Mag-log inShare
Chapter 15
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
The Lost Billionaire Chapter 16
"Thank you for flying with us." nakangiting bati ko sa mga pasaherong palabas ng eroplano. Sa di kalayuan nakikita ko na ang seryosong mukha ng anak ko kasama ang Papa Gaston niya. Laking pasalamat ko na sa buong byahe ay hindi tinupak si Dalton. Palibhasa kasama niya si Gaston at alam nito paano utuin ang suplado kong anak. It's the first time after ten long years na makakatuntong si Dalton dito sa Pilipinas kaya din siguro tahimik ito. Sa flight kanina, kung hindi sila nanood ng movie ni Papa Gaston niya ay naglalaro lang ito sa ipad niya. Sabagay, hindi naman talaga pasaway na bata si Dalton. He's a quiet type of kid, he prefer sitting alone and playing by himself kesa sa makipag kaibigan at makipaglaro sa ibang bata.At his age I can say that his more mature than the other kids. Siguro dahil madalas niyang nakakausap ay mas nakakatanda sa kanya kaya ganun siya.Kapag may flight ako sila lang ni Gaston ang naiiwan sa bahay kaya kabisadong kabisado na nito ang ugali ni Dalton. Ma
The Lost Billionaire Chapter 17
"Nice to finally see you again, Zia."I smiled softly at him.Pinili ko mang lumayo noon at manirahan sa amerika pero may mga taong kailanman ay hindi ko malilimutan at isa na doon ang taong nasa harapan ko ngayon. Hindi ko man siya kaano ano pero naging malapit ako sa kanya noon at tin-rato niya akong parang isang anak. Bakas ko ang kasiyahan sa mukha niya. Ilang taon man ang lumipas nararamdaman ko pa rin na walang nagbago sa kanya. I can still feel the sincerity in him. That genuine friendship that I found in him."I'm happy that you are back, anak." My tears teared up from what I heard. He still hadn't changed. Anak pa rin pala ang turing niya sa akin hanggang ngayon. I could still remember how he helped me that day I fainted. Nung gabing pinilit ko ang aking sariling makipag dinner sa kanya kahit masama ang pakiramdam ko.I could still remember how he listened to me when I cried pouring my heart out to him about what happened to me and my boyfriend back then. Ang masaya sana n
The Lost Billionaire Chapter 18
"Do you wanna go home Babe or do you wanna eat first?Natigilan ako sa tanong ni Kuya Gustavo at hindi ko alam kung alin ang una kong gawin. Ang punain siya sa kaka-babe niya sa akin o ang sagutin ang tanong niya?Feels weird hearing Kuya Gustavo calling me babe. Ano jowa lang ang peg?Gusto kong isiping nagbibiro lang si kuya pero seryoso naman yong mukha niya ng nagtanong siya sa akin. Dati kasi 'pag tinatawag niya akong baby binubuntutan niya ito ng tawa o di kaya binabawi kaya alam kong binibiro niya lang ako pero pakiramdam ko iba ata ngayon."Why are you not talking, baby?" Tanong niya ulit.Ano to, bakit parang hindi na siya nagbibiro? Hala wag naman sana, ayokong isipin na may gusto si Kuya sa akin. Tiningnan ko si Kuya diritso ang tingin niya sa kalsada pero ng mapansin niyang nakatingin ako sa kanya ay ngumiti siya sa akin.Anong meron? Bakit pati ang ngiti niya iba? Is he doing it on purpose to annoy his brother again ba?Baka nga, kasi nung tiningnan ko si Gaston ay magkas
