THR 2

"Sleeping becomes an escape for me and annoying people around me becomes my key to survival." 

Klea Francine's POV

MAG-IISANG linggo na ang lumipas buhat nang mamatay si Shana. Isang linggo na rin akong puro tulog. Hinang-hina ang katawan ko dahil wala akong ganang kumain. Nang mawala si Mama, ilang beses ko nang tinangkang magpakamatay. Si Shana lang ang tanging dahilan kung bakit buhay pa rin ako ngayon. Pinahalagahan at minahal niya ako sa mga araw na hindi ako kamahal-mahal.

Binabalot ang buo kong pagkatao ng matinding kalungkutan. May paulit-ulit na mga tanong na tumatakbo sa aking isipan. Bakit siya nagpakamatay? Suicide ba talaga ang nangyari? May kinalaman ba si Xynon sa pagkamatay niya?

Agad kong pinahid ang mga luha ko nang pumasok si Papa sa aking kwarto. Ilang araw na siyang pabalik-balik dito pero hindi ko siya pinapansin. May pakialam pa rin pala siya sa akin.

"Anak, date tayo. Namimiss ko na 'yong bonding time nating dalaw," seryosong wika ni Papa.

Tinalikuran ko siya matapos kong magbalot ng kumot. His actions reminded me of our happy days. Matino pa siya noon. Mahal na mahal pa niya kami ni Mama noon.

"Klea, kailangan mong kumain. Sigurado akong hindi matutuwa si Shana sa kalagayan mo ngayon," dagdag pa niya.

"Leave me alone. I don't need you. I don't need anyone. Let me die here tutal iyon naman ang palaging pinagdarasal ng kabit mo. You can live happily ever after with them. You can be happy … without me." 

Biglang nagsikip ang dibdib ko. Parang gusto kong magwala at mura-murahin si Papa. Bakit kailangan pa niyang iparamdam ngayon na mahalaga ako sa kanya? I get used to being an outcast. I love being involved in troubles lately because I thought, it's the only way para mapansin niya ako. I have given up being his daughter since he chose his mistress over his own family. I couldn't imagine a thirteen year old me thanking God for getting my Mom. No one can hurt her in heaven. Napansin ko ang pagdating ni Matilda. As usual, nakataas na naman ang kilay niyang kapag binasa ng tubig ay nawawala.

"Lenel, hayaan mo na 'yang si Klea. Nag-iinarte lang yan. Anyway, may naghahanap sa'yo sa labas. Former classmate mo raw, Wensley ang pangalan." Tumigil sa pagsasalita si Matilda at tinapunan ako ng isang mabagsik na tingin.

"What?" mataray kong tanong kay Matilda.

"Klea, tigilan mo na 'yang pagmumukmok mo. Napapabayaan mo na ang trabaho mo bilang CEO. Gusto mo bang palitan ka na ni Erin?"

"Matilda, pwede ba kahit ngayon lang itikom mo yang bibig mo? Walang alam si Erin sa pagmamanage ng business. Wag mo munang pakialaman si Klea. Sumama ka sa akin pababa at mag-usap tayo mamaya," sabat ni Papa.

Magkasabay silang lumabas ng kwarto ko. Hinawakan ko ang phone ko at inalis ang airplane mode nito. Nagulat ako sa sobrang daming texts, missed calls, chats at emails na pumasok. Nakalimutan kong CEO nga pala ako ng sister company ng SGC ni Papa. Sumakit lalo ang ulo ko nang makita ko ang mga project proposals mula sa iba't ibang agencies at companies. Habang nagbabasa ako ng mga sms ay biglang may nagpop-up na email notification. Nanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko kung kanino galing ang mensahe - kay Shana. Isang scheduled email ang aking natanggap.

Ang kalungkutang aking nararamdaman ay unti-unting napalitan ng galit. I clenched my fists while reading the message. Bigla akong nagkaroon ng ganang mabuhay. Inayos ko ang buhok ko at tiningnan ang aking sarili sa salamin. Nagsimula na ulit akong magbihis babae. I usually wear oversized shirts and shorts. Kahit sinong magkita sa akin sa daan, they will not think na isa akong tagapagmana ng isang multi-billionaire na business tycoon. I don't dress up because I don't want trouble at mas lalong I don't dress up to impress people. It annoys me kapag may mga lumalapit na kung sino-sinong lalaki sa akin because I HATE MEN.

