Hindi natuwa ang mga tagahanga nina Helen, kaya't nag-ingay sila sa internet, hinihiling na magkasama ang dalawa at patuloy na nagpapadala ng pagbati sa kanila.Sila ang naging pinakapaboritong couple ng lahat.Ngunit hindi ininda ni Austin ang usap-usapan sa internet. Sa halip, ibinuhos niya ang lahat ng kanyang lakas sa paghahanap kay Cailyn.Matapos ang isang araw at isang gabing paghahanap, nagkaroon na ng alarma sa mga pulis, ngunit wala pa ring balita.Bigla na lang naglahong parang bula si Cailyn.Hindi kapani-paniwala!Sa kabila ng dami ng CCTV sa ospital at sa paligid, tila hindi man lang naitala kung paano siya umalis. Para bang siya ay literal na naglaho.Patuloy na nakipag-ugnayan ang mga tauhan ni He Jinzhou sa mga pulis at naghanap pa ng isang araw, pero wala pa ring bakas.Napakalaki ng Makati City, at kahit gaano kalakas ang impluwensya ni Austin, hindi niya kayang baligtarin ang buong lungsod para lang matagpuan si Cailyn.Matapos ang dalawang araw at dalawang gabi ng
Pagkalabas ni Austin mula sa opisina ni Samantha, agad siyang nagtungo kay Jasper.Alam na ni Jasper na darating si Austin sa kanya matapos mabigo ito sa pagkuha ng sagot mula kay Samantha. Kaya naman, kalmado siyang naghihintay sa opisina."Nandito ka para tanungin kung nasaan si Cailyn, hindi ba?"Pagkapasok pa lang ni Austin sa opisina, hindi na nag-aksaya ng oras si Jasper at siya na mismo ang nagtanong."Hindi."Umupo si Austin sa rest area, iniunat ang kanyang mahahabang binti at sumandal sa upuan, nakaharap mismo kay Jasper. Itinaas niya ang kanyang paningin at seryosong nagsalita."Gusto kong mag-invest sa Cai Cosmetics Group."Matapos pag-aralan ni Austin ang kumapanyang iyon, napansin niyang wala itong intensyon na magpa-acquire sa kahit kanino.Sa halip, agresibo nitong sinusubukang bilhin ang YSK, isang sikat na French luxury brand.Bagama’t bumagsak ang YSK sa nakaraang mga taon, hindi ito madaling makuha ng Yuemei, lalo pa’t halos magkapantay lang ang kanilang lakas sa m
Sa mga sumunod na araw, patuloy na hinanap ni Austin si Cailyn.Nagpadala rin siya ng mga tao upang bantayan sina Samantha at Jasper—kung sakaling makipag-ugnayan o makipagkita sila kay Cailyn, malalaman niya agad.Ngunit makalipas ang isang linggo, wala pa ring bakas ni Cailyn.Sa internet, unti-unting humupa ang mga batikos laban kay Cailyn, at nagsimula nang makabawi ang stock price ng pamilya Buenaventura.Pero kahit pa bumabalik na sa ayos ang lahat, si Austin ay tila hindi na interesado sa negosyo. Araw-araw, ang tanging laman ng kanyang isip ay kung paano mahahanap si Cailyn. Dahil dito, maraming mahahalagang usapin sa pamilya Buenaventura ang hindi na niya naasikaso, at maging ang kumpanya nila ay dumanas ng matinding dagok.Hindi na ito kinaya ni Emelita. Kasama si Lee, nagpunta siya sa opisina upang kausapin ang anak.Makalipas lang ang ilang araw na hindi pagkikita, halos hindi na nila nakilala si Austin. Matinding pagod at lungkot ang bumakas sa kanyang mukha. Malaki ang i
