Chapter 45.2

“Daddy, I'm hungry,” wika ni Hera na ikinahinto ko’t ikinatingin sa kanilang dalawa. 

“I’ll call for—”

“Huwag na ho Mr. Fonteverde. Magluluto na lang ho ako, madali lang ito,” ngiti ko’t tumayo. 

Wala akong narinig na kung ano mula sa kaniya kaya mabilis akong tumungo sa kusina upang magluto. Tumingin-tingin ako sa putaheng naroroon at sinilip ko rin ang loob ng repridyeretor kung ano ang mga laman nito.

Sa huli ay napagpasyahan kong magluto ng tinolang manok. Sa tingin ko ay ito ang madaling lutuin ngayon at sakto sa araw dahil makulimlim. Naisip ko tuloy kung paano makaka-survive ang dalawa ng walang tagapagsilbi. Huwag mong sabihing panay na lang sila order at pa-deliver ng pagkain sa labas? Hanggang kailan ba ang bakasyon nina Manang Olivia at ng iba? Hindi pa naman maganda kung palaging fast food ang kinakain ng dalawa.

Habang pinapakulo ang manok ay nagsaing na rin ako. Kalahating oras lang ay tapos na ito. Kaysa mag-order pa n