TMM: Chapter 1

Keila Vienne Aragon

LIKE THE sky full of stars, there's one which stands out and caught your eyes.

I can tell that the man in front of my eyes was the star that shines from the rest of them. The way he walks, the way he poses, and the way his lip pursed closed makes my heart thumps fast.

Kinalabit ko ang aking katabi. "Ano ba, Keila?" kunot-noo nitong tanong ngunit nanatili ang paningin sa pahabang entablado at halos maglaway na sa nakikita.

"Siya ba ang gusto ng PMA na makuha?"

Tumingin ito sa akin. "Oo," sagot nito sabay halukipkip. "I'm sure kaya mo siyang kunin at papirmahin ng isang buwang kontrata sa PMA," anito.

Tumingin ulit ako sa lalaki. Nakatalikod na ito at malapit na sa backstage. "I don't think so. He seems so mysterious."

"Lahat naman misteryoso kung 'di mo pa nakikilala sa personal. Lex just moved in this country a week ago, indeed he really is mysterious. Biruhin mo, model siya but he keeps his life private for a long time. No certain informations about him, like what food he wants, etcetera."

Candy is right. We only know his stage name in the modeling industry. We don't even know his surname, even parents... just Lex. Wala din itong nababalitang social media accounts.

"So, bakit siya pa ang gusto ng kompanya natin? Ang dami namang iba diyan. Not that... uh, I don't know what to call him."

"Actually, hindi naman sa wala akong alam tungkol sa Lex na 'yan. He held a press conference the moment he landed here. He owns hotel chains, in and outside of the country. Kaya daw siya nandito dahil pumanaw na ang father niya na namamahala sa mga negosyo nila rito sa pinas... well, I don't even know this father he's been talking to."

"Mysterious, but it's quite interesting," I replied. Nakaka-challenge ang isang 'to.

"Interesting, indeed. PMA wants to recruit him for a one-month contract with some reason," Candy said.

I raised my left eyebrow. "And that would be?"

"To get more informations about his life. We both knew that one photo or sentence about a celebrity cost a lot of money. And of course, to have the title that PMA got the mysterious Lex of France. We don't even know what's his current agency... no one knows. If he really have one."

Magsasalita sana ako ngunit bumuka na naman ang bibig ni Candy kaya hinayaan ko itong magsalita.

"Imagine, sa panahon ngayon, mayroon pa palang mga taong kayang kayang magtago ng impormasyon tungkol sa kanila? Take note, he's a well-known and highest paid model of the world. Bwiset, patawarin ako ng panginoon, what is he, a God? Ni paborito niyang brief walang nakakaalam. Ni larawan niya sa labas ng ramp wala? Kung hindi siya magician, malamang, nuknukan siya ng yaman, dahil nagawa niyang i-pribado ang buhay niya," tila nangigil na sabi ni Candy.

"Ang haba nang sinabi mo. Seriously, mas naging interasado ako sa Lex na 'yan. I'll take it. I'll try to convince that man. Pakisabi kay madam superior, ako na lang gagawa. Wala kasi akong tiwala sa bruhang si Warlita."

Napapalo nang mahina si Candy sa aking kaliwang braso. "Sira ka talaga. Her name is Warly," she corrected.

"Warly or Warlita, any will do. Or worse, I may call her, higad," seryoso kong sabi atsaka tumayo. Tapos na kasi ang ramp.

Tumayo na rin si Candy at sinabayan akong maglakad palabas.

"Ang laki talaga ng galit mo sa kanya, eh 'di ka naman niya inaano," ani Candy.

"Yeah, she's not but I don't like her since the beginning. Masyado siyang papansin. Ewan ko ba kung bakit. Maybe it's the fact that I grew up with a family who taught me how to act well-mannered."

Pagkatapos kong grumaduate noong nakaraang buwan ay pumasok na ako sa isang modeling industry. Which is Pcorp Modeling Agency-one of the great and well-known agency for aspiring and famous models.

"Kung ayaw mo kay Warly, why not quit modeling and just sit on your throne as the only heir of the Aragon's?"

Binuksan ko ang pintuan sa driver seat at sumakay roon. Pumasok naman si Candy sa shotgun seat. "I love my parents. But this is what I wanted ever since. Although alam ko namang temporary lang 'to. Sooner, they age older and I need to take over. Kaya ngayon pa lang na kaya pa nilang magpatakbo ng negosyo, I'll remain pursuing my passion. Of course, I will still help at any cost. For now," I paused and started the engine, "they let me enjoy doing what I really want."

"Brat."

"You can tell but I'm not," I replied and winked at her and drove away.

"IS IT true that you will take the responsibility about Lex of France?" bungad sa akin ni madam superior, baklush, Bimbo aka Bimby. Hindi pa nga ako nakakaupo.

Ngumiti ako at naupo. "Yes madam."

Pumalakpak ito at humagikgik. "Very good decision, Keila. Hulog ka talaga ng langit. Simula noong nagtrabaho ka dito teh, maraming malalaking kompanya na ang nangangailangan sa ating service," maarte nitong sabi.

