NANGINGINIG ang buong katawan niya habang pinapasok ang kompanya ng kanyang mga magulang. Bahagya pa siyang huminto sa tapat ng malaking larawan ng ama at ina sa hallway. Nag-iinit ang kanyang mga mata habang tinititigan ang larawan ng mga ito. Napatay na ni Rigor ang lahat ng cctv sa buong building at lahat ng cctv sa buong kalyeng iyon kung kaya’t malaya na silang nakakagalaw sa loob niyon ngayong gabi. Hindi niya alam kung paano nito nagawang ma-shut down ang lahat ng cctv sa loob lamang ng dalawang oras. Bilib na siya sa talino nito, animo’y isang professional na magnanakaw. May mga tao talagang likas na matalino, parang iyong ama niya. Very techie rin ang Papa niya kaya nga di basta-basta napapasok ng kahit na sino ang kanilang kompanya. Sabi nga ni Rigor, masyadong mahigpit ang security ng kanilang building. Kung hindi siguro nila nakuha ang password kay Griff ay baka mahihirapan silang isakatuparan ito ngayon. “Promise Papa, isang araw ma
“WHAT IF MAY NAKAKITA pala satin kanina? Anong mangyayari sa atin? Makukulong ba tayo?” Takot na takot na tanong sa kanya ni Althea. Biglang lumambot ang kanina’ y nagwawala niyang alaga, “Anak ng teteng, yan lang ba ang dahilan kaya titig na titig ka sakin?” aniyang bahagya pang napalo ang manibela. Clueless na nangunot ang nuo nito, “Bakit, ano ba sa palagay mo?” Nagtatakang tanong nito sa kanya. Binuhay niya ang makina ng sasakyan at sinimulang patakbuhin iyon. Hindi naman kasalanan ni Althea kung marumi ang takbo ng utak niya ngayon. Bakit nga siya rito magagalit? Napahinga siya nang malalim saka mabilis nang pinaharurot ang sasakyan. Maya-maya ay tumunog ang phone niya. Iyong babaeng ipinakilala ni Nelson sa kanya ang nasa kabilang linya, pindinot niya ang screen sa sasakyan niya na nakakonekta sa phone niya. Naka-loud speaker iyon kaya rinig na rinig ni Althea ang boses ng babae.
“MAY MALAKING EVENT ang kalabang kompanya ng Mondragon Corporation. Invited tayo sa event na iyon.” Sabi ni Rigor kay Althea habang kumakain sila ng breakfast. “Liansel’s Enterprise ba ang tinutukoy mo?” Tanong niya sa lalaki. Tumango ito. Nangunot ang nuo niya, “Pupuntahan natin ang teritoryo ng mortal na kaaway ni Papa?” nakataas ang isang kilay na tanong niya rito, “Ayoko. Kinasusuklaman ko iyong anak na bunso ni Mr. Siy,” aniyang sunod-sunod ang ginawang pag-iling. Iisa ang University na pinasukan nila ni Felicitas Siy. Sa hindi niya malamang dahilan ay napakainit ng dugo nito sa kanya. Siguro ay dahil mortal na magkaaway ang kanilang mga ama. Ngunit ano naman ang paki niya kung magkaaway ang mga ito? Bakit siya makikisali sa away ng kanilang mga magulang. Ngunit isang araw ay bigla na lamang siyang hinila sa loob ng banyo ni Felicitas at binugbog duon kasama ng mga kaibigan nito. Hindi pa nakuntento ang mga ito, pinadlock pa siya sa loob
