“Puwede ba tayong mag-usap Julian?” “Tungkol sa’n?” Gusto kong matawa sa naging sagot ni Julian kay Alice, hindi ko naman inaasahan ang gano’n, lalo pa’y ang mindset ko pa rin tungkol sa kanila ay nagliligawan sila. Pero dahil sa mabuting tao ako’y nilagyan ko ng invinsible zipper ang labi ko. “Tungkol sa ilang bagay,” ani Alice. Sinulyapan ko siya sa kaniyang suot, maganda siya kahit na anong klaseng damit pa ang isuot sa kaniya. Simple man o magarbo ay tumitingkad pa rin ang likas nitong ganda. Pasulyap ko namang tinignan ang sarili ko, infairness nagmukha akong tao ngayon. Isang malalim na buntong-hininga ang ginawa ni Julian, bago muling nagsalita. “Sa susunod na lang Alice, hindi ayon ang lugar at pagkakataon para sa gusto mong pag-usapan.” “Ano bang problema mo Julian? Okay naman tayo no’ng nakaraang mga araw ha. Ba’t parang bigla ka na lang nagbago?” tanong nito. “Tell me, may kinalaman ba ang babaeng ‘yan?” What? Bakit nasali naman ako sa usapan ngayon? Marami
“Ba’t kasi pinatulan po pa ang Harold na ‘yon? Lasing siya, sana’y pinabayaan mo na lang.” Hindi mapatda ang bibig ko sa kakasermon kay Julian habang nilalapatan ng yelo ang pasa sa kaniyang may labi. Aba naman kasi nakipagbanatan pa sa kapatid niyang wala naman ibang alam kundi ang magmayabang. “Ano’ng gusto mong gawin ko, pabayaan na insultuhin niya ang ina ko? Aray!” Napatigil ako sa sagot niyang ‘yon, It was not my point, pero ‘wag na baka hindi lang kami magkaintindihan parehas na rason namin. “Okay, sige na, mali na naman nga siya kung gayon. Siguro nextime ay mas lawakan mo na lang ang pasensiya mo. Para namang hindi mo kilala ang kapatid mo na ‘yon, sadyang mainit na talaga ang dugo no’n sa ‘yo noon pa.” Patuloy lang ang pagdadampi ko ng towel na may yelo sa kaniyang sugat. Nanggigigil ako sa kaniya, lalo na sa ganitong malapitan na posisyon namin. Kitang-kita ko kung gaano kakinis ang mukha niya’t kung ilan ang maliit na nunal sa may malapit sa kaliwang mata niya. “
Hindi ko naman akalain na ganito magiging kahirap ang sitwasyon ko sa pagkakaroon ng ugnayan sa anak ng driver namin. Magmula ng araw na nagkaroon kami ng deal ay halos hindi na rin niya ako lubayan. Parati itong nagpapadala ng text message sa akin, nag-aabang sa pagdating ko sa umaga at maging ang pag-uwi ko. Dalawang araw matapos ang Valentines party, hiindi na rin naputol ang usap-usapan patungkol sa amin. Pinagkakalat na kasi nito na nagdadate raw kami, na hindi naman totoo. Kung hindi ko lang talaga kailangan ng alibi noon ay hindi ako makikipagdeal sa kaniya, mas gusto kong kumilos ng sarili ko lang. Kung si Joker nga’y hindi ko na ipinasok sa mga plano ko sa pamilya ko’y siya pa kaya. “Pre, tignan mo nandiyan na nman ‘yong girlfriend mo.” Sinulyapan ko ang tinutukoy niyon. Nabitiwan ko ang kutsarang hawak nang makita si Alliyah sa may pinto ng cafeteria. Masigla itong kumakaway sa gawi ko. “Naku! Lagot ka na naman Julian,” sabat pa ni Janice na nasa tabi naan ni Joker,
