko ay nakita kong humalukip,ip siya habang nakanguso pero nakakunot naman ang noo, "Bad ka!" Sigaw niya at nag mamartsa na umalis.Kunot noo ko siyang sinundan ng tingin at napailing nalang. Ano na naman ba nangyari doon? Tinotopak na naman eh.Nanatili ang tingin ko sa dagat na nasa harapan ko, habang pinaglalaruan ko sa kamay ang buhangin. Paminsan minsan ay nag susulat ako sa buhangin gamit ang daliri ko. Tinignan ko ang gawi kung nasaan si Raven, at naabutan ko siyang nakapalumbaba sa tuhod niya habang nakatingin sa dagat.Napabuntong hininga ako, bago ko pinagpag ang dalawang kamay ko at tumayo. Namulsa ako, saka nag lakad p
Payapa lamang na natutulog si Ligaya habang ang isang kamay niya ay mahigpit na nakahawak sa kamay ng kapatid. Naalimpungatan lang siya, ng bigla noyang narinig ang pag bukas ng pinto.Agad siyang tumayo para lingunin kung sinp ang pumasok, "Sino ho sila?" Tanong niya. Ang mga mata niya ay maliit dahil hindi pa niya ito tuluyan naididilat."Ikaw ba si Ligaya?"Agad naman na nagising ang diwa ni Ligaya, at naidilt niya ng tuluyan ang mga mata. Gulat siyang nakatingin ngayon sa babae at lalaking nasa harapan niya ngayon."T-tita," gulat niyang sambit at agad na nag mano sa ina ni Raven.Ngumiti ang kanyang tiyahin sa kanya, "Kaawaan ka ng Diyos."Agad na nadako ang tingin niya sa lalaki na nasa tabi ng kanyang tiyahin. Halata na agad sa itsura ng lalaki na hindi ito Pilipino, dahil sa kulay at tindig niya.Takang nilingon ni Ligaya an
Ilang linggo na rin ang nakaraan simula noong mapunta kaming dalawa ni Aries dito sa isla na ito. Ilang beses na rin namin sinubukan na umuwi sa lugar namin, pero sadyang imposible mangyari iyon. Pwedeng sa gitna ng paglalakbay namin, ay maliligaw kami, kaya mapipilitan kaming bumalik sa tabing dagat.Hindi na rin namin sinubukan na tawirin ang dagat dahil natatakot kami na baka sa gitna ng paglalakbay namin, ay baka lumubog ang kawayan namin. Edi, imbes na umuwi kami ng buhay, eh mamatay pa kami.Ang pinagpapasalamat ko na nga lang, ay iyon hindi umuulan dito ng malakas, at hindi nagkakaroon ng tsunami.Knock on wood"Raven," tiningala ko si Aries na ngayaon ay nakatayo sa tabi ko. Nakaupo kasi ako dito sa buhangin, habang nakatingin sa dagat.Tumayo ako at pinagpag ang kamay, "Mhm? Ano iyon?"Mag sasalita pa sana siya, nang biglang kumulog ng
2 days. 2 days na simula noong lagnatin si Raven. Dalawang araw na rin ang nakalipas simula noong mag siksikan kami ni Raven dito sa kawayan na bahay na hinawa ko. Hindi ko naituloy ang pag gawa nito, dahil nagkasakit bigla si Raven kaya kinailangan kong isantabi muna ang pag hahanap ng mga kawayan para sa bahay, at alagaan si Raven.Mabuti nga at ngayon ay maayos na ang lagay niya. Nandoon siya sa dagat at nag tatamplisaw dahil mainit na raw. Habang ako, ay gumagawa ng kahoy habang tinitignan siya paminsan minsan, baka kasi malunod, masagip ko agad."Aries!" Napalingon ako kay Raven at naningkit pa ang parehang mata ko para makita siya sa malayuan, "Tara na dito oh!" Aya niya at tinuturo niya ang dagat.Umiling ako sa kanya at nag tinuro ang ginagawa kong bahay, "Hindi pa ako tapos dito! Ikaw nalang!" Sigaw ko pabalik at nakita ko naman ang pag tango niya.Nakangiti ko siyang pinagmamasdan habang na