NAPATITIG SIYA KAY ALTHEA. ILANG sandali ring di siya makasagot sa tanong nito saka pilit na pilit na tumawa, “Sino ba ako sa pagkakakilala mo, ha Althea?” Tanong niya rito. “Isang Mafia?” sagot nito sa kanya saka tumawa ng malakas, “Para ka kasing leader ng isang sindikato. Kung hindi ko lang alam na ginagawa mo ito para tulungan ako, iisipin kong sindikato kang talaga, Dr. Rigor Samandehas.” May pait sa mga labing napangiti siya saka nagkibit ng balikat at dumiretso na sa loob ng kanyang kuwarto. Parang umi-echo sa utak niya ang boses ni Althea. Isang mafia? Fuck. Pumasok siya sa loob ng banyo at naligo. Saktong kakalabas lang niya ng banyo nang tumawag ang kanyang ama. Siniguradp niyang naka-lock ang pinto ng kuwarto bago niya sagutin ang tawag nito. “Rigor anak, may kailangan kang malaman tungkol sa pagkatao ni Althea. . .” panimula ng matanda nang sagutin niya ang tawag nito, “Pakibuksan ng laptop mo.” Utos nito na kaagad na
HINDI ALAM NI ALTHEA kung bakit gusto niyang paligayahin ng mga sandaling iyon si Rigor. Marahil ay dahil gusto lamang niyang suklian ang ginawa sa kanya nito kanina. Or dahil gusto lang talaga niya, no more no less at hindi na kailangan pang hanapan ng mga dahilan. Pumaibabaw siya rito at sinimulang dilaan ang buong katawan nito. Mula ulo hanggang paa. Nang dumako ang kanyang dila sa pagkalalaki nito ay namumungay ang mga matang tiningnan niya si Rigor. Punong-puno ng pananabik ang mga mata nito habang naghihintay sa susunod niyang gagawin. Hinawakan niya ang mataba at mahaba nitong sandata saka sinimulang itaas baba ang kanyang mga daliring nakahawak duon. “Shit,”Dinig niyang sambit nito. Pumuwesto ang ulo niya sa pagitan ng mga hita nito saka muling inilabas ang kanyang dila at sinimulang romansahin ang kahabaan ng sandatang iyon. Isang malakas na ungol ang tumakas mula kay Rigor. “Ohhhh. . .” Mas lalo niyang p
NAPASIMANGOT SI RIGOR nang paglabas ni Althea ay mapansing medyo labas pa ang cleavage nito at ang iksi ng palda nito, halos umabot na sa suot nitong panty. “Makikipagdate ka kay Griff sa ganyang very revealing na outfit?” Hindi niya naitago ang pagkadismaya sa kanyang boses habang sinisipat ang napaka-sexy nitong kasuotan. “Ikaw na rin ang me sabi na akitin ko sya, hindi ba? Anyway nakita na naman niya ang lahat sa akin so what’s the point?” kibit balikat na sagot nito, akmang lalabas na ito ng bahay nang mabilis niya itong pigilan sa braso. “Magpalit ka,” may authority sa tonong sabi niya rito saka disguted na tiningnan niya itong muli mula ulo hanggang paa, “Sinabi kong paibigin mo sya pero di ko sinabing magpaka-cheap ka!” nakaismid na sabi niya rito. “Pano ‘to naging cheap, five thousand pesos ang bili ko online sa dress na ito!” protesta nito sa kanya. “Kaya pala mukhang cheap! Go back to your room anc change!” Uto
AKMANG hahawakan siya ni Griff ngunit maibilis siyang pumalag saka nagmamadaling naglakad palabas ng kuwarto. “What’s wrong Sophia?” Nagtatakang tanong nito habang sinusundan siya. “I’m sorry Griff. Hindi pa pala ako ready,” pagdadahilan niya rito, tinangka siya nitong hawakan ngunit mabilis siyang umatras saka tumakbo paalis. Umiiyak siyang pumara ng taxi. Hindi siya makapaniwalang sa napakabilis ng panahon ay nabaling kaagad ang pagtingin niya para kay Rigor. Napapikit siya habang nakahawak sa kanyang dibdib. Hindi niya alam kung dapat siyang maging masaya na nakawala na siya sa malaking kahibangan niya kay Griff. Hindi ba isang kahibangan rin ang umibig sa lalaking wala namang nasa isip kundi ang yumao nitong asawa? Parang wala sa sariling bumaba siya ng taxi at binuksan ang kanyang kotse saka umiiyak na pinatakbo iyon. Pagdating niya ng condo unit ni Rigor ay inabutan niya itong umiinom ng alak. Hindi niya alam
