Mag-log inShare
Chapter 36
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Ava’s P.O.V
‘Life must go on’, ika nga. Kaya kahit marami na ang nagdaang unos ay tuloy lang sa pagsagwan sa buhay. Parang kailan lang ay waring ang bigat ng bawat paghakbang ko sa lupa, ngayon ay gumagaan na. Kahit papaano ay nakaya ko ring lampasan basta lapatan lamang ng tapang at tiyaga.
Nang malampasan ko ang trabaho sa umaga at trabaho sa gabi, ang malaking proyekto na ibinigay sa akin ni Mr. Fonteverde at ang sarili kong proyekto, ang pagkawala ng oras kay Herald, ang pangungulila kay Hera, at pumasok pa sa eksena ang hindi ko inaasahang katotohanan na darating sa akin at iyon ay ang malaman na magpinsan pala sina Jemuel at Mr. Fonteverde, na isa rin siyang Fonteverde. Ang lahat ng iyon ay parang sa isang iglap lang naganap. Nakagagaan ito sa puso lalo pa’t maayos na kami ni Jemuel ngayon. Sa kabila ng katotohanan na iyon ay mas lalong tumatag ang pagk
Kaugnay na kabanata
The Monster CEO's Twins Chapter 37
Ava’s P.O.VDahil nasiraan ako ng sasakyan sa daan ay nag-commute na lamang ako patungong Fonteverde Corporation. Pagkababa ko ng sinakyan kong dyip ay tumakbo ako patungo sa pedestrian lane upang makatawid papunta sa kabila. Nang magpula ang ilaw na senyales na puwede ng tumawid ang mga tao sa bawat gilid ng kalsada patungo sa kani-kaniyang ruta ay sabay-sabay kaming nagsitawid. Pagkarating sa kabila ay lakad-takbo ako, lumiko ako. Ang harapan kasi ng kinatatayuan ng gusali ay nasa likod kung saan ako binaba ng sinakyan kong dyip kanina.Nang makarating sa harap ng gusali ay may iilang taong nakatumpok at tumitingin sa malayo. Napahinto ako at sinundan ko kung saan sila nakatingin at doon ay nakita ko si Mr. Fonteverde na may kaharap na matandang gusgusin. Binubulyawan niya ang matanda na aking ikinasingkit ng mga mata.
The Monster CEO's Twins Chapter 38
“Hey, Mom!” kaagad na bungad sa akin ni Herald nang ibigay sa kaniya ng Tito Jemuel niya ang selpon.“Hi, Son. How's your meeting with Tito Jemuel's mother?” I asked as I smiled because even though I couldn't see him, I could still hear my son’s joy on the other line. Sadyang gusto ko lang tanungin upang makumpirma ito.“Lola Helin cooked me ginisang bangus for breakfast and I love it. She is good as you are in cooking, Mommy,” masayang pagkukuwento niya.“Really? I’m glad to hear that. Are you enjoying their companion?” Tumungo ako sa hardin nang may nakita akong paruparo na nakadapo sa isang bulaklak na rosas. At nang tuluyang makalapit ay doon ko napansin na marami pala sila.Narito ako sa malaking bahay ng m
The Monster CEO's Twins Chapter 39.1
Pagbukas ng elevator na aking kinalululanan ay may pumasok na tatlong babae sa ikatlong palapag nang bumukas ito. Base sa kanilang uniporme ay isa sila sa mga empleyado ng gusaling ito. Para silang bulateng-lupa na sa tuwing hinahawakan mo ay kumakawag-kawag.“Nakita ninyo ba si Mr. Fonteverde na pumasok kanina? Napakapogi niya sa suot niyang eyeglasses,” sambit ng isa sa kanila na naka-ponytail ang buhok at hindi pa nakuntento dahil niyugyog pa ang kasamang may pantay na buhok ngunit mababa lamang na babae.Kapagdaka'y biglang natuon ang mga tainga ko sa kanila at bahagyang napataas ang aking kilay dahil sa narinig.“Oo nga. First time kong nakita siyang may salamin sa mata. Hindi ko tuloy mapigilan ang titigan siya kanina lalo na sa tuwing nagkakasalubong ang kaniyang mga kilay,
