Joanne La Senza ***"Naku, Madamme. K-drama ang life ko. Mas gusto ko pa ang magmukmok at manood kesa ang gumimik sa labas. Kaya nga minsan ayaw ko makipag-date sa boyfriend ko, eh." Anna grinned. May inabot siya sa aking papeles na kailangang pirmahan na kanina ko pa napansing nakapatong sa mesa."Naku, bad 'yan. Kapag ang boyfriend mo, tinanggihan mo ng tinanggihan, sa susunod i-break ka na no'n!" biro ko. Sinimulan kong basahin kung ano ang papeles na kailangan kong pirmahan. Bumungad sa akin ang lease agreement ni Creed James. Mag-e-expire na ang leasing nito sa building ko at muli itong nagpapa-renew."Kuh! Hindi ako iiwanan ng boyfriend ko, Madamme. Sa dami ko ba namang alam na posisyon. Hindi ako iiwan no'n sigurado!" Tumawa siya nang malakas."Anna Fegi!" nanlalaki ang matang sigaw ko sa buo niyang pangalan. Lumipat ang tingin ko mula sa binabasang agreement at tumingin sa sekretarya ko. Ngunit natatawa lang siya sa pinagsasabi niya. Wala akong nagawa kundi ang umiling na lan
Sumapit ang tanghalian na nasa dibdib ko pa rin ang pagkabahala dahil sa paanyaya ni Creed na kumain kami ng sabay sa canteen. Hindi ako mapakali at dahil doon ay hindi ako maka-concentrate buong umaga. Ilang beses na rin akong nagkamali sa trabaho at kahit ang food-tasting na gagawin ko sana ngayon ay hindi natuloy dahil wala akong panlasa. Lahat ng ito ay dahil sa labis kong pag-aalala na baka malaman ng aking asawa na inimbitahan ako ng isang lalaki na sabay kumain. The worst thing of all, it has to be the guy that my husband loathed the most.Maya-maya ay bumukas ang pintuan ng opisina at agad na umangat ang aking tingin sabay kabog nang malakas ng aking dibdib at baka si Creed na iyon ngunit laking pagkahinga ko nang maluwag dahil iniluwa niyon ang sekretarya ko na si Anna. Nakapinta sa mukha niya na dissapointed siya at parang nahulugan ng langit at lupa. Napaismid ako at tinanong siya bago muling bumaba ang aking tingin sa papeles na nasa mesa.“Bakit hindi maipinta 'yang mukha
Joanne La Senza ***Hindi naman makatanggi si Jenyfer at nagpahila ito sa akin kaya sabay-sabay kaming pumunta ng carpark. Ilang minuto ang nakalipas ay nakipila na sa traffic ang kotse ko papuntang Xin Tian Di restaurant sa Quezon City. Isa ito sa pinakasikat na fine dining restaurant at masarap din ang pagkain nila.Hindi ito kalayuan mula sa aking opisina kaya kahit ma-traffic ay hindi naman kami inabot ng ilang oras at agad naming narating ang nasabing restaurant. My husband and I sometimes eat here besides from my restaurant to explore something new. This place was our best bet the last time when we were on our dating days and I can't help but silently grin while reminiscing about the old days.Malapad ang ngiti naming tatlo habang papasok sa restaurant at agad kaming sinalubong ng waiter saka iginiya sa private room for VIP customers dahil namumukhaan na ako ng waiter. Alam nitong mas nais ko na kumuha ng private room. Matapos mailapag ang menu ay agad na kaming nag-order haban
