Salamat sa pagbasa mga bhe :)
Gabriel's POV . "Fucking dammit! Who the hell do you think you are?! Tell it to your dumb boss Darius that I'm not scared. Patayin na niya ako. Walang Feleona na magpapakita rito. Arrghh!" Namilipit siya sa sigaw at rinig namin ito ni Azce mula sa kinatatayuan namin. Nagtatago kami at hinihintay lang na matapos sila sa kanya. They tortured him to get some information about where is Feleona. "All cleared, boss. Just wait for a few minutes. Aalis din ang mga walangsilbe na mga iyan," tugon ni Goldy sa kabilang linya. Naririnig ko siya sa pamamagitan ng maliit na bagay sa tainga ko. Siya ang nagsisilbing mata namin ni Azce rito. It's past two o'clock in the morning. I want to finish this mission before four. I need to do this before Feleona wakes up. This is the only time I can go out and do this with Azce. We waited for almost twenty minutes, and all we could hear was the torture they made on him. Darwin is suffering. After that, they shut his mouth again, covered his face with
Feleona's POV."S-Sinong nawawala?"Hindi ako makapaniwala sa balita na ito galing kay Kuya Sydney. I hate him. I should cut ties with him, but he's the only person that can give me updates of what's happening to Kuya Darwin."El Patrione is gone. Someone took him. I don't know what's happening to Darwin. Darius refused to talk to me and now I am hiding. His after me, Feleona. Pinatay na niya yata si Darwin at siguro kasama na si El Patrione. Darius is now holding the company and there's nothing I can do. Pero ikaw, meron, dahil sa 'yo nakapangalan ang naiwang shares nina Mama at Papa. That's why Darius wants you Feleona. El Patrione sold you for money in exchange for marriage to Darius.""Alam ko, kuya. Matagal ko ng alam ito. Nasaan ka ba? Join me, Kuya. Tutulungan kita. Kahit hindi kita gusto ay kadugo kita, kuya. Wala akong choice!"Rinig ko agad ang bahagyang tawa niya sa kabilang linya.Oo, nakakatawa dahil malayo naman talaga ang loob ko sa kanya. Pero kasi kapatid ko siya ay
Feleona's POV . Like magic, his lips contoured mine, and it's devilishly sweet. I'm like a slave when it comes to this because it feels beautiful to be under his skin. Gusto ko sanang komprontahin siya sa gabing ito dahil maraming bumabagabag sa isip ko. Pero napagtanto ko na sa kabila ng lahat ay may sekreto rin naman ako sa kanya at patas lang kaming dalawa. I shouldn't ruin the moment that we are now. After all, he's my husband, and I'm his wife. I love him, that's for sure, and I know he loves me too. Walang nagbibiro sa pagmamahal na ito. Iyon nga lang hindi maganda ang simula, kaya siguro ganito ang kapalit ng lahat. I understand Gabriel's Nonno and Carmella. Kahit naman siguro ako ay gagawin rin ang alam kong tama. Pero bakit madalas nangyayari ito sa aming mga Costellos? Wala na bang dahilan para maging masaya ang isang babaeng Costellos sa mundo ng mga mafia? Ito ba ang dahilan ng mga magulang ko at isinulat nila ito sa huling testamento? Ang e-alis ako at itago sa lah
Feleona's POV . "I see. . . do you want to go out with me for a little bit?" Taas noo ang titig niya sa akin at hindi ko ito gusto. I shouldn't be talking to her, but my day will be over soon, and there's not much to do. "Pumupunta ka ba rin ba rito dahil sa gusto mo? O nagpapalakas ka lang sa Lolo ni Gabriel?" Inis na titig ko sa mga mata niya. Bahagya siyang natawa at napailing pa. Aalis na sana ako. Okay na sana eh, tapos na ang pag-uusapa namin ni Supremo. Pero ang makita ang mukha niya sa entrado ng mansion na ito ay bumaliktad lang ang araw ko. Ang ahas niya talaga! "Oh my. . . and why should I do that? Matagal na akong malakas sa Supremo, Feleona. Hindi naman ako pinulot ng basta-basta na lang sa gilid ano. And I don't have a bad reputation of family like yours." Kumulo ang dugo ko sa sinabi niya at napakuyom kamao ako sa sarili. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nagkaroon ng ganitong galit at selos dahil sa babaeng ito. Now I know how my cousin has felt every time sh
