TMM: Chapter 4

Keila Vienne Aragon

"Keila, hindi na muna tayo tatanggap ng projects mo hangga't hindi pa pumapayag si Lex na pumirma ng kontrata."

"What? Are you kid—" pinandilatan ako nito ng mata. "I mean, bakit naman po madam. Kaya ko namang pagsabayin," sagot ko.

Umiling-iling ito. "Gusto kong mag-focus ka kay Lex."

Napapikit ako. Gusto kong mainis sa kaniya pero pinipigilan ko dahil malapit daw ito sa may-ari ng PMA. Ang sarap paputukin ang kanyang labi na tila kinagat ng bubuyog sa kapal. Lord forgive me.

"Eh, 'di wala na po akong kikitain niyan?" pinalungkot ko ang aking boses. Kung nandito lang si Candy, tiyak tinawanan na niya ako. Hindi ko ito kasama dahil inaasikaso niya ang pagpasok namin sa Jackson Heights.

"Bakit naman wala? Ang big boss na mismo ang magbibigay ng sweldo mo. Swerte mo nga at tila nagustuhan ka ng boss natin.

"Hmm. Sino ho ba itong boss natin?" tanong ko. Ang totoo niyan ay walang nakakaalam sa amin, maliban kay Madam Bimby. Ang sabi lang ay isa itong babae.

"At sigurado po bang sasahod talaga ako kahit hindi ako magtrabaho?"

Pinagsiklop nito ang mga kamay at ipinatong sa ibabaw ng mesa. "Of course."

Wala naman akong magagawa kung 'di ang sumang-ayon. Hindi rin naman ako lugi dahil magsasahod pa rin ako. Mamimiss ko ang pagrampa at ang photoshoots.

Pumayag na ako sa kagustuhan ni Madam Bimby. Siguro naman hindi aabot ng isang buwan ang panunuyo ko sa Lex na 'yon. Panunuyo?

Nang matapos ang usapan ay nagpaalam na ako kay Madam. Dadaanan ko pa si Candy sa condo niya dahil mag-uusap kami tungkol sa plano namin. Itatanong ko kong may progress na ba. Sana pumayag ang pinsan niya.

"Anong balita?" bungad-tanong ko nang pagbuksan ako ni Candy. Humihikab pa ito animo'y kagigising lang. Kunwari'y napatakip ako sa aking ilong. "Anong oras ka ba natulog at tinanghali ka ng gising? Ang baho ng hininga mo," reklamo ko. Mang-aasar lang naman ako.

Umirap lang ito at isinara ang pinto. Nilagpasan ako nito at dumiretso sa kusina. Sinundan ko ito ng tingin bago sumunod.

"Bakit ka ba nandito?" anito tila'y naiirita.

Humalukipkip naman ako. "Akala ko ba napag-usapan na natin ito?"

Naglagay ito ng soya beans sa loob ng Soymilk maker machine. "Ang alin?" tanong nito.

Kalma lang Keila. Kalma. Kailangan mo siya. Kaibigan mo siya. At mahal mo siya, saway ko sa sarili.

Quota na ako sa mala-dyosang mukha ni Madam Bimby kanina lang at sana huwag sagadin ni Candy ang pasensya ko. Umayos ako ng upo at pinaningkitan siya. "Ay ano ba 'yung napag-usapan natin? Akala ko alam mo ang tungkol doon?" sarkastiko kong tanong sabay irap.

Bigla naman itong tumawa. "Iba ka talaga, Keila. Kaya mo na rin sumabay sa agos ng ilog."

"Ha.ha.ha. Happy ka? O sige tawa pa." tumayo ako at ipinakita ang aking kanang kamao.

"Ito naman, hindi na mabiro. Anyway, change the topic. Guess what," anito at napahalukipkip.

Ginaya ko ang paghalukipkip niya atsaka sumandal sa pader sa may center island. "I worked as a model not a fortune teller." Lumapit ako sa may dining table. Humawak ako sa top rail ng dining chair, I give a light grip, "Maayos na usapan o ihahampas ko ito sa 'yo?" tanong ko habang binuhat pataas ang silya.