Joanne La Senza *** Because of the view I saw outside, I lost my appetite again, but I tried my best not to show it to the two in front of me. Pinilit kong pasiglahin ang boses ko habang kumakain kami at nakikisabay sa kuwentuhan ng dalawa na maganang kumain. Pero ang kaba sa puso ko ay hindi na mawala-wala dahil baka anumang oras ay biglang lumitaw ang asawa ko at ang babae niya. Ayaw kong makita sila nina Anna at Jenyfer. “What's wrong with you today, Joanne?” narinig kong tanong ni Jenyfer. Alam kong hindi lang si Anna ang nakapansin sa kakaibang kinikilos ko, pati na rin ang kakambal nito. Marahil ay kahit anong pagpipigil ko ay hindi pa rin nakatakas sa mga ito ang kakaibang kilos ko. They known me for long kaya hindi nakapagtatakang hindi nila mapansin kung may kakaiba sa akin lalo na at sinasadya ko talagang bilisan ang pagkain upang makaalis kami kaagad. Pinilit ko ang sarili ko na ngumiti saka sumubo ng natitirang dumplings sa plato ko bago ko sinagot si Jenyfer na ma
Joanne La Senza ***I wanted to cry upon seeing that mocking face looking down on me. Like there are words written on them saying 'your husband is mine', making my heart tighten in pain. Bago ako makasagot kay Anna ay naunahan ako ni Tiffany na magsalita. Humakbang siya palapit sa akin.“Joanne,” Tawag niya sa pangalan ko. “I'm glad to see you here," she said, but her face was not even showing a bit of joy, it was painted instead with contempt.Napasulyap sa akin si Anna na bakas ang pagtataka sa mukha. “Kilala mo?” mahina nitong tanong.Marahan akong tumango. How should I introduce Tiffany to her? Kaibigan ng asawa ko na inaahas ang asawa ko? Pero nanatili akong tahimik dahil kapag bumuka ang bibig ko upang magsalita ay baka pumiyok ang aking boses.Hindi pinansin ni Tiffany si Anna na para bang itong hangin sa paningin niya, na hindi ito nakikita. Muli siyang nagsalita. “Would you like to know who's with me today, Joanne? He's someone you know and I—”“Jenyfer!” agad na putol ko sa
Joanne La Senza ***Masikip na ang dibdib ko sa impit na pag-iyak hanggang sa tumawag si Anna sa intercom at nagpapaalam na umuwi. Nang mapatingin ako sa oras ay saka ko lang napansin na alas-singko na pala ng hapon at oras na ng uwian.“Hmm.” Tanging sagot ko kay Anna saka agad na binabaan ng telepono.Pagkatapos no'n ay mabilis akong nag-ayos ng aking sarili. I dried my tears and retouched my makeup to cover my swelling face, mostly my eyes. Ang sabi ng asawa ko ay susunduin niya ako upang sabay kaming umuwi. Gumaan ng bahagya ang pakiramdam ko dahil sa isiping iyon at dali-dali akong nag-ayos. Sinigurado ko munang maayos na ang hitsura ko bago lumabas ng opisina.I was in the elevator and busy checking messages on my phone when it stopped. I walked out, but I bumped into someone. Dahil hindi ako nakatingin ay hindi ko namalayang may ibang tao palang papasok. Tumingala ako at nakita ko si Creed. Agad na dumagundong ang kaba sa aking dibdib at bi
Earl Sarmiento***After lunch with Tiffany, I went back to the office to finish my work early. Gusto kong matapos agad ang trabaho ko dahil nangako ako kay Joanne na susunduin siya pagkatapos ng trabaho niya. Hindi ko siya kayang tanggihan. I also want to be with her. I miss my wife.I leaned back on my swivel chair and looked blankly at the screen in front of me. Walang pumapasok na ideya sa isip ko para sa presentation ng mga bagong products ng kumpanya. Yes! I am an idiot for cheating on my wife with my best friend. It was a spur of the moment when I got drunk. At nasundan pa iyon ng ilang beses lalo na at nagtapat sa akin si Tiffany na gusto niya ako. Na mahal niya ako. Doon nagsimula ang lahat.I've been liking my best friend since we were teens, but I fell in love with my wife. That's why I married her. Hindi ko akalaing maghahabol pala sa akin si Tiffany at inamin nga niyang mahal niya ako. I can't say no. Dahil hanggang ngayon, kahit kasal kami ni Joanne ay gusto ko pa rin si