Gabriel's POV . "Done and dusted, boss," si Seal sa kabilang linya. "That was easy," King snorted. I heard his laugh in the line, and I bet he was doing something I couldn't guess. He's the weird one. "Ano na naman iyan, King? Nagpaparaos ka na naman ba?" kantyaw ni Seal at malakas ang tawa nito. Humakbang ako sa pinakadulo at tinitigan ang buong paligid mula rito. I'm standing at the top, and I can see everything from here. It was quiet, and the mission was all complete. "Don't tell me inaakit mo si Briana? Walanghiya ka talaga, man!" inis na boses ni Seal. I was all buckled up, and everything was in place. I saw Azce waiting below, throwing up a signal in the air. I nodded and held onto the rope tightly as I descended slowly. "Seal, find another girl, man. She's a whore and will never do good towards you." "And you fucked with the whore? Fuck you, man!" "You know me, Seal. I want to know if she's worth it for you, man. But sad to say, she's an expert whore." Seal chuckled
Gabriel's POV . "Huh, that was smooth," pilyong ngiti ni Ice sa akin. Binalot ko ng bandahe ang paa at hindi na inantala ito. I am late for Feleona, so I checked her location. It looks like she's heading towards Nonno's mansion. I've heard from Azce that Nonno wants to see her today. He wants to talk to her. "What brings you here? My mission ka ba rito?" Bahagyang ngiti ko, at mas hinigpitan ang pagkakatali ng bandage sa paa ko. "Don't you have a medical staff around?" He asks and smirks. "I don't need one." "Yeah, yeah, you don't need one." He stood up and shook his head. "Are you still looking for your cousin?" I did not expect him to be here. It's been five years, and everything was over. I've heard about the black Mondragons dominating the other side of Italy, Greece and other western countries. They have the most prominent influences, and I know it's hard to be tied up with them. And I don't intend to, but Silvestre, a.k.a Ice, is my buddy during the death squad training
Feleona's POV . "Ang ganda talaga ng prinsesa ko at talented pa. Oh, ba't mukha ng lalaki ang naipinta mo? Who's that? It doesn't look like your Papa?" malambing na boses ni Mama. Nakangiti akong nakatitig sa mukha niya na iginuhit ko. . . ang gwapo niya talaga. "Ito ang lalaking mapapangasawa ko, Mama," siglang sagot ko sa kanya. "Mapapangasawa mo? Really?" Bahagyang natawa si Mama at napailing na. Rinig ko agad ang pagbukas ng pinto at si Papa ito. Malawak ang ngiti niya at bitbit ang paborito kong pagkain na pinabili sa kanya. I ran towards him and hugged him. He scooped me and kissed me on my cheeks. "God, you are getting heavy," si Papa sa akin. "Dalaga na ang prinsesa mo. Kaya ibaba mo na dahil baka sasakit lang ang likod mo," pagbibiro ni Mama. Natawa na ako at mas yumakap lang din sa leeg ni Papa. "Thank you, Papa. I love you!" Sabay halik ko sa pisngi niya bago ako ibinaba. "All for you, my princess." Sa pagkain na dala niya nalipat ang atensyon ko dahil tinikman
Gabriel's POV . "Are you okay, Gabriel? May masakit ba sa 'yo? What's wrong with your face? Ba't duguan ka?" Hindi ko na muna siya pinansin at panay sa pag-sunod ni Catalina sa akin. I'm busy assembling my equipment. I rang Drake earlier, and asked him if he could lend me some of his people. I don't want Nonno to know this operation and I can't use the people of my clan. Dahil lahat sila ay hawak ni Nonno at kung kukunin ko ang mga tauhan ko ay malalaman ni Nonno ito. "Gabriel. Do you n-need a hand? I will ask, Dimetre. Makakatulong siya sa atin, sa 'yo." Nasa harapan ko na siya at nakaharang na sa daanan ko. "Don't get involved in this, Catalina. And please don't tell this to Nonno. It's okay. I have someone that I can turn to." Iniwasan ko na siya at kinuha ko ang iilang baril na meron ako sa bodegang ito. I instructed Azce to return to the hideout. I know he will keep an eye on the other things and bring some gadgets I need. And for the meantime, I am looking at other resor