The Monster CEO's Twins Chapter 39.2
PATUNGO ako ngayon sa departamento namin pagkatapos kong makaharap si Mr. Fonteverde. Para akong nakalutang sa mga ulap dahil sa sobrang sayang nararamdaman. Hindi ako makapaghintay na ibalita sa kanila ang good news na natanggap ko sa araw na ito.Pag-apak ko ng aking mga paa sa bukana ng aming departamento ay nagulat ako sa biglang pumutok.“Congratulations, Astrid!” sigaw nilang lahat na nagpalaki ng aking mga mata dahil sa gulat.Doon ko lang nalamang confetti pala ang pumutok dahil sa pagbagsak ng iba’t ibang kulay ng mga piraso sa aking kinatatayuan. Naroon silang lahat at may banner pa na nakalagay na ‘Congratulations, Miss Ramirez!’ Halos hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang kagalakang nararamdaman ko ngayong araw. Now I feel how to be promoted even this is not my field
The Monster CEO's Twins Chapter 40.1
“Okay, this is your final assignment for the product that we will release before the year's end. Leo, with your team, prepare your editing skills and creative imagination because your team will layout the product’s design and also the slogan of the product advertising campaign. Apollo with your team, ready your voice and confidence for the marketing purposes and also prepare a various concept task and conduct final analysis for the product’s needs on how we effectively introduce it to the customers. Lianna, develop a perfect plan event for the showcase of the new product, make sure that we shoot the target. Veronica, you already know what you are going to do as a Digital Strategist. And I will assist you all and do my task too. So, nagkakaintindihan ba tayong lahat?” pumalakpak ako ng dalawang beses matapos kong sabihin iyong lahat. “Yes, Miss!” koro nilang sagot.
The Monster CEO's Twins Chapter 40.2
“Gano’n ka naman talaga... madaya ka kahit kailan,” pagnguso ko na tila ba kaharap ko ang aking kausap. “Sorry for that though. Ang mahalaga naman ay mahal kita,” pagtawa niya ngunit sa halip na matawa ako ay bigla akong nakaramdam ng pagkaasiwa. Narinig ko siyang tumikhim sa kabilang linya na paniguradong naramdaman ang nagawa kong pananahimik. “Excuse me. I’ll drop the call, narito na ang patient ko,” pagpapaalam niya. “Sige. Take care,” wika ko na lang bago namatay ang tawag. Bumuntong-hininga ako at ibinaba ang selpon sa mesa. Sandali akong natulala sa harap ng aking kompyuter at saka pa lang napabaling sa bukana ng aking kinalalagakang lugar nang may kumatok mula rito. Doon ay nagtama ang aming paningin ng taong hindi ko inaasahang makikita ko ngayon. I think he was busy to visit his employees in almost ever
The Monster CEO's Twins Chapter 41.1
Ava’s P.O.VNapapunas na lang ako ng pawis na namumuo sa aking noo. Kahit tirik na tirik ang araw ay ginawa pa rin namin ang pag-sho-shoot sa mga models na gagawin naming mukha sa bagong produktong ilalabas namin. Narito kami sa gilid ng pampublikong kalsada kung saan kakaunti lamang ang dumadaang sasakyan ngunit maraming taong pumaparoon at parito. Isa sa dahilan kung kaya’t maraming tao ay patungo ito sa Supermarket. This is the perfect spot for the product. Bliss Perfume will still freshen you up even though you are in a public place.“Astrid, what do you think is the perfect shot for the front page of the magazine?” tanong sa akin no’ng bi na nag-edit ng mga taken shot sa laptop pagkatapos ito e-export.Napayuko naman ako at tumingin sa screen ng laptop. Buti na lang ay nakapuwesto ito sa may silong sa tabi ng isang hindi bukas na grocery store.“I like this one... It’s kind of minimalist and the smile o