Earl Sarmiento ***Pumunta ako sa bahay ni Tiffany upang patunayan na mali siya sa mga bintang niya tungkol sa asawa ko ngunit hindi ko akalain na totoo pala iyon. Hindi ko na alam kung gaano karami ang nainom kong alak pero hindi pa rin nawawala ang galit ko. Tiffany keeps on pouring that bitter-sweet whiskey into my glass. Pero dahil gusto ko pang umuwi sa bahay namin ng asawa ko ay pinigilan ko na siya kahit ayaw pa niya akong patigilin.“Sorry, babe. But I want to go home and teach my wife a lesson. Magda-drive pa ako kaya titigil na ako hangga't kaya ko pa.”“Why don't you stay, babe? My bed is cold without you. Your wife can wait until you go home.” Tiffany straddles me suddenly. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na mapigilan siya dahil agad nitong iginiling ang balakang niyang nakapatong sa aking hita. “Please stay with me tonight, babe.”Nahigit ko ang aking hininga dahil unti-unting uminit ang katawan ko pero matindi ko iyong pinigilan. I want to go home. “I'm not in th
Joanne La Cenza***Hindi lang nananakit ang katawan ko, mainit din ang pakiramdam ko at sa palagay ko ay nilalagnat ako. Agad na namuo ang luha sa mata ko. Mariin kong naipikit ang namumugto kong mata saka hinayaang tumulo ang mainit na likido upang damayan ang sarili ko. Ilang minuto akong humikbi at sa katagalan, nang medyo um-okay na ang pakiramdam ko ay pinilit ko ang sarili kong umupo sa kama at sumandal sa headboard. Ininda ko ang pagpitik ng sakit sa ulo ko at ang bugbog-sarado kong katawan saka pilit inangat ang aking kamay upang abutin ang telepono na nakapatong sa ibabaw ng bedside table.I know my secretary is wondering why I am not in the office yet. Alam niyang kapag hindi ako papasok ay nagbibigay-alam agad ako para maikansela niya ang meetings ko. I need to call her. Hindi ko alam kung nasaan ang bag ko, naroon ang cellphone ko, dahil sa bigla na lang ako hinila ng asawa ko paakyat sa kuwarto kagabi. Dahil medyo may kalayuan ang telepono mula sa
Joanne La Cenza***Nagpatuloy ang asawa ko sa marahas na pagbayo sa pagkababa* ko pagkatapos niyang sabihin na sa kanya lang ako at walang maaring magmay-ari sa akin. Puno ng dahas ang kilos niya at walang awa kahit na nasasaktan ako. Napaiyak akong lalo. Masaya ako dahil ayaw niya akong mawala pero at the same time ay nasasaktan ako dahil sa marahas na trato niya sa akin. Hindi na ba talaga ako mahal ng asawa ko? Wala na ba ako sa puso niya para pasakitan niya ako nang ganito?Nagpatuloy ako sa tahimik na pagluha habang ang asawa ko ay sarap na sarap habang malakas pa ring umuulos sa loob ko at ang kamay niya ay nakasabunot sa buhok kohabang ang isa ay sinasampal ang pisngi ng puwetan ko. Wala akong ibang nararamdaman kundi sakit. Hindi ako nasasarapan sa bawat hugot at baon niya dahil ramdam ko wala na iyong halong pagmamahal kundi purong pasakit. Bawat ulos niya ay may kaakibat na parusa. Bawat hugot niya, kaakibat ay hapdi ng aking pwerta. Para akong baboy kung ituring ng asawa k
