Mag-log inShare
Chapter 76.1
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56“I know some of them already know my real identity now. So, why not show up?”
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay halos naghintay kaming lahat na lumabas siya mula sa kadiliman na kaniyang kinatatayuan. Hindi ko inalis ang paningin ko sa kinaroroonan niya hangga’t hindi nasisiguro na tama ang hinala ko. Mula sa pag-apak ng paa niya sa liwanag ay ang paglantad ng kaniyang hitsura. Napahawak ako sa braso ni Shaelza dahil sa biglang paglambot ng aking mga tuhod. Kaagad niya namang nahawakan ang likod ko. Hindi ako nasorpresa dahil inaasahan ko na, ngunit ang paraan ng pagkakatitig niya ang hindi ko nagustuhan sa lahat. Iyong titig na hindi mo pagkakatiwalaan. Titig na walang sinasanto at dapat mong katakutan. Those eyes is now straightly looking at me.
“It is nice to see you again, my favorite nephew’s wife,” ngisi niya.
Bahagyang namuo ang katahimikan sa buong paligid. Napupuno iyon ng tensyon.
“You are Tito Jem
Kaugnay na kabanata
The Monster CEO's Twins Chapter 76.2
Umiiyak na ngayon ang mga bata dahil sa nangyayari. Naramdaman ko ang mga kamay ni Shaelza sa aking mga balikat. Napaluha na ako sa mga nangyayari. Ano ba kasi iyon na hindi ko alam? At bakit ganito ang nararamdaman ko? Parang pinipiga ang puso ko. Naninikip ang dibdib ko dahil sa lakas ng pagtahip nito. Bakit para bang ayaw tanggapin ng buong sistema ko ang susunod na sasabihin nila ngunit gustong-gusto kong malaman ang buong katotohanan sa mga oras na ito?“J-Jemuel, what is it? Please, tell me,” humihikbing pakiusap ko sa kaniya.Nakita ko na lang na umalog-alog ang mga balikat ni Jemuel.“I’m sorry, Ava. I didn't mean to do that. I’m sorry.” Paghilamos niya ng sariling palad sa kaniyang mukha. “I didn't know that it will happened. I didn’t know that you will suffer after that. Ang alam ko lang... k-kapag ginawa ko ’yon ay tatakbo ka papunta sa akin at hihingi ng tulong. Upang sa huli ay mapasaakin ka pa r
The Monster CEO's Twins Chapter 77
NAMUO ANG KATAHIMIKAN sa buong paligid pagkatapos ng rebelasyong iyon. Nakaupo halos ang lahat sa may sulok at tila lupaypay. Hindi na nila kami nagawang talian, busalan o takpan man lang ang aming mga mata. Maliwanag na rin ang buong paligid kung saan nakikita ko si Shaelza na nakaupo rin sa sulok at nakahilig ang ulo sa semento habang sinusuklay ng kamay ang buhok ng natutulog na si Herald, nakahiga ito sa mga binti niya. Kinuha niya sa akin kanina si Herald nang biglang mangalay ang mga binti ko dahil dalawa silang nakahiga ng kakambal niya. At kami ni Hera ay nasa gitnang bahagi kung saan ngayon ay nasa kanlungan ko ang aking anak na babae. Samantalang si Jemuel naman ay nakaupo sa dulong bahagi at nakapikit ang mga matang nakasandal sa konkretong dingding.Nang kunin niya kanina si Herald ay tumanggi ang bata at kay Shaelza tumungo nang alukin din ng huli. Nakita ko ang pagguhit ng sakit sa mga mata n
The Monster CEO's Twins Chapter 78.1
“Don’t touch me or I’ll punch you all,” pagbabanta ni Alas sa mga lalaking gusto siyang hawakan ngunit hindi siya pinakinggan bagkus ay pilit pa rin siyang ginagapos ng mga ito.Tumayo na kami ni Hera at sa takot ng aking anak na babae ay isinuksok niya na ang kaniyang sarili sa akin.“Mom.” Biglang yakap sa akin ni Herald na tumakbo na pala papunta sa akin. Lumapit na rin sa akin si Shaelza.Niyakap ko ang mga anak ko.“I said don't touch me!” At maya-maya nga’y dinaanan na ng mga suntok ni Alas ang mga kalalakihan na pilit siyang ginagapos.“Alas,” bulong ko nang pagkaisahan na siya ng lahat. At laking pasasalamat ko dahil mukhang bihasa naman siya pagdating sa pakikipaglaban dahil halos hindi siya matamaan ng suntok ng mga sumusugod sa kaniya. Siya nga ang halos nakatatama ng suntok sa kanila at ang iba pa’y tumitilapon sa lakas ng kamao niya.Napansin ko sa gilid na
