Bago dumating si Ria, si Amanda talaga ang tunay na prinsesa ng magbabarkada.
Kumain lang kami sa MacBe, isang eating house dito sa labas ng mall na pinagbilhan namin ng perfume. Si Kael ang nagbayad ng kinain namin since siya ang humatak sa amin papunta dito. “You want dessert?” bulong sa akin ni Diego. “Ako rin please,” sabat ni Kael na narinig ang sinabi ni Diego sa akin. Sinamaan siya ng tingin ni Diego. “Hindi ikaw ang inaaya ko,” Lumabi si Kael. “Ang damot,” aniya. “Halo-halo ice cream Dieg,” sinabi ko na baka kasi mag away na naman sila sa harapan ko. Ginulo niya ang buhok ko at umalis para mag order ng halo-halo ice cream. Nang tumingin ako kay Kael ay nakangiti siyang umisog papalapit sa akin. “Sama ka pa mamaya ah. Maaga ka ba ngayon?” Umiling ako dahil wala namang naghihintay sa akin sa bahay. “Ibigay natin kay Agatha ang gift ko,” excited na sabi niya. Agatha? Iyon ba ang pangalan ng girlfriend niya? “Sige,” sagot ko. Nang makabalik si Diego ay ibinigay niya sa akin ang dessert at ako nga lang talaga ang binilhan niya kaya todo reklamo si K
Pag-uwi ko ng bahay, agad akong naligo at tinawagan ang numero ni papa ngunit gaya ng dati ay hindi ko pa rin ma-contact. Napabuntong hininga ako para huwag ng maiyak. Kaya ko ito. Malakas ka hindi ba Amanda? Kaya mo ito. Iyan nalang ang lagi kong sinasabi. Sobra na akong nahihirapan sa sitwasyon ko. Halos mamamatay na ako sa pag-aalala kay papa. Pinalipas ko ang ilang oras sa kwarto saka napag pasyahan na magbihis. Masiyado akong pagod kaya hindi na ako nag-abala na kumain. Kumuha lang ako ng kumot at sa sofa na humiga. Hindi ko alam bakit ako nandito at tila may hinihintay. Sabi kasi ni Yenro ay hihintayin ko siya. Hindi ko din alam kung nasisiraan na ba ako ng bait at heto't hinihintay ko nga siya. Ngunit dumaan ang ilang minuto at oras ay walang Yenro na dumating. Nakatulog nalang ako at nagising na wala ang presensya niya. Kinuha ko ang cellphone ko sa pag aakalang may text siya pero wala rin. Tinext ko nalang siya na kunin na niya ang groceries niya sa bahay dahil pun
"S-Stop it, Y-Yenro." Namumula akong nagbaba nang tingin at narinig ko naman ang pagtawa niya na tila ba naaaliw sa 'kin. Nang bumalik si Steven at Rona ay tumahimik ang pagitan namin. No'ng una, nag open up si Steven ng topic about basketball kay Yenro. Sumasali sa usapan si Rona. Halatang papansin. Pero syempre, hindi ko na sinabi. Tahimik lang akong nakikinig.. "Kumain ka pa," sabi ni Steven nang mapansin na mauubos ko na ang nasa plato ko. Hindi ako nagsalita. Kinakain ko lang ang mga nilalagay niya sa plato ko. Hindi naman kasi karamihan at isa pa, gutom ako. Akala ko nga hindi ko malulunok ang kakainin ko kapag kasama ko sila Yenro but surprisingly, ang gana kong kumain. "Maaga matapos klase niyo?" "Hmm," sabi ko at tumango. "Let's have a date later?" Napatingin ako sa kaniya. His eyes are expecting me to say yes. Ang totoo ay ayaw kong sumagot lalo't tumatagos sa akin ang titig ng lalaking nasa harapan namin. But I can't say no to Steven. "Please? Bibili rin ako ng ne
Hindi na makontrol ni Philip ang nararamdaman niya. Ang mata niyang lasing na lasing ay tila nagising nang makita ang ayos ni Amanda na nakasuot pa ng school uniform at lasing na lasing sa haIik niya. “I’ll make you forget Steven, love. Akin ka ngayon. Akin ka buong magdamag.” Hindi na nakasagot si Amanda ng bumaba ang halik niya sa leeg nito. Pataas, pabalik-balik sa tenga nito. Unti-unti na ring pinapakawalan ni Amanda ang halinghing na sinusubukan niyang pigilan. Ang kamay ni Philip ay naglalakbay ngayon sa katawan niya. Tila tinakasan ng bait si Amanda ng simulang itaas ni Philip ang school uniform niya. Tumambad sa lalaki ang malalaki niyang dibdib na agad niyang dinapaan. Napaawang ang labi ni Amanda ng ilagay ni Philip ang n!pple ng dibdib niya sa bibig nito at doon hinagod sa dila nito habang ang isa ay marahan niyang nilamas. “Y-Yenrooo--- Amanda cannot contain her moans that filled the living room. Bumaba ang kamay ni Yenro sa paa ni Amanda at pinadausdos doon ang ka
