"Let's get married," walang emosyong sabi ni Everett habang hawak ang isang singsing.
Hindi naman ako kaagad nakasagot kaya naman lumapit siya sa akin at isinuot ang singsing sa daliri ko.
Hindi pa rin nagpo-proseso sa akin ang nakita ko nang bigla siyang nag-snap ng daliri sa harapan ko.
"Hey, are you f*cking okay?" nakakunot noong tanong nito. Agad naman akong tumango.
"That's an engagement ring. I'll give you the wedding ring later after we got married," sabi pa nito bago naglakad pabalik sa mesa niya.
Napalunok naman ako at napatingin ulit sa singsing na nasa daliri ko.
"Take care of it. It's a round brilliant cut diamond ring. Don't sell nor put it on a pawn shop to pay off the debts of your parents," sabi ni Everett habang nakaupo at nakatingin sa isang folder sa ibabaw ng mesa niya.
"K-Kailan tayo ikakasal?" tanong ko. Halos masamid ako sa sarili kong laway sa tanong kong 'yon.
Muli akong napalingon sa singsing na nasa daliri ko. Paniguradong mamahalin ang isang 'to. Hindi biro ang laki, at bigat niya sa kamay ko. Paniguradong kung isasangla o ibebenta ko nga 'to ay mababayaran ko ang lahat ng utang namin.
Napahinga ako ng malalim. Gusto ko mang gawin 'yon ay naunahan na ako ni Everett. Mukhang naisip na niya na baka nga gawin ko ang bagay na 'yon.
Muli kong tinignan si Everett bago ako naglakad papalapit sa mini sala na nandito sa opisina niya.
Sa totoo lang, hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya na nakahanap na ako ng trabaho, basta ang alam ko, kailangan ko 'tong gawin para kay Kaleigh.
"Let's go," narinig kong untag ni Everett bago mabilis na naglakad papunta sa pinto. Agad din akong tumayo at sumunod sa kan'ya.
"Saan tayo pupunta?" tanong ko sa kan'ya sa gitna ng paglalakad namin.
Hindi naman siya sumagot, pero mabilis niya akong nilingon bago ipinagpatuloy ang kan'yang paglalakad. Napahinga naman ako ng malalim bago rin ako nagpatuloy sa paglalakad.
Patuloy lang akong naglakad kasama si Everett hanggang sa nakarating kami sa main hall. Pansin ko lang din na kanina pa kami pinagtitinginan ng mga tao, kanina pa rin ako tinitignan ng mga nakakasalubong namin mula ulo hanggang paa.
"Don't mind the stares. Just keep walking," narinig kong untag ni Everett sa unahan ko, pero laking gulat ko nang biglang itong huminto sa paglalakad at sinabayan ako sa paglalakad.
"You have to keep your face up, and let them see your authority. Because sooner or later, they'll going to recognize you as my wife," sabi pa nito. Napalunok naman ako bago ako tumango.
Nagpatuloy pa rin kami sa paglalakad hanggang sa marating namin ang parking lot. Huminto naman si Everett nang makatapat na kami sa isang itim na sasakyan. Pumunta siya sa passenger seat katabi ng driver seat bago binuksan ang pinto. Nilingon niya pa ako na para bang sinasabi na dapat alam ko na kung ano ang gagawin ko kaya dali-dali akong pumasok sa sasakyan at naupo.
Matapos isara ni Everett ang pinto kung saan ako pumasok ay agad din siyang pumunta sa driver seat at nagsimulang magmaneho.
Nanatili kaming tahimik na dalawa sa buong byahe hanggang sa makarating kami sa isang private resort. Agad akong napalingon sa lalaking katabi ko pero walang reaksyon ang kan'yang mukha.
Nang tapos na kaming mag-park ay agad na bumaba si Everett at binuksan ang pinto sa tabi ko. Napatingin naman ako sa kan'ya bago ako bumaba ng sasakyan.
