Chapter 2

LORIANA

I heard murmurs of familiar and unfamiliar voices. Tila ba nasa malapit lang sila at ang ilan ay bakas ang pag-aalala sa tono ng pananalita.

"Sino ba kasing nagsabing maglaro kayo ng weapons sa labas ng kwarto ng Keeper?" Dinig kong sabi ng isang lalake.

"Ito kasing si Newt! Hindi mapakali kaka-repair lang ni Jules ng sapatos niya paikot-ikot na naman sa paligid." Asik ng panilyar na tinig ng babae.

"The heck? Ako na naman? I saved her from your arrow, Devorah." Depensa ng lalake

"As if I'll let my arrow hit her? Tanga ba ako?" Devorah hissed.

"Enough. Ang daldal niyo." Naiinis na suway ng pamilyar na baritonong boses. Napalunok ako nang mapansing tila napakalapit lang ng pinanggalingan ng boses.

A low groan left my lips when I tried to open my eyes. Ilang kurap pa ang ginawa ko bago ko nagawang makita ng maayos ang mga tao sa loob ng silid.

I saw Lady Louisiana sitting next to me with a mid twenty's looking girl with brunette hair. Maayos na nakatirintas ang kanyang buhok at abala siya sa pagbubuklat ng kanyang aklat.

"Thank God you're awake." Nakahinga ng maluwag na sabi bi Lady Louisiana.

Pinilit kong bumangon ngunit nahirapan akong itukod ang braso ko sa kama. Naramdaman ko na lang na may umalalay sa akin para makaupo ako ng maayos. Naamoy ko ang pamilyar na pabango. Nakakatawa. Sa lahat ng narito, iyon na lang yata ang kilala ng sistema ko. Tila maging ang may-ari nito ay hindi ko na kilala.

Inayos ni Fritz ang unan sa likod ko saka siya naupo sa tabi ko. May pagod na ngiting nakaguhit sa kanyang mga labi habang nakatingin sa akin.

"Kamusta na ang pakiramdam mo? Buti nasalo ka kaagad ni Newt kanina bago ka bumagsak sa sahig. May silbi rin pala talaga ang bilis niya." Ani Fritz.

I heard someone hissed from my left. Doon ko lang napansin ang pamilyar na bultong nakasandal sa pader at matamang nakatingin sa akin. Nakatiklop ang mga braso niya sa tapat ng kanyang dibdib at nakaigting ang kanyang panga.

"For the record, you are the first ever Ordane who passed-out after seeing other Ordanes." Inis na pahayag ni Jiro.

"Dude, enough." Suway ni Clover na nakatayo kasama si Newt at Devorah sa tapat ng paanan ng kama.

Inis na napailing si Jiro. Umayos siya ng tindig saka niya binulsa ang mga palad niya. "Dapat kasi ako na lang ang naging seeker ni Courtney. Hindi ko sana kailangang magtyaga sa isang 'yan." Asik niya bago sinimulang maglakad palabas.

"Jiro, ano ba? Tama na nga wala na rin namang magagawa buti sana kung makakatulong 'yang pagsusuplado mo." Inis na suway ng babaeng katabi ni Lady Louisiana.

Huminto si Jiro sa paglalakad at nilingon ang babae. "Bilisan mo na lang diyan, Olga. Sumunod ka sa akin kaagad."

Napabuntong hininga ang babae. "Oo na." Tila napipilitan na lamang nitong sagot.

Hindi na kumibo si Jiro. Pinanood na lamang namin siyang lumabas ng silid. Parang bigla kaming binalot ng katahimikan habang humahakbang siya patungo sa pinto. Ang bawat tapak niya sa marmol na sahig ay lumilikha ng tunog sa saradong silid.

Nang makaalis na siya ay nagpaalam na rin si Olga. Si Lady Louisiana naman ay pinatawag ng isang may edad na ring lalake kaya wala siyang nagawa kun'di ang iwan ako kina Fritz at sa tatlo pang kasama namin sa loob.

Nang makaalis si Lady Louisiana ay bigla na lang lumundag si Newt sa kama. Dumapa siya roon at nakapangalumbaba akong nginisihan.

"Buti hindi ka na-amnesia?" Tanong nito.

Tumaas ang kilay ni Devorah. "Amnesia hindi naman naumpog? Hindi ka talaga nag-iisip minsan."

"Oo nga pala. Nasalo ko nga pala siya." Inabot niya ang kamay niya sa akin saka siya lalong ngumiti dahilan para halos hindi na makita ang kanyang mga mata. "Ako nga pala si Newt. Pinaka-gwapong nagmula sa lahi ni Hermes. Ako lang naman ang nagligtas sayo."

