Ciudad, 12:45 AM
Sa isang liblib na lugar ng syudad, nasa isang madilim na eskinita ang dalawang lalake. Isa sa kanila ay si Drew na abala sa pagsisipsip ng dugo ng isang kawawang mamang kagagaling lang sa overtime ng trabaho na tahimik na naglalakad at inatake ng binata. Habang ang isa naman ay nakangisi na pinapanood ang nakababatang kapatid na tila masayang umiinom ng dugo. Si Jace, ang kapatid nito.
Matagal tagal na kasi silang hindi nakatikim ng dugo ng mga tao. Kung kaya't uhaw na uhaw si Drew sa dugo ng isang tao.
They've been forbidden to drink human blood and that was their mother's golden rule who used to be a human na naging bampira nang makilala ang ama nilang pure blooded na vampire.
Inayos ni Drew ang sarili niya at dinilaan pa nito ang gilid ng labi matapos ubusin ang dugo ng kawawang mama. Lumapit siya sa kapatid niyang nakangisi pa rin. Binigyan siya ng panyo nito at bahagyang sinuntok ang balikat.
"Malalagot ka talaga kay Mama," umiiling na sabi ni Jace sa kapatid. Sinamaan lamang siya ng tingin ni Drew habang nagpupunas ng labi.
Drew is the most spoiled child among them. Palagi niyang sinisira ang rules and regulations ng pamilya nila. While Jace, the middle child, only acts as a shadow behind their darkest secrets.
"Wala akong pake," matigas na sagot nito. Tinapon niya ang panyo sa kung saan nakahilata ang malamig na bangkay ng mamang sinipsipan niya ng dugo. Napatitig siya sa itsura nito at bakas sa bangkay ang mukha ng parang pinaghalong gulat at takot.
Napailing na lamang si Drew sa nakita at pagharap niya ay may isang lalakeng sumulpot na kamukha ni Jace. Masama ang titig nito sa kaniya na tila alam na niya kung anong nangyari.
Tumayo si Jace at tumabi sa bagong dating na lalake. The stood side by side kaya aakalaing nasa isang salamin sila. Si Jake, ang kambal na kapatid ni Jace na mas matanda sa kaniya ng ilang minuto at ang pinaka matanda sa kanilang magkakapatid.
Tinagilid ni Jake ang kaniyang ulo at unti-unting pumula ang pares ng kaniyang mga mata. It looks deep dark red. Unti-unti ring lumabas ang pangil at matutulis na kuko nito.
"Looks like you're having fun alone, huh?" Walang pagdadalawang isip na lumipad si Jake papunta kay Drew at sinuntok ito sa mukha. Tumalsik ang nakababatang kapatid nito at nahiga sa sahig.
Walang magawa si Drew kundi ang tumayo at punasan ang dumudugong labi niya.
"Get the fvck out of here, Jake," diin niyang sinabi.
"Kambal, huwag ka nang magselos kay Drew dahil hindi ka niya inimbita," pagbibiro ni Jace na prente lang na nakatayo sa isang sulok habang tumatawa. Sinamaan naman siya ng tingin ng kambal niyang si Jake kaya tinaas niya ulit ang kamay niya. "Alright, tatahimik na ako. Manonood nalang ako sa eksena niyo. Kulang nalang popcorn."
"Jace!" saway ni Jake sa kambal niya. Tumahimik si Jace at muling hinarap ni Jake si Drew na ngayon ay nakatitig nang masama sa kaniya. "Ano nga ang first rule ni Mama?" Jake asked while glaring back at his younger sibling.
"What now?" pa-inosenteng tanong ni Drew na tila hindi niya alam ang isasagot. Hindi sumagot si Jake at bagkus ay sinuntok ulit ito sa ikalawang pagkakataon. His movement were fast and undetected. "Sh*t, man!"
"Inuulit ko. Ano ang first rule and only golden rule ni Mama?!" Puro at may halong galit na ulit ni Jake. Napailing lamang si Drew at pinahiran ang dugo na lumabas sa bibig niya gamit ang likod ng palad niya.