The Monster CEO's Twins Chapter 78.2
Si Jemuel ay biglang natauhan at inagaw sa lalaking katabi ang hawak nitong baril na kanina pa nakatutok sa kaniya. Dahil likas na malakas ay nagawa niyang makipag-agawan sa lalaking nag-aalinlangan kung kakalabanin ba siya o hindi ngunit sa huli ay nagawa itong barilin ni Jemuel.Pinagbabaril niya rin ang mga lalaking nagbabantay kina Ava at Shaelza. Si Alas naman ay nanghablot lang rin ng baril sa namatay na tauhan ni Segundo at nakipagbarilan na rin sa mga tauhang sunod-sunod na pumasok rin doon.Sina Ava at Shaelza ay halos iharang ang sarili sa kambal at tumakbo sa likurang bahagi kung saan mayroong fire exit. Naiwan sa loob sina Jemuel at Alas na nakikipagbarilan at agawan ng baril sa ibang naroroon habang si Segundo naman ay hindi alam kung saan na ba sumuot o nagtago simula nang magkabarilan na sa buong paligid.Nakahanap ng matataguan sina Shaelza sa itaas na palapag ng abandonadong gusali. May tambak ng mga bakal na harang doon na puwedeng pagtaguan at
The Monster CEO's Twins Note for Chapter 74 and 75
Mga mahal kong readers, Magandang araw po. Kapag nabuksan na po ninyo ang chapter 74 at 75, humihingi po ako ng paumanhin sa inyo dahil ang modification chapters ko po na Chapter 74.1 at 74.2 ay hindi pa po naaprobahan. Noong Friday pa siya at hanggang ngayon po (Wednesday) ay naghihintay pa rin po ako. Hindi po paulit-ulit ang Chapter 75, dapat po kasi sa unang 75 ay Chapter 74.2 po siya. Kung nabuksan ninyo po ito, please approach me here sa note na ito po. Pero you need to do lang naman po is log out your gn account and log in again. Mag-re-refresh po ang mga chapters noon. Kapag na approve po ang modification, I will leave a note again here po to inform you. Again, my apology po. Hope you understand me po. Lovelots. And thank you po for supporting me and my stories. Your support means a lot for me po. <3 <3
The Monster CEO's Twins Chapter 79.1
“HULI KAYO! DITO lang pala kayo nagtatago, ha,” sigaw ng isang armadong lalaki. Halos mapasinghap sa gulat sina Shaelza at ang kambal nang makita ang lalaki sa kanilang likuran. Naroroon pa rin kasi sila at nagtatago sa likod ng naglalakihang bakal. Natatakot silang lumabas dahil baka mahagip ng ligaw na bala ang isa man sa kanila. Bukod doon ay wala rin silang dalang anumang armas upang ipanlaban sa mga armadong kalalakihan. May mga bata pa siyang kasama kung kaya’y limitado lang ang bawat galaw niya. Napasigaw silang tatlo nang tutukan sila ng baril ng lalaking iyon. Kasunod ng isang nakabibinging pagputok ng baril ay ang pagkakatumba sa sahig ng armadong lalaking may balak na bumaril sa kanila. “Ayos lang ba kayo? Ang mga bata, okay lang ba?” tanong ni Jemuel mula sa likuran ng natumbang lalaki. Siya pala ang bumaril sa taong iyon kaya bumulagta sa konkretong sahig ang lalaki. Iniligtas ni Jemuel ang buhay nila. “Maraming salamat, Jemuel. Oo, ayos
The Monster CEO's Twins Chapter 79.2