"Mr and Mrs De Leon, I'm happy to announce to the both of you that you can transfer your daughter, Raven Cleophas De Leon, to Dallas, Texas," nakangiting sambit ng doktor ni Raven sa mag asawa.Napayakap naman ng mahigpit si mrs De Leon sa kanyang asawa dahil sa sobrang tuwa, "That's good doc," kinamayan niya ang doktor, "Thank you.""Aell then," tumango tango yung doktor bago yumuko para mag bigay galang, "Excuse me for a while," paalam nito at tumango naman ang mag asawang De Leon.Hinarap ni Mrs De Leon ang kanyang asawa, at hinimas pa ang pisngi nito, "Hon, we fan ho back to the states," tumingin siya kay Raven na nakahiga sa kama, at kayL Ligaya, na ngayon ay Hiraya na, na nakaupo habang nakasandal ang ulo sa pader at natuulog, "Together with our children," matamis na ngumiti ito sa kanyang asawa.Hinawi ng kanyang asawa ang kanyang nakaharang na buhok, at nilagay iyon sa likod ng kanyang tainga
"Aries," tawag ko sa kanya at agad naman niya akong nilingon.Pinagpag niya muna ang dalawang kamay sa suot niyang polo, bago nag lakad palapit sa akin, "Ano iyon?" Kunot noo niyang tanong at nakapamewang pa.Tumingin ako sa magkabilang gilid, at nakagat pa ang pang ibabang labi ko. Paano ko ba sisimulan ito?"Hey," hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko para iharap ang mukha ko sa kanya, "What is it that you want to tell me?"Napatitig ako sa kanyang mata, at para akong hinihigop non at nawawala ako sa ulirat, "Ano," umiwas ako ng tingin, "Pwedeng, mag usap.....tayo, mamaya?" Putol putol kong sabi.Natawa siya ng bahagya at ginulo pa ang buhok ko, "Sure, patapos naman na ako dito," tinuro niya ang mga kahoy na pinagkakaabalahan niya kanina pa.Tumango ako sa kanya, "Sige lang, tapusin ko muna iyan," tumango tango ako, "Mag hihintay naman ako," ngumit
Ilang linggo, buwan na nag nakalipas mamg mula noong bumalik ako muli sa pag aaral. Sa loob ng ilang buwan non ay marami ang mga nangyari at nag bago. Marami akong nakatagpo na mga bagong kaibigan, lalo na noong sumali ako sa cheerleading."Dude, how are you?" Naupo si Kit sa tabi ko at pinatitigan ang paa ko na may bandage.Oo, kung minamalas ka nga naman oh. Practice kasi namin non sa cheerleading, at gumagaa kami ng mga staunts. Tapos, nagkataon na ako ang iitsa nila pataas. Ang malas ko lang noong araw na iyon dahil mali ang pag bagsak ko. Kaya in the end, napuruhan ako sa paa. Mabuti nga lang at pilay lang at hindi naman gaano kalala.Minasahe ko ang binti ko, "I'm fine," nakangiti kong sabi at tinignan siya.Mag sasalita pa sana siya ng biglang tumunog ang pit ni coach, hudyat na bumalik na sila sa kanilang pwesto. Ako, nakaupo lang ako dito sa bench at pinagmamasdan sila na mag practice, ng sa ganon ay pag um
Ilang linggo, buwan na nag nakalipas mamg mula noong bumalik ako muli sa pag aaral. Sa loob ng ilang buwan non ay marami ang mga nangyari at nag bago. Marami akong nakatagpo na mga bagong kaibigan, lalo na noong sumali ako sa cheerleading."Dude, how are you?" Naupo si Kit sa tabi ko at pinatitigan ang paa ko na may bandage.Oo, kung minamalas ka nga naman oh. Practice kasi namin non sa cheerleading, at gumagaa kami ng mga staunts. Tapos, nagkataon na ako ang iitsa nila pataas. Ang malas ko lang noong araw na iyon dahil mali ang pag bagsak ko. Kaya in the end, napuruhan ako sa paa. Mabuti nga lang at pilay lang at hindi naman gaano kalala.Minasahe ko ang binti ko, "I'm fine," nakangiti kong sabi at tinignan siya.Mag sasalita pa sana siya ng biglang tumunog ang pit ni coach, hudyat na bumalik na sila sa kanilang pwesto. Ako, nakaupo lang ako dito sa bench at pinagmamasdan sila na mag practice, ng sa ganon ay pag um