"Never hurt any human-blooded creature." Pinilit niyang huwag sumbatan ang kuya niya gayong nanghihina na siya sa pagkasuntok nito.
"Then what did you just did?" tanong ni Jake.
Napailing ulit si Drew at napangisi. "Iba ka na talaga, Jake. Once that girl left us without any reason, nag-iba na ang ugali mo. You were never this strict to rules."
Agad na naging alerto si Jace at sa isang iglap, nasa tabi na siya kay Drew at inilayo niya ito sa harap ni Jake. Hindi magugustuhan ng kanilang mga magulang ang maaaring mangyari sa dalawa. Pinakalma ni Jace si Drew habang si Jake naman ay nanlilisik na sa galit.
"Don't hesitate to bring
her up in our conversation, Drew. Just so you know, wala siyang kinalaman sa lahat." Pilit niyang kalmahin ang sarili niya habang pinipigilan naman ni Jace ang nakababatang kapatid nito."May kinalaman siya!" sigaw ni Drew na ngayon ay may lakas loob nang sumagot sa nakakatandang kapatid. "Siya ang kinalaman sa digmaan noon! Ngayong wala na siyang naaalala, hindi na siya babalik pa sa'yo! At huwag na huwag kang gagawa ng hakbang upang bumalik ang babaeng 'yon!"
Hindi na nakapagpigil pa sa sarili si Jake kung kaya ay tinakbuhan niya ang kapatid niya at kinuwelyuhan. Wala na ring magawa si Jace kundi ang lumayo sa gulo ng magkapatid.
"Calm down, anak." Isang babae ang sumulpot sa gilid nila. Sunod na lumitaw ang lalake na tumayo sa tabi ng babaeng bagong dating.
Edward and Bella Mortimer. The two famous lovers in Mortimer family dahil sa kakaibang love story nito.
"I am so disappointed to the both of you," utal ng ama nilang si Edward Mortimer.
Binitawan ni Jake si Drew at kapwa nilang hinarap ang kanilang mga magulang at sabay na tumungo upang magbigay galang sa kasalukuyang tagapagmana ng Mortimer clan.
"Ma, Pa," sabay na bati nilang tatlo ni Drew, Jake at Jace.
Nakatitig lamang sa kanila si Edward.
"Jake," panimula ni Bella. "We found her."
Otomatik na inangat nilang tatlo ang kanilang tingin sa ina nilang seryosong binanggit ang katagang 'yon.
Her... The enchantress they've been waiting for.
"Anong meron?" Drew asked, but his mother did not bother to look at him nor answer his question.
"Jake, it's time for us to start."
Tila nabuhayan ng loob si Jake.
"I've been waiting for you..." ika sa isip niya.
Velvet Victoire, the point of view.Tahimik lang ang biyahe namin papunta sa bagong titirhan namin. Nasa may gasoline station pa kami para magpa-refill ng gas dahil medyo malayo pa raw ang biyahe, sabi ni Tita. I also got out from the car to buy some chips inside the convenience store. Mahaba-habang biyahe nga 'to. Naubos ko na yung limang malalaking chips na binili ko bago kami bumiyahe, e. Almost five hours na rin. Nakakapagtaka dahil hindi naman kami usually nagtatravel nang ganito ka layo at ganito ka tagal. Bago sila Tita at Tito nakapagpasya na lilipat kami ng bahay, there was a huge fire incident near our home. Sa tapat ng bahay namin, actually. I don't know, I just stare at it for a long time tapos nakita ko nalang na lumalaki na yung usok--which surprised me that I end up calling the near hospital instead of a fire fighter.That night din ay lumapit sa 'kin si Tita at sinabihan ako na magimpake. It maybe a coincidence or not; I still don't get it why we had to leave gayong
