"Donn… Donn…"Idiniin ni Silverbell ang sarili sa mga bisig ni Frank, ang sensasyon ng kanyang mainit at mamasa-masa na balat ay nag-iiwan sa isip ni Frank na blangko.Bago niya namalayan, nasa kama na siya, hinubad na niya ang suot niyang sando, buhol-buhol ang katawan niya kay Silverbell.Namutla sa gulat, mabilis niyang sinubukang bumangon, ngunit malinaw na nawala ang lahat ng katwiran ni Silverbell.Mahigpit siyang kumapit kay Frank, ayaw bumitaw habang nakayakap ito sa kanya na parang isang mapaglarong kuting.Walang sinuman ang makalaban sa gayong tukso, at si Frank ay humihikbi, ang kanyang mga mata ay namumula.Magagawa niya ito kaagad, ngunit binalaan siya ng kanyang pagkamakatuwiran laban sa pagsasamantala kay Silverbell sa kanyang sandali ng kahinaan.At si Silverbell ang pinag-uusapan nila—mas bata siya ng kahit sampung taon.Kinagat niya ang labi, pilit na kinalma ang sarili habang iniipit si Silverbell sa kama. Pagkatapos, habang nakapikit ang kanyang mga mata, d
Dumiretso si Frank sa Salazar House kasama si Quinn pagkatapos umalis sa Sage Lake Sect.Napakaraming beses na siyang ginugulo ng mga Salazar, at walang dahilan para hayaan silang mabuhay ngayon.Tinawag ni Frank si Trevor papunta doon, hinihiling sa kanya na ipadala ang kanyang mga tao upang linisin ang kalat na gagawin niya.-Si Donald Salazar ay nakaupo sa kanyang silid sa pagguhit at nakikipag-inuman sa isang bisita, na nagkataong walang iba kundi si Eron White."Mr. Salazar, totoo ba?" Tanong ni Eron na umaasa na nakatingin kay Donald. "Sinabi mo sa akin na maaaring ibalik ako ng Sage Lake Sect bilang padre de pamilya.""Huwag kang mag-alala." Ipinagmamalaki ni Donald ang kanyang mga braso nang walang pag-aalinlangan. "Nagkaroon kami ng kasunduan ni Maron Ocean. Kapag pumalit na siya bilang pinuno ng sekta, ibabalik niya ang aking pamilya sa dati nitong kaluwalhatian. Kapag nangyari iyon, kailangan ko lang maglagay ng magandang salita—tulungan kang mabawi ang iyong puwesto
Habang patuloy na umiinom si Eron, nakaramdam siya ng tumataas na pag-iisip.As if on cue, biglang sinenyasan ni Donald ang isang utusan na magdala ng panulat at papel. "Ah, muntik ko nang makalimutan—tara na, Eron. Let's have our agreement put in writing, baka alak ang maging dahilan para mawala sa isip mo ang usapan natin.""Sa pagsusulat?" gulat na bulalas ni Eron."Oo." Ngumisi si Donald. "Isulat mo rito na payag kang pakasalan ako ng iyong anak. Ang pangako ko naman para sa iyo ay gagawin ko ang lahat para maibalik ka bilang pinuno ng pamilyang Puti. Paano iyon?"Nag-alinlangan si Eron. "Kailangan ba iyon?""Of course," biglang naging solemne si Donald sa kabila ng kanyang ngiti. "I am a man of my word, and verbal promises never count in my opinion. Hindi ka ba sumasang-ayon?"Napasulyap si Eron sa pagitan ng ngiti ni Donald at ng mga bodyguard ni Donald na nakatayo sa kanilang paligid, at naramdaman niyang tumutulo ang pawis sa kanyang noo.Gayunpaman, pagkatapos mag-isip
