Xyrica’s POV:“Tapos na ba kayo?” Tanong ng isang lalaki na nagtatrabaho sa maintenance department.Nandito kasi kami sa comfort room sa first floor ng Kentia Building, pasado alas singko na ng hapon at naglilinis pa kami sa mga cubicle. Kami nina Michiaki at Cyborg ang naglilinis sa mga cubicles, gamit ang mga panlinis na ibinigay nila sa amin. Ang gusto ng ‘temporary boss’ namin ay tanggalin pati ang mga nakasulat sa pinto ng cubicles at ng pader. Parang imposible ‘yung gusto niya kasi mahirap matanggal ‘yung mantsa.“I don’t think we’ll get out of here any minute now. Mahirap po kasing matanggal ‘yung mga nakasulat sa pader. Ano ba kasi ang ginamit ng mga estudyante sa pagsulat dito?” Sabi ko sa lalaki. Sa tono ko pa lang ay parang nagrereklamo na ako.“Hindi ako bumalik dito para makarinig ng reklamo ninyo. Naparito ako upang ipaalam sa inyo na may mga comfort rooms pa kayong lilinisin. Kung hindi ninyo kaya ang floor na ito— ewan ko na lang kung makakaya ninyo ang susunod na floo
Xyrica’s POV:Habang tahimik kaming kumakain ni Cyborg sa isang sulok sa Cafeteria ay biglang lumapit sa amin si Spencer na may dalang libro. Binati niya kami at tinanong kung maaari raw ba siyang sumabay sa amin, pumayag naman kami at hinintay siyang makakuha ng pagkain. Saka lang kami nagpatuloy ni Cyborg na kumain noong nakabalik na siya.“I heard what happened. Masyado bang harsh ang maintenance staff sa inyo kaya ngayon lang kayo nakapaghapunan?” Spencer whispered. I can see it on his face that he feels sorry for us.Napabuntong-hininga si Cyborg sabay sabing, “Hindi naman lahat ng maintenance staff ay pangit ang pakikitungo sa amin. Sadyang nagkataon lang talaga na ‘yung pinagbilinan sa amin ay masama ‘yung ugali. Pero hindi naman kami naniniwalang masama talaga ang ugali niya… sadyang gusto niya lang siguro sundin ‘yung pinag-uutos ni dean Steinfeld.”“Maybe to get his favor,” I unemotionally said and continued eating my dinner. I could still feel my stomach grumbling because I
Xyrica’s POV:Magpapaliwanag pa sana si miss Ludwig tungkol sa nangyari, pero biglang lumapit sa kanya si Klent at pinalingon siya.“May problema ba?” Tanong sa kanya kay Klent. Tapos inayos nito ‘yung buhok niya at kinuha pa ‘yung panyo niya para pahiran ang pawis na dumadaloy sa noo ni miss Ludwig.“What are you doing here, Klent? Hindi mo ba nakita na nag-uusap kami rito?” Tanong ni miss Ludwig sa boyfriend niya. May halong pagkairita sa tono nito.Klent looked puzzled. Then she whispered something in miss Ludwig’s ear. It must be something that could make her upset because miss Ludwig pushed Klent away.Miss Ludwig looked furious. Then she said, “This is none of your business, Klent. At saka wala rin akong panahon para gawin ang gusto ninyo kasi may ginagawa akong importante. Ang pakikipag-usap ko kina Xyrica ay hindi lang basta-basta kaya ang mabuti pa‹y bumalik ka na sa upuan ninyo kasi aalis kami ngayon din.”Hindi naman nakasagot si Klent sa sinabi ng girlfriend niyaniya, at k
Xyrica’s POV:Pagdating namin sa lugar kung saan tinuro ng kausap ni dean Steinfeld na nagtatago si Joy— ay hinanap pa namin kung nasaan talaga siya nakita. Maliit lang naman ang lugar na pinagtataguan ni Joy, at sa tingin ko ay hindi siya mahirap hanapin. Ang problema ay baka mauna pa si dean Steinfeld sa paghahanap sa anak niya dahil may tao siyang sumusunod kay Joy.“Hindi man lang ba sinabi ng lalaking iyon kung saang lugar niya nahanap si Joy? Nakatulong naman ‘yung address na binigay niya, pero gusto ko sanang malaman ang exact location. Hindi naman puwedeng magtanong tayo sa mga tao— baka kasi makita tayo rito ni dean Steinfeld,” napabuntong-hiningang sabi ko.“Tamang-tama, baka kasi naghihintay na sila sa text natin. At saka baka kasama na rin nila si Alver,” sagot ni miss Ludwig at kinuha ‘yung cellphone niya.Sinuot na ni miss Ludwig ang isang wireless earpiece, tapos tinawagan sina Macey. Matapos sagutin nina Macey ang tawag ay kaagad na nagtanong si miss Ludwig kung kasama