Pag labas ko ng kwarto ay saktong nakasalubong ko si Erin. Napatigil at nagulat ito ng makita ang ayos ko. Pinasadahan pa niya ng tingin ang kabuuan ko na para bang nakakita siya ng ibang nilalang. 

"You looks so enticing. No, I mean anong nakain mo at nagbihis ka ng ganyan? As I far remembers, you hates that kinds of fashion." She said while scanning my look.

"Mag Tagalog ka na lang Erin kasi masakit sa tenga kapag nag-eenglish ka. Masyado kang trying hard bitch. Tatawanan ka ng mga preschoolers sa grammar mo." Panunukso ko habang nagpipigil ng tawa.

"Do you just calls me bitch?"

This time, hindi ko na kinaya. Tumawa na ako ng malakas na tila ba wala akong pinagdadaanan.

"The way you talk in English makes me feel ecstatic!" I laugh maniacally. "If I were your Mom, I would re-enroll you in junior high." I continued teasing her pero hindi ako sure kung nagegets ba niya ang sinasabi ko.

Habang tumatawa ako sa pagiging slow at trying hard na pag eenglish ni Erin ay napansin ko si Papa kasama ang bisita niya at si Matilda na ngayon ay nanlilisik ang mga mata sa akin dahil sa pangungutya ko kay Erin.

What? totoo naman na trying hard ang anak niya. Feeling magaling sa english. Nag fe-feeling mayaman. Ayaw ilugar ang sarili kung saan siya nababagay. Papalapit silang lahat sa amin ni Erin. Mukhang pupunta sila sa library ni Papa at doon mag uusap. Pag minamalas ka nga naman nagkataon pa na nakita na naman nila kami. For sure ay kakampihan na naman ni Dad ang Erin na 'to. Lagi naman gano'n.

"KLEA STOP MOCKING YOUR SISTER!"

Here comes her savior. Tama nga ang kutob ko, kay Erin na naman ang simpatya niya.

"Papa, I am just stating facts! What's wrong with that?" I rejoiced while flipping my hair.

Kitang kita ko ang pagkainis sa akin ni Matilda at ang sikretong pagtawa ng bisita ni Papa. That man looks familiar.

"Gan'yan ba ang epekto sa'yo ng pagkamatay ng bestfriend mo? Hindi bagay sa'yo ang suot mo. Nagmukha kang prostitute," puna ni Matilda.

"You have the freedom to say anything you want. I just want to remind you na kahit anong sabihin mo, WALA AKONG PAKIALAM."

Hindi na napigilan ng bisita ni Papa ang tumawa ng malakas.

"Lenel, I like your daughter." Umalingawngaw sa silid ang kanyang tawa." She's so mean and straightforward. She reminded me of my son," pagpapatuloy na sabi nong matandang lalaki na mukhang mayaman. In fairness, gwapo siya kahit maedad na.

"Nahihiya ako sa'yo Wensley. Pinalaki naman namin ng ayos yang si Klea. Mabait yan. Nagbago lang ang pag-uugali noong namatay ang kanyang Mama," malungkot na bigkas ni Papa.

"Mom's disappearance didn't make me like this. Your wrong decisions in life influenced me a lot...if you know what I'm talking about," ani ko habang nakatitig sa mga mata ni Papa and he just gave me a silly smile. His gesture aggravated me even more.

"These two bitches don't deserve to be here." Dinuro ko sina Matilda dahilan kung bakit nasampal ako ni Papa sa harap ng bisita niya.

"KLEA SUMOSOBRA KA NA! WALA KANG RESPETO SA NAKAKATANDA SA'YO!"

Nagkibit balikat yung Wensley pero nakangiti siya sa akin. Pakiramdam ko tuloy nakahanap ako ng kakampi.