"Let's go," rinig kong untag niya bago siya naglakad papunta sa isang kuwarto. Agad din akong sumunod sa paglalakad bago ako napatingin sa paligid at doon ko nakita 'di kalayuan ang isang swimming pool.
"Mr. Gunner," narinig kong sabi ng isang pamilyar na boses kaya agad akong napatingin sa harapan. At doon, nakita kong nakatayo ang apat na lalaking ngiting-ngiting nakatingin sa amin.
"How's the preparation?" biglang tanong ni Everett.
"Ayos na ayos na ang lahat, Boss! Bride at groom na lang ang kulang," nakangiting sagot ni Asher bago tumingin sa akin at ngumiti.
Napakunot naman ang noo ko. Doon ko na lang din na-realize na nakasuot ng formal attires sina Asher, Drake at ang dalawang lalaking kasama nila.
"Good. The team?" tanong naman ni Everett.
"Nasa kabilang kuwarto, Mr. Gunner," sagot naman ni Drake bago ngumiti sa akin.
"Alright," sabi ni Everett bago hinawakan ang palapulsuhan ko. Nagulat naman ako sa ginawa niya, at halos manginig ako sa epekto ng naging paghawak niya sa akin.
Narinig ko namang may sumipol sa apat bago ako tuluyang hinila ni Everett papalabas ng kuwarto. Binitawan din niya ang kamay ko nang tuluyan na kaming makapasok sa isa pang kuwarto. Akmang lalabas na sana si Everett nang mabilis kong hinawakan ang suot niyang damit.
"S-Sino sila?" tanong ko bago ako sumulyap sa mga taong nakatayo malapit sa amin. May nasa pitong tao ang nakangiti sa amin habang nakatingin. Tinignan niya naman ako bago siya sumagot.
"They are the team who's going to fix you. Don't worry, they won't harm you," sabi niya bago tuluyang lumabas.
Agad na lumapit naman sa akin ang mga tao sa loob ng kuwarto at hinila ako papunta sa isang upuan. Nanatili lang akong nakatingin sa sarili kong reflection sa harap ng salamin habang kabilaang pag-aayos naman ang ginagawa nila sa buhok, mukha, pati na sa mga kuko ko sa kamay at paa.
Ngayon naiintindihan ko na kung anong nangyayari. Mukhang ngayong araw na nga gaganapin ang kasal na sinasabi sa akin ni Everett.
Matapos ng pag-aayos sa akin ay pinasuot ako ng isang puting dress na above the knee at sleeveless. Backless din ito, habang low-cut rounded naman ang neckline. Iniabot din sa akin ng isang babae ang isang bouquet ng bulaklak. Agad akong napalunok nang makita ko ang kabuuang itsura ko sa tapat ng isang malaking salamin.
"Bongga! Paniguradong mas mai-inlove sa'yo si Mr. Gunner!" narinig kong komento ng baklang nag-ayos sa buhok ko kanina. Hindi naman ako nagsalita, tanging pag-ngiti lamang ang naisagot ko sa kan'ya.
Hindi ko alam kung ano ba ang dapat na maramdaman ko. Kinakabahan ako pero hindi ko maintindihan.
Agad namang nawala ang mga iniisip ko nang makarinig kami ng marahang pagkatok sa pintuan. Hindi nagtagal ay bumukas 'yon at pumasok si Drake ng nakangiti.
"Nice! Paniguradong mawawala na naman sa concentration si Mr. Gunner," narinig kong sabi niya habang iiling-iling. Napakunot naman ang noo ko pero hindi na ako nagtanong pa.
"Tara na? Kanina ka pa niya hinihintay sa labas," dugtong pa niya. Napalunok naman ako bago ako tumango.
Lumapit naman sa akin si Drake bago iminuwestra ang braso niya sa harapan ko. Huminga muna ako ng malalim bago ako kumapit sa kan'ya.
