เข้าสู่ระบบแชร์
CHAPTER 40
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-07-07 15:34:36Youna's point of view
"Bakit hindi ako pwedeng pumunta sa hospital?!" galit kong tanong kay Youno.
"Delikado," seryosong sagot ni Youno sa akin.
Tumalikod si Youno sa akin at naglakad palabas ng kwarto ko. Naiwan akong nakatayo sa loob ng kwarto ko habag suot ko ang isang pink dress na hanggang tuhod ang haba.
Hindi ako makapaniwala sa sinabi ng kakambal ko. Pagkatapos n'ya akong dalin sa bahay kahit na si Lever ay nag-iisa sa loob ng malamig na hospital.
Baka natatakot si Lever dahil wala s'yang kasamahan sa hospital. Wala akong tiwala kay Uris dahil alam kong iiwan n'ya si Lever mag-isa.
"Hindi mo ako mapipigilan," sigaw ko sa kak
บทที่เกี่ยวข้อง
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 41
Lever's point of viewNasa loob kami ng unit ng condo ni Papa habang nanunuod sa malaking screen sa harapan namin.Tinignan ko ang isang naka-display na picture sa ilalim ng T.V. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ng makita ko na mayroon kaming picture ni Mama, Papa at Ako.Pinapanuod ko ang balita kung saan ang content ay ang paghuli kay Jacob Hernandez.Hindi ko mapigilan ang ngiti ko dahil sa tingin ko ay ito na ang katahimikan ng buhay ko.Tinignan ko ang kanang side ko ng umupo si Mama sa tabi ko. Nakatingin s'ya sa akin kaya ngumiti ako sa kan'ya.Inayos n'ya ang kwelyo ng polo na suot ko, at inayos ang buhok ko gamit ang kamay
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-07-07The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 01
"Lever, saan ka mag-aaral ng college?" tanong ni Kaycee kay Lever.Napatingin si Lever sa kaibigan na si Kaycee. Matagal na n'ya itong kaibigan simula ng pumasok ito ng highschool, ngayon ay pareho na silang magko-koleheyo.Nilipat ni Lever ang tingin sa daan, naglalakad sila pauwi na ng bahay dahil si Lever ay nautusan ng mama n'ya na bumili ng gulay para sa lulutuin nito."Swonne University, kung makakapasa ako," sagot ni Lever sa tanong ng kaibigan n'ya na si Kaycee."Ako rin doon," masayang saad ni Kaycee.Napangiti si Lever ng makitang masaya ang kaibigan n'ya. Si Lever Winchester ay matagal ng mayroong gusto kay Kaycee, hindi n'ya lang inaamin dahil baka masira ang pagka-kaibigan nilang dalawa."Balita ko marami daw gwapo doon," banggit ni Kaycee na ikinawala ng ngiti ni Lever.Tumingin si Lever sa baba para hindi makita ni Kaycee na nawala ang ngiti nito."Tapos madadagdag ka pa, wala na finish na," biro ng kaibigan n'ya.Wala namang reaction doon si Lever, ayaw nitong nasasabih
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25The Last Winchester (FILIPINO) TLW: CHAPTER 02
Lever Nakakalulang taas ng building ang hinintuan namin ni Secretary Luke at hindi ko alam kung ano ang ginagawa namin. Wala akong idea na nakatingin sa gamit kong binaba na ni Secretary Luke at pinark na ang kotse sa car park. Malayo ang lugar na ito kung saan ako lumaki; masyadong maraming sasakyan, matataas ang building at parang hindi afford pumunta ng isang mahirap na kagaya ko. Napatingin na lang ako sa gamit ko at mukhang magtratrabaho nga ako sa lugar na ito, pero bakit hindi man lang sinabi ni Mama sa akin? “Pumasok na tayo, para makita mo ang unit na titirahan mo,” saad ni Secretary Luke sa akin Pagdating. Kinuha n’ya ang iba kong gamit para tulungan akong magbuhat papasok sa loob. Pagpasok namin sa loob ay bawat sulok ng building na pinasukan ko ay tinignan ko habang naglalakad. Mayroong dalawang lalaki na nasa 50 plus na ang edad ang nakatingin sa akin, pero nilagpasan ko dahil hindi ko naman sila kilala. Patuloy ako sa paglalakad… “Lever Winchester!” Tumigil ako sa
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25The Last Winchester (FILIPINO) TLW: CHAPTER 03