Nagtakip naman ito ng mukha. "Uy-uy-biro lang naman," anito habang nakatakip pa rin ang dalawang kamay sa ibabaw ng ulo. "Aayusin ko na ang sarili ko," sagot nito. Ibinaba ko naman ang silya at inupuan iyon. "Good."

Pinatay nito ang milk maker. Kumuha ito ng dalawang baso at nilagyan iyon ng gatas. Ibinigay niya ang isang tasa sa akin at naupo ito sa tapat ko.

She heaved a deep sigh, sipped on her cup of milk and look at me. "Okay. Hmm... I solemnly affirm that the information that I shall give shall be the truth, the whole truth, and nothing but the truth."

"Aayusin mo o bibigwasan kita?" banta ko. "Pumili ka."

Tumawa naman ito. "Ito naman. Eto na nga, mag-aayos na. Tantararan...," iwinagayway pa nito ang kamay tila isang magician. "Macky said... yes."

That's the information I wanted to hear. "Pasalamat ka may pakinabang ka ngayon. Kung hindi baka pumutok na 'yang labi mo."

"Alam ko namang hindi mo 'yun magagawa," anito at ngumisi.

"Paano mo naman napapayag ang pinsan mo?" tanong ko na may bahid ng kyuryusidad.

"Sa tulong ni mommy, siyempre. As if naman papansinin ako noon kung sasabihin kong papasyalan ko siya doon at maghahanap ako ng jojowain. Mas overprotective pa siya kaysa kila mommy at daddy. Pero sinabi ko talaga na bibisitahin ko siya."

"Kailan daw?"

"Teka-teka mareng Keila. Bakit ba tila ang mainipin mo ngayon. Chill ka lang. Nagmamadali? May lakad? Wala pang plano sa susunod nating gagawin. Makakapasok nga tayo sa JH pero hindi naman tayo makakalapit kay Lex."

"May plano na ako. Ano? Kailan daw punta natin du'n?" tanong ko ulit.

Ibinagsak nito ang hawak na tasa. "So, hindi ako kasama sa next mong plano? Nakuha mo lang ang gusto mo, basta basta mo na lang ako itatabi at iiwan?" aniya, mala-Cali sa ex and whys. "Am I not enough? May kulang ba sa akin? May mali ba sa akin? Pangit ba ako? Kapalit-palit ba ako?"

Napailing na lang ako dahil tila naging Sisa na naman ito. Kung mag-drama with action.

"Then why?!"

Napapikit ako pilit pinipigilan ang inis.

"Why?!" ulit nito.

Pinalo ko ang mesa at tumayo. "Uwi na ako. Mag-usap na lang tayo kapag naibalik na 'yung nawawalang turnilyo ng utak mo!" wika ko at tumalikod.

"Don't leave... me," anito sa namamaos na boses na siyang nagpalingon naman sa akin. Iniangat nito ang kanang kamay at akmang aabutin ako. "Take me with you."

Dahil sa hindi mapigilang inis, tinanggal ko ang aking kaliwang sapatos. "Uy-uy-subukan mo lang-isa!" reklamo nito. Naiinis na ako eh, kaya walang pakundangang ibinato ko ito sa kaniya at ayon, sapol sa noo.

"Aray naman, Keila! Namimisikal ka na! How dare you hurt me? Ikaw ba ang nagpakahirap iire ako? Ikaw ba ang nagbigay sa mala rainbow kong mundo? Anong karapatan mo!"

Tatanggalin ko na sana ulit ang isa pa nang bigla itong tumakbo papasok ng banyo. Baliw.

Masama nga sigurong puntahan ito kapag kulang sa tulog. Tatawagan ko na lang siya mamaya. "Alis na ako, Sisa!" sigaw ko para marinig niya sa loob.

