Xyrica’s POV:Matapos kaming iwan ni dean Steinfeld ay gumawa ng paraan sina Joy at miss Ludwig para makatakas kami sa tatlong Combat Angels. Mabuti na lang ay dinampot ni Allen ang upuan tapos binato sa tatlo kasi natumba sila. Nagkaroon kami ng tyansa na tumakbo palabas, at sinundan namin si Joy. Tinulak pa ni Joy si dean Steinfeld kasi nakaharang siya sa dinadaanan namin.Sumigaw si dean Steinfeld para humingi ng tulong sa iba pang Combat Angels, pero nakalabas na kami sa harapan. Sakto naman at may dalawang lalaki na nakabantay sa pinto. Sinubukan nilang hawakan ang isa sa amin, pero pinigilan namin sila. Sinipa ko ‘yung isa sa kanila at napasigaw sa sakit. Noong napansin naming hindi sila Combat Angels ay pinagtulungan na namin silang dalawa. Pagkatapos nilang mawalan ng malay ay tumakbo kami papunta sa gate.“Stop them!” Sigaw ni dean Steinfeld at tinuro ang direksyon namin.Lumabas naman ang tatlong Combat Angels na tinapunan ni Allen ng upuan, at may mga kasama rin ito.“We’re
Xyrica’s POV:Bago pa man sumikat ang araw ay nahanap kami ng mga kaibigan namin kahit masyadong makapal ang gubat kung nasaan kaming dalawa ni Allen. May mga kasama rin silang rescuers, pulis, at mga aso na tumulong para ma-trace kami. Mabuti na lang at may first aid kit silang dala kasi ginamot kaagad nila ang nga sugat na natamo namin noong tumakbo papunta rito. Binigyan din nila kami ng blanket warmer at binalot ko iyon sa sarili ko kasi kanina pa ako giniginaw. Hindi na rin ako magtataka kung lalagnatin ako— kasi kanina pa nga ako naiinis sa sipon ko.Pinalibutan pa kami ng mga kaibigan namin at kinumusta ‘yung kalagayan namin. Tinanong din nila ako kung bakit ko kasama si Allen kaso wala akong enerhiya para ipaliwanag sa kanila ang nangyari. Pinaintindi ko na lang sa kanila ang sitwasyon ko, tapos sinabi na rin na sa susunod ko na sasabihin kapag okay na talaga ako. Kaagad naman silang pumayag, at tinulungan na makaalis sa kagubatang ito.Habang naglalakad ay naalala ko sina Joy
Xyrica’s POV:Nakapag-usap lang kami ng maayos ni nurse Dawn nang makalabas na ako sa hospital. Noong tumawag kasi ako sa kanya sa cellphone ni Cyborg ay kinumusta niya lang ako, at sinabihan na magpagaling kaagad. Sinabi ko sa kanya kung ano rin ‘yung sinabi sa akin nina tito Leo, pero pinalitan niya lang ang paksa tapos pinasigurado niya sa akin na magpagaling talaga ako.Iyon ang ginawa ko. Pagkatapos sabihin ng doktor na puwede na akong umuwi ay dumiretso ako sa kinaroroonan ni nurse Dawn, kasama ang mga kaibigan ko. Sa kanya ko nalaman ang isa pa sa katotohanan na dapat sana’y nalaman ko mula kay dean Steinfeld. Hindi ko akalaing sa loob ng ilang taon ay nasa kanya ang mama namin, tapos ang buong akala namin ay patay na. Napaiyak ako sa sinabi ni nurse Dawn sa akin at niyakap ko ang babaeng nakahiga sa hospital bed.Hindi ko akalaing nasa iisang lugar lang pala kami ng mama ko noong nagpunta ako sa hospital para sundan si dean Steinfeld. Kaya pala hindi siya mapakali kasi natatak
Xyrica’s POV:Kahit labag sa kalooban nina nurse Dawn at Spencer ang plano na gagawin— pumayag pa rin naman sila sa gusto naming mangyari. Sabay kaming bumalik sa Gangster Academy upang ipaabot kay dean Steinfeld ang ideya na hindi na kami natatakot sa kanya. Sa puntong ito ay kilala na namin ang ugali ni dean Steinfeld. Nakakahiya nga lang kasi pinagtitripan niya kami kahit mas nakakatanda siya sa amin ng ilang taon. Dahil siguro wala na kaming mga magulang kaya kami naman ang gusto niyang saktan.Dalawang araw pa lang noong bumalik kami sa Gangster Academy. Hindi pa rin tinitigilan ng ibang estudyante si Joy kasi ang buong akala nila’y galing ito sa abroad. Hindi na namin tinama ‘yung sinabi nila kasi mas magiging komplikado lang ang lahat. Ang gusto lang naman naming mangyari ay mahatid kay dean Steinfeld ang balita na bumalik kami sa Gangster Academy na kasama ‘yung anak niya.Lagi rin naman kaming nag-iingat habang nandito sa Gangster Academy kasi hindi namin alam kung kailan gag