Younis "Ma'am Younis, please itabi n'yo na ang sasakyan!" sigaw ng driver sa akin. Lumawak ang ngiti sa labi ko dahil nakakapag-drive lang ako pag hindi kasabay ang kakambal ko sa pagpasok sa school. Tinignan ko ang driver ko na nagdadasal na sa passenger seat dahil sa akin. Lalo kong binilisan dahil ayokong malate sa school ngayon. Paghinto ko sa tapat ng gate ay tinignan ko Si Mr. Ramos na parang sumakay sa roller coaster ang mukha habang sobrang higpit nh hawak sa seatbelt. "I'm good driver, right?" nakangiti kong tanong. "Aatakihin ako sa puso, Ma'am Younis," sagot n'ya sa akin. Napa-pout ako dahil sa sagot n'ya. "Well, hindi ka kasi sanay makakita ng expert sa pagmamaneho ng kotse kaya 'di mo alam iyon, average ka lang kasi," paliwanag ko kay Mr. Ramos. "Pag nalaman ito ng papa mo ay siguradong pareho tayong papagalitan." Kinuha ko ang bag ko at tinignan si Mr. Ramos. "Kung sa sabihin mo, malalaman n'ya, pero kung zipper lang ang bibig mo... Walang mapapagalitan!" Kininda
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25The Last Winchester (FILIPINO) TLW : CHAPTER 04
Lever "Let's lunch together!" Walang idea ang mata kong nakatingin sa babae na bigla na lang humawak sa braso ko. Babaeng mestiza na mayroong ngiti sa labi n'ya habang mayroong kumikinang na mata na nakatingin sa akin. "Leave her!" Nalipat ang tingin sa taas ng mayroong magsalita. I was about to go to 4th floor of this building. Hinawakan ko ang kamay ng babae para alisin sa pagkakahawak sa akin. Hindi ko s'ya kilala at kailangan ko pang hanapin ang room ko, pero nagsalubong ang dalawa kong kilay ng maslalo n'yang hinigpitan ang hawak sa braso ko at parang pusa na ayaw umalis sa tabi ko using her innocent look and shook her head. Muling napatingin ako sa lalaki na kanina ay ilang metro ang layo sa akin ngayon ay hinila ang suot kong damit para ilapit sa kan'ya. "Hindi mo na rinig ang sinabi ko?!" galit nitong tanong sa akin. Tinignan ko ang damit kong hawak n'ya. Bigla akong nakaramdam ng pikon sa lalaking nasa harapan ko, pero ayokong pumasok sa gulo. "Joaquin, anong ginagaw
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25The Last Winchester (FILIPINO) TWL : CHAPTER 05
LeverIsang oras na akong naghahanap ng information sa papa ko, pero wala. Kahit na anong information ay wala sa internet. Napasandal ako sa upuan at tinignan ang kalsada sa labas ng coffee shop.Ayokong manatili sa loob ng unit dahil masyadong tahimik doon para lang akong nakakulong. Wala akong kaibigan o makausap man lang, ayokong istorbohin si Mama dahil alam kong pagod s'ya.Mayroong dumating na black card sa akin, pero wala akong balak na gamitin iyon. Alam kong hindi si Mama ang nagbayad ng tuition ko sa university at ayoko na rin umasa sa kanila ng allowance ko.Uminom ako ng kape habang pinagmamasdan ang phone ko. Wala akong kilala na tao dito para malaman ko kung sino ba si Papa."Gosh!"Nagulat ako ng biglang mayroong sumigaw sa gilid ko. Muntik ko pang matapon ang hawak kong kape dahil sa pagkabigla. Tinignan ko kung sino iyon at nagsalubong ang dalawa kong kilay na makita ang babaeng architecture student, Youna Swaggerty; sikat s'ya school dahil sa kaniyang background, isan
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25The Last Winchester (FILIPINO) TWL : CHAPTER 06
Youna"No! hindi p'wede na iwan n'ya lang ako ng basta sa lugar na 'yon!" reklamo ko kay Princess.Uminom ako ng ice tea habang umiinit ang dugo ko sa transferee na si Lever. Wala pang ibang nakakagawang mang-iwan sa akin."Baka nagmamadali?" tanong ni Princess.Nilapat ko ang mukha ko sa table habang iniisip ang mukha ni Lever. "Napakasama ng ugali n'ya!" sigaw ko."Hey, Youna! Umayos ka nga, nakakahiya sa mga ibang customer," puna ni Princess sa akin.Mabigat na buntong hininga ang pinakawalan ko. "Hindi ba s'ya gentleman?! Tiniis ko ang maduming lugar na iyon para makita lang s'ya tapos iiwan n'ya lang ako!" reklamo ko."Nababaliw ka na siguro? Ilang linggo pa lang sa University si Lever and you are dead in love to that guy."Kinuha ko ang tote bag ko para kuhanin ang salamin na dala ko. "Sigurdo ay kulang pa ang ayos ko kaya hindi n'ya ako pinapansin?" tanong ko kay Princess. "Kailangan ko ng pumunta sa salon."Tumayo ako para umalis na, pero lalong nasira ang araw ko ng makita ko