The Monster CEO's Twins Chapter 41.2
“FRIEND!” Sinunggaban ako ng yakap ni Shaelza nang makita ako sa sala nila kasama ang anak ko. “Thank God, naalala mo rin akong bisitahin rito. Akala ko ay nakalimutan mo na ako.” At marahang tinampal ako sa aking balikat.“Kagagaling lang namin sa Piano lesson ng anak ko at wala na kaming ibang mapuntahan kaya dinalaw ka na lang namin,” pagdadada ko.“Hello, Tita Shaelza!” bati sa kaniya ni Herald.“Oh hello, smart boy.” Yumuko si Shaelza upang panggigilan ang pisngi ng aking anak na ikinadaing naman ni Herald. “Ang pogi talaga ng anak mo. Mana sa tatay,” paglalahad niya na ikinaistatuwa din niya.Maging ako ay natigilan. Bumaba ang tingin ko kay Herald na ngayon ay nakatingala na sa akin. Bumalik ang tingin niya kay Shaelza.“Do you know my father, Tita Shaelza?” nakangiting tanong sa kaniya ni Herald.“Huh?” Tumayo siya ng tuwid at tumingin sa
Pinakabagong kabanata
The Monster CEO's Twins Chapter 83.3: Ang Pagwawakas
Nagulat ako nang mapansin ang pagliwanag ng sahig na kinaaapakan ko. May liwanag na hugis palaso na tila ba nais akong sundan ang guhit na iyon. Pakiramdam ko ay tila ba nasa loob ako ng isang malaking silid na computer-based ang sahig dahil sa biglang paglitaw ng liwanag nito. Pinaglalaruan ba ako ng kung sino? Sinundan ko ang naturang arrow at tumigil iyon sa isang hugis bilog. Nang tingnan ko ang naturang liwanag ay may mga letra na biglang lumitaw roon. ‘Thank you for making me smile everytime I frown...’ Muli ay lumitaw ang arrow na liwanag sa sahig at tinuro na naman ako sa panibagong daan. Tila wala sa sarili na sinundan ko ang liwanag na iyon at tumigil sa liwanag na tatsulok ang hugis. Gaya ng unang hugis ay may mga letra ring lumabas doon. ‘Thank you for being a strength at my weakest...’ Muli ay lumitaw ang liwanag na arrow at muling gumuhit ang kahabaan niyon sa sahig na sinundan ko naman. Dinala ako niyon sa hugis parisukat na sahig. Muli
The Monster CEO's Twins Chapter 83.2: Ang Pagwawakas
“Maraming salamat din sa ’yo,” tugon ko.Mula sa malayo ang tingin ay inilipat niya ito sa akin at ngumiti.“You are special to me, Ava. Kaya ingatan mo rin ang sarili mo. Alam kong matapang kang babae at matalino. Kaya alam kong kaya mong ipagtanggol ang sarili mo. Pero sana minsan turuan mo rin ang sarili mong sumandal sa iba. Hindi ka nag-iisa sa laban.”“Bawasan din ang pagiging kampante sa sarili na kaya mo, minsan matuto ka ring sumuko at tanggihan ang mga bagay na mahirap gawin. Hindi kasi lahat ng bagay ay kaya at kakayanin mo, minsan kaya mo nga pero masakit na.”“Narito naman kasi kami na handa kang tulungan pero binabalewala mo. Pinapamukha mo sa amin na wala kaming silbi para sa ’yo para akuin ang lahat ng pasanin na bitbit mo. Bilang kaibigan, nakatatampo. Pero dahil kinaya po nga, binabati kita. Ngunit sa susunod sana ay kumatok ka na. Ang kaibigan ay hindi lang maaasahan sa purong
The Monster CEO's Twins Chapter 83.1: Ang Pagwawakas
