pter 45: Ang katibayan

"STEVEN, pag nabasa mo itong sulat ko ay wala na ako dito kaya huwag mo na akong hanapin. Patawad sa mga kasalanan nagawa ko sa iyo. Muli kong iiwan si Daniela sa iyo kasama si Sean. Kailangan kong lumayo upang hanapin ang aking sarili. Kasalanan ko rin kung bakit nakidnap sina Rita. Patawarin mo sana ako at huwag idamay sa iyong galit sa akin ang mga bata. Hangad ko ang kaligayahan ninyo ni Danica. Sa kaniya ko ipinagkakatiwala ang dalawa nating anak. Alam kong mamahalin niya ang mga bata ng higit pa sa pagmamahal ko bilang isang tunay na ina nila. Wala akong kwenta at totoo ang lahat ng sinabi ni Soledad."

Nalamukos ni Steven ang papel kung saan nakasulat ang liham ni Nicole. Galit siya at hindi makakapayag na basta na lang makalayo si Nicole.

"Hijo, huminahon ka muna. Kailangan natin unahin ang kapatid mo bago ang problemang iyan kay Nicole." Pinapakalma ng donya ang apo.

"Tama si lola, Steven. Hindi ko alam kung ano na naman itong gustong mangyari ni Nicole." Malungkot na yumakap