Ngayon, nasusuklam na siya kay Helen.Sa kanyang isipan, paulit-ulit niyang tinatanong ang sarili kung ano ang dapat niyang gawin sa kanya.Matagal na niyang nais putulin ang ugnayan nila, ngunit palaging may pumipigil sa kanya—ang alaala ng utang na loob.Ngunit ngayong umaga, habang nakaupo siya sa kanyang opisina at nagsisimula nang magtrabaho, biglang dumating ang kanyang sekretarya, si Manang Fe, dala ang parehong balita."Boss, nandito na naman si Helen. Nagwawala siya sa baba. Sinabi niyang kung hindi mo siya haharapin ngayon, ipapakita niya sa'yo kung paano siya mamamatay."Pagkarinig nito, isang mapait na ngiti ang gumuhit sa labi ni Austin."Kung gusto niyang mamatay, pabayaan mo siyang mamatay."Matagal na siyang walang pakialam kay Helen.Alam niyang hindi siya kailanman magkukusang kitilin ang sariling buhay.Isipin na lang kung paano siya namuhay noon—parang isang pulubi, halos walang makain, walang direksyon sa buhay.At ngayon? Isang kumpas lang ng kanyang daliri, naku
Hindi ba’t totoo na malayo ang itinakbo ni Cailyn mula sa lugar kung saan nangyari ang aksidente, at doon siya nailigtas mula sa coma?Pero bakit siya bumalik at hinabol si Austin? Bakit siya tumalon sa ilog?Bukod sa pagsagip sa kanya, ano pa ang dahilan niya para lumundag sa malakas na agos ng ilog sa napakalamig na panahon?Kaya ba, si Cailyn ang tumalon sa ilog, hinawakan siya nang mahigpit, at pilit siyang itinulak papunta sa pampang, ngunit siya mismo ang inanod palayo?Muli, nagsimulang sumakit ang ulo ni Austin, tila sasabog ito sa bigat ng mga alaala. Kumakabog ang kanyang sentido, at parang may matatalim na patalim na humihiwa sa kanyang isipan.Helen nagsinungaling.Mula’t simula pa lang, niloko na siya ni Helen.Hindi si Helen ang tumalon sa ilog para sagipin siya.Ito rin ang dahilan kung bakit, nang magising siya sa ospital, si Helen ay walang kahit anong sugat, walang kahit anong bakas ng ginaw o hirap.Napaka-tanga niya.Bakit siya naging ganito katanga, naloko ni Hele
Pagdating ni Austin sa ospital, sakto namang nagising si Helen.Bagamat takot siyang mamatay, ang desperasyong dala ng pag-iisip na "tuluyan na siyang iiwan ni Austin" ay nagtulak sa kanya upang laslasin ang kanyang pulso—isang desisyong walang awa kahit sa sarili niya.Malalim ang hiwa sa kanyang pulso.Kailangan niyang ipakita kay Austin na hindi ito palabas.Kailangan niyang gamitin ang awa at konsensya ni Austin upang bumalik ito sa kanya at mahalin siyang muli, tulad ng dati.Hindi niya kayang mawala si Austin.Hindi siya pwedeng mawalan ng Austin.Dahil kapag nawala si Austin, wala na rin siyang natitira.Wala nang marangya at walang-kapangambahang buhay, wala nang pagkataong hinahangaan ng lahat. Kung babalik siya sa dati niyang buhay bilang si Lena, mas pipiliin na lang niyang mamatay.Dahil kung mamamatay siya ngayon, kahit papaano, magdadalamhati pa rin si Austin.Magkakaroon ito ng guilt dahil sa kanya.Pero nang idilat niya ang kanyang mga mata at makita ang puting kisame
Nakatambay si Cailyn sa ospital ng tatlong araw.Dahil nagdesisyon na siyang itaboy siya, inutusan siya ni Austin na ibalik ang kanyang cellphone at computer.Noong nakuha ni Cailyn ang cellphone, hindi siya nakapaghintay at agad tinawagan si Warren, gusto niyang malaman kung ano ang sinabi nito kay Austin.Dahil nagmamadali siya, hindi niya napansin na sa isang sulok na hindi kalayuan, ang mga tao na ipinadala ni Austin ay patuloy na nagmamasid sa kanya.“Warren, ikaw na bastos! Ano'ng sinabi mo kay Austin? Sinabi ba na nakipagtalik kami? Sinabi mo ba 'yun?”Hindi ko alam kung anong sinabi ni Warren sa kabilang dulo ng linya, pero kitang-kita ko na nawawala na ang halos lahat ng galit sa mukha ni Cailyn.Malinaw na nahulog ang kanyang mga balikat, parang nakahinga siya ng maluwag.Bawat galaw ni Cailyn, kinukumpirma ng mga bodyguard kay Austin ang kanyang mga ginagawa.At ang pinagsasabihan ng bodyguard ay si Manang Fe.Wala ng ginagawa si Manang Fe sa ngayon, at ang mga mahalagang b