The ray of sunshine showed half of her face, and my brows crossed while looking in her direction. It's stupid of me to do this, but like an idiot, I followed her secretly, and I don't know why. Madalas siyang binubully ng mga kaklase niyang babae at kasama na si Mikah sa pambubully sa kanya. Madalas din niyang tinatakpan ang mukha niya gamit ang espesyal na uri ng panyo na nakatabon sa kalahating mukha niya ito. Katamtaman ang katawan niya at may hugis. Hindi gaanong matangkad at okay lang din ang kulay ng balat niya para sa akin. Medyo payat pero may hitsura. Maamo ang mukha, pero may kakaiba sa kanya. Halatang hindi galing sa mayaman na angkan dahil pabalik-balik lang ang sapatos niya at uniporme. Mukhang isa o dalawa lang ito. Naiiba siya sa lahat ng babae rito sa campus at madalas ay nasa kanya ang atensyon. Matalino kasi siya at nangunguna sa board. "Hey, Gab? No way, man." Akbay ni Josh sa akin. "Is your standard getting to its minimum?" he jokingly said, and I shook my hea
Feleona's POV Hindi maalis sa mukha ko ang ngiti habang pinagmamasdan ang dalawang tao na puno ng ngiti sa isa't-isa. Karga ni Gabriel si Gabby at walang tigil sa kakatawa si baby Gabby sa ginawa niya. It's nice to get out of Italy, and we are back here in Australia. Gabriel is now doing good with everything. Tatlong linggo lang yata siya sa crutches niya at heto, naglalakad na siya na parang experto. Maingat pa siya at hindi pwedeng biglain ang katawan niya sa ibang bagay. Sa pagkakataong ito ay ako ang boss sa destinasyon namin at siya naman ang financial adviser ko. He told me we would spend five years living abroad before returning to Italy to settle Gabby's education, and I agreed. Pansamantalang naiwan si Elsa sa Italya dahil may trabaho siya sa kompanya nina Gabriel. Inalok siya ng trabaho ni Nonno sa malaking halagang sweldo. At dahil magaling si Elsa sa propesyon niya ay pumayag na siya. Syempre gusto ng bruha roon dahil kay Blue. At parang aso at pusa naman silang dalawa
Gabriel's POV . It's an awkward feeling, but I'm getting used to this. My routine is the same, an exercise in the morning, and she wakes at the same time as me. Gabby was a good sleeper at night, giving Feleona and me a lot of time for ourselves. Madalas kaming nag-uusap na magkayakap dalawa. Hindi ko rin maalis sa kanya ang ugali na mapag-aruga. I stopped her many times, but she's keen and wants to look after me. I have no complaints about it. It honestly gives me the courage to work hard for myself to get better. Ngayong araw na ito ang unang pagsubok na hindi ko gagamitin ang wheelchair ko. I could take a step, but not much. It needs more practice. Unti-unti ko na rin nagagawa ang mga bagay sa tulong niya at minsan hindi ko ito namamalayan sa sarili ko. I must admit that Feleona is a darling angel who fell from the sky to help me and made me whole again. "You're doing good, darling. I'm so glad that it turns out okay." She sat beside me, and I moved a little bit, giving her
Feleona's POV . "May lahing pusa ang asawa mo," ngiwi niya habang nakatitig kay Gabriel. Hawak niya si Gabby sa kamay niya at hindi maalis ang ngiti sa mukha niya. What else do I expect? He lives far from his place and his Nonno. Bumyahe kami ng dalawang oras, at nang makarating rito sa tagong lugar na bundok na ito ay nandito na sina Elsa at baby Gabby. Nag-chopper sila. "Alam mo? Magiging piloto yata ang anak ninyo. Panay ang tawa niya sa helicopter kanina na parang ang saya-saya. Hindi siya nabingi 'te. Nakakamangha nga." Sabay nguya niya. "In fairness ang ganda ng lugar na 'to at mas type ko rito kaysa sa mansyon ni Gabriel. Sa kanya rin ba ang bundok na 'to?" Tumayo na siya at inikot nang tingin sa buong paligid. I also like this place because it's solemn and quiet. You have no neighbours, and the whole mountain is yours. "And I like Bleu. Is he single and available?" kurap ng mga mata niya. Nagpapacute ang bruha. Napabuntonghininga na ako at tumayo na. Hindi ko na pinakin
Feleona's POV . Mahigpit ang hawak ko at maingat ang ginawang pagtulak sa wheelchair niya. Tahimik kaming dalawa at napatingin ako sa paligid sa labas nang mailabas ko siya nang bahagya sa may pinto. Wala ni isang tao. Nagbabakasakali kasi ako na may kasama siya sa labas, pero wala, at mukhang siya lang mag-isa. "Wala po ba kayong kasama? Paano po kayo nakapunta rito? At paano rin po kayo uuwi?" Ipinuwesto ko siya sa gilid lang at ni lock ang wheelchair sa bahagang gulungan para hindi niya maigawa ito. I looked around again, took a few steps behind him, and looked ahead. May isang sasakyan na malapit lang dito at van ito. Tiyak ito yata ang sasakyan niya, dahil ang sasakyan na ginamit ko ay medyo malayo pa naman. Pero makikita ito mula rito. "Sa 'yo ba ang van?" tanong ko at humakbang na ako pabalik sa pwesto niya. I smile when I looked at his behind. Lalaking-lalaki siya at matipuno ang pangangatawan sa likod na bahagi. Desente ang pananamit at nakapanton na itim. May takip