“Quinn Ocean?! Buhay ka?!”Tinitigan ni Donald si Quinn nang hindi makapaniwala at mas nagulat na makitang kasama niya si Frank!“Pasensya na kung nadismaya kita, pero buhay pa ako!” Malamig na tumawa si Quinn habang kumunot ang noo niya at sumigaw siya, “Pinatay mo ang tatay ko at pinilit akong patalunin sa isang bangin. At ngayon, magbabayad ka!”Kahit sumugod sa kanya si Quinn nang may hawak na espada, sa sobrang higpit ng panga ni Donald ay halos mabasag ang ngipin niya. “Mga tanga! Lahat sila!” sigaw niya. Malinaw na ngayon kung bakit hindi nahanap ng mga tao niya ang bangkay ni Quinn!Gayunpaman, hindi siya basta-basta gugulong at mamamatay—kaagad niyang tinumba ang mesa at mabilis na tumalon paatras para bunutin ang dalawang nakasabit sa pader. Pagkatapos ng lahat, isa pa rin siyang vigor wielder!Kahit na ganun, hindi mapipigilan ang galit ni Quinn. Hiniwa niya ang mesa at nakipagpalitan ng atake kay Donald!Sa kabilang banda, dahan-dahang pumasok si Frank at napansin
Ang kaliwang kamay ni Donald—na nakatago sa mata ng lahat—ay biglang pumindot sa isang nakatagong uka sa pader. Pagkatapos, isang itim na handgun ang lumitaw at lumapag sa kamay niya. Habang patuloy siyang sinugod ni Quinn nang nakataas ang espada, ngumisi siya nang mabangis habang tinapat niya ang baril sa pagitan ng mga mata niya. “Ano—”Nanlaki ang mga mata ni Quinn, hindi niya inasahang may tinatago palang alas si Donald!Ang masaklap pa roon, babarilin siya nito sa ulo bago pa ito maabot ng espada niya!Habang kagat ang labi niya, pumikit siya at sumuko sa kanyang kapalaran…Bang!Klang!Tumunog ang putok ng baril na sinundan ng nakakasulasok na amoy ng pulbura. Dumilat si Quinn at inisip na nabaril siya… ngunit nakita niyang lumipad ang baril mula sa mga kamay ni Donald at tumama ang bala sa plorera sa likod niya. “Frank Lawrence!!!” Nagwawalang tinitigan ni Donald si Frank. Nakita niya si Frank na nagpakawala ng isang bugso ng purong vigor niya at nagpalipad sa
Naiilang na nakatayo si Mona sa malapit habang kumukurap. “Hmm…” huni niya habang lumingon siya kay Frank. “Dapat din ba kitang yakapin, Frank?”“Tigilan mo yan.” Itinulak siya ni Frank nang lumapit siya. Si Kiki ang huling dumating. Pinatunog niya ang dila niya habang pinanonood ang ibang mga babaeng mag-usap, sumimangot, maglambing, o umiyak sa paligid ni Frank. “Ano to, Trevor?” Tanong ni Frank nang nakita niyang dumating si Trevor Zurich kasama ng mga tao niya. Ngumisi si Trevor. “Mukhang hindi sila sumailalim sa kahit anong pang-aabuso—may agenda man si Maron rito, pero para lang itong house arrest. Ang totoo, nasa loob sila ng guest room at hindi sa basement. “Oo, wag kang mag-alala, Frank—ayos lang kami,” sabi ni Helen nang nakangiti. “Anong ibig mong sabihing ‘ayos lang’?” Pinagpatong ni Vicky ang mga braso niya sa dibdib niya at naiinis na nagsalita. “Kinailangan kong matulog sa iisang kama kasama mo, at muntik mo na akong mahulog! Magdiet ka, Helen!”“M-Manahimi
“Sige, Mr. Lawrence.” Sumang-ayon si Trevor dito kaagad nang walang tanung-tanong. Pagkatapos ay bumalik si Frank sa Maybach niya ngunit para bang masikip ito habang nagtatalo ang mga babae sa kung sino ang uupo sa harapan. Sa huli, nanalo si Winter, hindi dahil natalo si Vicky o si Helen, ngunit dahil hindi nila kayang isiping mauupo sa harap ang isa sa kanila. “Hmph. Maraming beses naman na akong umupo sa harapan kasama ng darling ko,” singhal ni Vicky habang pinagpatong ang mga braso niya sa dibdib niya. “Sino ang darling mo? Ang kapal ng mukha mo,” sagot ni Helen na naglaho ang parang reyna ng yelong pag-uugali niya. “Hay, tigilan niyo na nga yan…” Hinimas no Frank ang kilay niya—katapusan na ng mapayapang buhay niya. “Hindi ako babalik sa Skywater Bay,” sabi ni Kiki na nakatayo sa labas ng kotse at kumakaway. “Sinukuan na ako ng mga Sorano pagkatapos mamatay ni Hubert Sorano, at pwede na akong mabuhay sa paraang gusto ko ngayon.”“Magiging ayos ka lang ba?” Kumunot an