"That doesn't concern my presence, madam. PMA is a great catch ever since," I replied in a humble way.

"Sus, o siya. Make sure you can get him, ha? I will expect that you can make it. May tiwala ako sa ganda at alindog mo, girl," anito.

"You can count on me, madam," I answered and did a salute before I leave his office.

Nang maisara ko ang pintuan ay napahawak ako sa aking dibdib.

Paano ba ako magsisimula?

Napahawak ako ng mahigpit sa aking blusa.

Saan ko ba 'yon hahanapin?

Ang tanga lang Keila? Ang lakas ng loob mag-presinta, 'di rin pala alam ang gagawin.

Napasabunot ako ng mahina sa aking buhok habang papunta sa direksyon ng elevator.

Bahala na nga si batman.

A sudden beep got my attention.

Madam superior: Take your time. I know the task ain't easy. No rush. But make sure you get him. Good luck, dear.🤗

Napapadyak ako. Mukha ngang matatagalan ako nito. Hindi ko nga alam kung paano ko sisimulan. Should I pull some string?

Napailing ako. No, mas maganda kapag pinaghihirapan. The harder it is the more satisfaction I can get-teka parang iba yata ang tinutumbok.

Chill, Keila. You got this!

NANG MAKAUWI ako sa aking condo ay tumawag si Candy.

"Bakit?"

"Punta tayo ng bar, sis."

Candy is a model too. She's been in PMA for three months. We have lots of similarities. Kaya kalaunan ay nagkasundo kami.

I don't have solid friends' way back in elem, high school and even college. I'm always the silent type, who prefers books. May naging mga kaibigan naman ako dati ngunit lahat sila manggagamit. Kapag alam nilang mayaman ka, lalapitan ka nila. Kakaibiganin at peperahan. Hindi ko naman nilalahat. Ngunit karamihan kasi sa napasukan kong eskwelahan ay ganoon ang ugali ng mga kaklase ko.

I experienced being bullied. From that day, I decided to stay away from everyone. I almost had a phobia. Mabuti at naagapan nila mamá.

They taught me that changes can reborn you again. That's why the weak fat-braced Keila change into a stronger Keila-a confident one.

Dinala ako nila Mamá sa states at doon ako nakapagtapos ng pag-aaral.

"Hoy, Keila? May kausap pa ba ako? Ano na?!"

Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa boses ni Candy sa kabilang linya.

"Sige. Puntahan mo na lang ako dito sa condo ko para sabay na tayo."

"Okey dokey. Bye, sis."

"Bye."

Nang maibaba ko ang telepono ay pabagsak akong humiga sa kama ko. Bumungad sa akin ang puting kisame.

Napangiti ako nang makita ang mga glow in the dark na bituin na nakadikit sa aking kisame.

Stars. They look magical to me. I really love seeing one. As long as they're twinkling, you can still find a new hope despite all the struggles you might been through. It is also symbolizes a big change or turning point in a person's life.

I close my eyes and try to empty my mind with all the worries. I heaved a deep sigh, opened my eyes and jump off of the bed. I need to freshen up a bit. Mamaya nandiyan na si Candy.

"MASASAPAK NA talaga kita Candy kapag ipipilit mo ang gusto mo," wika ko. Ang bruha, pinipilit ba naman akong uminom.

"Isang beses lang naman eh. Ang kj nito," sabi niya.

Nakaupo kami sa center island ng bar at nakaharap sa mga taong nagsasayawan sa gitna. The people inside keep getting wilder as the music spiced its beat. Hawak ko ang juice na inorder ko.

Oo na ako na ang baliw na nasa loob ng bar pero juice ang iniinom. Sa hindi naman ako mahilig uminom. Hindi kami friend's ng alcohol dahil iba ang tama nito sa akin.

"Alam mo kung ano ang maidudulot ng lintek na alak na 'yan sa akin," wika ko.

Tumawa naman ito at napapalo sa binti ko. Sa lakas ng hampas niya, kung 'di lang ako nakapantalon, malamang bumakat na ang palad niya sa binti ko.

"Kahit na, minsan lang naman. Atsaka, kontrolin mo kasi ang pag-inom, baliw," anito at humalakhak.

"No. Sa 'yo na lang lahat," sagot ko at sumisip sa straw ng inumin ko. Kumuha ako ng nuts sa bowl na nasa ibabaw ng counter at kinain.

"Dali na kasi... libre kita," itinaas nito ang kanang kamay at nagsimulang ituro ang bawat daliri sa harapan ng mukha ko, "ng breakfast, snack, lunch, even dinner sa loob ng isang linggo," anito.

Umiling ako. "May pera ako," sagot ko at inalis ang kamay niya sa harapan ko.

Napasimangot naman ito. "Ang kj mo talaga," wika nito at ibinaling sa mga tao sa gitna ang tingin.

Napailing na lang ako sa inasta niya. Pabebe. Binalingan ko ang bartender at umorder ulit ng isa pang baso ng juice. Natawa naman ito at tinanong kong gusto kong tikman ang bago nilang alak. I refused, ano ako tanga? Mamaya, malakas pala tama.