___

The honor of your presence is requested for Dinner and Dancing on Monday, First April 2021 at seven-thirty in the evening at Jackson Heights, Knoxville, Philippines.

"I got it! I got it! I got it! O my gosh!" sigaw ni Candy, napapatalon at napapatili habang iwinawagayway sa harapan ko ang invitation. "Kyahhhh!"

Hinablot ko naman ito sa kaniya. "Bakit isa lang?"

Huminto naman ito at naupo sa tabi ko. Kadarating lang nito at ang invitation na ang bukambibig niya. Kulang na lang ipa-tarpaulin niya ito.

"Oo nga 'no?"

"Pinapagana mo ba ang utak mo o puro katangahan lang? Sana tinanong mo? Bakit isa kung dalawa tayong pupunta. Ah, alam ko na. Maiwan ka na lang," wika ko at itiniklop ang invitation. Tumayo ako at iniwanan ko itong nasa ilalim ng pag-iisip.

Pumasok ako sa kwarto upang makaligo at ng makatulog na. Bukas pa man din ang nakalagay sa inbitasyon. Kailangan ko ng beauty rest. Bahala si Candy diyan. Ewan ko kung ano ang nangyayari sa kaniya. Malala na siya.

Papasok na sana ako sa banyo ng biglang bumukas ang pintuan sa aking kwarto at iniluwa nito si Candy na nakasimangot.

"Ano? Uwi ka na," sabi ko.

Tinatamad naman itong naglakad at nahiga sa kama ko. "Bukas na ako uuwi. Dito ako matutulog," wika nito.

"Bahala ka nga." Hindi ko na siya pinansin at pumasok na sa banyo. Makaramdam lang ng kaunting lamig ang katawan ko ay ayos na. Kaya naman hindi rin ako nagtagal sa loob. Paglabas ko ay naka-awang na ng kaunti ang bunganga ni Candy habang may lumalabas doon na mahinang hilik.

Napailing na lang ako. Napagod siguro ito sa trabaho. Hindi na ako nakasama kanina dahil 'yun ang kabilin-bilinan ni Madam Bimby. Wala pa akong projects hangga't hindi pumapayag si Lex. Kaya wala akong ginawa kung 'di ang manood ng yoga activities at nagbasa ng libro maghapon.

Bukas na iyong nasabing event. Uso din pala ang dinner-dance sa kanila. Magdadala kaya sila ng mga babae?

Paano kung kami lang or ako lang ang babae roon? Kahit na may mga ibang bachelor's din doon na nakapag-asawa na, karamihan pa rin sa Jackson Heights ay mga single. Kakaunti lang yata ang may mga asawa na. Sa tingin ko naman ay may mga babae pa rin naman sa JH. Ang mga katulong nila, imposible namang wala.

Nangmakabihis ako ay naupo ako sa tabi ni Candy. Tinapik-tapik ko ang kanyang pisngi. "Hmm..." ungol nito. Niyugyog ko ang kanyang balikat.

"May mga babae ba du'n?" nagbabakasakali kong tanong. "Candy?"

Tinalikuran lang ako nito atsaka niyakap ang unan. Napagod nga talaga siguro. Bukas ko na lang tatanungin.

___

"Ayaw ko sabing isuot 'yan!"

"Tanga neto, this is a super-sheer minidress. Isinuot na ito ni Kendall Jenner," wika ni Candy habang iwinawagayway ang damit.

"Nakahithit ka ba? Kita na diyan ang buong kaluluwa ko. Tapos ang ikli-ikli. Ano ako, porn star?"

"Para namang hindi ka nag-bibikini. Ang dami mong arte. Gamitin mo alindog mo para makuha mo agad ang pansin niya. Ano ba gusto mong suotin sa party na 'yun, pajama?"