MAY KUNG ANONG kiliting gumapang sa buong katawan ni Althea nang hawakan siya ni Rigor sa magkabilang balikat habang titig na titig ito sa kanya, “Rigor. . .” “Alam mo ba kung bakit galit na galit ako sa Griff na iyon, ha?” sabi nito, ngunit bago pa maituloy ang sasabihin ay unti-unti na itong natumba sa sobrang kalasingan. “Rigor,” natatarantang sabi niya habang inaalalayan ito papunta sa kuwarto nito. Nakalimutan na tuloy niya ang inis na nararamdaman dito. Naghanda siya ng maligamgam na tubig at nilinis ang buong katawan nito. Habang ginagawa iyon ay naalala na naman niya ang masarap na pinagsaluhan nilang dalawa ng nakaraang gabi kaya ipinikit niya ang kanyang mga mata para pukawin ang init na nararamdaman. Pero paano ba niya pupukawin ang pagnanasang ito kung ganito kakisig ang tuksong nasa harapan niya? Hindi lang ito guwapo. Napakakisig pa nitong talaga. Kahit naman siguro sinong babae ay maglalaway sa makalaglag panty na app
"HEY Alejandro, nanaginip ka na naman ba ng gising? Mukhang malayo na naman ang lipad ng isip mo," saka lamang parang biglang natauhan si Alejanadro, tumabi sa kanya si Tamara, "Don't tell me binabalikan mo na naman lahat ng mga nakaraan natin?"Hinagod niya ang likuran nito, "Hindi lang ako makapaniwalang sa dami ng pinagdaanan natin, tayo rin sa huli," sagot niya sa babaeng ngayon ay asawa na niya. "Parang sa pelikula lang ang mga pinagdaanan natin. Kagaya rin ng mga pinagdaanan nina Rigor at Althea.""Ni Genis at Amanda," dagdag nito."Ni Sabina at Jeffrey," aniya."Bah, oo nga ano. Ang hirap palang mainlab sa isang Mafia. Kung hindi matibay ang loob mo, susuko kang talaga. Mabuti na lang hindi kita sinukuan, mahal na mahal kasi kita.""Mahirap magmahal ng isang Mafia pero tingnan mo naman kung gaano kami ka-loyal sa mga minamahal namin," pagmamalaki niya rito, "Kahit ang daming babaeng lumalapit sa amin, very faithful kami kung magmahal. One woman man.""Talaga ba?" dudang tano
KANINA pa paikot-ikot sa roof top si Tamara. Nalinis na niya ang lahat ng maari niyang malinis. Bored na bored na siya dahil mag-iisang lingo na siyang hindi umaalis duon. Hindi naman siya basta-basta nakakalabas ng bahay dahil natatakot siyang may makakitang mga tauhan ni Alejandro sa kanya. Ingat na ingat nga siyang makagawa ng ingay man lang. But damn, gustong-gusto na niyang sumigaw at gawin ang mga bagay na nakasanayan na niyang gawin sa loob ng hacienda. Natutukso na siyang bumaba. Bumuga siya ng malalim na hininga habang titig na titig sa hagdan. Hindi niya namamalayang unti-unti na pala siyang humahakbang paibaba. Ang unang palapag mula sa roof top ay ang dating library ng ama. Napakagat labi siya. Nagpalinga-linga muna siya bago pihitin ang door knob. Nagulat siya nang malamang na-convert na pala ni Alejandro ang library ng kanyang ama sa isang magarang kuwarto. Na-curious siya kaya isa-isa niyang binuksan ang mga cabinets duon. N