Xyrica’s POV:Pagkatapos akong ilabas ng mga Combat Angels sa Gangster Academy ay tinakpan nila ‘yung mga mata at bibig ko. Naramdaman ko ring sumakay kami sa isang sasakyan, pero hindi ko alam kung saan kami pupunta o kung sino man ang mga kasama ko. Hindi ko rin mapindot ‘yung hikaw na suot ko kasi nakatali ‘yung mga kamay ko.“Saan tayo pupunta? Ano na naman ang kailangan ni dean Steinfeld sa akin?” Tanong ko sa mga kasama ko, pero hindi man lang sila sumagot.Hindi ko alam kung gaano kahaba ‘yung byahe, pero muntik na akong makatulog. Tapos naisip ko ‘yung mga kaibigan ko… siguro naman ngayon ay hinahanap na rin nila ako. Nakita naman ni Alver kung paano ako dinukot ng nga Combat Angels. Siguro nga ay tama ‘yung hinala ko… na pati si Joy ay nadukot din.--Pagkatapos ng ilang oras ay tinulungan nila akong bumaba. Binuhat din nila ako na para bang isang sako ng bigas, medyo masakit sa sikmura pero hindi naman ako puwedeng magreklamo. Pinaupo nila ako, at doon na nila tinanggal ang
Xyrica’s POV:May narinig kaming mga putok ng baril. Sa tingin ko ay tinutumbok nila kami kaso hindi lang talaga nila kami matamaan kasi may mga kahoy kaming nadadaanan ni Joy.“Come back!” Rinig naming sigaw ni dean Steinfeld. Hindi ko aakalaing susundan niya kami kahit nabaril ko na siya sa balikat… tapos kasama niya pa ang mga Combat Angels.“Xyrica! What do we do now? Malapit na nila tayong maabutan,” hinihingal na sabi ni Joy at puno ng pag-aalala ang mukha nito.“Run faster, and don’t look back! Run if you want to live,” Sagot ko kay Joy pabalik at binilisan pa ang pagtakbo.Kung si Allen siguro ‘yung kasama ko ngayon, ako ‘yung hihilain niya para lang hindi kami maabutan nina dean Steinfeld. Kaso ngayon, pareho kami ni Joy na hindi masyadong mabilis tumakbo. Hindi naman kasi kami sanay sa ganito at saka kakatapos ko lang sa pagtakbo kanina sa Gangster Academy. Hindi pa ako masyadong nakapagpahinga para sana mabawi ‘yung lakas ko.“You can’t get away with us! Bilisan ninyo ang p
Xyrica’s POV:Gusto sana nina Aris at Eris na magpahinga ako kaso hindi ko rin naman nagawa kasi ang dami kong tanong sa kanila tungkol sa nangyari. Kaunti lang ‘yung nasagot nilang dalawa kasi ‘yung pinsan nila ang nakakita sa amin. Wala akong matandaan kasi nahimatay ako pagkatapos namin umahon ni Joy… tanging si Joy at ‘yung pinsan lang nina Aris at Eris ang makakapuno ng detalye na gusto ko.Basta ang isa sa alam ko ay na nasa Saint Paul Hospital kami. Matapos daw kasi kaming makita ng pinsan nina Aris at Eris ay dinala niya kami sa napakamalapit na hospital sa lugar, para sana maagapan ‘yung sugat ko. Ang problema nga lang daw ay kulang ‘yung mga kagamitan nila. Wala rin daw silang dugo na maaaring isalin sa akin kaya kinailangan pang humingi ng tulong ng pinsan nila sa ibang hospital.Pagkatapos ay nilipat kami sa hospital na ito, at dito na rin nila ginamot ‘yung sugat ko. Naging maayos naman ang lahat kaso ito na ‘yung pangalawang araw ko sa hospital. Ang tagal ko pa lang naka
Xyrica’s POV:Kinabukasan ay marami na akong bisita na dumalaw sa akin sa hospital. Halos kalahati ng mga kaklase ko ay narito, at sabik silang makita kami ni Joy. Masaya ang mga ito na nakaligtas kami laban kay dean Steinfeld. Pero nadagdagan ‘yung galit nila kay dean Stienfeld noong nakita nila ‘yung sugat ko at noong nalaman nila kung paano ginamot ‘yung sugat ko.Hindi nakasama si nurse Dawn kasi binabantayan niya pa rin si mama, pero nakapag-usap naman na kami sa cellphone ni Michiaki. Si tito Leo naman ay nakikipag-ugnayan na rin sa mga koneksyon niya para mahanap kaagad si dean Steinfeld at makulong ito.Mabuti na lang at naabutan nina Joanna Kate, Irish, Aris, at Eris ang mga kaibigan namin ni Joy kaya nag-usap na rin sila tungkol sa nangyari bago kami napunta sa hospital na ito. Nagpasalamat na rin ang mga kaibigan namin sa kanila… at hinangad nilang makabawi pero tumanggi si Joanna Kate. Hindi dahil hindi niya gusto ang ideya, kundi iyon naman daw ang nararapat gawin.Ang sa