Velvet Victoire, the point of view.Nagising ako mula sa napakalalim ng pag tulog dahil sa boses na nagsasalita sa gilid ko. Dahan dahan kong ibinuka ang paningin ko at nakita si Tita Aivy na nakaupo sa gilid ng kama ko. "Gising ka na pala Velvet, hija. Nakahanda na sa baba yung pagkain mo. And nga pala, magpahinga ka muna d'yan dahil aasikasuhin na natin bukas ang enrollment mo," nakangiting bungad sa akin ni tita Aivy habang nagbabasa ng mystery book ko. "Ano po nangyari sa 'kin, tita?" tanong ko."You just got passed out last night." Hinaplos niya ang buhok ko at hinalikan ako sa noo. Inilapag niya ang libro ko sa kama at nagpaalam. "Baba ka na, ha?" pahabol na sigaw ni tita Aivy."Opo!" sigaw ko pabalik at bumangon mula sa kama. Nakakunot ang noo ko habang inaalala ang nangyari kagabi. I volunteered to wash the plates, 'yon lang ang naalala ko. Hindi ko na matandaan pa ang nangyari. Even if I had to recall every scenes last night, hindi ko magawa.I shrugged the thoughts away
Velvet Victoire, the point of view.Nagising ako dahil sa malamig na kamay sa mukha ko. Hindi ko pa minulat ang mga mata ko dahil pinakiramdaman ko muna kung sino 'yon. Hindi naman si tita Aivy 'yon dahil masyadong malaki ang kamay na 'to. Kung kay tito Mig naman--"You're awake. Stop playing dead." Napamulat ako nang wala sa oras. "Nandito ka sa Mortimer mansion, to be exact. At kung marami kang tanong, mamaya mo na 'yan itanong at lumabas ka, pumunta ka sa kusina at nagluluto pa si Lily doon."Hindi na ako nakasagot pa at bigla nalang siyang naglaho sa harap ko. Gusto kong matakot, but then, I remembered what the lady said earlier."Nasa Mortimer town ka po, ang town na punong-puno ng malalakas na bampira."Bumangon akomula sa kama at naglakad patungo sa pinto. Same red baggy dress and black lace sandals pa din ang suot ko. Naka-braid ang buhok kong nahati sa dalawa na sinampay sa magkabilang balikat ko.Medyo nangilabot ako sa paligid. Wala man lang kahit isang ilaw. Puros lang mga
Velvet Victoire, the point of view. I wrapped the wound here inside the bathroom. Sinigurado kong tightly wrapped ito ng bandaid at bandage para hindi nila maamoy--o ng kahit nino na katulad nila. Paglabas ko mula sa banyo ay nadatnan ko si Lily na nakatulalang nakaupo sa higaan. Nilapitan ko siya at tinapik sa balikat para makuha ang atensyon niya. "Hey," bati ko. "Hello, Ate. Pinapunta ako ni Mama dito para asikasuhin ka." "Naku, hindi naman kailangan 'yon. Kaya ko na sarili ko." "Hindi mo kaya sarili mo, Ate. This place is not just an ordinary town. It's where the other vampires live, too. Kaya if ever maamoy nilang may dugong tao dito, mababaliw sila kakahanap sa 'yo." Woah, that's way too scary than what I imagined. "Nga pala, Ate Vel. About sa nangyari... Someone wants to abduct you and take granted from you. They've been hunting you since before you lost your memories." "Ha?" ang tanging lumabas mula sa bibig ko. I mean I understand her. But what I don't understand i
Velvet Victoire, the point of view. I decided to take a bath at magbihis ng panibagong damit. Medyo malagkit na rin ang katawan ko dahil sa pinagsamang pawis at mga alikabok sa library habang nililinisan ko 'yon. Matapos kong maligo, pumasok naman ako sa isang silid na hindi ko pa napasukan. Nakatapis lang ako ng tuwalya at nakarolyo naman ang isa pang tuwalya sa buhok ko. Pagpasok ko, isang maluwag na silid ang tumambad sa akin. Ay hindi, puno ng mga damit pambabae ang silid na 'to. A walk-in closet, to be exact. Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at agad na naghanap ng pwedeng suotin. Simpleng black t-shirt at leggings lang ang kinuha ko. Matapos kong magbihis ay tinanggal ko na rin ang tuwalya sa buhok ko at sinampay sa nakita kong hook na nakapaskil sa dingding. "Hello, Ate Vel!" Lumingon ako sa likod ko at nakita si Lily na mukhang kakapasok lang. Nginitian ko siya. Inaya ko siyang pumasok muna sa library dahil doon naman talaga ako pupunta. Pero umangal siya. "Please wear s