“THANK YOU YA,” nakangiting sabi ni Tamara matapos maubos ang isang mangkok ng champorado na dinala sa kanya ni Yaya Magda for breakfast. May kasama pa iyong sandwich na meryenda raw niya mamaya para di na ito mag-akyat manaog sa roof top. “Hindi pa ba umuuwi ang amo mo?” ayaw niyang ipahalata ang pag-aalala sa boses, “Three days na ah, san ba iyon naglalagi?” “Hindi ko rin alam,” kibit balikat na sagot nito, “Baka sa nobya,” kaswal na sabi pa nito sa kanya. Parang sinundot ng karayom ang puso niya nang maisip ang sinabi ng matanda. Pero kunwa’y balewala lamang ang narinig, “It’s about time na mag-asawa na sya. Matanda sya ng five years sakin, right? So he’s already thirthy years old. Seven years, two months and five days since nagkahiwalay kami at Imposible namang. . .” “Bilang na bilang mo ang araw na nagkahiwalay kayo, ha?” Tudyo ng matanda sa kanya. “Yaya,” naiinis na sabi niya, nahihiya siyang mabisto nito na bawat pagsikat at
BAKIT kung magsalita si Alejandro ay parang siya pa ang may malaking kasalanan? Panay ang patak ng kanyang mga luha habang naglalakad palayo. Hindi niya alam kung anong nangyari, kung bakit naging ganun na lang bigla ito sa kanya. Gusto pang baliktarin ang mga pangyayari? Alam ba nito kung anong hirap ang pinagdaanan niya nang pilitin siya ng Papa niya na magpakasal sa lalaking never naman niyang minahal at kahit na kailan ay hindi niya natutunang mahalin? Alam ba nito kung gaano kasakit sa kanya ang pakiramdam na parang nag-iisa lang siya at walang kakampi? Maski nga si Olga na inaakala niyang kaibigan niya, tinalikuran siya sa panahon na kailangang-kailangan niya ng karamay. Wala rin itong pinagkaiba kay Alejandro. Kaya nuong araw ng kasal niya, parang gusto na niyang mamatay. Kung hindi lang talaga siya natatakot, baka nagbigti na siya ng araw na iyon. Kung iyong ibang babae ay masayang-masaya sa araw ng kanyang kasal, siya nama
“A-ALAGAAN MO sana ang hacienda.” Parang maiiyak na sabi ni Tamara sa kanya nang iabot nito ang mga susi ng bahay, “I-ikaw ng bahalang magpalit ng mga lock k-kung gusto mong palitan ang susi ng bahay,” ramdam niya ang lungkot sa boses nito. Pinipigilan lamang niya ang kanyang sarili pero ang totoo, gustong-gusto na niya itong ikulong sa kanyang mga bisig. Ang daming tanong na naglalaro sa kanyang isipan. Ang dami niyang masasakit na gustong sabihin dito ngunit ngayon ay tila nakakalimutan niya ang lahat ng iyon habang nakatingin dito. Pero sa tuwing naiisip ang lahat ng ginawa nito sa kanya ay parang gusto niyang magwala sa galit. Lalo na kapag naalala niya ang katarantaduhang ginawa sa kanya ng ama nito. “G-goodbye. B-bukas na ang flight ko patungong Amerika. Kung di nga lang dahil k-kay Gerry, baka nuon pa ko bumalik ng Amerika.” Napatiim ang kanyang mga bagang nang marinig ang pangalan ng asawa nito. Ang lakas naman ng loob nito
SUMISIKIP ang dibdib ni Alejandro kung kaya’t kinalas niya ang ilang butones sa suot niyang polo shirt. Habang tumatakbo ang sinasakyan niyang kotse ay tumatakbo rin ang isipan niya sa nakaraang pitong taon. Parang gustong magbalik ang lahat ng mga masasakit na pinagdaanan niya nuong gabing dinukot siya ng mga tauhan ni Chief Inspector Milo Calatrava. Napatiim ang kanyang mga bagang. Hinding-hindi niya makakalimutan ang lahat. “San natin dadalhin ang putang inang ito, tutuluyan na ba natin ‘to?” Narinig niyang tanong ng tauhan ni Milo sa mga kasamahan nito. “Dadalhin sya sa bilibid sa Muntinlupa. Dun na raw yan yayariin para di tayo sumabit,” sagot naman ng isa, “Gaya ng ginagawa natin sa mga kalaban nila bossing sa mga negosyo,” makahulugan pang sabi nito. Gustong-gusto niyang lumaban ngunit umiikot na ang kanyang paningin at halos wala na siyang makita sa sobrang pagod at sakit ng buong katawan na nararamdaman. Baka mas manganib l