Pumait ang mga mata ni Austin.Noong mga panahong iyon, hindi ba’t yun ang mga araw na siya’y tinurukan at nakipagtalik kay Helen sa isang kalasingan, at pagkatapos noon, si Helen ay nabuntis ulit?“Alam mo ba kung anong eksaktong araw?” Tanong niya muli.Siyempre, naaalala ni Warren, dahil iyon ang unang pagkakataon na dumating siya sa Makati. Noong buwan na iyon, si Helen ang nag-alaga sa kanya, binusog siya ng masasarap na pagkain at inumin, at paminsan-minsan ay natutulog sila sa iisang kama.Para siyang nabuhay sa paraiso, paano ba naman niya makakalimutan? “Hindi ko alam...”Bumangon ang boses ni Warren, ngunit agad niyang naisip na may mali, kaya’t mabilis niyang binago ang mga sinabi. “Siyempre, ako ang kasama mo noon gabi na ‘yun, Austin, ako ang kasama mo noon, nakalimutan mo na ba?”Pumikit si Austin, at noong binuksan niya ang kanyang mata, hindi lang pagkamuhi ang nakita mo, kundi pati na rin ang puspos ng galit na parang nakahandang pumatay.Tinutok niya ang kanyang mata
Narinig ng iba ang tunog ng emergency bell at agad silang nagmadaling pumasok sa kwarto ni Cailyn.Kasabay nito, dumating din ang mga doktor at nars para suriin siya."Nag-umpisa na ang labor, pero normal pa ang lahat. Iminumungkahi kong dalhin siya sa pinakamahusay na ospital," sabi ng obstetrician matapos ang mabilis na pagsusuri.Kahit na handa na ang lahat sa bahay, hindi pa rin ito kayang tumbasan ng isang ospital.Kung sakaling may emergency, ang buhay ni Cailyn at ng kanyang mga anak ang nakataya."Hindi na tayo mag-aaksaya ng oras. Dalhin na ako sa ospital."Bago pa makapagsalita si Raven, si Cailyn na mismo ang nagdesisyon.Alam niyang hindi niya mapapatawad ang sarili kung may mangyari sa kanyang mga anak dahil lang sa isang maling desisyon."Sige, sa ospital tayo pupunta," tumango si Raven, saka agad siyang binuhat.Pinapalibutan sila ng isang buong team habang patakbong inilalagay siya sa sasakyan. Hindi nag-aksaya ng oras.Malayo nang kaunti ang bahay nila sa ospital, kar
"Bababa na ako sa kwarto para magpahinga, hindi ka pa ba babalik sa iyo?"Alas-nuwebe na ng gabi, at nakita ni Cailyn na hindi pa rin umaalis si Raven sa kanyang study room. Nakangiti siyang tinaboy ito.Ibinaba ni Raven ang librong hawak niya sa mesa ni Cailyn, inunat ang mahahabang binti, saka tumayo mula sa sofa. Tinitigan niya ito at ngumiti."Sinabi ko na sa mga magulang ko na dito muna ako titira hanggang sa manganak ka."Umiling si Cailyn at napangiti nang may halong pagkaawa. "Andito na ang buong medical team sa bahay, ano pa bang inaalala mo?"Hinimas ni Raven ang kanyang ilong at nagkibit-balikat. "Kahit ano pa ang sabihin mo, hindi ako aalis. Kaya ‘wag mo nang subukang paalisin ako.""Naku, ginoo, ako na po ang mag-aasikaso ng guest room para sa iyo." Ang yaya na si Hannah ay mabilis na nakasabay sa usapan at ngumiti."Salamat po, Hannah," sagot ni Raven.Napailing na lang si Cailyn.“Tingin mo ba, kapag nalaman ng magiging asawa mo kung paano mo ako inaalagaan, hindi siya