Velvet Victoire, the point of view."Why are you so quiet?" Basag ni Jake sa katahimikang bumabalot sa loob ng sasakyan pabalik ng mansyon nila.Ang saklap pa ay kaming dalawa lang dito. Sa pagkakaalam ko ito yung sinakyan ni Jace dahil nakita ko siya kanina na mag-isang pumasok at pumarada ng sasakyang 'to.So Jake ended up driving the car and I'm on the passenger's seat. Pinilit ko naman na sumama lang ako kay Lily, but she refused dahil may pupuntahan pa sila ng kapatid niyang si Sasha.I sighed. Hindi ako magsasalita."Why on earth is so quiet?!" Napatingin agad ako kay Jake dahil bigla siyang nagdabog. Umigting pa ang panga niya dahil siguro sa inis dahil hindi ko siya pinansin."Kasi ayokong magsalita." Inirapan ko siya. Kita ko sa gilid ng mata ko na ang sama ng titig niya sa akin."What?" Iritableng tanong niya. Hindi ko siya pinansin at sa halip ay inayos ang sarili kong upo sabay hila ng du
Velvet Victoire, the point of view. Sa paggala-gala ko ay napunta ako sa kusina at nadatnan si Lily doon na nagluluto. "Morning, Ate!" she greeted me while stirring the curry she's curently working on. "Since nandito ka rin naman, tikman mo 'tong luto ko!" Umupo ako sa high stool chair at hinayaan siyang magsandok sa maliit na bowl para tikman ko. Nakangiti niyang inilahad 'yon sa counter table sa harapan ko. Without thinking twice, I scooped the viand. "Wow," manghang sabi ko sa gitna ng pagnguya ng karne. "Saan mo nakuha skills mo sa pagluluto?
Sasha Mortimer, the point of view. It's already twelve in midnight. No one bothered to rest, even me. Hindi kami natutulog o nagpapahinga. Perks of being a vampire. Nakaupo lang ako sa couch, holding a glass of a deer's blood. We don't drink human blood, and never pa ako nakakainom no'n. Only my brother, Drew, tasted the blood of human. Ewan ko. 'Di ko maimagine na iinom ng dugo sa isang tao. But most of the people I know says it tastes different--it tastes better. "You're here." Umirap ako nang
Velvet Victoire, the point of view.Hindi ko nabigyan ng alay ang mga enchanters dahil pinaglaho ko ng para bula ang tunay na kalaban sa buhay namin. I bid good bye to them as they vanish through thin air to finally have their own rest. "Magiingat ka palagi, Velvet.""Mahal na mahal ko kayo, Ina, Itay..."It was the first time in centuries that I called them that. Bago tuluyang nawala ay nasaksihan ko sa huling pagkakataon ang matamis niyang mga ngiti."Wife." Jake calls me behind when I watch the city sleeps peacefully. "Tara na. Para hindi tayo abutin ng araw pagdating do'n."Tumango ako at lumapit sa kaniya para kunin yung bag ko."Sino may sabing may dadalhin kang bag?" Tinaasan pa ako ng kilay ni Jake. Humagikgik lamang ako at kumapit sa braso niya.Every thirty years, lumilipat kami ng tirahan para hindi kami pagsuspetyahan na hindi kami isang tao. Jake and I decided to have an adventure outside our safe place and live our life like an ordinary people.Lumipat kami sa bagong co
Velvet Victoire, the point of view.Nagkatitigan kaming dalawa ni Jake nang bumalik ako sa reyalidad. He's holding me in his arms while I lie down on the ground. I hear screams and magics. Tinitigan ko sa mga mata si Jake at napagtantong mali ako. I judged him based on what I saw. "Mahal..." I head him mumble as I try to raise my hand. Gusto kong maiyak sa sambit niya. He loves me still even if I started this war. He loves me still even if he lost some of his families before because of my people.He loves me still after all those years.Ngumiti lamang ako sa kaniya at pinitik ang mga daliri ko. Everyone stopped moving except us. Hinawakan ko ang pisngi niya at hinimas ito."I miss you..." I said while I started to tear up. "And I'm sorry.""Shh," tanging sinabi niya. Inabot niya ang pisngi ko at pinunasan ang luha kong tumakas mula sa mga mata ko. "Hindi ako galit sa 'yo at hinding hindi ako magagalit sa 'yo. Hindi kailanman tumumbas ang pagmamahal ko sayo sa ibang emosyon.""I lov