HAWAK-HAWAK ni Alas ang kamay ni Jemuel habang nasa loob ng isang silid sa pribadong ospital na iyon. Ilang araw na ang nakalipas matapos ang kaguluhang iyon ngunit hindi pa rin nagigising ang isa man kina Ava at Jemuel. Sabi naman ng doktor ay ligtas na mula sa kapahamakan ang dalawa ngunit hindi pa rin maintindihan ni Alas kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising ang mga ito.Si Segundo Fonteverde ay sumailalim sa isang operasyon dahil sa natamo nito ngunit ligtas na rin naman daw ito sa kapahamakan. Ang importante ay buhay pa rin ang demonyong tiyuhin at anumang oras ay pupuwede pa rin niyang singilin. Wala siyang balak na singilin ang matanda sa sarili niyang mga kamay. Batas na mismo ang naghahanap dito at mas mabuti iyon dahil mararanasan nito ang bunga ng kasamaang ginawa nito sa buong buhay ng tiyuhin.Si Jemuel ang unang nais niyang makausap upang makipag-ayos rito. Sa dinami-dami ng kasalanan at sakit ng loob na ginawa sa kaniya ng pinsan ay tila
The Monster CEO's Twins Chapter 80
“HAPPY BIRTHDAY!” sabay-sabay naming sigaw pagkabukas ng pintuan ng bahay. Pagkatapos niyon ay bumungad sa aming paningin ang naka-wheelchair na si Jemuel. Sumabog din ang confetti na pinaputok namin at nagsiingay ang mga bata gamit ang torotot na humahaba ang dulo sa tuwing hinihipan. Namilog ang mga mata ni Jemuel dahil sa labis na pagkagulat. Samantalang ang kaniyang ina na nasa likod niya, at may hawak ng hawakan ng wheelchair na sakay niya, ay malawak ang pagkakangiti. “W-What the...” hindi niya halos mabigkas ang mga katagang iyon. Maya-maya’y isang liwanag ang kumislap sa harapan niya. “Hey, Kheil. You look handsome on your photo,” komento ni Alas sa larawang nakuha roon sa kamera na hawak-hawak niya habang naglalakad papalapit sa pinsan.
Pinakabagong kabanata
The Monster CEO's Twins Chapter 83.3: Ang Pagwawakas
Nagulat ako nang mapansin ang pagliwanag ng sahig na kinaaapakan ko. May liwanag na hugis palaso na tila ba nais akong sundan ang guhit na iyon. Pakiramdam ko ay tila ba nasa loob ako ng isang malaking silid na computer-based ang sahig dahil sa biglang paglitaw ng liwanag nito. Pinaglalaruan ba ako ng kung sino? Sinundan ko ang naturang arrow at tumigil iyon sa isang hugis bilog. Nang tingnan ko ang naturang liwanag ay may mga letra na biglang lumitaw roon. ‘Thank you for making me smile everytime I frown...’ Muli ay lumitaw ang arrow na liwanag sa sahig at tinuro na naman ako sa panibagong daan. Tila wala sa sarili na sinundan ko ang liwanag na iyon at tumigil sa liwanag na tatsulok ang hugis. Gaya ng unang hugis ay may mga letra ring lumabas doon. ‘Thank you for being a strength at my weakest...’ Muli ay lumitaw ang liwanag na arrow at muling gumuhit ang kahabaan niyon sa sahig na sinundan ko naman. Dinala ako niyon sa hugis parisukat na sahig. Muli
The Monster CEO's Twins Chapter 83.2: Ang Pagwawakas
“Maraming salamat din sa ’yo,” tugon ko.Mula sa malayo ang tingin ay inilipat niya ito sa akin at ngumiti.“You are special to me, Ava. Kaya ingatan mo rin ang sarili mo. Alam kong matapang kang babae at matalino. Kaya alam kong kaya mong ipagtanggol ang sarili mo. Pero sana minsan turuan mo rin ang sarili mong sumandal sa iba. Hindi ka nag-iisa sa laban.”“Bawasan din ang pagiging kampante sa sarili na kaya mo, minsan matuto ka ring sumuko at tanggihan ang mga bagay na mahirap gawin. Hindi kasi lahat ng bagay ay kaya at kakayanin mo, minsan kaya mo nga pero masakit na.”“Narito naman kasi kami na handa kang tulungan pero binabalewala mo. Pinapamukha mo sa amin na wala kaming silbi para sa ’yo para akuin ang lahat ng pasanin na bitbit mo. Bilang kaibigan, nakatatampo. Pero dahil kinaya po nga, binabati kita. Ngunit sa susunod sana ay kumatok ka na. Ang kaibigan ay hindi lang maaasahan sa purong