Kanina pa kami dito sa condo ko, nag-aaway tungkol sa dress na dala-dala niya. Kaya pala malaki ang bag niya kahapon dahil marami pala itong buhat na damit na galing pa daw sa kaibigan ng mommy niyang bakla. Hindi pa nga ito nakakauwi mula kagabi. Sino ba naman kasi ang naiinis kung puro kagagahan ang alam niya. Ako pa naman 'yung tipo ng tao na kapag seryosong usapan, dapat seryoso walang halong kalokohan. Kung lokohan, edi lokohan. Pero minsan, na-a-adapt ko na talaga 'yung ugali niya. Magaling din naman ako mang-aasar pero kay dali ko ring mapikon.

Mahigit isang buwan na kaming magkasama kaya unti-unti rin akong nakaka-adjust. Candy was a happy-go-lucky girl. As much as possible, she only wanted positive and good vibes around. Kaya naman talagang iniintindi ko na lang siya. 'Yun nga lang, minsan, wala sa tamang oras o sitwasyon ang pagpapasabog niya ng mga kabulastugan.

"Hindi beach ang pupuntahan natin para pasuotin mo ako ng kulambong damit."

"Hala siya, kulambo daw. This a fashion dress, karamihan ganito ang suot sa mga party."

Umupo ako sa kama at sinimulang itupi ang mga damit na ikinalat niya. "Marami akong dress diyan, Candy."

Sumimangot ito. "Ang point ko nga, dapat makuha mo agad ang atensyon niya mamaya sa party. You know guys like him wants an eye-catching bitch just like you. 'Yung ba gusto niyang makita ay 'yung mga unique na bagay."

"Sa istilo ng Lex na 'yun, I doubt that. And I'm not a bitch."

Tumahimik ito at itinapon ang hawak na dress sa tabi ko. Ginawa pa ako nitong taga-tupi. "Hindi nga ako makakasama du'n kaya tinutulungan kita. Alam ko namang para kang manang kung mag-isip. Ang bata mo pa, wala ka pang kamuwang-muwang sa mundong ginagalawan ng katulad ni Lex. Hindi ka pa nga nagkaka-boyfriend," wika nito at naupo sa kabilang side ng kama. "Hindi naman sa tinuturuan kitang maging malandi pero parang ganu'n na nga."

Binato ko nga ito ng damit. "Tumigil ka nga. Iba na naman ang patutunguhan ng mga susunod mong sasabihin. At sinong may sabing hindi ka kasama?"

"Isa nga lang ang invitation. Parang ticket lang din 'yan sa sinehan. Kung dalawa kayo, isa lang may ticket, ano sa tingin mo ang mangyayari sa kasama mo, papapasukin o hindi aber?"

"Breaking a goddamn rule is fine with me. Wanna join?"

Umaliwalas ang mukha nito at ngumiti ng malapad. "Talaga? Kaya mo 'yun? 'Di ba ikaw 'yung tipong hindi gagawa ng kalokohan. Ayaw mo nga na inaasar kita tapos you're ready to break a rule? Hanep. Parang kanina lang todo suway ka sa mga kalokohan ko, tapos-shit, I can't belibit!"

"Napag-isip isip ko lang ngayon. May point ka naman sa sinabi mo. Kung gusto kong mapadali ito, kailangan kong makuha agad ang atensyon. Pero siyempre, ako na ang bahala du'n at never ko isusuot ang dress na sinasabi mo."

"Ano?! Akala ko pa naman okay na talaga."

Napailing na lang ako. Kakaiba talaga ang kaibigan kong 'to. "Sa tingin mo tipo ng Lex na 'yun ang mga ganoong kasuotan? Hindi lahat ng lalaki ay katawan ang basehan para pansinin ang mga babae. Minsan sa personalidad rin. Sa tipo ni Lex na ni katiting na impormasyon tungkol sa pagkatao niya ay wala, ang pagsusuot ng daring na damit ay hindi uubra."

"So ano nga?"

Ngumiti ako. "Basta, ako na ang bahala. Kaya please lang, huwag kang magkalat doon," pakiusap ko at ipinagpatuloy ang pag-tupi.

Inirapan naman ako nito, "wateber," aniya at tumulong na ring magligpit ng mga kalat niya.

. . .