Velvet Victoire, the point of view."Gusto mo bang pumunta d'yan?"Everything changed from fighting enchanters and vampires to a peaceful forest and a small village from afar. Nasa tuktok ako ng isang punong kahoy habang nakatanaw sa malalaking bahay sa unahan.I look down below to see a boy holding on a branch of a tree. Maputla ang kaniyang balat, ang itim niyang buhok ay umaabot hanggang leeg. His features looks like the typical crush of a boy nextdoor -- matangos ang ilong, nakakaintimidate na mata, at malusog na labi."Kung pwede lang... pero pinagbawal ako ng Ina at Itay ko." Words suddenly came out from my mouth. Doon ko lang napagtantong wala ako sa kasalukuyan. I was from the past."Bakit?" tanong ng lalaki. I look back at the village and even though it's night, I can see them clearly like I had a night vision."Bampira ka ba?" muling lumabas ang mga salita mula sa bibig ko. I look down again to see the young long haired boy."Oo," naging tugon niya. "Pero hindi ako masama. H
Velvet Victoire, the point of view.Truth be told, I don't want a blood shed across the town. I don't like to see people suffer and die. I'm scared.Pero nang makita ko 'yung memoryang 'yon ay hindi mawala sa puso ko ang pagliyab nito at ang sabik na maipaghiganti ang pamilya ko. My only family lies waiting for me to act and offer them a dead body. I want revenge and bring back my family. Sa isang alay ng katawan ay maaari kong maibalik ng buhay ang mga kauri ko - kung magagawa ko nang tama ang ritwal."Handa ka na ba, anak?" tanong sa 'kin ni Leona habang hinihimas ang likod ko. Even if she's dead I can still feel her solid hand on my back.Tumango ako. I look up to see the moon on the small circle window on the roof. Nasa gitna na ito at hudyat na nasa hatinggabi na.I stood up and turn to Leona. "Nasaan si Douglas?" Batid sa mukha niya ang biglang pagbago ng itsura niya pero hindi niya ito tinuon ng pansin at tinuro ang pinto sa labas. I nodded."Kailan mo kami ituring na magula
Lily Mortimer, the point of view.Ate Velvet is nowhere to be found. Aligaga na si kuya Jake samantalang si Mama naman ay kinokontak ang iba pa naming pamilya para ibalita ang kasalukuyang nangyayari. Probably bukas ay darating sila rito para tulungan kami. "Baka nando'n siya sa dati nilang tirahan, kuya?" I asked kuya Jake, hoping to help something."Hindi mo ba natanong kay Althea kung nasaan si Velvet?" tanong pabalik ni kuya habang naglalakad back and forth sa gitna ng sala. Ako na yung nahihilo sa ginagawa niya. Si kuya Jace naman ay nasa tabi ko, si Ate Sasha ay nakatayo malapit sa fireplace, si Tita Aivy ay nasa kabilang couch samantalang si Papa ay nakatayo sa likod ni Mama na nasa isa pang couch. Kuya Drew is nowhere to be found. Ilang araw na rin siyang hindi nagpapakita sa 'min. Though according to Ate Sasha, nagrerebelde na naman 'yon.I shook my head in response to kuya Jake's question dahil unfortunately au nawala sa isip kong tanungin ang tungkol do'n. All I think abou