“Ilang beses ko nang naririnig na ang relasyon ni Mario kay Cailyn ay hindi ordinaryo. Gusto niya talagang protektahan si Cailyn.” Mabigat ang tinig ni Lee habang sinasabi ito. “Dad, ano ba talaga ang relasyon ni Matandang Ginang Auring kay Mario?” tanong ni Austin matapos ang ilang sandali. Umiling si Les. “Hindi ko rin alam. Maliban sa libing ni Matandang Ginang Auring, wala akong narinig na kahit anong koneksyon sa pagitan nila noon.” Ngunit hindi kumbinsido si Austin. “Pero, Dad, malinaw naman na ang pag-aalaga ni Mario kay Cailyn sa mismong libing ay hindi pangkaraniwan.” Mataas ang posisyon ni Matandang Ginang Auring sa kanilang pamilya, isang tradisyonal na babae na walang koneksyon sa sinumang mas bata sa kanya ng dalawampung taon. Kung ganoon, anong klaseng relasyon meron sila? Ano ang nag-udyok kay Mario para sampung taon matapos ang pagkamatay ni Matandang Ginang Auring, patuloy pa rin niyang ipinagtatanggol ang paborito nitong apo? “Ano naman ang koneksyon
Ang pagtulong noon ni Mario sa pamilya Buenaventura ay hindi niya sariling desisyon—ito mismo ang hiling ni Ginang Auring Ramirez.Habang nabubuhay pa ang mga lola nila na sina Ginang Carmina at Ginang Auring, sila ay matalik na magkaibigan.Nang humarap sa matinding krisis ang pamilya Buenaventura, hindi niya kayang balewalain ito.At matapos pumanaw si Ginang Auring, si Ginang Carmina naman ang tumanggap kay Cailyn sa kanyang bahay at siya na ang nagpalaki rito.Ginawa niya ito bilang tanda ng kanyang utang na loob sa pamilyang Ramirez.Dahil dito, pinilit ni Ginang Carmina ang apo niyang si Austin na pakasalan si Cailyn.Hindi lang dahil gusto niyang suklian ang kabutihan ng matalik niyang kaibigan, kundi dahil matagal na niyang napansin na may damdamin si Cailyn para kay Austin.Si Austin naman ay may sapat na kakayahan at mapagkakatiwalaang tagapagtanggol ni Cailyn.Ang iniisip noon ni Ginang Carmina ay—mabuting babae si Cailyn. Kahit hindi pa siya gusto ni Austin ngayon, sigurad
May determinasyong sumilay sa mukha ni Dahlia habang seryosong sinabi, “Austin, alam kong galit ka sa akin ngayon, pero sana maintindihan mo na ang lahat ng ginagawa ko ay para sa ikabubuti mo.”Ngunit sa halip na gumaan ang mukha ni Austin, mas lalo pa itong lumamig. “Miss Dahlia, mula ngayon, huwag mo nang tawagin ang pangalan ko. Hindi naaangkop.”Diretso ang tingin niya sa kanya, walang bahid ng emosyon ang boses. “At isa pa, tigilan mo na ang pagpunta-punta sa pamilya Buenaventura. Ayokong magkaroon ng anumang hindi kailangang gulo.”At sa sandaling natapos niyang sabihin iyon, tumalikod siya at tuluyang lumakad palayo.Magdamag na pinag-isipan ni Andrew ang lahat.Sa totoo lang, hindi rin niya nais na magkabalikan sina Austin at Cailyn.Una, malaki na ang agwat ng estado nilang dalawa ngayon.Pangalawa, alam niyang hindi kailanman matatanggap ni Emelita si Cailyn bilang manugang.At pangatlo, kapag hindi magkasundo ang biyenan at manugang, hindi kailanman magiging tahimik ang pa
“Nakabalik na kayo!”Kitang-kita sa mukha ni Emelita ang tuwa nang makita niyang magkasabay na bumaba ng sasakyan sina Austin at Dahlia.“Tita!” mabilis na lumapit si Dahlia at hinawakan ang kamay nito.Pero si Austin? Diretso lang siyang naglakad, hindi man lang siya nilingon.Sa loob ng mansyon, agad siyang nagtanong sa butler, “Nasaan ang aking ama?”“Nasa kanyang opisina sa itaas, sir.”Agad siyang naglakad paakyat, walang lingon-lingon.Pagpasok niya sa opisina, nadatnan niya ang kanyang ama na abala sa mga dokumento.Dahil sa dami ng kailangang asikasuhin, halatang hindi na ito kasing bilis kumilos tulad noon."Nakabalik ka na." Napansin siya ni Lee at tinanggal ang salamin sa mata."Nasa ibaba ang iyong ina. Bakit hindi mo muna siya samahan?"Pero hindi iyon ang sadya ni Austin.Diretso niyang tinanong, "Dad, kilala mo ba si Mario? Ano ang koneksyon mo sa kanya?"Nagulat si Lee sa tanong na iyon. “Narinig kong ang proyekto mo sa New York ay naagaw ni Raven. Kaya ba may hindi pa