“Aray! Aray ko po, tama na ma’am. Pabayaan niyo na po ‘yan, pakilagyan na lang ng band-aid,” labis ang pagmamakaawa ni Alliyah sa school nurse. Nakailang pagpahid kasi ito sa kaniya ng alcohol sa noo na nasa may bandang kilay niya. Kamalasan niya’y naabot pa rin siya ng isa sa mga babae na nakaaway niya kanina lang. “Hindi puwde, masyadong mahaba ang sugat na ‘to. Namamaga pa, gaano ba kahaba ang kuko ng nakakalmot sa ‘yo?” “Hiindi ko rin po alam ma’am, siguro’y may sa-aswang ang isang ‘yon eh.” “Sa susunod kapag makikipagsabunutan ka’y sigraduhin mong hindi madadamay ang mukha mo, pangit naman kung matatadtad ka ng sugat riyan.” “Aray Miss,” sa huling pagkakataon ay napasigaw si Alliyah. Mabuti at iyon na ang huling dampi ng bulak na may alcohol sa may noo niya. “Sige na, ayos na ‘yan. Nalagyan ko na rin ng band aid, hindi mo naman kailangan pang magpaconfine kaya puwede na kayong bumalik sa mga silid niyo,” iyon ang huling sambit ni Ms. Gomez, ang dalagang school nurse bg
“Salamat sa pagpayag mo Julian, tiyak na matatapos ko kaagad ‘to, nahihirapan din kasi ako sa kung ano ang gagawin,” sinasalansan ni Alice ang kaniyang mga gamit na nasa desk na. 4pm na, tulad nga nang sinabi ni Julian ay wala ngang tao sa science lab ng ganoon oras. “May dala nga pala akong snacks dito, baka sakaling magutom ka, may drinks din.” “Busog ako, simulan na natin para matapos na ‘to. Gusto ko nang mauwi ng maaga,” hindi nagpakita ng pagkasabik sa kaniyang tono si Julian. Hindi nagustuhan ni Alice ang gano’n niyang pakikitungo sa kaniya, sana’y siyang binibigyan ng atensyon at pagmamahal. Ngunit dahil sa wala naman siyang magagawa bukod sa tanggapin ‘yon ay nanahimik na lang siya. Nagsimula ang dalawa hanggang sa umabot ng 5:30pm. “Tama na muna ito sa ngayon, marami na rin tayong nagawa,” sabi ni Julian habang inililigpit ang kaniyang mga gamit pabalik sa bag. Gano’n rin ang ginawa ni Alice ngunit nanatiling nakikiramdam sa bawat kilos ni Julian. Ang goal niya ngayong
“Ano bang ginagawa mo, Alliyah.” Hinila ako niya papalabas ng convinience store, nagulat ako ng makitang siya ang kahera doon. Muntik ko na nga sanang hindi ituloy ang pagbili ng c*nd*m kung hindi lang talaga kailangan. Iyon ang isa sa parapharnelia na gagamitin sa thesis ni Alice kaya binili ko na dahil tiyak na hindi naman nito iyon magagawa. “Bakit ka bumibili ng gano’n ha.” Napapatagsik pa siya, hindi niya mabanggit kung ano ang tinutukoy nito sa akin, na ikinapangiti ko. “Ng ano ba?” “Ng ano… ‘yon nga.” Natawa na ako, tingin niya ba ay gagamitin ko ang gano’ng bagay, hindi naman ako hayok sa laman para makipags*x na lang. “Gagamitin sa thesis ‘yon, isa sa materials. Sa aksyon mo parang sinasabi mo na gagamitin ko ‘yon ah.” “Eh?” Napatunganga siya sa akin, na para bang hindi naniniwala sa sinabi ko. Masasabi kong kakaiba talaga ang babae na ito sa mga nakilala ko, mula man sa hinaharap, o maging dito sa kung saan ako naroroon ngayon. “Hay! Mabuti naman kung gano
Sunday. Bilang parte ng tradisyon ng pamilya Kordal ay parating may salo-salo sa kanilang Mansiyon. Lalo pa’t ang head ng kanilang Pamilya ay presente rin sa naturang araw na ito. Maaliwalas ang panahon, walang bahid na ulan o ano pa man. Busy ang mga kasambahay sa paghahanda sa hapag at paglilinis sa kabahayan. Ang mag-asawang Kordal ay masayang nagkukwentuhan sa labas ng kanilang mansiyon, sa tabi ng pool area. Maraming puno sa bakuran kaya naman ang simoy ng hangin ay napakarasap sa pakiramdam. Si Harold ay piniling pumuwesto sa kanilang gazeebo, nagkakalikot sa kaniyanang telepono habang nakadyekwatro. Ang babaeng anak ay namimitas ng bulaklak sa garden upang mailagay iyon sa paso, hilig ng dalaga ang pag crafting at designing. At sa kabilang banda, si Julian na pababa pa lang sa hagdan ay taas noong sinipat kung ano ang ginagawa ng kaniyang pamilya. Napapailing siya, kung iisipin kasi’y ang set-up na ganito ay hindi sa kaniya ayon. Siguro’y noon ay oo, ngunit ngayon na ha