The Lost Billionaire Chapter 19
ETHAN ROE'S POV"We are now inviting those passengers with small children and any passengers requiring special assistance to begin boarding at this moment. Please have your boarding pass and identification ready. Regular boarding will begin in approximate ten minutes."We just had our business conference in Singapore and my dad came with me. I was sitting silently beside my father waiting for our flight to be called when I heard the pre-boarding announcement."Are you okay son?" My dad asked and I nodded, pained. "We'll find her soon." He said and slightly tap my shoulder.It's been ten years and I'm still hoping that one day I would see...my baby. Ilang taon na din akong nagbabakasali na sana mahanap ko na siya. I'm tired, pagod na pagod na ako pero hindi ako pwedeng sumuko. Kailangan ko pa siyang makita, kailangan ko pang humingi ng tawad sa kanya. Kung saan-saang paliparan na ako nakakarating pero hindi ko pa rin siya mahanap-hanap. Ilan private investigators na rin ang kinuha ko
The Lost Billionaire Chapter 20
Not all scars show and not all wounds heal."He's outside." I clearly heard someone said from the other table. Hindi man klaro sa akin kung sino ang taong nasa labas pero bigla akong binundol ng kaba. Umayos ako ng upo at agad pinakalma ang aking sarili."Villegas, e-video mo ang reaksyon niya, para makaganti tayo.""Tang-ina mo Valderama, di na kayo naawa dun sa tao.""Wow Montengro may sinabi ka? Kasalanan niya naman ah.""Kung maka-kasalanan ka naman , parang ang bait-bait lang ah."I can't focus anymore. Kahit hindi ko man sadyang pakinggan ang pinagsasabi nila naririnig ko pa rin sa lakas ng mga boses nila. Kahit si Kuya Gustavo alam kung nakikinig na din sa usapan nila. Para silang mga batang nagbabangayan kung sino ang pinaka mabait sa kanila." Bakit ikaw ba Sarmiento hindi? Banal ka ba?""Ang iingay niya papalabasin ko kayo dito sa eh.""Yabang mo naman Villegas, porke ba sayo to?""Shut up, will you? Any minute he'll come""Huy! Tahimik daw, gago!"Wala sa sarilig napaling
The Lost Billionaire Chapter 21
"Zia please, I'm begging you baby..." Malakas niyang tawag sa akin pero hindi ko siya nilingaon. Nagmamadali akong pumasok sa sasakyan ni Kuya Gustavo para hindi niya ako maabutan. I heard his friends trying to stop him pero hindi nila nagawa. "Baby please." kinalampag niya ang pintuan ng sasakyan ni Kuya. " Zia! Zia please open this! Wag mo akong iwan!" Parang nakidalamhati ang langit sa kanya dahil kasabay ng pagbabagsakan ng mga luha sa kanyang mga mata ay siya ring pagbagsak ng mga ulan. He's crying and weeping under the rain waiting for me to give him mercy but I felt nothing. Nawala ang lahat ng lambot ng puso ko dahil sa sakit na iniwan niya sa akin. Naging bato ako dahil sa kanya. Pati ang mga kaibigan niya ay nakiramay din sa kanya. Kahit nababasa na ang mga ito sa ulan ay hindi pa rin siya iniwan. Lumapit si Calyx at Gaden sa kanya para ilayo siya sa sasakyan namin pero nagpupumiglas siya. "Zia please...maawa ka sa akin. B-baby maawa ka." he keeps banging the door.