Napangisi si Clover at Fritz hanggang sa hindi na nila napigilan ang mahinang pagtawa.

"Wow, Newt. No'ng masira sa laban ang sapatos mo nangako kang hindi ka na magsisinungaling pero wala pang isang araw na nagagawa ni Jules 'yon heto ka na naman, gumagawa na naman ng bagong listahan ng kasinungalingan." Ani Fritz.

Napasimangot si Newt. "Parang hindi kayo nakinabang sa kakayahan ko? Palibhasa ako pinaka may magandang kakayahan dito."

"Hiyang-hiya kami, Newt." Sarkastikong sagot ni Clover.

Newt showed a dirty sign to Clover. Natawa lang naman ang mga kasama namin dahil sa ginawa niya. Nang mapansing aliw na aliw pa ang mga ito, nagkibit-balikat na lamang siya saka ako muling binalingan.

"Oo nga pala. Kanino nagmula ang pagka-Ordane mo, Loriana?" Tanong ni Newt.

Hindi ko nagawang sumagot. Bumaling ako kay Fritz at tinignan siya para ipaalam na hindi ko alam ang isasagot ko.

"Uhh, we don't know yet. Ang pagiging keeper pa lang niya ang lumalabas." Tugon ni Fritz.

Kumunot ang noo ni Devorah. "A late bloomer? Ibig sabihin hindi pa niya alam ang kakayahan niya?"

Tumango si Fritz. "I guess we have to help her know what it is."

"Dibale, okay lang 'yan. She'll surely discover it during your trainings." Ani Clover.

Kumunot ang noo ko. "T-Trainings?"

"Yeah. You know? Deadly weapons, trial combats, sparrings?" Newt muttered.

Hindi ako nakasagot. Muli akong humarap kay Fritz ng puno ng pagtataka. "Fritz, p-pwede mo bang ipaliwanag? Gulong-gulo na ako."

Fritz forced a smile before patting my back. Tinango niya ang kanyang ulo bago niya binalingan ang mga kasama.

Clover folded his arms then looked at me. "After the fall of the olympians thousands of years ago, Zeus, Hades, and Posseidon, the gods of three realms, and the rest of the olympian gods decided to give a portion of their soul to the mortals to regenerate their lost powers. They all rested beneath the earth and to help them maintain and gain back their powers as they sleep, the souls are given to chosen mortals for regeneration. The Gods and Goddesses of Greece had children on some mortals called Ordanes or commonly known as demigods. Thru the guidance of the oracles and first generation Ordanes, the secret of Ordanes and the hidden city of Santicus was protected. The souls of the olympians were divided and given to 120 mortals. Every decade, comes a reaping. The Ordanes collect the souls, seal it on a rose and let its power grow back to Earth so the Olympian Gods will revive their strength while waiting for the right time."

Newt let out a heavy sigh. "But  Ares disagreed. Siya lang ang Olympian na hindi pumayag sa plano ng tatlong Diyos. He went to Tartarus to free a second generation Titan. He and Menoetius came up with a plan, giving birth to the Dark society or also known as phantom society. They kidnapped keepers so they could use them to steal souls and use it in their leverage and plans."

"Every ordane gains their power on their twenty first birthday. Doon din nalalaman kung kaninong dugo ang nananalaytay sa Ordane. I descended from Athena. My power fuels my weapon that Jules built. I also have navigational and tracking skills that made me the team's tracker. Jules descended from Hephaestus, the God of fire, metal working and crafts." Ani Fritz.

"Oh, he's the coolest geek you'll ever see." Newt muttered while grinning. Nagtaas-baba pa ang kanyang mga kilay.

"Y-Yeah. He's sort of right about that one." Nag-aalangang sagot ni Fritz. "Anyway, Clover descended from Apollo. Devorah descended from Artemis. Newt from Hermes...and Jiro from Zeus."

Nanlaki ang mga mata ko. "Zeus? As in Zeus, the God of Gods?"

"Yeah. Which makes him very dangerous. Usually, hirap siyang kontrolin ang lakas niya kaya hayaan mo na lang siya kung mainit madalas ang ulo niya." Any Fritz.

Tumango ako. "Kung ganoon ako lang ang hindi alam kung kanino ako nagmula."

"Don't worry, we'll help you discover your power." Clover mumbled.

"Paano kung hindi ko mapalabas ang kakayahan ko o kung sakaling wala talaga?" Untag ko.

Devorah raised her brow and smirked. "Oh, that's easy."

"Then you're gonna have to die."