Tahimik akong naghihintay na matapos ang buong araw na ‘to, nakahiga lang ako sa kama, nakatutok ang mga mata sa kisame, nag-iisip. Alas sais pa lang ng gabi kaya mamaya ay tatawagin pa ako para mag dinner. Sadyang nakakabagot ang araw na ito, pero dahil sa tinatamad din akong lumabas ay tiniis ko ang presensya ng lahat na nasa bahay. Toot! Hmp? At sino naman ang magtetext ng ganitong oras? [Joker Pre, labas tayo bukas sama ka ba sa amin ni Janice? Pupunta kaming park after class.] Hindi ako nagreply, ano ba ang balak niya gawin akong alalay sa date nila? Toot! [Joker Huwag mong isipin na gagawin kitang alalay. May makakasama ka naman kasi inimbitahan ni Janice si Alliyah para naman mas masaya.] “What?” Tsk. Ano naman ang balak nila sa isang ‘yon ngayon?” Inilapag ko na ang cellphone, tumayo at pumuwesto sa harapan ng study table ko. Sa sobrang boredom ko ay naghanap ako ng libro na puwedeng mabasa. Isang komiks na naipit sa pagitan ng ilang educational books ang naha
“Salamat sa araw na ito Julian, kahit papaano’y nakalimutan ko ang tungkol sa nangyari sa akin.” Narito na kami sa tapat ng bahay namin, alam nila papa na kasama ko si Julian kaya nang magsabi ako na medyo malalate ako ng uwi ay hindi na sila tumutol pa. Sa tagal ng panahon na nanilbihan ang ama ko sa mga Kordal ay kabisado na nito kung sino ang dapat at hindi dapat na pagkatiwalaan, nasabi naman niya sa akin ang tungkol doon. “Walang anuman ‘yon, kapag kailangan mo ng makakausap ay tawagan mo lang ako.” Nakakagulat man ngunit napangiti pa rin ako sa tinuran na iyon ni Julian. “Sige, sabi mo ‘yan ha.” “Hmp. Isa pa’y ako naman ang dahilan kung bakit nangyari ito sa ‘yo.” “Hala, parang makokonsensya pa ata ako ha, bakit ikaw ba ang nanakit sa akin? Hindi naman eh, kung hindi pa nga dahil sa ‘yo ay baka mas malala pa ang nangyari sa akin,” sabi ko naman sa kaniya. Hindi ko naman talaga siya sinisisi ang totoo pa nga niyan ay nahihiya ako sa kaniya. Simula pa lang ay ako naman
“Thank you, Julian.”Sa isang parke ako dinala ni Julian, sumikat na nang mataas ang araw kaya ramdam na ramdam ko ang init niyon sa aking mukha. Hindi gano’n karami ang tao na naririto dahil na nga rin siguro sa magtatanghali pa lang. “It’s nothing Alliyah, as long as you are safe,” sagot niya sa akin.Ngumiti ako bilang tugon sa kaniya.Nagpalinga-linga ako, nasa bayan pala kami ng aming lugar. Mula nga rito sa aking kinauupuan ay tanaw ko ang malaking Mall. Kaya naman bigla kong naisipan na ayain si Julian doon, mas malamig at maraming makikita roon. “Tutal narito na rin naman tayo, ano ba ang gusto mong kainin?”Nag-isip ako, as of the moment ay wala naman akong gusto, pero para hindi naman masyadong nakakahiya sa kaniya ay sinabi ko na lang ayos na sa akin ang burger. Wala namang turo-turo dito sa loob ng mall dahil kung mayroon lang ay ‘yon na lang para mas mura.Dinala niya ako sa isang fastfood chain, bale nagtake out na nga lang pala siya para sa aming dalawa. Tig isang bur
