Chapter 1

"WHAT?" Naguguluhang tanong ni Amber sa lalaking kausap niya ng mga oras na iyon sa telepono.

Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksiyon niya sa mga sinasabi nito sa kabilang linya, but one thing is for sure nakakaloka ang bagay na ito.

She's been a registered egg donor for six years of her life, pero ni minsan ay hindi pa din siya nakakapag donate ng kaniyanv egg.  She's an educator but she doesn't want to teach sa school so nag- online teaching muna siya habang naghahanap siya ng ibang magiging trabaho niya dahil wala naman talaga sa pagtuturo ang puso niya.

She heaved a heavy sigh at napapikit ng mariin habang nasa tenga niya pa rin ang kanyang cellphone. Mahabang katahimikan ang namagitan sa kanilang dalawa.

Will she accept his offer? To carry his own child on her womb? Like for real? She would become the mother of the baby.

Makakaya niya ba na gawin iyon kapalit ng napakalaking halaga na naghihintay sa kanya?

Napamulat siya ng kanyang mga mata, wala naman sigurong masama na gawin niya iyon dahil sa kabilang banda ay makakatulong naman siya sa pamilya niya lalo pa ngayon at kailangang kailangan ng kapatid niya ng pera para sa tuition fee nito.

Nagpakawala muna siya ng isang malalim na buntung hininga bago sumagot rito.

"Okay, I will accept your offer but payment first." Saad niya rito.

Akala niya ay tututol ito ngunit wala siyang narinig na anumang pagtutol mula rito.

Ilang sandali pa ang nakalipas ay tinatanong na nito ang bank account niya kung saan nito ipapasok ang pera.

ILANG oras na ang nakalipas mula ng matapos silang mag- usap ng bago niyang kliyente ay nakatitig lamang siya sa kanyang kisame habang nakahiga.

Tama nga ba ang naging desisyon niya na tanggapin ang offer nito?

Napapikit siya ng mariin at pagkatapos ay napabuga na lamang ng hangin.

Bahala na, bulong niya sa kanyang sarili pagkatapos.

-------

TUNOG ng alarm clock ang gumising kay Amber. Mabilis niyang kinapa ang nagwawalang alarm clock sa kanyang tabi habang nakapikit pa ang kanyang mga mata.

Hindi niya alam kung bakit siya nag-alarm noong araw na iyon, wala naman siyang binabalak na puntahan. Agad niyang pinatay ito at itinakip ang unan sa kanyang mukha. Hindi na siya nag-abala pang imulat ang kanyang mga mata upang tingnan kung anong oras na.

Papunta na ang kanyang tulog nang muli na naman siyang magambala dahil sa tunog naman ng kanyang cellphone. Pinilit niyang hindi pansinin iyon dahil napakaaga pa para sa kung sino man ang tumatawag sa kanya.

Magsasawa din ito, sa isip isip niya. Isa pa ay siya na lamang ang tatawag rito mamaya at idadahilan na naka silent ang cellphone niya at hindi niya narinig na nag- ring ito. Hindi niya inabala ang kanyang sarili na bumangon upang tingnan kung sino ang tumatawag sa kanya hanggang sa matapos na ang tawag.

Akala niya ay hanggang doon na lamang iyon at hindi na ulit ito tatawag ngunit laking gulat niya ng muli na naman niyang marinig ang ring ng kanyang cellphone.

Wala siyang nagawa kundi tanggalin ang unan na nakatakip sa kanyang mukha at inis na inis na bumangon. Hinagilap niya ang kanyang cellphone sa ilalim ng unan na nasa kanyang tabi pagkatapos ay tinitigan ang screen.

Ang kapatid niya ang tumatawag sa kanya sa ganun kaagang oras at hindi niya alam kung bakit. Wala siyang ka ide- ideya kung bakit siya nito tinatawagan samantalang nausap niya lamang ang mga ito kahapon ng umaga.

Nasa Bicol ang kanyang mga kapatid at mga magulang. Tatlo lamang silang magkakapatid at  pare- parehas na mga babae. Mas nakababata ang kanyang mga kapatid at siya ang panganay.

Sobrang hirap ng kanilang buhay kaya nagsumikap siyang mag- aral. Kumuha siya ng kursong edukasyon kahit na hindi naman talaga iyon ang gusto niyang kuhaning kurso niya sa kolehiyo. Nasulsulan lamang siya na kumuha niti dahil na rin sa tulak ng kanyang ina at ng kanyang ama dahil napakadami daw benepisyo kapag naging isang guro siya.

