CHAPTER 48
UMAWANG ang labi ko ng makita kung nasaan kami. Bumaba ako ng sasakyan at nilingon ang boyfriend ko.
“Kaninong bahay ‘to?” namamangha na may pagtatakang pagtatanong.
Tumingin ulit ako sa bahay. It’s a two story house, mapuno ang lugar at medyo malapit na sa dulo ng bangin ang bahay. Matarik sa ang pwesto. Sino kayang naka-isip na magpagawa ng bahay sa ganitong klaseng lugar?
What if lumambot ang lupa at bumagsak ang bahay ‘di ba?
Lumapit akong kaunti sa may gilid ng bangin saka tumingin sa baba. Nakakalula, kapag nahulog ka’y ‘di ka
CHAPTER 49 “NO, baby. I didn’t kill him even if I want to. He’s not worth it. Hindi ko dudunginsan ang kamay ko ng madudumi nilang dugo. Si kamatayan ang kusang sumundo sa kanila na ayaw ko dahil gusto ko pa silang maghirap.” “P-paano namatay ‘yung lalaki?” Pasimple akong humawak sa dibdib ko dahil sa kakaibang pakiramdam na meron ako. Hindi ko alam kung bakit ganito. Nagkibit balikat ang binata. “I don’t know what exactly happen but my man said me he’s already dead. Uncle Romana? ‘Yung lalaking tumulong sa’min na akal
CHAPTER 50 GAYA ng ipinangako ni North ay nag-swimming kami kinabukasan. Halos hapon na ng umuwi kaming dalawa. Binilan niya din ako ng mga bagong damit. Nakilala ko ang caretaker ng bahay na si Mang Tomas tapos ang asawa nitong si Aling Nelia. Ang mga anak ng mag-asawa ay nag-aaral sa Manila at ‘yung isa ay nagtra-trabaho na. Pinahiram kami ng mag-asawa ng kabayo para madali ang pamamasyal namin. Sa two weeks na pananatili namin sa bahay niya ay sobrang naging maligaya kaming dalawa. Naging masaya ako ng husto. Ayoko na nga sanang umuwi at pumayag na lang sa gusto ni North kaya lang ay hindi pwede. Tatlong araw mula ngayon ay graduation na namin. Pinanood ko si North habang sinasarado ang pinto ng bahay. Nilingon niya ako at ma
CHAPTER 51 NGAYONG araw ang graduation namin. Masaya at malungkot ang nararamdaman ko dahil wala na si Tita. Walang aakyat sa stage para sa’kin. Ayoko namang agawan ng moment si Arlene dahil siya ang cum laude. Proud na proud ako sa kanya dahil alam ko kung gaano niya ka-deserve ang title na ‘yon. At saka ayoko ring magsama ng iba dahil ang gusto ko ay si Tita kaya Tatay ang kasama ko sa taas ng stage. Respeto ko na lang sa kanila ‘yon at sa pangako ko. “Bess, hindi pa rin ako makapaniwalang tapos na tayo sa college!!” masayang bulong ni Lyn sa’kin. Ngumiti ako sa kanya saka lumingon. “Congrast, Ms. Cum Laude,” bul
CHAPTER 52 I SMILED happily when I entered my condo unit. Kauuwi ko lang galing sa paghahatid kay Camilla sa bahay nila. Sobrang saya ko dahil alam na niya ang totoo, hindi ko na kaylagan pang magtago ng sikreto dito. Kanina ng sabihin niya sa’kin na alam na niya ang totoo kaya gano’ng mag-approach sa kanya si Mama ay halos matuyuan ako ng dugo sa katawan. Sobra akong natakot dahil baka mamaya ay umtras ito sa kasal namin pero hindi naman pala. Nakahinga ako ng maluwag do’n. Para akong nawalan ng tinik sa dibdib. Wala na akong dapat iakatakot. Malaya na ako. Malaya na kami. Now it’s time to move on. Humiga ako sa sofa at pumikit. Naalala
CHAPTER 53 PUMASOK si Veronica sa loob ng office ni North. Masama ang tingin nito sa’kin at mukhang nagngingitngit na sa galit. “What are you doing here, Veronica?” malamig na tanong ni North saka ako inakbayan. Gusto ko sanang tumayo pero humigpit ang hawak ni North sa balikat ko. Imbis na sagutin ang tanong ay bumaba ang tingin nito sa balikat ko. To the exact place kung saan nakapatong ang kamay ni North. “Of course. I’m vising you, Aris. I missed you. Hindi na tayo madalas nagkikita.” Lumakad palapit si Veronica sa table namin. Malagkit nitong tiningnan ang boyfriend ko. “Don’t you miss me?”
CHAPTER 54 “WHY are looking at me like that?” Tinakpan ko ang Tupperware ng pagkain na dala ni Camilla kanina. I will eat this later as my lunch. Ayoko namang masayang ang pinaghirapan ng mahal ko. Nang maayos ko na ay ibinalik ko ulit ‘yung sa bag na pinaglagyan. Kinuha ko ang paper plate na may pagkain. Tumayo ako at dinala ‘yon sa table ko para duon kainin. And no, I will not asked them if they want to. This is mine. Luto sa’kin ‘to ni Camilla. “Are you serious about it?! You’re going to marry her?” may pagka-iritang tanong ni Gray. Tumango ako.
CHAPTER 55 FIVE fucking days! Five fucking days ko ng hindi nakikita si Camilla. I missed her so bad! Damn! Bakit ba kasi hindi ko pinigilan ang dalagang iwan ako no’n sa office edi sana’y nagkasama kami bago pa man kami magpunta dito sa New York. Madalang ko pa siyang matawagan dahil sobrang busy namin ngayon. May ilang mga branches kasi ang nagkakaproblema at kaylangang solusyunan agad. Bumaba ang stocks namin na hindi namin alam kung anong nangyayari. Umupo ako sa kama at napatingin sa may pinto ng may kumatok. Tumayo ako at lumapit do’n. Binuksan ko ang pinto at umusbong ang galit ko ng makita kung sino ‘yon.
CHAPTER 56 NAGISING ako dahil sa pagkulo ng tiyan ko. Bumangon ako at nagkusot ng mata. Tumingin ako sa labas ng bintana at umaga na pala. Mataas na ang sikat ng araw. Napahinga ako ng malalim saka bumangon. Niligpit ko muna ang sofa bago ako pumasok ng kwarto at nagtuloy sa banyo. Naligo ako kahit malamig ang tubig. Ginawa ko na lahat ng morning rituals ko kaya ng matapos ako ay nagbihis na lang ako at nagsuot ng leggings at loose t-shirt. Lumabas ako ng kwarto. Hindi na ako nag-abalang tingnan ang cellphone ko. Kinuha ko ang plato sa may center table at dinala sa may sink sa kusina. Napanguso ako ng maalala ang green apple na gusto ko at kagaya kagabi, gusto kong mag-iiyak.