The Monster CEO's Twins Chapter 83.1: Ang Pagwawakas
“Salamat po.”“You’re welcome,” nakangiti at magkasabay na tugon nina Hera at Herald sa batang ulila nang bigyan nila ito ng isang set na gamit pang eskuwela, na may kasamang laruan na naaayon sa kasarian ng bata kung ito ba ay babae o lalaki.Sunod-sunod na nakapila ang sari-saring mga bata sa kanila na mayroong malawak na ngiti sa kanilang mga labi at hindi na makapaghintay pa na tanggapin ang para sa kanila. Samantala ang mga nakakuha na ay nakaupo na sa kani-kanilang upuan at pinapakita sa kasama ang mga gamit na natanggap nila kahit na pare-pareho lang ay tila ba pinapasikat pa rin nila sa isa’t isa. Nakatutuwang tingnan.“Marami po talagang salamat, Mr. at Mrs. Fonteverde sa tulong ninyo sa mga bata at sa donasyon po ninyo sa ampunang ito. Malaking bagay po ito sa mga bata.” Pagkuha sa aming atensyon ng Senior Sister na siyang namumuno ng bahay-ampunan na napili ng kambal na lugar pagdarausan para sa kanilang
The Monster CEO's Twins Chapter 82
Isang mahigpit na yakap at dampi ng mga labi ang nagpaputol sa akin mula sa mahimbing na pagkakatulog. Napangiti ako nang manuot sa aking ilong ang natural niyang amoy. Simula nang maamoy iyon noon ay ito na ang naging paborito kong amoy. Nang imulat ko ang aking mga mata’y tumama sa akin ang sinag ng araw na nagmumula sa salaming dingding. Naalala kong hinayaan lang pala namin itong nakabukas kagabi para mapanood ang di-mabilang na mga tala na kumikislap sa kalangitan. Hanggang sa tumungo na nga kami sa bagay na kalimitang ginagawa ng mag-asawa. “Good morning, Love. I love you,” bulong niya sa aking tainga dahilan upang dumaloy sa buong sistema ko ang init ng kaniyang hininga nang dumampi ito sa leeg ko. Hindi ko napigilang mapapikit dahil sa sensasyon na bumubuhay ulit sa aking katawang-lupa. Naalala ko tuloy ang ginawa namin kagabi at ngayon nga’y gu
The Monster CEO's Twins Chapter 81.2
“Love, tutal ay naging bukas na rin tayo sa isa’t isa para pakinggan ang sarili nating mga dahilan at doon ay nagkaroon tayo ng pagkakaunawaan. Bakit hindi natin hayaang pakinggan din ang iyong tiyo sa kaniyang mga sasabihin para naman maunawaan din natin ang bahagi niya? Love, kasi kung puro na lang galit ang nasa puso natin, hinding-hindi tayo uusad. Magiging ganito tayo habang-buhay.” Napayuko ng ulo si Alas dahil sa mga sinabi ko.“Please, hayaan natin siyang magsalita para sa sarili niya at doon na lang tayo huhusga. Ang hirap kasing humusga na lang na wala naman tayong alam sa mga pinagdaanan niya.” Tumingin ako kay Jemuel na kagaya rin ni Alas ay nakayuko na.“Wala akong magandang rason o dahilan na magsisilbing depensa sa sarili dahil mga mali naman ang ginawa ko.” Napatingin ako kay Mr. Segundo sa sinabi niya.“Mr. Segundo, hindi ako naniniwala na wala lang lahat ng mga ginawa mo. Alam kong may pinag
The Monster CEO's Twins Chapter 81.1