Kinawayan siya ni Helen at bahagyang ngumiti. “Tama na yan—may dala akong magandang balita, dahil kaming Northstream Lanes ay parte nang muli ng Lane family.”“Uh huh, tapos?” Nanatiling hindi apektado si Frank. Hindi nagulat si Helen at nagpatuloy na ngumiti. “Well, hindi lang yun. Sinabi rin sa'kin ni Tito Gavin na isa na ako ngayong kandidato para sa head ng pamilya!” “Kandidato lang?” suminghal si Frank sa pagkamuhi. “Hoy, wag kang masyadong sakim!” Binatukan siya nang mahina ni Helen habang tumatawa. “Yung iba kailangan pa nilang kalkalin ang utak nila para magplano para lang makakuha ng pagkakataon. Nakakamangha nang ang isang taong kagaya ko, na kakabalik lang sa pamilya, ay pinili nila!”Ang totoo, walang pakialam si Helen sa pagbalik niya sa main family kagaya ni Frank. Magiging sangay lang sila ng kamaganak, na may mababaw na relasyon sa Southstream Lanes nang walang makahulugang usapan. Dahil dito, iba ang pagiging isang kandidato para sa susunod na head ng pamilya
Kahit na ganun, nagdalawang-isip sandali si Frank bago tinapik si Susan sa balikat. “Pasensya na, Mrs. Turnbull—hindi ngayon ang oras para diyan. Kailangan nating malaman kung anong nangyari.”“Anong nangyari…?” Bulong ni Walter. Takang-taka siya habang tumingin siya sa mga miyembro ng pamilya niyang nakapalibot sa kanya. Pagkatapos ay sinampal niya ang noo niya at kumunot ang noo nang naalala niya, “Teka lang, hindi ba dapat dadalo ako sa coming-of-age ceremony ni Denise Laine? Paano ako nakarating dito?”“Iniuwi ka ni Jet.” Lumingon si Glen sa matangkad na lalaking may seryosong mukha na mukhang nasa tatlompung taong gulang. “Jet…?” Nabigla si Walter, dahil si Jet ang lider ng mga blackguard ng mga Turnbull at ang ampon ni George Turnbull. Kung kinailangang ipadala ng pamilya ni Walter ang mga blackguard para iuwi siya, ibig sabihin ay nagkaroon ng malaking problema. “Naaalala mo ba kung anong nangyari sa ceremony kahapon?”“Kahapon?”Napangiwi si Walter habang nagsikap s
"Phew…"Nakahinga nang maluwag si Silverbell nang nakita niya ang tango ni Frank, at lumuwag ang pagkakahawak niya sa espada niya. “Lady Silverbell, ang lalaking iyon…”“Kapatid ko siya,” sabi niya at hindi na nagpaliwanag. “Kapatid, ha… At Lawrence ang apelyido niya… Sa tingin ko naiintindihan ko na,” bulong ng isa sa mga elder sa tabi ni Silverbell. Lumingon si Silverbell sa kanya, ngunit nanatiling tahimik. -Bang!Sinipa ni Frank ang pinto ng Turnbull Hall at halatang naiinis ang lahat ng tao sa loob. Ang iba ay handa pang sigawan siya, ngunit mabilis na tinitigan nang masama ni Glen Turnbull silang lahat kahit na nagulat din siya. Sa sobrang seryoso ng insidente ay nakabitin ang kapalaran ng pamilya niya—hindi ito oras para sa wastong pag-uugali. Lumapit si Glen kay Frank nang nakatango at nagsabing, “Nagkita tayong muli, Mr. Lawrence. Nabanggit na ba sa'yo ng hipag ko ang sitwasyon?”“Oo.” Tumango si Frank. “Nasaan si Mr. Walter? Titignan ko siya ngayon din.”