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25The Last Winchester (FILIPINO) TWL : CHAPTER 07
LeverInaayos ko ang mga gamit ko. Mayroon akong klase ngayon 3 PM sa isa kong minor subject, hindi ko naman kailangan magmadali dahil sa malapit lang ang school sa coffee shop na pinagtra-trabahuhan ko."Lever, right?"Napatingin ako sa kamay na biglang sumulpot sa harapan ko; umangat ang tingin ko ng makita ko ang isang babae na gustong makipag-shake hands sa akin."Yes, why?" tanong ko.Kasama ko s'ya dito sa coffee shop, pero hindi kami nag-uusap dahil naka-focus ako sa ginagawa ko."I'm Lossie," pagpapakilala n'ya sa akin.Hinawakan n'ya ang kamay ko at nakipag-shake hands sa kan'ya."Blockmates tayo, Business administration."Tinignan ko ang mukha n'ya dahil hindi ko pa masyadong kabisado ang mga mukha ng classmates ko."The girl besides the window," pagpapaalala n'ya sa akin."Ikaw pala 'yun," sagot ko.I remembered, mayroong isang babae nakaupo sa likuran malapit sa bintana."Papasok ka na?" tanong n'ya sa akin.Nagpatuloy ako sa pag-aayos ng gamit ko. "Oo," sagot ko sa kan'ya.
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-02-25
บทล่าสุด
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 41
Lever's point of viewNasa loob kami ng unit ng condo ni Papa habang nanunuod sa malaking screen sa harapan namin.Tinignan ko ang isang naka-display na picture sa ilalim ng T.V. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ng makita ko na mayroon kaming picture ni Mama, Papa at Ako.Pinapanuod ko ang balita kung saan ang content ay ang paghuli kay Jacob Hernandez.Hindi ko mapigilan ang ngiti ko dahil sa tingin ko ay ito na ang katahimikan ng buhay ko.Tinignan ko ang kanang side ko ng umupo si Mama sa tabi ko. Nakatingin s'ya sa akin kaya ngumiti ako sa kan'ya.Inayos n'ya ang kwelyo ng polo na suot ko, at inayos ang buhok ko gamit ang kamay
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 40
Youna's point of view"Bakit hindi ako pwedeng pumunta sa hospital?!" galit kong tanong kay Youno."Delikado," seryosong sagot ni Youno sa akin.Tumalikod si Youno sa akin at naglakad palabas ng kwarto ko. Naiwan akong nakatayo sa loob ng kwarto ko habag suot ko ang isang pink dress na hanggang tuhod ang haba.Hindi ako makapaniwala sa sinabi ng kakambal ko. Pagkatapos n'ya akong dalin sa bahay kahit na si Lever ay nag-iisa sa loob ng malamig na hospital.Baka natatakot si Lever dahil wala s'yang kasamahan sa hospital. Wala akong tiwala kay Uris dahil alam kong iiwan n'ya si Lever mag-isa."Hindi mo ako mapipigilan," sigaw ko sa kak
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 39
Lever's point of viewDinilat ko ang mata ko ng pakiramdam ko na mayroong nakatingin sa akin.Pagmulat ng mata ko ay isang maliwanag ilaw ang tumambad sa akin. Napahawak ako sa ulo ko ng maramdam kong ang kirot. Napatingin ako sa kamay ko na mayroong dextrose na nakalagay.Nilibot ko ang paningin ko sa paligid at alam kong nasa hospital ako. Naalala ko ang nangyari sa akin. Ang sakit ng buong katawan ko.Ang tingin ko ay huminto sa isang direksyon kung saan mayroong lalaking nakatayo at sobrang seryoso ang tingin sa akin."Pa!" nanghihina kong tawag kay Papa.Naglakad palapit si Papa sa akin. Kumuha s'ya ng upuan para magkapantay ka
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 38