"Papa, relax ka lang dahil nagsisimula pa lang ako. Hindi ako titigil hanggat hindi lumalayas dito SA BAHAY NI MAMA yang kabit mo at 'yang slow niyang anak!"

Bago pa man ako masampal ulit ni Papa ay dalas-dalas na akong lumakad palayo sa kanila. Nasa loob na ako ng elevator at napindot ko na ang button papuntang ground floor nang pigilan ni Erin ang pagsara ng pinto.

"Akala mo ba hahayaan kong bastusin mo kami ng ganon-ganon na lang?"

Hinila niya ang buhok ko at kinaladkad ako palabas ng elevator. Agad namang tumakbo si Axie palapit sa amin para awatin ang bruhang si Erin. Syempre kinampihan ako ng personal bodyguard ko kaya ang ending, naiwan naming nakalupasay si Erin sa sahig na halos sumabog na parang bulkan sa galit.

"Nasaktan ka ba niya?" pag-aalalang tanong ni Axie.

"Konti lang. Buti na lang dumating ka kasi kung hindi, pasa-pasa na sana ang mukha at katawan niya."

Nagtawanan kaming dalawa. Si Axie lang ang tanging lalaking pinagkakatiwalaan ko. Kasama ko siya noon papuntang States. Nung una, sobrang ilang ako sa kanya pero nung nagtagal, nakita ko ang kabutihan ng puso niya kaya naman naging parang Kuya ko na siya. Mas matanda siya sa akin ng apat na taon. Matikas ang kanyang pangangatawan at may nakakasindak na mukha. Maraming babae ang naghahabol sa kanya kasi mala-bad boy ang awra niya.

"Saan pala ang punta mo? Bakit ganyan ang suot mo?" He asked out of curiosity.

"Maghahasik lang ako ng lagim sa kung saan. Isang linggo rin akong nakakulong sa kwarto ko eh," pabiro kong sagot.

"It's nice to see you around...and to see you smile again," nahihiyang sabi ni Axie.

Umali na si Erin sa harap ng elevator kaya naman agad kaming tumakbo ni Axie papunta roon. Pasakay na sana ako nang biglang may sumigaw sa likuran ko.

"BAKIT MO AKO SINUNDAN DITO?"

Boses yon nung Wensley sigurado ako. Napalingos ako sa likuran ko at nakita ko nga ang bisita ni Papa. Nginitian niya ako pero kalaunan ay nanlaki ang kanyang mga mata na tila ba nangungusap. Nakatingin siya sa direksyon ng hagdanan. Siguro, hindi na nahintay noong kausap niya ang pagbaba ng elevator kaya sa hagdan na lang siyang nagtyagang dumaan.

"Papa anong ginagawa mo rito? Hindi ba sabi ko sa'yo gagawan ko ng paraan? Ano na naman ba tong pinapasok mo? Mangungutang ka na naman para ipantapal sa utang natin? Kung hindi pa sinabi sakin ni Waine kung saan ka nagpunta eh hindi ko pa malalaman yang plano mo."

Hindi magkaintindihan si Wensley kung paano patitigilin sa pagsasalita yung kausap niya.

Unti-unti kong nilingon ang lalaking nagsasalita at nang masilayan ko ang kanyang mukha ay bigla akong nakaramdam ng panlalamig sa aking mga kamay.

"I have talked with Emil and he agreed to extend the term of the payment. Nakapagdown na rin ako ng seventy five million."

Napaawang ang bibig ko at kinusot ang mga mata ko.

"Axie sampalin mo nga ako ng mahina," bulong ko.

"Ha? Okay ka lang ba Klea?" nagtataka niyang tanong.

"Look who's here. Francine, long time no see!"

Napansin na niya ako. Nginitian ko lang siya at tinanguan.

"Kaya pala familiar ang mukha niya (itinuro ko si Wensley) kasi siya pala ang Papa mo. Nice to see you again Xynon after eight years I guess?"

He grinned from ear to ear. Did I just make him blush?

"You look impressive today and (napatigil siya na tila ba may inaalala) a little bit different. Hindi ko alam na nag dedress ka pala Francine."

"Magkakilala na pala kayo ni Wade, Iha," saad ni Wensley.