The Lost Billionaire Chapter 22
"Dalton, come here." Tawag ko sa anak ko pero sa unang pagkakataon parang wala itong narinig.Nanatili itong nakatayo kaharap ng lalaking kagabi pa namin iniiwasan at nakaipag sukatan ng tingin. Agad akong lumapit sa anak ko para itago siya sa aking likuran. I know it's too late, he already had seen him. The pain and regret in his midnight black eyes says it all as he stares back at me."Z?" his voice broke, pained. His eyes watered when he tried shifting his gaze to the little man behind me but I move to cover him from him.Sobrang lakas na ng tibok ng puso ko na pakiramdam ko lalabas na ito sa aking dibdib. I know this day will come but I didn't expect it to be this fast. Ethan's eyes are now full of tears. He was clearly in pain. Nanginginig ang labi niya da pagpipigil na may lumabas na ingay mula sa bibig niya.Gusto kong maiyak, bigla akong nakadama ng awa para sa kanya pero hindi ko ito dapat na maramdaman. Ginusto niya ang lahat ng ito kaya dapat lang na harapin niya ang result
The Lost Billionaire Chapter 23
Dalton never asked me about his father pero minsan narinig kong nag-usap sila ni Gaston at nagtanong ito. Pero andito na ngayon ang ama niya, at kahit hindi ko pa sabihin sa kanya kung sino ang lalaking nasa labas ngayon alam kong may ideya na siya. He's a smart kid. The way he stares at his father earlier shows that he is looking into someone...someone, related to him."Wear this, son." puting sando at sweat pants ang binigay ko sa kanya. Tahimik pa rin siya ng kinuha niya ito sa akin at nagsimulang magpalit ng damit. Pagkatpos tahimik siyang umupo sa dulo ng kama. Hinayaan ko munang siyang manahimik dahil alam kong kapag nagkalakas loob na ito magtatanong din naman ito sa akin. Nagbihis na rin ako ng damit at saktong katatapos kong magpalit ng may kumatok sa pinto. Puting sleeveless ang sinuot ko at pinaresan ko ito ng shorts."Baby?" pinapatawag na kayo ni mamang. Handa na ang agahan." kaswal na tawag nito sa amin na para bang close talaga kami.Sabay kaming napalingon ng anak ko
Pinakabagong kabanata
The Lost Billionaire Epilogue Last Part
Friday came, bukas na ang birthday ni Mamang Alice pero bago ako magpapahatid kay Simone sa Davao dinaanan ko muna si Mommy. Maingat kong binaba ang dala kong isang pumpon ng lilies at cake na paborito ni Mom at nakangiti akong humarap sa kanya. Sa tuwing nalulungkot ako at gusto kong may makausap maliban sa mga kaibigan ko dito ako sa musoleo ni mommy pumupunta.Kay mommy ko kinukwento kung anong mga nararamdaman ko. Sa kanya walang pag-aalinlangan kong nilalabas kung anong mga nasa puso ko. Madalas dito ko malayang pinapakwalan ang mga luha ko dala ng pangungulila ko kay Zia. "Mom, another year had passed." malungkot kong panimula. "Hindi ko na alam ang gagawin ko Mom, I'm so tired, I'm so weak but I don't want to give up..." nagsimula ng manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha. "Pagod na pagod na ako Mommy pero hindi ako pwedeng sumuko. Wala akong karapatang sumuko dahil ako ang dahilan kung bakit nya ako iiwan.P-pero hanggang k-kelan a-ako maghihintay Mom? I did everythi
The Lost Billionaire Epilogue Part 5
I was very furious. My heart was filled with so much anger and I don't want to give any mercy to those who were involved in framing-up my baby. After weeks of thorough investigation with the help of my friends. We found out that it was Georgina and her two other sisters, Gia who happened to be my baby's housemate and Micaela who's one of my employee and Zia's friend. "I'm sorry, Roe." Georgina's annoying voice made me more angry at her. "I just did that because of my love for you." "Love?" I held her chin tightly and I saw her winced in pain. "You b*tch! How many time I told you that I don't like you. Even if you're the only one left in this world I will never like you! Walang-wala ka sa kalingkingan ng baby ko. Look at yourself, you're like a cheap whore!" I shouted with disgust in her face. Nakita ko ang pagdami ng luha sa kanyang mga mata pero wala akong naramdamang awa sa kanya...sa kanila. Marahas kong binitawan ang mukha niya at lumipat kay Gia. Tahimik lang itong umiiyak,