Xyrica’s POV: Dahil sa suntok na natamo ng lalaki sa mukha ay napabitaw ito sa babae. Sapo nito ang namumulang pisngi— at muntikan pa itong mapaupo. Kung hindi siguro ako nakahawak sa braso niya ay baka nga kanina pa siya nakaupo sa sahig. Hindi ko rin naman inaasahang gagawin iyon ng babae e. Nagkaroon kami ng pagkakataon na tumukas. Hinila ako ng babae at sabay kaming tumakbo papalayo sa lalaki. Bumalik lang kami sa dinaanan ko kanina na siyang madilim na eskinita. Hindi ko alam kung saan kami pupunta— at saka hindi ko rin alam kung bakit siya hinahabol kanina ng lalaking iyon. “Nasaan ka ba, Xyrica?” Rinig kong tanong sa akin ni Cyborg. Dahil sa pagtakbo namin ng kasama ko ay nakalimutan kong hinahanap nga pala ako ni Cyborg. Para masagot ko ng maayos ‘yung tanong ni Cyborg ay pinahinto ko muna ‘yung babae sa pagtakbo. Mabuti na lang at hindi ako pinilit ng babae na tumakbo pa kaya binigyan ko ng segundo ang aking sarili na habulin ‘yung hininga ko. At saka ko sinagot ‘yung tano
Xyrica’s POV:The way Max, the guy I have seen in the CCTV footage of the flower shop, describes the appearance of the girl who asked for a favor is the same as Joy’s appearance I saw just now. Maybe the hair grew a little longer than what Max said, but it’s the same color. Joy’s complexion became paler than the last time I saw her. It was like she was sick.“I’m sorry you had to go through it alone,” Spencer comforted his girlfriend. He caressed her back while the inner corner of his eyebrows pulled together.Joy looked even more pitiful when she pursed her lips without replying to her boyfriend’s words. Maybe she couldn’t find the right words to use to appease his boyfriend’s worry. Instead, she smiled as if she was telling herself not to cry in front of everyone. I can sense that she’s glad to see all the familiar faces.“Joy, kahit maikli na ‘yung buhok mo ay bagay pa rin sa ‘yo. Hindi ba’t iyan ‘yung hairstyle na naisipan nating gawin noon? Sadyang hindi lang natin nagawa kasi na
Xyrica’s POV:Habang nag-uusap kami nina Joy tungkol kay dean Steinfeld ay napag-alaman naming ayaw pala sa akin ng dad niya. Hindi naman alam ni Joy kung bakit, basta’t palagi raw kasi siyang inihahalintulad sa akin. Pakiramdam daw ni Joy ay parang gusto ni dean Steinfeld na makipagkompetensya sa akin si Joy. Iyon din siguro ang rason kung bakit tinawag ni dean Steinfeld ‘yung pangalan niya sa Survival Game noon.Sa pagkakaalam ko ay wala naman akong nagawang kasalanan kay dean Steinfeld para magalit siya sa akin. Siguro naging bastos ako noong una naming pagkikita, pero hindi naman siguro iyon basehan para idamay niya ‘yung anak niya. At saka kung totoo nga ang sinasabi ni Joy… edi sana pinaalis niya na lang ako sa Gangster Academy noong nilabag namin ang isa sa mga patakaran. Pero bakit pinalinis niya lang kami?Tapos bumalik kami sa pag-uusap tungkol sa pagtakas niya sa Boot Camp. Lahat kasi kami ay nagtataka kung paano niya natakasan si Director Rivero, napaka-strict pa naman ng
Xyrica’s POV:“Maaari bang maiwan na muna ninyo kami rito ni Xyrica para makapag-usap? Mukhang importante kasi ‘yung sasabihin niya lalo na’t ayaw niya na may kasama,” nakangiting sabi ni Joy kina Spencer, miss Ludwig, at Cyborg.Spencer, miss Ludwig, and Cyborg immediately agreed without giving a fuzz. Then the three of them went inside, leaving Joy and me alone. Her expression looks calm as if she’s been waiting for me to approach her. She flashed a sweet smile that even the corner of her eyes creased.I smiled back while thinking, “Finally, I can feel a sigh of relief tonight. It hasn’t been easy for me to balance everything I had on my plate. Pero ngayong nakita na namin si Joy… at saka alam naming nandito siya sa bahay ni Spencer ay malaya ko ng maipagpapatuloy ‘yung paghahanap kina mama at sa taong may paka nito.”“You know what, Xyrica? I’m still curious as to why you’re still calling Van with her last name. Ilang buwan na kayong magkasama sa Gangster Academy… pero hindi pa rin