"Dahlia, alamin mo ang lugar mo at ang relasyon natin."Malamig na sinabi ito ni Austin bago matigas na isinara ang pinto sa harapan niya.Sa biglaang pagsara ng pinto, napaatras si Dahlia at bahagyang nanginig.Ngunit matapos ang ilang segundo, ang takot at pagkapahiya sa kanyang mukha ay napalitan ng matinding galit.Hindi niya inakalang magpapakababa siya nang ganito—ibibigay ang sarili, at ang makukuha lang niya ay isang matinding kahihiyan.Pero dahil nagsimula na siyang umarte, kailangan niyang tapusin ang palabas.Kaya sa susunod na segundo, pinaluha niya ang kanyang mga mata at nagsimulang magsalita sa pinto,"Austin, hindi mo ba ako pinapaniwalaan?""Natakot lang talaga ako kaya ako pumunta rito.""Matagal na tayong magkakilala. Si Tita Emelita, matagal na niya akong itinuring na parang anak..."Lalo niyang pinakapalambot ang kanyang tinig, siniguradong ang bawat hikbi niya ay lalabas na puno ng lungkot."Kung galit ka, humihingi ako ng tawad!"Habang nagsasalita siya, mas la
Mabilis na lumapit si Kristopher upang buksan ang pinto."Austin, ako ito! Bilisan mong buksan ang pinto!"Narinig agad nila ang tinig ni Dahlia mula sa labas—malinaw na kinakabahan at tarantang-taranta.Napahinto si Kristopher bago pa man siya makarating sa pinto. Lumingon siya kay Austin, naghihintay ng utos.Ngunit itinaas ni Austin ang kamay bilang hudyat na huwag buksan ang pinto."Sabihin mong wala ako," mahinang utos niya bago mabilis na pumasok sa master bedroom at isinara ang pinto.Alam niyang hindi niya maaaring bastusin nang husto si Dahlia, lalo na't may kasunduan ang pamilya nila.Ngunit wala siyang balak makisali sa anumang bagay na lampas sa kanilang usapang negosyo.Kaya inuwasan niya si Dahlia sa abot ng kanyang makakaya.Tumango si Kristopher, at nang masigurong nakapasok na si Austin sa kwarto, saka niya binuksan ang pinto.Sa pagbukas ng pinto, biglang sumugod si Dahlia, suot lamang ang bathrobe ng hotel at tila wala nang pakialam.Muntik na siyang mapalapit kay K
"Hey, Austin!"Pinilit pigilan ni Dahlia ang pag-alis niya. "Hindi mo pa nga nakakain ang toast na kinuha mo. Hindi ko ito mauubos mag-isa."Huminto saglit si Austin at tumingin sa tinutukoy niyang tinapay sa plato. Nanlamig ang kanyang mukha.Ngunit hindi siya nagsalita. Dire-diretso siyang umalis.Dahil dito, naiwan si Dahlia na nakatayo nang awkward sa mesa, hindi man lang nagkaroon ng pagkakataong makaupo.Kailan pa siya itinuring na ganito—isang babaeng hindi kailanman binigyan ng halaga?Dahan-dahang bumagsak ang kanyang kamay sa gilid, at ang kanyang mga daliri ay mahigpit na bumaluktot hanggang sa bumaon ang matutulis niyang kuko sa sariling palad.Pagkaalis ni Raven mula sa restaurant, hindi siya bumalik sa kanyang kwarto sa itaas. Sa halip, sumakay siya ng kotse at umalis.Habang patuloy sa pagmamaneho ang sasakyan, tinawagan niya si Cailyn.Pagkadinig pa lang ng sagot mula sa kabilang linya, dumiretso na siya sa punto."Alam na ni Austin na ako at ang ama ko ang tumulong sa