The Lost Billionaire Epilogue Part 4
Marahas akong napalunok pagkatapos ng umupo ito sa harap ko, pati si papang ay nakita kong napalunok din. Kaya pala pinapalagay niya ang itak ni papang sa kusina at pumasok siya sa silid nila dahil may kinuha pa ito. Hindi lang simpleng baril kundi isang shot gun.Pinatong niya ito sa hita niya at diritsong nakatingin sa akin."Anong ginawa mo sa prinsesa namin?""I'm sorry..." dalawang salita palang at nag-uuanahan na ang mga luha sa aking mga mata. I don't know how to start, sa dami ng naging kasalanan ko sa prinsesa nila. Hindi ko nga alam kung pagkatapos nito mapapatawad ba nila ako. Baka pati sila kamuhian ako. "I'm so sorry, I hurt the princess." My cries filled the room, I can even hear my own sobs. "I di horrible things to her, tinulak ko siya palayo sa akin. Nagalit ako sa kanya na hindi ko man lang pinakinggan ang side niya. Niyurakan ko po ang pagkatao ng prinsesa, winasak ko po ang puso niya at nandito ako ngayon para magpakumbaba at humingi ng tawad sa kanya."Inisa-isa
The Lost Billionaire Epilogue Part 3
"No! No! I can't...." My body started shaking after she closed the door. This is what I want right? Pero bakit ang sakit-sakit? Pinagbabasag ko ang anumang bagay na aking mahawakan. Ito ang gusto ko pero bakit nasasaktan ako? Tang-ina! Why do I have to feel this pain?"I hate you Zia!" I screamed like crazy. "I hate you for doing this to me! I love you so much but why did you you hurt me like this?" I cried harder and louder. Para akong mababaliw sa sakit na nararamdaman ng puso ko. I love her...I love her so much.Gusto ko siyang habulin, gusto kong bawiin lahat ng masasakit na salitang binitawan ko sa kanya."I can't do this...hindi ko kayang mawala siya sa akin.""Baby I'm sorry...I'm sorry...I didn't mean it...please forgive me..."Nagmamadali akong tumayo, walang pakialam kung ano ang ayos ko. I know I looked miserable right now but I need to follow her. "Zia! Zia! Baby!" I'm screaming her name. Wala akong pakialam kung sino man ang mga nakakasalubong ko. "Baby please I'm sorr
The Lost Billionaire Epilogue Part 2
"I'm not getting any younger son, I need your help in our business." mahinahong sabi ni Daddy sa akin.Nandito ako ngayon sa opisina niya dahil pinatawag niya na naman ako. Ayoko nga sanang pumunta dahil alam ko naman kong anong pakay niya but out of respect pumunta pa rin ako. We seldom see each other, basta ang alam ko lang ngayon ay sa hotel siya namamalagi at yun ang pinagtutuunan niya ng pansin. "I told you Dad, I don't want to manage the hotel. My bar is doing well and I'm working with Hendrick. I'm earning well and I'm fine with it."Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ng tinanggihan si Daddy pamahalaan ang negosyo niya. Lumaki akong malayo ang loob sa kanya at kahit ilang beses niya na akong kinausap na e-manage ang hotel na iniwan ni Mom sa akin ay hindi ko ito tinatanggap.I want to prove to him that I will be successful even without his help. Instead of helping him in his empire I chose to work with Hendrick Valderama while slowly building my own name. Lumalaki na din
The Lost Billionaire Epilogue Part 1