Ngumiti naman siya sa akin bago kami tuluyang lumabas. Hindi tulad sa dinaanan namin ni Everett kanina, sa ibang hallway kami dumaan ni Drake. Hindi ko alam kung bakit biglang tumibok ng mabilis ang puso ko.
Napalunok naman ako nang bigla kaming huminto sa paglalakad. Doon ko lang na-realize na nasa tabi na kami ng swimming pool na nakita ko kanina.
"Congratulations in advance, Mrs. Gunner," narinig kong sabi ni Drake bago ako iniwang nakatayo.
Muli akong napalunok bago ko inilibot ang paningin ko. Doon ko lang na-realize na iniwan ako ni Drake sa tapat ng isang arko ng mga puting bulaklak. Habang ang sahig naman ay may mga nagkalat na mga puti ding bulaklak.
Mas lalong kumabog ng mabilis ang dibd*b ko. Mas lalo ring hindi ko na alam kung anong mararamdaman ko.
Napatingin ako sa harapan, at doon, hindi kalayuan, nakatayo si Everett at titig na titig sa akin. Habang sina Drake, Asher at ang dalawa pang lalaki ay nakatayo sa gilid. Sa harapan naman ay may isang mesa at isang lalaking nasa mid-fifty's na ang edad.
Nakagat ko ang pang-ibaba kong labi. Bigla namang may kantang tumugtog na siyang ikinagulat ko. Muli akong napatingin kay Everett. Hindi ko alam kung bakit pero nagsimula na akong maglakad papunta sa kan'ya nang makita ko kung paano niya ako tignan.
Patuloy lang akong naglakad habang titig na titig din kay Everett. Kinakabahan ako pero bukod doon ay may kung ano akong nararamdaman habang nakatitig sa mga mata niyang nakatitig pa rin sa akin. Huminto na ako sa paglalakad nang isang hakbang na lamang ang pagitan naming dalawa. Walang emosyon ang kan'yang mukha, pero may kung anong sinasabi ang kan'yang mga mata.
Pareho naman kaming napatingin sa parang judge na nasa harapan namin nang bigla itong nagsalita.
"Ms. Davis, and Mr. Gunner?" nakangiting sabi ng lalaki. Humarap naman kami sa kan'ya. At nang makita ng judge na maayos na kaming nakapwesto ay muli siyang nagsalita.
"Today, we are gathered here to witness the holy formal joining of matrimo---" patuloy na nagsalita ang judge sa harapan namin habang napatingin naman ako kay Everett na nakatayo sa tabi ko. Napatingin din siya sa akin nang mapansin niyang nakatingin ako sa kan'ya. Ilang segundo niya muna akong tinignan bago siya nagsalita na siyang nagpatindi sa kaba na nararamdaman ko.
"After this, you're officially my rented wife."