Mahigit isang linggo ko rin tinapos ang sketch na iyon. Hindi naman sa gustong gusto ko ng tapusin iyon at masagot ko na si Aries, pero may nag uudyok kasi sa akin na kailangan ko na raw matapos iyon, as soon as possible.Kaya kahit halos araw-araw akong hindi natulog at nag tago sa bahay para matapos iyon, eh laking pasasalamat naman na maganda ang kinalabas ng sketch na ginawa ko.Akala ko nga hindi maganda ang kalalabasan non, lalo na at parang minadali ko na nga siya, pero thankfully maganda at satisfying naman ang outcome non.Masasabi kong worth it naman ang lahat."Huy," hinabol ako ni Hiraya at kinalabit niya ako kaya napatingin ako sa kanya, "ngiting ngiti ka teh? Hindi halata na masaya ka. Hindi talaga," sarkastiko niyang sabi habang umiiling iling pa.Binatukan ko naman siya, "Sira! Bitter ka lang kasi nag break kayo ni Fiona kahapon," sabi ko kaya masama n
"Good morning," agad naman akong hinila ni Aries palapit sa kanya para mahalikan ako sa noo.Nanlaki ang mga mata ko bigla, at agad na tumingin sa paligid, na sana hindi ko nalang ginawa. Halos lahat ng mga kaschool mates namin eh nakatingin sa amin at ngising ngisi."Ano ba?" singhal ko sa kanya at tinapik siya sa balikat niya para pakawalan niya ako, "kaya tayo nahuli ni mommy eh," mahinang sambit ko.Naalala ko talaga last night, noong nalaman ni mommy ang tungkol sa aming dalawa ni Aries, dahil narinig niya sa trabaho. Kinatok ba naman ako sa kwarto namin ni Hiraya, at dinala ako sa dining area kung saan kami nag usap ng masinsinan nila daddy. Akala ko talaga magagalit sila eh, pero binalaan lang nila ako sa mga bagay na hindi dapat gawin.Pumulupot bigla ang mga braso ni Aries sa bewang ko at hinapit ako palapit sa kanya, "Lets go to the gymnasium already," mahinang bulong niya mismo sa ta
Isang linggo na rin ang nakalipas mag mula noong mag try outs ako for cheerleading para sa intrams na gaganapin next next month. Bali-balita nga rin ng iba, na ngayon daw ang labasan ng resulta para sa mga pumasa sa cheerleading at sa varsity. Hindi na nga ako masyado kinakabahan pa, at parang wala na sa akin kung matanggap man ako o hind. Sa mga kabaliwan ko ba naman na ginawa noong isang linggo para sa try outs, hindi na kao mag tataka kung hindi ako matanggap. Ultimo kahihiyan at dignidad ko nga nawala pagkatapos non eh."Sissy!"Agad namna akong sinunggaban ng yakap ni Hiraya pagpasok ko sa loob ng room. Kagagaling ko lang kasi sa banyo, at heto siya ngayon, kung makayapak, akala mo wala ng bukas. Pinggang piga ako eh. Hindi naman ako squishy.Sapilitan ko siyang nilayo sa akin para matignan siya, "Ano ba ang nangyayari?" Salubong ang dalawang kilay ko habang tinitignan silang dalawa ni Fiona na ngiting ngiti sa akin
"Mauna na ako sa room," paalam ko sa kapatid ko pagtapak palang namin sa labas ng bus.Mabilis naman siyang tumango at kinawayan ako, "Sunod ako."Napailing iling nalang ako at sinuot ng mabuti ang strap ng bag ko. I even put my airpods on at namulsa habang nag lalakad ako. Napatigil naman ako sa paglalakad ng may kumalabit sa balikat ko bigla."Hey," nakangiting bati ni Aries sa akin.Dahil may katangkaran nga siya sa akin, kinailangan ko pa siyang tingalain. Bahagya pa nga akong nasilaw sa araw, pag angat ko ng tingin, kaya nanliit bigla ang mga mata ko, at yumuko kaagad. He's wearing his simple white school jersey, at white basketball shorts. sDahil malapit siya sa akin, amoy na amoy ko ang pabango niya.Bakit ang fresh niya?"Nandito ka na pala," sabi ko at pinagpatuloy ko ang paglalakad, habang siya ay sumusunod sa akin.