Nang matapos siyang mangisay sa ginawa ni Philip sa kaniya ay kinuha siya nito, tinanggal ang pagkakatali sa kamay at dinala sa kwarto ni Amanda. Naramdaman ni Amanda na nilamas ni Philip ang kaniyang dibdib kasabay ng pagdila sa kanyang batok.Tumihaya siya at nakita si Philip na nakatingin sa kaniya na agad siyang hinaIikan sa labi. Ginantihan naman niya ng matinding haIik ang binata, habang patuloy ang paglamas sa dibdib niya, pati na rin ang pagkiskis ng daliri nito sa kanyang pagkababae.“Y-Yenro--- ohhh,” ungol niya ng bumaba sa kaniyang leeg ang mga halik nito. Nagpalinga-linga si Amanda sa kaniya ulo at tila ay hindi alam kung saan kakapit.Bumilis ang tibok ng puso niya ng maramdamang sinasalat ni Philip ang kanyang hiwa at naramdaman niya ang dulo ng daliri nito habang taas-baba sa kanyang pagkababae. Napapa-angat ang kanyang balakang sa tuwing tatamaan nito ang bukana ng kanyang lagusan at sa tuwing masasagi nito ang kanyang tinggil.Mas lalong humigpit ang hawak ni Amanda
Kinabukasan, maaga akong nagising at wala na si Yenro sa tabi ko. Mahapdi pa rin ang nasa gitnang bahagi nga hita ko dahil inulit namin ni Yenro ang ginawa namin kagabi.Pagdating ko sa kusina, naabutan kong may nakahanda ng pagkain doon. Si Yenro ba ang nagluto nito?May nakita akong note sa ref at sinasabing sa akin na ang lahat ng groceries na pinamili namin kamakailan.Hala! Akin lahat? Ang dami! Gusto ba niya ako magtayo ng sari-sari store dito?Napatingin akong muli sa niluto niya at napangiti ako habang nakatitig doon.Nagsimula na akong kumain at first time ko sa umagang nakakain sa bahay ng maayos mula no’ng iniwan ako ni mama.The beast knew how to cook huh. Masarap magluto si Yenro, I wonder saan niya natutunan ito.Dahil marami pang natira at masasayang lang kung hindi makain, naglagay ako ako sa baunan para madala ko sa skwelahan.Ang dami kasing niluto ni Yenro, mabuti sana kung sinabayan niya akong kumain.Agad akong naligo kahit alam kong late na ako.Pagdating ko sa s
“Hon, I’m tired.” Bulong ni Steven sa akin habang nakahilig sa balikat ko. Nasa pinakalikod kami ng parte ng library dahil konti lang tao. “Ano ba kasing ginawa mo?” nagtataka kong tanong. “Hannah made me dig kaninang madaling araw,” ano na namang kayang gagawin ng kapatid niya. “Kawawa naman pala itong baby brother ko,” natatawa kong sabi. Lumingon siya sa akin na kunot ang noo. “Stop calling me your younger brother,” nakanguso niyang sabi. Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. “We’re not just friends anymore. I am your boyfriend.” Seryosong sabi niya kata natahimik ako. Tumingin siya sa mga mata ko at nakita ko ang marahang paglunok niya. Nakita ko ang paglapit ng labi ni Steven sa akin ngunit bago pa man maglapat ang labi namin sa isa’t-isa ay biglang sumulpot sa gilid si Yenro. “Dude, may practice mamaya?” natigil sa paghaIik sa akin si Steven at napaupo ng tuwid. Tumingin ako kay Yenro at nakita ko ang pagdilim ng mukha nito. “I told you yesterday na wala,” nakangusong sab
Ramdam ko ang paghagod ng kamay ni Yenro sa likuran ko. Tila tinatahan ako. “Nag grocery ba kayo?”mahinang bulong ko. Narinig ko siyang natawa. Parang may kung anong sumuntok sa sikmura ko sa tawa niya. Nagawa pa talaga niyang tumawa samantalang heto at kinakain ako ng selos sa lakad nila. “Huwag ka ngang tawa-tawa diyan,” naiinis na sabi ko. Sinuntok ko pa ang dibdib niya ngunit mahina lang naman. “I see. So hindi ka pumasok sa room?” aniya. Kumunot ang noo ko. Bakit? “Hindi kami magkasama ni Rona. Nasa school siya at nasa resto ako ni papa.” Nanlaki ang mata ko at napatingin sa kaniya. Nakita ko ang kislap sa mata niya. Naloko na! Wala na akong kawala sa taong ito. “You got scared for nothing. But hindi naman dapat kasi wala naman akong balak na bigyan ng attention ko maliban sa ‘yo,” sabi niya at ninakawan ako ng haIik. Agad akong pinamulahan. May pa iyak iyak pa akong nalalaman pero heto at wala pala siyang ginagawa. “Naiinis ako sa ‘yo, Yenro,” sabi ko. Pumungay ang mata n