Nakatingin ako sa labas ng sasakyan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin pumapasok sa isip ko ang katotohanang kasal na ako."Saan pala tayo pupunta?" tanong ko kay Everett na nakaupo lang sa tabi ko. Mabilis naman niya akong nilingon."On our house," sagot nito. Natigilan naman ako bago ako napatingin sa singsing na nasa daliri ko. Dalawa na ang singsing na nakalagay rito, 'yong isa ay engagement ring, habang ang isa ay ang wedding ring na ibinigay ni Everett sa akin kanina."Puwede bang sa bahay muna ako namin umuwi ngayon?" tanong ko. Hindi pa rin kasi alam ni Kaleigh na kasal na ako. Hindi niya alam na baka hindi ako umuwi ngayon sa bahay.Nakita ko namang mabilis akong nilingon ng lalaking katabi ko pero hindi siya nagsalita. Bigla na lamang niyang iniliko ang sasakyan.Kasali kasi sa kontrata na sa iisang bahay kami titira, pero hindi ko agad naisip ang tungkol sa kapatid ko, na wala siyang kasama sa inuupahan naming bahay."You wouldn't want to be seen by your neighbors wearing you
Nanginginig akong napahawak sa likod ni Everett. Hawak niya pa rin ang kamay ni Mang Ronie, habang si Mang Ronie ay namimilipit na sa sakit."E-Everett..." pagtawag ko sa kan'ya. Agad niyang binitawan ang kamay ni Mang Ronie bago ako hinila.Pinagtitinginan kami ng mga kapitbahay namin, at naririnig ko pa rin ang sigaw at mga mura ni Mang Ronie."A-Ayos ka lang ba?" tanong ko kay Everett nang huminto kami sa paglalakad. Nasa likuran ko pa rin si Kaleigh."Who's that asshole?" tanong nito. Walang emosyon ang kan'yang mukhang nakatingin sa akin. Napahinga naman ako nang malalim bago ako sumagot."Isa sa mga pinagkakautangan namin," sagot ko."And his name is Ronie?" tanong ulit naman nito sa akin. Tumango naman ako bilang pagsagot. Hindi naman na nagsalita si Everett. Pumunta na lang siya sa passenger seat ng sasakyan at binuksan 'yon. Tinignan ko naman si Kaleigh na hanggang ngayon ay nanginginig sa takot."Tara na muna," sabi ko bago ko siya hinila papasok sa sasakyan. Matapos no'n ay
"Nandito na sila, Boss," pag-anunsyo ko nang makita ko si Liam na may hawak na lalaki habang naglalakad papasok sa hideout namin. Wala namang imik si Everett, ibinaba lang niya ang hawak niyang sigarilyo.Muli akong napatingin kay Liam at sa lalaki na may takip ang mga mata."N-Nasaan ako?" naririnig kong sabi ng lalaki.Matapos kasi ni Hunter malaman kung saan ang location ng bahay ng lalaking nagngangalang Ronie ay agad inutusan ni Everett si Liam at Drake na sunduin ang kan'yang guest.Napailing na lang ako. Hindi ko alam kung ano ang naging atraso ng lalaking 'to kay Everett. Usually kasi kapag si Everett ang nagpahanap sa isang tao, tungkol 'yon o connected 'yon sa mga mafia groups na kaaway namin."Boss," panimula ni Liam. Tumango naman si Everett kaya pinaupo ni Liam ang lalaki sa isang metal chair. Nandito kami ngayon sa kuwarto kung saan ginaganap ang interrogation sa mga nahuhuli naming spy, o goons ng mga kalaban namin.Naglakad naman palapit si Everett sa metal table na pu