“Salamat po.”“You’re welcome,” nakangiti at magkasabay na tugon nina Hera at Herald sa batang ulila nang bigyan nila ito ng isang set na gamit pang eskuwela, na may kasamang laruan na naaayon sa kasarian ng bata kung ito ba ay babae o lalaki.Sunod-sunod na nakapila ang sari-saring mga bata sa kanila na mayroong malawak na ngiti sa kanilang mga labi at hindi na makapaghintay pa na tanggapin ang para sa kanila. Samantala ang mga nakakuha na ay nakaupo na sa kani-kanilang upuan at pinapakita sa kasama ang mga gamit na natanggap nila kahit na pare-pareho lang ay tila ba pinapasikat pa rin nila sa isa’t isa. Nakatutuwang tingnan.“Marami po talagang salamat, Mr. at Mrs. Fonteverde sa tulong ninyo sa mga bata at sa donasyon po ninyo sa ampunang ito. Malaking bagay po ito sa mga bata.” Pagkuha sa aming atensyon ng Senior Sister na siyang namumuno ng bahay-ampunan na napili ng kambal na lugar pagdarausan para sa kanilang
The Monster CEO's Twins Chapter 82
Isang mahigpit na yakap at dampi ng mga labi ang nagpaputol sa akin mula sa mahimbing na pagkakatulog. Napangiti ako nang manuot sa aking ilong ang natural niyang amoy. Simula nang maamoy iyon noon ay ito na ang naging paborito kong amoy. Nang imulat ko ang aking mga mata’y tumama sa akin ang sinag ng araw na nagmumula sa salaming dingding. Naalala kong hinayaan lang pala namin itong nakabukas kagabi para mapanood ang di-mabilang na mga tala na kumikislap sa kalangitan. Hanggang sa tumungo na nga kami sa bagay na kalimitang ginagawa ng mag-asawa. “Good morning, Love. I love you,” bulong niya sa aking tainga dahilan upang dumaloy sa buong sistema ko ang init ng kaniyang hininga nang dumampi ito sa leeg ko. Hindi ko napigilang mapapikit dahil sa sensasyon na bumubuhay ulit sa aking katawang-lupa. Naalala ko tuloy ang ginawa namin kagabi at ngayon nga’y gu
The Monster CEO's Twins Chapter 81.2
“Love, tutal ay naging bukas na rin tayo sa isa’t isa para pakinggan ang sarili nating mga dahilan at doon ay nagkaroon tayo ng pagkakaunawaan. Bakit hindi natin hayaang pakinggan din ang iyong tiyo sa kaniyang mga sasabihin para naman maunawaan din natin ang bahagi niya? Love, kasi kung puro na lang galit ang nasa puso natin, hinding-hindi tayo uusad. Magiging ganito tayo habang-buhay.” Napayuko ng ulo si Alas dahil sa mga sinabi ko.“Please, hayaan natin siyang magsalita para sa sarili niya at doon na lang tayo huhusga. Ang hirap kasing humusga na lang na wala naman tayong alam sa mga pinagdaanan niya.” Tumingin ako kay Jemuel na kagaya rin ni Alas ay nakayuko na.“Wala akong magandang rason o dahilan na magsisilbing depensa sa sarili dahil mga mali naman ang ginawa ko.” Napatingin ako kay Mr. Segundo sa sinabi niya.“Mr. Segundo, hindi ako naniniwala na wala lang lahat ng mga ginawa mo. Alam kong may pinag
The Monster CEO's Twins Chapter 81.1