“Mabuti naman at pumasok ka na.” Nagkaroon kami ni Alliyah ng pagkakataon upang makapag-usap. Matapos kong i-deklara kay Coach kung ano ang gusto kong mangyari sa pilit nilang pagbawi sa posisyon na ibinigay nila sa akin ay nagbreak muna kami. Lumabas ng sabay sina Joker at Janice matapos ulit nai-congratulate ako. Ang sabi nila’y babalik daw sila kapag natapos na ang sunod na klase ni Janice. “Hmm. Napag-isip-isip ko kasi ang sinabi mo sa akin, salamat sa panenermon mo Julian. Kung hindi ka siguro pumunta’t naglaan ng oras para sa akin ay baka naroon pa rin ako hanggang ngayon, nagmumukmok sa nangyari,” mahabang sabi niya sa akin. “Ako ang dapat na manghingi sa ‘yo ng pasensiya, kung hindi dahil sa akin ay hindi ka naman mapupunta sa gano’ng sitwastyon.” Naglalakad kaming dalawa patungo sa Canteen, balak ko siyang i-treat para sa kaniyang muling pagbabalik. “Naku! Hindi ko naman inisip ang tugkol do’n Julian, walang ibang may mali kundi sila lang. Sadyang makikitid lang kasi a
NAPANGISI ako nang malaman ang pinaggagawa ni Julian. Ang lakas ng loob niyang lumaban sa alam niyang mas mataas sa kaniya. Isa si Lizzy Burkinton sa superior sa University, bukod sa maganda at maagas siya ay ito pa ang bunsong anak ng may-ari ng Unibersidad. Hindi niya man lang ba naisip kung ano ang kalalabasan ng maling kilos niya? Pero ano nga bang pakialam ko do’n? Eh mas gusto ko nga na masaktan siya para mas masaya sa akin. Makaganti man lang sa mga pinapasok niya sa utak ni Papa tungkol sa akin. “Narinig mo na ba ang bagong balita, Harold?” lumapit ang isa sa kasa-kasama ko mula sa Department namin. “Hindi, ano ba ‘yon?” tanong ko. Isinalampak ko ang aking sarili sa upuan, magulo ang loob ng silid namin. Parehas lang naman kami ng kurso ni Julian pero magkaiba ng block. Ayaw ko siyang makasama, though may ilang subjects na nagkakasabay talaga kami. “Ang kapatid mo, talaga palang binasted na si Alice. Usap-usapan na ‘yon sa lahat ng Department.”Medyo nagulat ako sa sinabi
Wala akong pakialam sa kahit na sino ngayon, kahit na sina Joker at Janice ay hindi ko ring magawang pagtuunan ng pansin. Pinag-iisipan kong mabuti kung ano-ano pa ang mga nangyari noon, sa panahon na ito. Gusto kong maalala upang mapaghandaan ko na. Batay sa obserbasyon ko ay nangyayari pa rin ang mga dapat, ngunit mayroon na parang nalilihis ng sitwasyon, lalo na sa mga events na tungkol sa akin. Sa tuwing may babaguhin akong kilos ay may kaakibat na rin na pagbabago iyon para sa iba na maaapektuhan. Tulad na lang ng hindi ko pagpatuloy sa panliligaw kay Alice, nang mawala siya ay bigla naman na dumating si Alliyah. Nang iligtas namin si Mang Nardo sa isang maling akusasyon ay si Harold naman ang naipit sa isang maling sitwasyon na hindi naman dapat na mangyari. Kumbaga, mangyayari pa rin ang mga dapat mangyari, kung iiwasan ang isang masamang mangyayari sa isang tao ay may sasalo niyo na iba dapat. Hindi maaaring wala kapalit, at baka maging magulo na ang hinaharap. At ngayon
Maagang naging usap-usapan ang tungkol sa pambubully sa isang babaeng estudyante. Maaga pa lang ay napuno na ng chismis ang buong BU. Ayon sa ilan ay brutal daw ang ginawang pananakit, habang ang iba naman ay hindi na magawang magkomento dahil na rin sa takot. Nang malaman kasi nila na ang may pakana niyon ay ang anak ng may-ari ng BU ay hindi na sila nagbigay ng komento.Dumating si Julian sa University, sakay ng motor na hiningi niya sa kaniyang madrasta noon. Mayroon siyang hindi magandang karanasan sa motor kaya nahirapan siyang ipush ang sarili na gamitin iyon. Ngunit ngayon ay hinanda na niya ang sarili. Ang motor na iyon kasi ang naging daan upang makapaningil siya sa nagkasala sa kaniya.Buong-buo ang kaniyang lakad, ni hindi siya tumititig sa kung sino man, poker faced at diretso lang ang tingin sa kaniyang dinaraanan. At at punta niya? Sa department kung saan naroon ang grupo na nanakit kay Alliyah.“Uy, si Julian Kordal ‘yan ha. Naku, ang usap-usapan di ba girlfriend niya ‘