“A-ALEJANDRO?” May panic siyang naramdaman nang makita ang lalaki lalo pa at hindi niya inaasahang makikita niya ito sa ganitong pagkakataon. Gusto nga niyang murahin ang kanyang sarili dahil sa loob ng mahabang panahon, sa kabila ng ginawa nito sa kanya ay buhay na buhay pa rin ang damdamin niya para dito. At ewan kung totoong nakita niya sa mga mata nito or nag-iilusyon lamang siya, ang piping pananabik nang tingnan siya nito. Pero marahil ay nag-iilusyon nga lamang siya dahil saglit na saglit lang siya nitong tiningnan pagkatapos ay parang umiiwas na itong magtama man lamang ang kanilang mga paningin. Habang siya ay ang daming tanong ang naglalaro sa kanyang isipan habang hindi pa rin makapaniwala na nasa kanyang haraparan ngayon ang lalaking kay tagal niyang pinanabikang muling makita. “Miss Tamara Fierro, si Mr. Alejandro Manigbas po ang bagong may ari ng Hacienda Fierro,” dinig niyang sabi ng abogado ng bangko na si Atty. Mendez.
NAPAPAIYAK si Tamara habang binabasa ang dumating na sulat ng bangko sa kanya. Ipinapaalala nito na mareremata na ang Hacienda Fierro ng bangko. Saan siya kukuha ng two hundred fifty million pesos para ipamtubos sa kanilang hacienda? Simula nang mamatay ang kanyang Papa at makulong ang kanyang asawa ay hindi na niya alam kung papaano babayaran ang nagkapatong-patong na mga utang ng mga ito. Ni hindi nga niya alam na matagal na palang nakasanla sa bangko ang hacienda. Saan namang kamay ng Diyos niya kukunin ang ganuon kalaking pera? Ni wala nga siyang matinong trabaho ngayon. Tuluyan na siyang napaiyak. Ngayon niya pinagsisihang hindi niya pinagbuti ang kanyang pag-aaral, di sana’y may fall back siya ngayon. Akala kasi niya’y wala ng katapusan ang pera ng pamilya kung kaya’t naging bulagsak rin naman siya. Party dito, party duon. Nuong ipadala siya sa Amerika ng Papa niya, sa halip na mag-aral siyang mabuti ay kung anu-anong kagagahan lang naman duon ang pinagagawa
“TAMARA FIERRO!!!” Narinig ni Tamara na tawag ng ama mula sa malawak na bakuran ng Hacienda Fierro. Nabitiwan tuloy niya ang kinakaing hinog na mangga na ipinakuha niya sa isa sa kanilang trabahante sa hacienda. Alam niyang kapag tinatawag siya sa buong pangalan ng ama, pihadong mainit na naman ang ulo nito. Napalingon sa kanya si Alejandro, bakas ang pag-aalala sa mukha nito habang nakatingin sa kanya. “Hinahanap ka na ng Papa mo, Mara,” sabi ng kanyang Yaya Magda na kasama niyang nanginginain ng hinog na mangga. Dinig nila ang malakas na dagundong ng kabayo nito papasok sa bakuran ng hacienda. Napaismid siya. “Hindi naman tayo umaalis dito, nasa loob lang naman tayo ng bakuran, akala mo naman mawawala ako,” inis na sabi niya habang waring nagpapalitan sila ng makahulugang mga tingin ni Alejandro. Ang kanilang lupain ay nasa 60 hectares at iba’-ibang uri ng mga namumungang puno ang naroroon. Mayroon din silang malawak na poultr