WARNING!!!Non-consensual sex is mentioned. Read at your own risk.Joanne La Senza ***“Subukan mong makipagkita muli sa lalaking iyon at sisiguraduhin ko sa 'yo hindi mo na siya masisilayang muli!”Napasinghap ako sa pagbabanta ng asawa ko. Creed is innocent. Hindi siya maaring madamay sa galit ng asawa ko. If I only knew things would escalated like this, I wouldn't have let Creed take me home.Dahil sa marahas na halik ni Earl ay lalo akong hindi makahinga. Bago pa ako tuluyang mawalan ng ulirat ay tumigil na siya at binitawan ang kamay ko na gapos niya na labis kong ipinagpasalamat. Pinakawalan na rin niya ang pagkakasakal sa leeg ko. Napaubo ako nang maramdaman ko ang pagluwag ng hininga ko, ngunit panandalian lamang iyon dahil walang ano-ano'y muli niya akong hinawakan at malakas na pinaikot ang katawan ko. I lay flat on my stomach and my husband straddles my back. I could feel him leaning forward before whispering in my ear, while grabbing a handful of my hair, gripping it tigh
PLEASE READ AT YOUR OWN RISK. THIS SCENE MAY CONTAIN DISTURBING SEXUAL ACTS. Joanne La Senza *** Hearing the loud and crisp slap, tears welled up in my eyes as the throbbing pain intensified. Nag-init ang pisngi ko sa sakit ng pagkasampal ng asawa ko at kaagad ko iyong nasapo upang tanggalin ang sakit. Ngunit ni hindi nakabawas ang haplos sa sakit na nararamdaaman ko dahil ang labis na nasaktan ay ang aking damdamin. Balewala ang pisikal na sakit na binigay ng aking asawa. Mas lalo akong nasaktan dahil sa pag-aakusa niya na may iba akong lalaki, na niloloko ko siya. Ang sakit-sakit sa puso ko na para bang binibiyak iyon at sinusunog sa apoy dahil sa sobrang init at hapdi. Kailanman ay hindi ko kayang lokohin ang aking asawa. Mahal na mahal ko siya. Ni hindi ko siya kinompronta sa pagtataksil niya sa akin, bakit ako ngayon ang inaakusahan niya? Ano'ng maling ginawa ko para tratuhin niya ako ng ganito? "M-mahal . . . nasasaktan ako," humihikbing pagmamakaawa ko. Sinubukan kong
Earl Sarmiento ***Pumunta ako sa bahay ni Tiffany upang patunayan na mali siya sa mga bintang niya tungkol sa asawa ko ngunit hindi ko akalain na totoo pala iyon. Hindi ko na alam kung gaano karami ang nainom kong alak pero hindi pa rin nawawala ang galit ko. Tiffany keeps on pouring that bitter-sweet whiskey into my glass. Pero dahil gusto ko pang umuwi sa bahay namin ng asawa ko ay pinigilan ko na siya kahit ayaw pa niya akong patigilin.“Sorry, babe. But I want to go home and teach my wife a lesson. Magda-drive pa ako kaya titigil na ako hangga't kaya ko pa.”“Why don't you stay, babe? My bed is cold without you. Your wife can wait until you go home.” Tiffany straddles me suddenly. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na mapigilan siya dahil agad nitong iginiling ang balakang niyang nakapatong sa aking hita. “Please stay with me tonight, babe.”Nahigit ko ang aking hininga dahil unti-unting uminit ang katawan ko pero matindi ko iyong pinigilan. I want to go home. “I'm not in th
Earl Sarmiento***After lunch with Tiffany, I went back to the office to finish my work early. Gusto kong matapos agad ang trabaho ko dahil nangako ako kay Joanne na susunduin siya pagkatapos ng trabaho niya. Hindi ko siya kayang tanggihan. I also want to be with her. I miss my wife.I leaned back on my swivel chair and looked blankly at the screen in front of me. Walang pumapasok na ideya sa isip ko para sa presentation ng mga bagong products ng kumpanya. Yes! I am an idiot for cheating on my wife with my best friend. It was a spur of the moment when I got drunk. At nasundan pa iyon ng ilang beses lalo na at nagtapat sa akin si Tiffany na gusto niya ako. Na mahal niya ako. Doon nagsimula ang lahat.I've been liking my best friend since we were teens, but I fell in love with my wife. That's why I married her. Hindi ko akalaing maghahabol pala sa akin si Tiffany at inamin nga niyang mahal niya ako. I can't say no. Dahil hanggang ngayon, kahit kasal kami ni Joanne ay gusto ko pa rin si