Athena La Croix, the point of view.Isang matalik na kaibigan ko si Velvet. Hindi pa man sila nagkakilala ni Jake at ng mga Mortimer ay kami ang naunang nagkikita at nagkamabutihan ng loob. I admit, what happened to her made me mourn every year and what I saw in her vision angers me. Nais kong maghiganti para kay Velvet. Marami akong pagkakataong maghiganti para sa kaniya lalo at nagkaroon kami ng koneksyon ng mga Mortimer.But upon seeing them happy that Velvet is back, umabante lahat ng mga pinaplano ko. That night when I asked my dad to imprison Velvet, I was trying to bring back her memories. I tortured her, yes. I let a guard follow her and threatened her from that night after we saw each matapos ang napakaraming siglo. I did all that to bring her back."Are you certain about this, ate?" nagaalalang tanong ni Althea sa 'kin habang naglalakad kami papasok sa napakalaking double door ng mansion ng La Croix.Huminto ako saglit para tignan si Althea."If it means it's what her heart
Velvet Victoire, the point of view.I've never felt a raging fire inside me for years. Kahit noong panahong marami akong gustong gawin at pinagbabawalan ako ni Tita Aivy, I've never felt mad towards her. She's just being protective and I know it.But this time... It was as if I was sitting on a big wok with fire underneath. Isa palang trap ang pagpunta ko sa Mortimer. All of it was a lie. Ang pagsulpot sa bahay, ang pag kuha nila sa 'kin mula sa bahay ng mga Constantine, ang pagpapanggap nila na tinutulungan nila akong makaalala.Yet they did not helped me a single memory. Palagi nalang silang nagdedepende sa 'kin. Na dapat ay ako ang makakaalala ng mga 'yon pero pilit nilang nilalayo sa 'kin 'yon. And probably, pilit nilang iniiba ang memorya.They manipulated me.I should've listened to Leona. I should've stayed at that protected forest. I should've stayed away from them even from the beginning - no'ng hindi pa ako nailigtas ni Douglas. Buo pa sana ang pamilya at mga lahi ko.Pagka
Velvet Victoire, the point of view.There are two types of friends. A friend that we could trust forever, and a friend that would betray us. I can say that the family Mortimer is both. I can trust them forever and be betrayed behind my back silently; until I caught them wearing sheep clothes in a wolf's body. How pathetic."Velvet..."Habang umiilaw pa rin ang bilog na mahika na nasa aking noo ay hinawakan ko si tita Bella sa braso at idiniin ang mga daliri ko sa balat niya. I can see in her face that she's in pain. This magical circle is indeed powerful. I can crush her with it."Nasaan si tita Aivy?" giit kong tanong. I stared at her for so long while I dug deep into her skin pero hindi siya pumapalag."Hindi kita maintindihan -""Quit playing around, Bella! Nasaan si tita Aivy?!" "Ano?"Tinanggal ko ang pagkakahawak ko sa braso niya. "Alam ko na ang lahat. You all betrayed me. And when you try changing the fate, you will still betray me and that will keep going on for centuries
Velvet Victoire, the point of view.Athena guessed it right. I will be meeting with the Blacke family this evening as per Therese for a formal dinner.Since it's a formal dinner this evening, I was asked to choose a formal attire.Ang pamilya Blacke ay isa sa mga makapangyarihang pamilya ng bampira noong mga nakaraang siglo. They went here a few weeks back. Hindi ko lang sila nakaharap at nakilala. Ayon pa kay Athena ay pabalik balik lamang sila dito sa bansa at sa Amerika. They visit here as often as they could dahil may properties sila dito and they want to make sure everything is still under their name.Though I remember one. Camille Blacke. "Pupunta ba si Athena mamaya?" I asked Therese while she help me find a dress."Oo, Velvet. Sa tingin ko ay ngayong gabi na paguusapan ang kasal nila ni Jake. Kukunin nilang sponsor ang Blacke."Tumango ako. I continue pushing the hangers on the cabinet while carefully choosing for the right formal dress aka the dress. When I push the very las