Chapter 63

Napatigil ako sa paghikbi at kinuha ang cellphone ko. I dialed the doctor’s number, at ilang minuto lang ay muli siyang pumasok sa kwarto. Pinanood ko lang siya habang tinitingnan ang kondisyon ni Dark. Nakapuwesto ako dalawang metro ang layo mula sa kanila, tahimik na nananalangin na sana nagbibiro lang siya. Sana hindi totoo ang sinasabi nilang may amnesia siya, pero sa isang iglap, parang nawalan ako ng pag-asa. Umiling ang doktor sa akin, at kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang katotohanan—nagka-amnesia nga si Dark. Tumango ako sa kanya, at bago pa siya magsalita, iniharap ko ang kamay ko, sinenyasan siyang iwanan kaming dalawa. Bumuntong-hininga siya, at ipinakita ko ang pasasalamat ko sa pamamagitan ng pag-mouthe ng "thank you."

Pagkaalis ng doktor, muling bumalot ang katahimikan sa aming dalawa. Alam mo yung pakiramdam na gusto mo siyang yakapin? Halikan? Ganoon ang nararamdaman ko ngayon, pero pinigilan ko ang sarili ko. Alam kong itutulak niya lang ako palayo. He will just