Dahil sa mga katotohanang naihayag ay walang sino man ang naglakas-loob na kumibo. Binalot kaming tatlo ngayon ng nakabibinging katahimikan. Isang tao lang pala ang siyang puno’t dulo ng mga ito. Dahil sa kaniya ay halos magdusa kaming lahat.Tiningnan ko si Alas na ngayon ay nakayuko lang at nakatuon sa tasa ng kape ang atensiyon. Sa aming dalawa ay siya itong tunay na nabilog at naloko ng taong iyon. Buong buhay niya ay ang taong iyon na ang kaniyang tinatakbuhan at pinagkakatiwalaan. Nakaramdam ako ng awa sa aking asawa. Naaawa ako sa kaniya sapagkat pinaglaruan lang siya ng mga taong nasa paligid niya at iyong mga taong kinakapitan pa niya.“Kung alam n’yo lang kung gaano kaganda ang relasyon ng mga magulang ninyo noon. Kaya nga hindi ko alam kung bakit nadala sila sa panunukso ng isang Segundo. Napakagahaman talaga ng taong iyon. Kahit noon pa man ay may nararamdaman na akong hindi maganda sa kaniya. Hindi nga ako nagkamali, nagtagumpay nga siyan
The Monster CEO's Twins Chapter 80
“HAPPY BIRTHDAY!” sabay-sabay naming sigaw pagkabukas ng pintuan ng bahay. Pagkatapos niyon ay bumungad sa aming paningin ang naka-wheelchair na si Jemuel. Sumabog din ang confetti na pinaputok namin at nagsiingay ang mga bata gamit ang torotot na humahaba ang dulo sa tuwing hinihipan. Namilog ang mga mata ni Jemuel dahil sa labis na pagkagulat. Samantalang ang kaniyang ina na nasa likod niya, at may hawak ng hawakan ng wheelchair na sakay niya, ay malawak ang pagkakangiti. “W-What the...” hindi niya halos mabigkas ang mga katagang iyon. Maya-maya’y isang liwanag ang kumislap sa harapan niya. “Hey, Kheil. You look handsome on your photo,” komento ni Alas sa larawang nakuha roon sa kamera na hawak-hawak niya habang naglalakad papalapit sa pinsan.
The Monster CEO's Twins Chapter 79.2
HAWAK-HAWAK ni Alas ang kamay ni Jemuel habang nasa loob ng isang silid sa pribadong ospital na iyon. Ilang araw na ang nakalipas matapos ang kaguluhang iyon ngunit hindi pa rin nagigising ang isa man kina Ava at Jemuel. Sabi naman ng doktor ay ligtas na mula sa kapahamakan ang dalawa ngunit hindi pa rin maintindihan ni Alas kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising ang mga ito.Si Segundo Fonteverde ay sumailalim sa isang operasyon dahil sa natamo nito ngunit ligtas na rin naman daw ito sa kapahamakan. Ang importante ay buhay pa rin ang demonyong tiyuhin at anumang oras ay pupuwede pa rin niyang singilin. Wala siyang balak na singilin ang matanda sa sarili niyang mga kamay. Batas na mismo ang naghahanap dito at mas mabuti iyon dahil mararanasan nito ang bunga ng kasamaang ginawa nito sa buong buhay ng tiyuhin.Si Jemuel ang unang nais niyang makausap upang makipag-ayos rito. Sa dinami-dami ng kasalanan at sakit ng loob na ginawa sa kaniya ng pinsan ay tila
The Monster CEO's Twins Chapter 79.1
“HULI KAYO! DITO lang pala kayo nagtatago, ha,” sigaw ng isang armadong lalaki. Halos mapasinghap sa gulat sina Shaelza at ang kambal nang makita ang lalaki sa kanilang likuran. Naroroon pa rin kasi sila at nagtatago sa likod ng naglalakihang bakal. Natatakot silang lumabas dahil baka mahagip ng ligaw na bala ang isa man sa kanila. Bukod doon ay wala rin silang dalang anumang armas upang ipanlaban sa mga armadong kalalakihan. May mga bata pa siyang kasama kung kaya’y limitado lang ang bawat galaw niya. Napasigaw silang tatlo nang tutukan sila ng baril ng lalaking iyon. Kasunod ng isang nakabibinging pagputok ng baril ay ang pagkakatumba sa sahig ng armadong lalaking may balak na bumaril sa kanila. “Ayos lang ba kayo? Ang mga bata, okay lang ba?” tanong ni Jemuel mula sa likuran ng natumbang lalaki. Siya pala ang bumaril sa taong iyon kaya bumulagta sa konkretong sahig ang lalaki. Iniligtas ni Jemuel ang buhay nila. “Maraming salamat, Jemuel. Oo, ayos