Kinuha ko ang basong iniaabot niya. Nginitian ko ito at nagpasalamat. Babalingan ko na sana si Candy ng bigla itong magsalita at inilapit ang mukha sa akin. "One month-" dala ng gulat ay naisaboy ko ang basong may laman ng juice sa kanyang mukha.

Napasinghap ako at napatakip ng bibig nang makita ang itsura nito. "Sorry, sis," sabi ko at alanganing ngumiti. Napatayo ako at inilapag ang baso sa counter. Humingi ako ng wipes sa bartender ngunit table napkin ang ibinigay nito.

Hindi pa rin gumagalaw si Candy. "Uy, sorry na. Hindi ko sinasadya. Halika na," hinila ko ito at hinanap ang banyo. Tila wala itong balak gumalaw. Kasalanan naman kasi niya. Kung hindi ba naman nanggugulat, hindi ko sana naisaboy ang inumin ko sa mukha niya.

Nang makarating kami sa banyo ay sinimulan kong punasan ang mukha niya. Basang-basa rin ang leeg nito. Mabuti na lang at sleeveless iyon na mababa ang neck line kaya hindi gaano nabasa ang damit niya.

Inilapit ko ito sa lababo upang hilamusan nang bigla niyang tinampal ang kamay ko. "Don't. touch. me."

Binatukan ko nga. "Huwag ako," sabi ko ng natatawa. "Kasalanan mo 'yan." Hindi uubra sa akin ang dramahan niya na kunwari galit.

Pinatay nito ang faucet at iwinagwag ang kamay. Nagpapadyak ito. "Keila naman kasi eh... tingnan mo oh," turo nito sa sarili.

"Edi umiyak ka. Iyak na," pang-aasar ko.

"Wala kang kwentang kaibigan, ayaw mo na nga sa request ko, tinapunan mo pa ako ng juice? Ang lagkit kaya!" wika nito at tumili.

Humalakhak lang ako. "Sorry na bebe, sige na para 'di ako makonsensya, halika na," hinila ko ito, "at inumin natin 'yong gusto mo," pagsuko ko.

"Talaga?" tanong nito at malawak ang ngiti.

Nagtaas ako ng kilay. "Hindi. Gusto mo bawiin ko?"

"Ay hindi friend, kahit nanlalagkit ako, game ako." Ako na ang hinihila nito palabas.

Napailing na lang ako. Basta inuman, ang bilis nito.

Nang maka-order siya ay pumili siya ng magandang pwesto para sa amin. She chooses the table for two at the north corner of the bar. Medyo madilim, ngunit okay na para sa akin. May mga ilang kalalakihan din sa katabing table na 'yon. Ngunit hindi ko maaninag dahil sa medyo madilim at tanging mga disco lights lang ang nagsisilbing ilaw. Maganda na rin 'yon upang makalayo kami sa mga paparazzi. Though this bar banned medias, iba pa rin ang naninigurado. Baka may makalusot.

Nang makalapit kami sa napiling upuan ni Candy ay nagsitayuan ang mga balahibo ko. Tila ba may nakatingin sa akin. Inilinga ko ang aking paningin. Wala naman. Busy naman ang karamihan sa sari-sarili nilang ginagawa. Naupo na lang ako.

"Keila, this is the perfect spot for making out, right?" out of the blue na tanong ng baliw kong kaibigan.

"Huwag mong paandarin ang kalibugan mo ngayon, Candy. Baka masapak kita," naiirita kong sabi.

Tumawa naman ito. Kung hindi lang malakas ang musika sa loob ay baka nabaling na sa amin ang atensyon ng karamihan.

"Palibhasa kasi, ikaw, 'di mo pa naranasang magka boyfriend. Galaw galaw rin, ikaw din, baka tumanda kang dalaga," pang-aasar nito.

Hindi ko na nagawang sumagot dahil dumating na ang order namin. Beer ang inorder ni Candy dahil iyon ang sinabi ko. Pinili ko talaga 'yong pinakamababa ang alcohol. Hindi kasi ako sanay uminom. Kung umiinom naman ako, nababaliw ako.

"Cheers!" masayang sabi ni Candy at inilapit sa akin ang hawak niya.

"Cheers."

Rumehistro ang pait at init ng alak ng makapasok sa aking katawan. Sumipsip ako sa lemon na nasa harapan ko bago kumuha ng nuts at kinain iyon. Halatang 'di ako sanay.

Napailing ako ng hindi pa ibinababa ni Candy ang inumin niya. Ibig yatang ubusin ang isang bote. Sana all sakalam. Ako kasi pang juice lang talaga. Pinagbibigyan ko lang 'to.

Pabagsak nitong inilapag ang hawak na bote. "Whoo! This is life," she shouted.

Panigurado magiging yaya na naman ako nito. Dahan dahanin ko na lang na inumin ang isang bote. Mahirap na. Wala pa naman kaming ibang kasama. Kahit pa madalas kami sa lugar na ito.

. . .