Matapos ang naging pag-uusap namin ni Everett ay agad akong nagligpit sa kusina. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Ito na ba 'yon? Ito ba 'yong honeymoon na tinatawag nila?"Ate, ayos ka lang ba?" tanong ni Kaleigh sa akin kaya napahinga ako nang malalim para mawala ang panginginig ng mga kamay ko."Oo. Pagod lang ako," sabi ko bago ako tumingin sa kapatid ko."Matulog na tayo, 'te. Saan ba tayo matutulog?" tanong naman nito sa akin. Napalunok naman ako bago ako tumingin sa hallway papunta sa sala."Itatanong ko kay Everett. Hintayin mo ako rito," sabi ko bago ako naglakad papunta sa hagdan upang umakyat sa itaas.Nakailang lunok naman ako habang naglalakad paakyat sa taas. At laking gulat ko nang makita ko kung gaano karami ang kuwarto rito."Saan ako magsisimulang magkatok?" bulong ko sa sarili ko bago ako naglakad papunta sa kaliwang parte ng second floor, pero hindi pa man ako nakakarating sa gitna ay nakita ko na si Everett na nakakunot ang noong tingin sa akin.Agad din
Maaga akong bumangon para sana magluto ng umagahan. Pero pagkagising ko ay wala na si Everett sa tabi ko. Sa totoo lang ay hindi ako gaano nakatulog kagabi, hindi ko alam kung dahil ba sa kaba o dahil sa naninibago ako sa paligid ko.Akma na sana akong bababa ngunit nagulat ako nang pagtingin ko sa bedside table ay mayroong tatlong pulang bulaklak doon. Mabilis namang kumabog ang dibdib ko nang mabasa ko ang nakasulat sa papel na nasa ilalim ng bulaklak.'I forgot to give you my gift on our wedding day. Hope you like it.'Agad kong kinagat ang pang-ibaba kong labi bago ko kinuha ang isang kwintas malapit sa bulaklak at sulat. Hindi ko talaga malaman kung anong ugali mayroon 'tong si Everett.Matapos kong tignan ang kwintas ay agad ko na ring itinago 'yon at saka ako bumaba."Talaga po, Kuya? Wow! Hindi ko akalain na may-ari na rin pala si ate ng isang sikat na kompanya," narinig kong sabi ni Kaleigh mula sa kusina kaya ako pumunta ro'n. Ngunit hindi pa man ako nakakapasok nang tuluya
Nandito ako ngayon sa sasakyan kasama si Everett. Matapos kong kabisaduhin ang pangalan ng mga boards members, at iba pang konektado sa kompanya ay agad kaming umalis dahil 7 P.M daw ang start ng party."Expect the unexpected later. And also I don't want you to wander around without informing me," sabi ni Everett. Tumango naman ako habang nakatingin sa labas ng sasakyan.Kung iisiping mabuti, ang bilis ng mga pangyayari pero siguro mainam na rin 'to upang makuha agad ni Everett ang naiwang pera ng Daddy niya."We're here," sabi niya bago inihinto ang sasakyan. Napatingin naman ako sa building na nasa harapan namin.Lumabas naman si Everett ng sasakyan at pinagbuksan ako ng pinto. Tumingin naman ako sa kan'ya bago ako bumaba."Drake will be your company," sabi lang nito bago naglakad paalis. Napahinga naman ako nang malalim habang tinitignan ko siya na naglalakad papalayo sa akin.Hindi ko alam kung bakit may nararamdaman akong lungkot, hindi ko alam pero parang nalilito ako sa mga pin
Kateryna's POVNapatingin ako sa sarili kong repleksyon matapos akong ayusan ng mga babae kanina. Agad akong napalunok nang makita ko ang sarili ko sa salamin.Nakatali ng high bun ang buhok ko, habang nakasuot naman ako ng Allure Black Square Neck Sleeveless Bodycon Midi Dress. Iyan ang sinabi ng babae na pangalan nitong damit na suot ko ngayon. Habang ang heels ko naman ay isang black stiletto.Sa totoo lang, hindi ko ni-minsan naisip na makakapag-ayos ako ng ganito. Hindi ko naisip ni-minsan na maaayusan ako ng ganito."Naks! Ang ganda mo, Kateryna! Iba ang dating mo ngayon kaysa noong sinundo kita no'ng naka-wedding dress ka," sabi ni Drake. Natawa naman ako."Feeling ko nga hindi bagay sa akin," sabi ko bago ako muling tumingin sa reflection ko sa salamin."Bagay sa'yo, trust me. Tara na? Halos seven na rin ng gabi," sabi nito habang nakatingin sa relo na suot niya. Huminga muna ako ng malalim bago ako tumango."Tara."----"Nasaan nga pala si Everett?" tanong ko habang nakasakay