Dahil sa mga katotohanang naihayag ay walang sino man ang naglakas-loob na kumibo. Binalot kaming tatlo ngayon ng nakabibinging katahimikan. Isang tao lang pala ang siyang puno’t dulo ng mga ito. Dahil sa kaniya ay halos magdusa kaming lahat.Tiningnan ko si Alas na ngayon ay nakayuko lang at nakatuon sa tasa ng kape ang atensiyon. Sa aming dalawa ay siya itong tunay na nabilog at naloko ng taong iyon. Buong buhay niya ay ang taong iyon na ang kaniyang tinatakbuhan at pinagkakatiwalaan. Nakaramdam ako ng awa sa aking asawa. Naaawa ako sa kaniya sapagkat pinaglaruan lang siya ng mga taong nasa paligid niya at iyong mga taong kinakapitan pa niya.“Kung alam n’yo lang kung gaano kaganda ang relasyon ng mga magulang ninyo noon. Kaya nga hindi ko alam kung bakit nadala sila sa panunukso ng isang Segundo. Napakagahaman talaga ng taong iyon. Kahit noon pa man ay may nararamdaman na akong hindi maganda sa kaniya. Hindi nga ako nagkamali, nagtagumpay nga siyan
The Monster CEO's Twins Chapter 80
“HAPPY BIRTHDAY!” sabay-sabay naming sigaw pagkabukas ng pintuan ng bahay. Pagkatapos niyon ay bumungad sa aming paningin ang naka-wheelchair na si Jemuel. Sumabog din ang confetti na pinaputok namin at nagsiingay ang mga bata gamit ang torotot na humahaba ang dulo sa tuwing hinihipan. Namilog ang mga mata ni Jemuel dahil sa labis na pagkagulat. Samantalang ang kaniyang ina na nasa likod niya, at may hawak ng hawakan ng wheelchair na sakay niya, ay malawak ang pagkakangiti. “W-What the...” hindi niya halos mabigkas ang mga katagang iyon. Maya-maya’y isang liwanag ang kumislap sa harapan niya. “Hey, Kheil. You look handsome on your photo,” komento ni Alas sa larawang nakuha roon sa kamera na hawak-hawak niya habang naglalakad papalapit sa pinsan.
The Monster CEO's Twins Chapter 79.2
HAWAK-HAWAK ni Alas ang kamay ni Jemuel habang nasa loob ng isang silid sa pribadong ospital na iyon. Ilang araw na ang nakalipas matapos ang kaguluhang iyon ngunit hindi pa rin nagigising ang isa man kina Ava at Jemuel. Sabi naman ng doktor ay ligtas na mula sa kapahamakan ang dalawa ngunit hindi pa rin maintindihan ni Alas kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nagigising ang mga ito.Si Segundo Fonteverde ay sumailalim sa isang operasyon dahil sa natamo nito ngunit ligtas na rin naman daw ito sa kapahamakan. Ang importante ay buhay pa rin ang demonyong tiyuhin at anumang oras ay pupuwede pa rin niyang singilin. Wala siyang balak na singilin ang matanda sa sarili niyang mga kamay. Batas na mismo ang naghahanap dito at mas mabuti iyon dahil mararanasan nito ang bunga ng kasamaang ginawa nito sa buong buhay ng tiyuhin.Si Jemuel ang unang nais niyang makausap upang makipag-ayos rito. Sa dinami-dami ng kasalanan at sakit ng loob na ginawa sa kaniya ng pinsan ay tila
The Monster CEO's Twins Chapter 79.1
“HULI KAYO! DITO lang pala kayo nagtatago, ha,” sigaw ng isang armadong lalaki. Halos mapasinghap sa gulat sina Shaelza at ang kambal nang makita ang lalaki sa kanilang likuran. Naroroon pa rin kasi sila at nagtatago sa likod ng naglalakihang bakal. Natatakot silang lumabas dahil baka mahagip ng ligaw na bala ang isa man sa kanila. Bukod doon ay wala rin silang dalang anumang armas upang ipanlaban sa mga armadong kalalakihan. May mga bata pa siyang kasama kung kaya’y limitado lang ang bawat galaw niya. Napasigaw silang tatlo nang tutukan sila ng baril ng lalaking iyon. Kasunod ng isang nakabibinging pagputok ng baril ay ang pagkakatumba sa sahig ng armadong lalaking may balak na bumaril sa kanila. “Ayos lang ba kayo? Ang mga bata, okay lang ba?” tanong ni Jemuel mula sa likuran ng natumbang lalaki. Siya pala ang bumaril sa taong iyon kaya bumulagta sa konkretong sahig ang lalaki. Iniligtas ni Jemuel ang buhay nila. “Maraming salamat, Jemuel. Oo, ayos