Tumango lang ako at ngumiti ng pilit.

"Klea mauna muna ako sa labas ha. Tawagin mo na lang ako kapag magpapadrive ka na."

"I guess no need na, Axie."

Medyo nailang ako nang mapansin kong panay ang sulyap sa akin ni Xynon habang nakikipag-usap sa kanyang Papa. Hindi kami close in the first place dahil isa siyang Casanova at ako naman ay isang dark horse. Magkaklase kami simula kinder hanggang junior high school. He courted me back then pero I rejected him. Hindi ako natanggap ng sakit ng ulo sa buhay ko.

I chose to stay at home since andito naman ang taong balak kong puntahan. Sinundan ko sina Papa sa library. Umupo ako sa couch at nagbasa kunwari ng libro. Nagpanting ang tenga ko nang marinig ko na naman ang boses ni Matilda.

"Oh, Klea akala ko ba may lakad ka? Mukhang nabighani ka sa anak ni Wensley at hindi ka na tumuloy sa lakad mo," nang-aamok na sabi ni Matilda.

"I am not like your daughter na pumapatol basta-basta sa mga gwapong lalaki. Xynon is my childhood friend. Oh ano okay na ba?" mataray kong tugon.

Sa halip na makipag sagutan sa akin ay umalis na lamang si Matilda dahil ayaw niyang maging masama sa mata ng mga bisita ni Papa.

Itinuloy ko ang pang-aakit kay Xynon. Ibinaba ko pa ng bahagya ang zipper ng aking red dress dahilan para mapalunok siya at mapatayo.

"Pa, lalabas lang ako saglit. Tatawagan ko lang si Joanne.l," malumanay na sabi ni Xynon.

Teka? Sinong Joanne? Don't tell me na tinu-time nya si Babe..

"Klea may boyfriend ka ba?" out of the blue na tanong sa akin ni Wensley.

"Wala po Sir. Wala pa sa isip ko," magalang kong tugon.

"Don't call me Sir, Tito na lang itawag mo sa akin," suhestyon niya.

"Okay po...Tito hehe."

"Maiwan muna kita Klea ha kausapin ko lang ulit si Papa mo."

Tumango lang ako at nagpatuloy sa pagbabasa. Sa sobrang boring ng kwentong binabasa ko ay napaidlip ako. Nagising lang ako sa sobrang ingay ng paligid. Sa pagmulat ng aking mga mata ay bumungad ang isang babaeng hindi ko pa kailanman nakakasalamuha.

"Francine buti at gising ka na. Meet Joanne, my fiance."

WAIT..WHAT? FIANCÉ? Mga hayop talaga. Kakamatay lang ni Babe may babaeng papakasalan na agad! Sagad sa buto ang pagkasugapa nitong si Xynon sa babae.

"Oh. Hi Joanne! Congratulations ikakasal na pala kayo," umiral na naman ang kaplastikan ko.

"Thank you Klea. Naikwento ka sakin kanina ni Wade. Magkababata pala kayo."

"Uhm yes...Anyway, Xynon balita ko kasi kakamatay lang ng ex-girlfriend mo..so ganun ba talaga kabilis? May kapalit na agad? Haha. Hindi ka pa rin talaga nagbabago, isa ka pa ring Casanova."

Nagulat yung Joanne sa sinabi ko. Mukhang walang alam si girl.

"Wade? Totoo ba?" Bakas sa mukha ni Joanne na nasaktan siya sa nalaman niya pero may kung anong nagsasabi sa akin na uma-acting lang ang babaeng kaharap ko.

"Sorry mahal pero totoo. Wag kang mag-alala kasi ikaw naman ang pinili ko. I chose to let her go kasi mas mahal kita," paliwanag ni Xynon.

"Namatay siya? All of a sudden? Bla..bla.."

Lumakad ako palayo sa magkasintahan. I just dropped a bomb in front of them. Gusto ko pa sanang pakinggan ang argumento nila pero may kailangan akong gawin. Pagkakataon ko na para simulan ang plano ko.

Maghintay ka lang Wade Xynon Landicho dahil magsisimula na akong guluhin ang tahimik mong buhay.