Kateryna's POVNakakapit ako sa braso ni Everett habang sabay kaming naglalakad. Hindi ko alam kung nilalamig ba ako dahil sa suot kong damit kaya ako nanginginig, o dahil sa tingin ng mga tao sa amin."You're doing okay," naring kong bulong ni Everett habang patuloy kaming naglalakad papunta sa harapan ng lahat. Huminga naman ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko."B-Baka kasi awkward 'yong ngiti ko. Kabilaan pa naman 'yong pag-flash ng mga camera," kunwaring sabi ko. Hindi ko naman alam kung dahil ba 'to sa kaba pero pakiramdam ko bahagyang nagtaas-baba ang balikat ni Everett na para ba siyang natatawa."Your hands are cold," sabi nito. Napatingin naman ako sa mga kamay ko."Hindi lang hands, pati mga paa ko nilalamig at nagpapawis na sa sobrang kaba," sabi ko.Hindi naman kumibo si Everett pero nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang kanang kamay ko."Let me warm it up," sabi nito. Napatingin naman ako sa kan'ya, at nakatingin din siya sa akin.Mabilis akong napaiwas ng ti
Patuloy lamang kami sa pagtakbo ni Hunter. Maya't maya rin ang mga pagsabog at barilan na narinig ko."A-Ano bang nangyayari? Bakit ba tayo tumatakbo?" sabi ko. Kanina ko pa nahubad ang suot kong heels dahil sa bilis ng pagtakbo namin."Kailangan makapunta tayo kaagad kay boss, Ms. Kateryna," sabi nito bago ako hinila para magtago sa likod ng isang pader."Shh lang. Huwag ka muna gumawa ng ingay, Ms. Kateryna," sabi ni Hunter.Hunter's POVAgad kong hinila para magtago si Ms. Kateryna sa pinaka malapit na pader. Mukhang may mga natira pa ring mga daga kanina.Mabilis kong sinilip si Ms. Kateryna na nagtatago rin sa tabi ko. Nakapikit ang mga mata niya habang nakatakip ang tenga niya.Kaasar! Wala akong ibang magawa kung hindi ang magtago dahil sa dami ng mga nakakasalubong namin. At kabilin-bilinan din ni boss na 'wag ako gagamit ng baril sa harapan ni Ms. Kateryna dahil hindi nito alam ang mundo na ginagalawan namin.Ang kaso, baka sabay naman kaming mamatay nito rito kung patuloy la
Kateryna's POVNakakapit ako sa braso ni Everett habang sabay kaming naglalakad. Hindi ko alam kung nilalamig ba ako dahil sa suot kong damit kaya ako nanginginig, o dahil sa tingin ng mga tao sa amin."You're doing okay," naring kong bulong ni Everett habang patuloy kaming naglalakad papunta sa harapan ng lahat. Huminga naman ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko."B-Baka kasi awkward 'yong ngiti ko. Kabilaan pa naman 'yong pag-flash ng mga camera," kunwaring sabi ko. Hindi ko naman alam kung dahil ba 'to sa kaba pero pakiramdam ko bahagyang nagtaas-baba ang balikat ni Everett na para ba siyang natatawa."Your hands are cold," sabi nito. Napatingin naman ako sa mga kamay ko."Hindi lang hands, pati mga paa ko nilalamig at nagpapawis na sa sobrang kaba," sabi ko.Hindi naman kumibo si Everett pero nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang kanang kamay ko."Let me warm it up," sabi nito. Napatingin naman ako sa kan'ya, at nakatingin din siya sa akin.Mabilis akong napaiwas ng ti