Gabriel's POV . "If there is a will, there is always a way, boss," he chuckled. My body drifted to the side as I lost control. It created an impact as my body landed on the concrete floor. Instead of helping me, I already told him to look at me earlier. I want to find a way to stand up on my own without him. Hindi naman kasi sa lahat ng oras ay nandito siya sa tabi ko. May buhay rin si Pinokyo, at ayaw kong palagi na nasa akin ang bawat segundo ng buhay niya. Pero wala rin akong magawa, dahil alam kong sinusunod niya ang utos ni Supremo. "Do you need a hand?" "No. Thank you," I said coldly and held tightly to the wheel of my wheelchair. I manage to sit down, and my sweat falls. At least I can take a few steps now. "Don't force yourself, boss. I've been there, and I know how it feels. Just let it go. Don't think about it, and enjoy everything around you." "Enjoy your fucking ass," I muttered when my butt landed on the seat of the wheelchair. Bahagya siyang natawa at ibinigay na
Feleona's POV . Hindi man ganoon ka garbo ang pagsalubong sa amin ni Nonno ay ito naman ang hiniling ko. I don't want it to be like the last time when I came here with Gabriel. I want it simple, as no one knows us like we are ordinary people. "il nostro piccolo principe," salitang Italyano niya. Kahit na nanginig ang kamay niya ay hindi niya napigilan na haplosin ang mukha ni baby Gabby habang tulog na karga ko. "Oh, my poor, apo," tahimik na salita niya, at namuo agad ang luha sa mga mata niya. I pouted and felt like crying when he caressed Gabby's face. Knowing that I am here now, and there is no longer a Gabriel, is a painful feeling. Sa totoo lang, kanina pa ako kabado sa sarili at kanina pa gustong pumatak ang luha ko nang makaapak ako sa lupang ito. Pakiramdam ko naiwan ko ang puso ko rito noong umalis ako, at ngayon na nandito ako ay bumalik lang ang lahat ng sakit at pagsisisi sa loob ko. I miss him so much, and I wish that wherever he is now, hopefully, he's at peace.
Feleona's POV . "Hi, baby. It's your godmother here. Ang gwapo mo talaga. Nagmana ka sa daddy mo. . . ang mga mata mo, ang makakapal na kilay mo na parang galit ka yata makatitig sa akin, baby ano? At ang muscles mo? Tsk, nagmana sa daddy. Tiyak magiging marine ka rin katulad ng daddy mo." Napangiwi ako nang marinig ito at nilingon ko na siya. "Navy marine, Carmella," pagtatama ko sa kanya. Napalingon agad siya sa akin at bahagyang natawa. "Oh well, mgkapareho lang naman ang lahat. Walang pinagkaiba!" pilyang ngiti niya. Ibinalik na ang mga mata kay Gabby at masaya siyang nakikipaglaro sa bata. I don't know why until now she's still here. Tatlong buwan na! At mukhang walang plano na bumalik si Carmella ng Italya. I have no complaints. I like this anyway because she helped me a lot with looking after baby Gabby. Elsa manages to start a job on the nearby farm a few kilometres away. And Carmella doesn't work. She doesn't need to work, I bet. Marami naman kasing pera ang bruha. "Fo
Gabriel's POV . "Bilib talaga sa ako tigas ng puso mo, Gabriel. Until when are you going to act like this? Hindi ka ba naawa kay Feleona? Sa magiging anak ninyong dalawa?" My hand fisted, and my jaw clenched while listening to her. Every day was the same, and it was constant torture for me. Do I like this? No, I never like this, and I don't want this to happen. But what else is left to take the risk? One mistake was enough, and I don't want to repeat it. She will suffer more if she sees me like this. Gamit ang kamay ay pinagalaw ko ang wheelchair para makalayo sa kanya. Ang personal na nurse ko agad na is Constantine, ang umalalay sa akin para makatayo ako at makapasok sa loob ng banyo. "Gabriel! Listen to me. I want to fly to Australia because I have had enough of this! If you are stubborn, then nothing is left for me to do. I have done my part, Gabriel, and the Supremo is looking good. . . After all, he beats the hell out of his cancer. Huh, tama nga naman ang kasabihan na mas