ETHAN'S POV"Huy bro sinong sinisilip mo dyan? Patingin..." William's annoying voice stopped me from looking at the kid who's busy watering the veggies and other flowers.Kanina ko pa ito nakitang pabalik-balik sa poso para umigib ng tubig pandilig sa mga tanim niya. Para bang wala lang sa kanya ang bigat ng dalawang maliliit na galon ng tubig at pansin ko pang parang ang saya pa nito sa ginagawa niya.I'm having my coffee now at mula dito sa terrace kita namin ang mga tauhan ng mga Valderama na busy sa kani-kanilang mga gawain. Maganda na sana ang gising ko kaso maaga din akong binulabog ni William."Will you please leave me, Guerrero? I want to have my peace." Ke-aga aga ang taas na ng energy niya. Okay lang naman sana kaso wala ako sa mood, kakatawag lang ni Daddy sa akin at pinapauwi niya na ako. I still don't want to go home, wala naman kasi akong gagawin dun. Maiiwan lang din naman akong mag-isa dahil busy naman si Dad sa work niya. After my mom died, he made himself busy that
The Lost Billionaire Chapter 53
Pagkatapos naming kumain ang-aya na si Ethan na aalis kami dahil may ipapakita daw siya sa akin. Pero bago yun, nakita ko pang seryoso silang nag-usap ni Daddy Mon. Nagpaalam din si Daddy sa akin na isama niya si Dalton at siya na ang bahalang maghatid sa bahay mamaya. Ang anak ko naman ay nakiayon din sa Lolo niya at nakita ko pang nagtatawanan ang dalawa nung palabas na ang mga ito. They're acting weird. Anong meron?Bago kami tuluyang nakalabas biglang tumunog ang phone ni Ethan. Actually kanina ko pa napapansing busy siya sa phone niya pero hindi lang ako nag-usisa.Nakita ko ang pangalan ni Simone sa screen niya bago niya ito sinagot. "Yes, Brute..." sagot niya saka muling nakinig sa kausap. "okay...yeah...thanks" Tumang-tango at nagpasalamat bago pinutol ang tawag.Hindi niya pa naibabalik ang phone sa pantalon niya ng muli na naman itong tumunog. It's William this time. Muli napakunot ang noo ko dahil parang balisa si Ethan ayaw niya lang ipahalata sa akin."Dude..." bungad
The Lost Billionaire Chapter 52
"Mom, Dad, Lolo is calling..." sigaw ni Dalton mula sa labas ng silid. Katatapos ko lang magbihis at si Ethan ay naghihintay na lang sa akin. Pangiti-ngiti habang nakaupo sa sofa at parang high school lang kung makatitig sa crush niya. "You're taking too much time again, Daddy." bungad nito pagkabukas ni Ethan ng pinto."I'm done son, I'm just waiting for Mommy." sagot niya. "You look handsome in that polo young man." puri niya sa anak. Dalton is wearing white polo shirt, maong pants and white sneakers. Simple lang ang suot ng anak ko pero ang gwapo niya pa rin tingnan. "Dad, you're just trying to say that you look handsome too because we look a like, right?" ganti ng bata sa kanya na lalong ikinangisi ni Ethan. Parehas kasi sila ng suot dalawa. Pati ayos ng buhok parehas din, crew-cut at parehas may guhit sa kilay. Maangas tingnan pero bagay naman. Ngayong lumaki na si Dalton lalo lang itong naging kamukha ng daddy niya. It's like every time I look at my son, I am looking at the
The Lost Billionaire Chapter 51
I am not feeling well.Maaga na naman akong nagising dahil parang hinalukay ang tiyan ko at gusto kong ilabas ang lahat ng kinain ko kagabi. Masakit at namamalat ang lalamunan ko pagkatapos kong sumuka kahit wala pa naman akong nakain ngayong umaga. Nitong mga nakaraang araw palagi na lang masama ang pakiramdam ko sa tuwing umaga. Kagabi naman maaga din akong natulog pagkatapos kong lantakan ang taho na pinabili ko kay Ethan galing Baguio. Damn! Ayoko ng kumain ng taho. Siguro may nilagay sila ni Simone doon dahil ang layo ng pinagbilhan ko sa kanila. I hate them! Isusumbong ko talaga si Simone sa kaibigan ko mamaya. Makikita niya!Nanghihina akong tumayo at nagmumog. Kailangan ko na sigurong magpacheck-up. Namumutla ako at feeling ko ang laki ng eyebags ko. Ang pangit-pangit ko na, parang gusto ko tuloy maiyak habang nakatingin sa sarili ko sa salamin. Ang ganda ko pa nung umuwi ako dito galing Amerika pero ngayon ang pangit ko na. Mukha akong pinabayaan sa kusina at bigla ata ako