Kateryna's POVNapatingin ako sa sarili kong repleksyon matapos akong ayusan ng mga babae kanina. Agad akong napalunok nang makita ko ang sarili ko sa salamin.Nakatali ng high bun ang buhok ko, habang nakasuot naman ako ng Allure Black Square Neck Sleeveless Bodycon Midi Dress. Iyan ang sinabi ng babae na pangalan nitong damit na suot ko ngayon. Habang ang heels ko naman ay isang black stiletto.Sa totoo lang, hindi ko ni-minsan naisip na makakapag-ayos ako ng ganito. Hindi ko naisip ni-minsan na maaayusan ako ng ganito."Naks! Ang ganda mo, Kateryna! Iba ang dating mo ngayon kaysa noong sinundo kita no'ng naka-wedding dress ka," sabi ni Drake. Natawa naman ako."Feeling ko nga hindi bagay sa akin," sabi ko bago ako muling tumingin sa reflection ko sa salamin."Bagay sa'yo, trust me. Tara na? Halos seven na rin ng gabi," sabi nito habang nakatingin sa relo na suot niya. Huminga muna ako ng malalim bago ako tumango."Tara."----"Nasaan nga pala si Everett?" tanong ko habang nakasakay
Nandito ako ngayon sa sasakyan kasama si Everett. Matapos kong kabisaduhin ang pangalan ng mga boards members, at iba pang konektado sa kompanya ay agad kaming umalis dahil 7 P.M daw ang start ng party."Expect the unexpected later. And also I don't want you to wander around without informing me," sabi ni Everett. Tumango naman ako habang nakatingin sa labas ng sasakyan.Kung iisiping mabuti, ang bilis ng mga pangyayari pero siguro mainam na rin 'to upang makuha agad ni Everett ang naiwang pera ng Daddy niya."We're here," sabi niya bago inihinto ang sasakyan. Napatingin naman ako sa building na nasa harapan namin.Lumabas naman si Everett ng sasakyan at pinagbuksan ako ng pinto. Tumingin naman ako sa kan'ya bago ako bumaba."Drake will be your company," sabi lang nito bago naglakad paalis. Napahinga naman ako nang malalim habang tinitignan ko siya na naglalakad papalayo sa akin.Hindi ko alam kung bakit may nararamdaman akong lungkot, hindi ko alam pero parang nalilito ako sa mga pin
Maaga akong bumangon para sana magluto ng umagahan. Pero pagkagising ko ay wala na si Everett sa tabi ko. Sa totoo lang ay hindi ako gaano nakatulog kagabi, hindi ko alam kung dahil ba sa kaba o dahil sa naninibago ako sa paligid ko.Akma na sana akong bababa ngunit nagulat ako nang pagtingin ko sa bedside table ay mayroong tatlong pulang bulaklak doon. Mabilis namang kumabog ang dibdib ko nang mabasa ko ang nakasulat sa papel na nasa ilalim ng bulaklak.'I forgot to give you my gift on our wedding day. Hope you like it.'Agad kong kinagat ang pang-ibaba kong labi bago ko kinuha ang isang kwintas malapit sa bulaklak at sulat. Hindi ko talaga malaman kung anong ugali mayroon 'tong si Everett.Matapos kong tignan ang kwintas ay agad ko na ring itinago 'yon at saka ako bumaba."Talaga po, Kuya? Wow! Hindi ko akalain na may-ari na rin pala si ate ng isang sikat na kompanya," narinig kong sabi ni Kaleigh mula sa kusina kaya ako pumunta ro'n. Ngunit hindi pa man ako nakakapasok nang tuluya
Matapos ang naging pag-uusap namin ni Everett ay agad akong nagligpit sa kusina. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. Ito na ba 'yon? Ito ba 'yong honeymoon na tinatawag nila?"Ate, ayos ka lang ba?" tanong ni Kaleigh sa akin kaya napahinga ako nang malalim para mawala ang panginginig ng mga kamay ko."Oo. Pagod lang ako," sabi ko bago ako tumingin sa kapatid ko."Matulog na tayo, 'te. Saan ba tayo matutulog?" tanong naman nito sa akin. Napalunok naman ako bago ako tumingin sa hallway papunta sa sala."Itatanong ko kay Everett. Hintayin mo ako rito," sabi ko bago ako naglakad papunta sa hagdan upang umakyat sa itaas.Nakailang lunok naman ako habang naglalakad paakyat sa taas. At laking gulat ko nang makita ko kung gaano karami ang kuwarto rito."Saan ako magsisimulang magkatok?" bulong ko sa sarili ko bago ako naglakad papunta sa kaliwang parte ng second floor, pero hindi pa man ako nakakarating sa gitna ay nakita ko na si Everett na nakakunot ang noong tingin sa akin.Agad din