“Ano’ng ginawa mo, Alice?” “W-wala akong ginagawa, J-Julian-” “Wala, eh ano ‘to?” Hindi ko na napigilan na masaktan si Alice, hindi ko na napigilan pa lalo nang makita si Alliyah na nasa harapan niya, lugmok sa sahig at nahihirapan. “Alliyah,” tinawag ko ang pangalan niya ngunit hindi ito sumagot, nagpakislot-kislot lang ang kaniyang mga mata na animo’y hindi makapaniwala na nasa harapan niya ako ngayon. “Hear me out Julian,” anito. Pero dahil wala akong pakialam sa sasabihin niya ay itinuloy ko ang pagrescue kay Alliyah. Dali-dali kong kinalas ang tali sa kaniyang kamay at paa, hindi ko kayang titigan ang nangyari sa kaniya. Namuo ang ilang mapupulang pasa sa ilang parte ng braso at binti nito. Hindi nga rin nakatakas ang mukha niya sa ilang gasgas at sugat. At ang higit sa lahat ay ang pagkakaputol ng kaniyang mahabang buhok. Naikuyom ko ang aking kamay at muling tiningala si Alice na hindi na maipinta ang mukha sa kung ano ang sasabihin niya sa mga oras na iyon. Ano ba ang
Madiin ang ginawa kong pagtapak sa gas ng sasakyan ni Joker. Wala akong ibang nasa isip ngayon kundi ang mapuntahan ng mabilis si Alliyah. Sa tuwing sumasagi ang litrato niya na ipinakita ni Janice sa isipan ko’y nanggigigil lang ako sa kung sino ang may gawa niyon. Paano at bakit nila nagawang pahirapan ng walang kalaban-laban ang isang babae? Pangako, hind ko mapapatawad ang tao na ‘yon.Ilang pag overtake pa ang aking ginawa sa mga sasakyang nasa unahan ko. Higpit na higpit ang pagkakahawak ko sa manibela, pansin ko ‘yon, konti pa ay baka masira ko na ito. “Hang on Alliyah, papunta na ako.”Sa BU ang tungo ko. Sinipat ko ang aking relo upang malaman nga kung ano’ng oras na. It was already 9:30 pm, siguradong wala ng tao doon maliban sa security guard na mahihirapan akong malusutan kapag nagkataon.Habang nasa daan nga ay napa-isip ako ng mabuti. Walang nangyari o naibalita sa eskwelahan namin noon tungkol sa isang bullying accident sa ganitong oras o araw. O baka hindi ko na nam
Hindi na natutuwa pa si Julian sa tagal ni Alliyah sa pagdating. Hndi na rin kasi biro ang mahigit isang oras at kalahati na nakalipas ay wala pa rin ang dalaga. Hindi na mapakali ang binata, panay ang paglalakad niya nang pabalik-balik sa harapan ng kaniyang mga kaibigan. “Julian, puwede bang manahimik ka sa isang lugar? Nahihilo na kami sa ‘yo, eh.” Pagsaway ni Janice sa lalaki. Gusto rin nitong magpanick ngunit wala namang magagawa kung gano’n ang gagawin niya. Kaya ang mas mabuting gawin ay magtanong-tanong sa mga kakilala niya, magbabakasakali kung nakita man lang nila si Alliyah. “Baka naman ayaw niya lang talagang pumunta,” ani Joker na ikinatigil ni Julian sa pagkakaparanoid. Possible ang sinabi nito, pero tama ba na hindi man lang mag-abiso si Alliyah at paasahin siya? “Impossible ‘yon, love, kasi tuwang-tuwa nga siya kanina no’ng sinabi natin na hinahanap siya ni Julian eh. Excited siya kaya napaka impossible talaga na bigla na lang itong hindi pupunta sa usapan.” Si Jan