Youna's point of viewWala akong idea, pero nagpalit si Uris at Youno ng pwesto. Si Uris ang nag-drive ng kotse, si Youno na ay nagmamadaling pumunta sa backseat.Hindi ko alam ang gagawin ko at nakatingin lang ako kay Lever habang tubig sa mata ko ay patuloy sa pagtulo."Pumunta ka sa passenger seat," utos ni Youno sa akin.Tinignan ko si Youno."Buhay pa naman s'ya, hindi ba?" umiiyak kong tanong kay Youno.Umiwas s'ya ng tingin sa akin."Pumunta ka sa passenger seat," seryosong n'yang utos sa akin."Youna, makinig ka na lang,"
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 37
Lever's point of viewNapahawak ako sa ulo ko ng maramdaman ko ang sakit. Nararamdaman ko ang pag-andar ng sasakyan kaya agad kong dinilat ang mga mata ko para tignan kung anong nangyayari.Napahinga ako ng malalim ng maramdaman ko ang sakit ng sugat sa legs ko. Tinignan ko kung nasaan ako at mayroong tatlong lalaki ako nakasamahan sa loob ng kotse.Bigla bumalik sa alaala ko ang mga nangyari kanina. Mabilis ang takbo ng kotse.Tinignan ko ang lalaking katabi ko sa backseat na nakatingin sa bintana. Binuksan n'ya ang bintana ng kotse kaya agad kong nakita si Papa.Nakatutok ang baril ng lalaki sa kotse na sinasakyan ni Papa. Nagulat ako ng bigla n'ya paputukan ang kotse. Napatingin a
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 36
Lever's point of viewTinignan ko si Papa na umapak sa isang trashcan sa tabi namin at nagulat ako ng tinalon n'ya ang bintana.Agad akong kumilos dahil papalapit na ang kalaban namin.Hindi ko alam ang gagawin ko. Ang taas ng bintana para maabot ko, pero si Papa ay walang hirap n'yang tinalon.Pag apak ko sa trashcan ay nakita ko si Papa na inoffer ang kamay para kapitan ko pagtalon. Tumalon na ako at sa kamay ako ni Papa nakatingin, pinilit kong abutin ang kamay ni Papa ng isang malakas na putok ng baril ang sarinig ko."Ahhh!" daing ko ng nakakaubos ng lakas na sakit ang naramdaman ko sa kanang hita ko.Bumagsak ako sa isang mala
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 35
Lever's point of viewHinila ko ang barrel ng Arme pen at lumabas ang matalim na small knife.Pinalupot ko ang kamay ko leeg ni President Hernandez at tinutok ko ang maliit na knife sa leeg n'ya.Lahat ng mga tauhan ni President Hernandez ay na alerto sa ginawa ko. Lahat sila ay nilabas ang baril na dala nila at tinutok sa amin."I'm the last Winchester?" tanong ko sa kanilang lahat.Narinig ko ang mabigat na paghinga ni President Hernandez.Nanginginig ang kamay ko dahil natatakot akong gawin ang bagay na kahit kailan ay hindi ko naman ginagawa.Ang madilim at makitid na paligid a
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 34
Lever's point of view"Admit it, gusto mo lang akong makasama ngayon kaya mo ako pinapunta dito," natatawa n'yang sabi sa akin."You're right!" sagot ko kay Youna.Bigla s'yang tumahimik sa sinabi ko. Hindi ako tumitingin kay Youna, pero nakahawak ang kamay ko sa kamay n'ya."Gusto mo talaga ako?" tanong ni Youna sa akin.Hindi ko pa alam kung anong sasabihin ko, pero ayoko munang sagutan ang tanong n'ya.Tinignan ko si Youna na nakangiti, pero nawala ang lahat ng ngiti ko ng makita ko ang ilang mga lalaki na papunta sa gawi namin.Hinigpitan ko ang hawak sa kamay n'ya.
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 33
Lever's point of viewI am busy cooking food for myself. I don't know what time is, but I know is late now.I currently reading some documents President Snipe had given to me. My eyes on the papers, but my right hand was busy mixing the fried rice.I read twice the documents to understand them. I don't wanna waste my time on anything. While I am busy cooking, nakarinig ako ng kaluskos sa mula sa living area.Binitawan ko ang hawak kong sandok para puntahan at tignan kung ano iyon. Bigla akong napabalik sa kusina ng sunod-sunod na putok ng baril ang binigay sa akin ng isang lalaki.Hindi lang isa ang lalaki at madami sila."Paano sil