Sinunod niya naman ang mga ito at nag- aral ng mabuti upang makapagtapos. Nag- apply siya ng mga scholarship upang makapag - aral lamang at kumuha ng sideline niyang trabaho upang may panggastos siya sa kanyang pag - aaral. Ang kanyang ama ay isang karpentero lamang na kung saan ay hindi ganun karegular na mayroon itong trabaho. Patigil- tigil ang mga gawa nito kaya halos ang kinikita nito ay kulang pa para sa araw - araw nilang pangkain ng mga kapatid niya.

Ang nanay naman niya ay simpleng may bahay lamang at ang kanyang mga kapatid ay nasa high school pa lamang at hindi pa naman makatulong upang magtrabaho.

Ito ang naging inspirasyon niya upang magsikap na makapagtapos ng kanyang pag- aaral, upang maabot ang bagay na gusto ng mga magulang niya para sa kanya.

Ngunit ng makapagtapos siya at makapasa sa Licensure examination at nag- umpisa ng magturo sa isang public school ay doon niya nalaman na hindi talaga iyon ang bagay na gusto niya kaya nag- quit siya sa pagtuturo.

Mabuti na lamang at mabait sa kanya ang Diyos at hindi siya pinabayaan. Noong mga panahong naghahanap siya ng magiging bago niyang trabaho ay doon naman may nag- message sa kanya kung gusto niya daw bang maging isang egg donor.

Hindi naman ito ganun kahirap na gawin at isa pa ay napakasaya ng kanyang pakiramdam kapag may mga mag- asawa siyang natutulungan upang magkaroon ng anak.

At doon siya humahanga sa mga lalaking nagiging kliyente niya dahil marunong silang tumanggap ng mga flaws ng mga asawa nila. Kadalasan kase ang mga lalaki ay naghahanap ng iba kapag hindi sila mabigyan ng mga asawa nila ng anak.

Napapangiti siya sa tuwing masasalubong niya ang mga ito kung saan umbok na ang tiyan at masaya na namumuhay bilang mag- asawa at hindi nagbabago ang pagmamahal nila sa isat isa sa kabila ng lahat.

Kung tutuusin ay napakadami na niyang anak, dahil halos buwan- buwan ay may nagiging kliyente siya. Ngunit ang iba naman sa mga iyon ay confidential at hindi niya nakikita ang mga mukha kaya hindi niya nakikilala ang mga ito.

Inilagay niya ang kanyang cellphone sa tapat ng kanyang tenga pagkatapos ay pumikit. Inaantok pa talaga siya.

"Ate..." Boses iyon ng kapatid niyang sumusunod sa kanya. Bakas sa boses nito ang pagpigil na hindi maiyak, ang aga aga ay ganuon ang tono ng boses nito.

Biglang napamulat siya ng kanyang mga mata dahil sa pagkabahala. Hindi naman dati ganito ang kapatid niya na tatawag ng ganito kaaga kaya marahil ay may problema.

"Ate si Tatay-----" hindi na nito naituloy ang sasabihin dahil nag- umpisa na itong humikbi sa kabilang linya.

Siya naman ay napakunot at napakamot na ulo. "Anong si tatay? Napano siya?" Agad niyang tanong dito ngunit hindi pa din nito nagawang sumagot dahil patuloy pa rin ito sa kanyang pag- iyak.

"Alice? Nanjan ka pa ba? Anong nangyari kay Tatay?" Sunod- sunod na naging tanong niya at pagkatapos ay bigla siyang nakaramdam ng pagsikip ng kanyang dibdib. Nasisiguro niya na hindi maganda ang balitang hatid ng kapatid niya.

"Ate si Tatay..." Pag- uumpisa nito habang humihikbi. "Ate inatake siya." Hanggang doon na lamang ang naging pag - uusap nila ng kapatid niya dahil nabitawan niya ang kanyang cellphone.

Para siyang lutang sa mga oras na iyon dahil sa balitang natanggap niya sa umagang iyon.

Hindi niya alam kung ano ang gagawin niya. Agad siyang bumaba ng kanyang kama at nagmadaling naghanap ng kanyang jacket. Ni maghilamos ay hindi na niya nagawa dahil sa sobrang pagmamadali upang makapunta sa ospital.