Joanne La Senza ***Masikip na ang dibdib ko sa impit na pag-iyak hanggang sa tumawag si Anna sa intercom at nagpapaalam na umuwi. Nang mapatingin ako sa oras ay saka ko lang napansin na alas-singko na pala ng hapon at oras na ng uwian.“Hmm.” Tanging sagot ko kay Anna saka agad na binabaan ng telepono.Pagkatapos no'n ay mabilis akong nag-ayos ng aking sarili. I dried my tears and retouched my makeup to cover my swelling face, mostly my eyes. Ang sabi ng asawa ko ay susunduin niya ako upang sabay kaming umuwi. Gumaan ng bahagya ang pakiramdam ko dahil sa isiping iyon at dali-dali akong nag-ayos. Sinigurado ko munang maayos na ang hitsura ko bago lumabas ng opisina.I was in the elevator and busy checking messages on my phone when it stopped. I walked out, but I bumped into someone. Dahil hindi ako nakatingin ay hindi ko namalayang may ibang tao palang papasok. Tumingala ako at nakita ko si Creed. Agad na dumagundong ang kaba sa aking dibdib at bi
Joanne La Senza ***I wanted to cry upon seeing that mocking face looking down on me. Like there are words written on them saying 'your husband is mine', making my heart tighten in pain. Bago ako makasagot kay Anna ay naunahan ako ni Tiffany na magsalita. Humakbang siya palapit sa akin.“Joanne,” Tawag niya sa pangalan ko. “I'm glad to see you here," she said, but her face was not even showing a bit of joy, it was painted instead with contempt.Napasulyap sa akin si Anna na bakas ang pagtataka sa mukha. “Kilala mo?” mahina nitong tanong.Marahan akong tumango. How should I introduce Tiffany to her? Kaibigan ng asawa ko na inaahas ang asawa ko? Pero nanatili akong tahimik dahil kapag bumuka ang bibig ko upang magsalita ay baka pumiyok ang aking boses.Hindi pinansin ni Tiffany si Anna na para bang itong hangin sa paningin niya, na hindi ito nakikita. Muli siyang nagsalita. “Would you like to know who's with me today, Joanne? He's someone you know and I—”“Jenyfer!” agad na putol ko sa
Joanne La Senza *** Because of the view I saw outside, I lost my appetite again, but I tried my best not to show it to the two in front of me. Pinilit kong pasiglahin ang boses ko habang kumakain kami at nakikisabay sa kuwentuhan ng dalawa na maganang kumain. Pero ang kaba sa puso ko ay hindi na mawala-wala dahil baka anumang oras ay biglang lumitaw ang asawa ko at ang babae niya. Ayaw kong makita sila nina Anna at Jenyfer. “What's wrong with you today, Joanne?” narinig kong tanong ni Jenyfer. Alam kong hindi lang si Anna ang nakapansin sa kakaibang kinikilos ko, pati na rin ang kakambal nito. Marahil ay kahit anong pagpipigil ko ay hindi pa rin nakatakas sa mga ito ang kakaibang kilos ko. They known me for long kaya hindi nakapagtatakang hindi nila mapansin kung may kakaiba sa akin lalo na at sinasadya ko talagang bilisan ang pagkain upang makaalis kami kaagad. Pinilit ko ang sarili ko na ngumiti saka sumubo ng natitirang dumplings sa plato ko bago ko sinagot si Jenyfer na ma