Inis kong binalibag ang braso ni Hiraya na hawak ko at pinatitigan siya, "Ako sa tingin mo ang ginagawa mo?!" Irita kong tanong sa kanya.Tumawa siya ng mapakla at dinuro ako, "Ikaw na nga utong tinutulungan ng tao, ikaw pa itong galit!" Pumalkpak siya ng isang beses, "salamat ah," ramdam ko ang pagkasarkastiko. niya doon.Napahilamos ako sa mukha ko, "Ilang beses ko bang sasabihin sayo nahindi noya ako naaalala at kailanman hindi na maaalala!"Mariin kong sabi at napakuyom nalang bago nag mamartsa paalis."Where's your sister?" Agad na tanong ni dad sa akin.Matunog akong bumuntong hininga bago naupo. Naka serve na ang mga pagkain namin ngayon, at iniintay lang pala kami nila mommy na makabalik para makakain na.Napatikhim ako habang pinupunasan ang kutsara't tinidor gamit ang tissue, "She's coming back naman na po, dad."Maya maya lang a
"How's school?"Ring naming tanong agad ni mommy sa amin ni Hiraya pag pasok namin ng bahay. Mukhang basa kusina nalang siya, dahil base sa boses, hindi naman nalalayo sa kinatatayuan namin si mommy.Sandali ko lang nilapat ang pinto, bago ako sumunod kay Hiraya na ngayon ay iniintay lang ako sa dulo nitong hallway."Hi honey, how's school?" Tanong ulit ni mommy at hinalikan niya kami pareha sa pisngi ni Hiraya.Naupo ako sa island counter, at kumuha ng baso, "We just did some introduction," simpleng sagot ko at nag salin doon sa baso ng tubig saka diniretsong inom iyon."Malapit na umwi na rin ang daddy niyo, at sa labas tayo kakain for dinner, kaya mag bihis muna kayo," anunsyo ni mommy kaya agad kaming sumunod.Halos matapilok nga ako sa hagdan sa kamamadali paakyat. At itong si Hirata, pinagtawanan ba naman ako noong napatid ako sa pinakahuling pala
Tahimik lang akong naglalakad dito sa hallway ng University namin. Hawak-hawak ko pa ang mga libro ko at nakasuot pa ang airpods sa tainga ko. Sinusundan ko pa ng mga tingin ang mga estudyante na nag lalakad pasalubong sa akin.Tatlong taon. Tatlong taon na ang nakalipas simula noong maging maayos ang kalagayan ko. Nabalitaan ko nga na habang nakaratay ako sa hospital, ay hindi nag aral si ate na kinainis ko. Pero, wala naman na akong magagawa dahil tapos na iyon. Maayos naman ang relasyon ko sa pamilya ko. Masaya. Ito yung pamilya na akala ko noon hindi ko mararanasan. Unti-unti ng natutupad ang pangarap ko noon. Nakakailang travel na kaming buong pamilya, para daw kahit papaano ay matulungan akong makarecover ng buo."Sissy!"Agad akong napaatras at pinanatili ang balanse ko, nang bigla ba naman akong sinunggaban ng yakap ng nag iisang matalik na kaibigan ko, dito sa University. Syempre, hindi lang matalik na kaibigan,