"Nandito na sila, Boss," pag-anunsyo ko nang makita ko si Liam na may hawak na lalaki habang naglalakad papasok sa hideout namin. Wala namang imik si Everett, ibinaba lang niya ang hawak niyang sigarilyo.Muli akong napatingin kay Liam at sa lalaki na may takip ang mga mata."N-Nasaan ako?" naririnig kong sabi ng lalaki.Matapos kasi ni Hunter malaman kung saan ang location ng bahay ng lalaking nagngangalang Ronie ay agad inutusan ni Everett si Liam at Drake na sunduin ang kan'yang guest.Napailing na lang ako. Hindi ko alam kung ano ang naging atraso ng lalaking 'to kay Everett. Usually kasi kapag si Everett ang nagpahanap sa isang tao, tungkol 'yon o connected 'yon sa mga mafia groups na kaaway namin."Boss," panimula ni Liam. Tumango naman si Everett kaya pinaupo ni Liam ang lalaki sa isang metal chair. Nandito kami ngayon sa kuwarto kung saan ginaganap ang interrogation sa mga nahuhuli naming spy, o goons ng mga kalaban namin.Naglakad naman palapit si Everett sa metal table na pu
Nanginginig akong napahawak sa likod ni Everett. Hawak niya pa rin ang kamay ni Mang Ronie, habang si Mang Ronie ay namimilipit na sa sakit."E-Everett..." pagtawag ko sa kan'ya. Agad niyang binitawan ang kamay ni Mang Ronie bago ako hinila.Pinagtitinginan kami ng mga kapitbahay namin, at naririnig ko pa rin ang sigaw at mga mura ni Mang Ronie."A-Ayos ka lang ba?" tanong ko kay Everett nang huminto kami sa paglalakad. Nasa likuran ko pa rin si Kaleigh."Who's that asshole?" tanong nito. Walang emosyon ang kan'yang mukhang nakatingin sa akin. Napahinga naman ako nang malalim bago ako sumagot."Isa sa mga pinagkakautangan namin," sagot ko."And his name is Ronie?" tanong ulit naman nito sa akin. Tumango naman ako bilang pagsagot. Hindi naman na nagsalita si Everett. Pumunta na lang siya sa passenger seat ng sasakyan at binuksan 'yon. Tinignan ko naman si Kaleigh na hanggang ngayon ay nanginginig sa takot."Tara na muna," sabi ko bago ko siya hinila papasok sa sasakyan. Matapos no'n ay
Nakatingin ako sa labas ng sasakyan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin pumapasok sa isip ko ang katotohanang kasal na ako."Saan pala tayo pupunta?" tanong ko kay Everett na nakaupo lang sa tabi ko. Mabilis naman niya akong nilingon."On our house," sagot nito. Natigilan naman ako bago ako napatingin sa singsing na nasa daliri ko. Dalawa na ang singsing na nakalagay rito, 'yong isa ay engagement ring, habang ang isa ay ang wedding ring na ibinigay ni Everett sa akin kanina."Puwede bang sa bahay muna ako namin umuwi ngayon?" tanong ko. Hindi pa rin kasi alam ni Kaleigh na kasal na ako. Hindi niya alam na baka hindi ako umuwi ngayon sa bahay.Nakita ko namang mabilis akong nilingon ng lalaking katabi ko pero hindi siya nagsalita. Bigla na lamang niyang iniliko ang sasakyan.Kasali kasi sa kontrata na sa iisang bahay kami titira, pero hindi ko agad naisip ang tungkol sa kapatid ko, na wala siyang kasama sa inuupahan naming bahay."You wouldn't want to be seen by your neighbors wearing you