Sa wakas, sumuko na si Kallum kay Helen. Kahit na malaking dahilan ang investment ni Gene sa tagumpay niya, naintindihan ni Helen na si Frank ang dahilan kung bakit kaya niyang maging chairwoman ng Lanecorp nang ganito kadali at ayusin ang lahat ng problemang kinaharap nila. Gayunpaman, hindi nagtagal si Frank sa Lanecorp. Nang makahinga nang maluwag matapos marinig na sumuko na si Kallum, kaagad siyang umalis. Sumakay siya sa kotse niya at nagmaneho diretso sa Morhen. Halos maluha na si Susan Redford, ang nanay ni Vicky. “Frank… Hindi ako hinayaan ni Vicky na magsabi sa'yo kasi… kumplikado ito. Nilason si Walter at wala pa rin siyang malay, at hindi namin siya matanong kahit na gustuhin namin. At patuloy kaming ginagambala ng Martial Alliance na ibigay siya… Malapit nang sumuko ang mga Turnbull…”“Kalma ka lang, Mrs. Turnbull,” kalmadong sabi ni Frank habang hawak ang manibela sa isang kamay at ang phone niya sa kabila. “Nasaan si Vicky? Nasa Morhen siya ngayon, di ba?”“S
Tumango si Frank kay Will nang binigay niya sa kanya ang pill. “Magaling ang nagawa mo—kagaya ng pinangako ko, heto ang antidote. Aalisin nito ang lason sa katawan mo.”“Salamat, Mr. Lawrence,” sabi ni Will habang marespeto niya itong kinuha.Pagkatapos ay nagtanong si Frank, “Nakikita kong nagsanay ka rin sa martial arts, tama?”“Oh, uh…” Kinamot ni Will ang ulo niya sa hiya at naiilang na ngumiti. “Oo, pero isang basic na style lang kaya…”“Mabuti.” Binigyan siya ni Frank ng isa pang pill. “Isa tong Ichor Pill na magpapalakas sa vigor mo. Hindi ito milagroso, pero maganda rin ito. Inumin mo ito kapag nagsimula kang magsanay ulit, at magiging vigor wielder ka.”“Salamat, Mr. Lawrence!” Sabi ni Will habang masaya niyang tinanggap ang pill, nang may pasasalamat sa mga mata niya. Natural na natuto siya ng martial arts mula kay Sif, na walang pakialam dahil napatunayang mabagal siyang matuto. Para mas lalo pa siyang insultuhin, sinabi niya sa kanyang wala siyang ibang masisisi sa
Pagkatapos, biglang naningkit ang mga mata niya sa pagbabanta. “Kapag nalaman kong binastos mo uli si Mr. Lawrence o sumobra ka, kahit si Ms. Lane ay hindi ka mapoprotektahan mula sa'kin!”Pagkatapos nito, suminghal siya at umalis Nakahinga nang maluwag si Cindy pagkatapos niyang umalis at lumingon naman siya kay Frank. Handa na siyang tumingin nang masama kay Frank, ngunit mabilis siyang yumuko nang naalala niya ang babala ni Gene. “Umalis ka na. Walang lugar ang kumpanya para sa'yo, at wala nang makakapagligtas sa'yo kapag nangyari to ulit!”Pagkatapos ng malalamig na salitang iyon, hinabol ni Helen si Gene at naiwan si Frank kasama ni Will. Mukhang kabado si Will dahil kanina pa siya naghihintay na magsalita. “May mahalagang bagay kang dapat malaman, Mr. Lawrence.”“Mahalagang bagay?” Napahinto ang puso ni Frank dahil alam na niyang kumilos na si Sif Lionheart base lang sa ekspresyon ni Will. Pinasunod niya si Will sa opisina niya, at sa sandaling naupo sila, nagpaliwan
Kahit na paparusahan nang matindi ni Gene si Cindy kung naibang okasyon lang ito, nasa presensya siya ni Frank at nirespeto niya siya. Dahil dito, nagtanong siya, “Ano sa tingin mo ang dapat nating gawin rito, Mr. Lawrence?”“Ako—”Bago pa nakapagsalita si Frank, bumukas ang pinto ni Helen, at nagmadaling lumabas si Helen matapos marinig ang kaguluhan sa hallway. Muntik na siyang mahimatay sa inis nang nakita niya si Cindy—paanong naroon pa siya at nagdala ng mas marami pang gulo para a kanya?Kahit na ganun, hindi niya hahayaang magkamali siya sa presensya ng iba, at tumango siya kay Frank. “Nakabalik ka na.”Pagkatapos, lumingon siya kay Gene at nagtanong, “At sino naman ang ginoong ito?”Ngumiti naman si Gene. “Isang lalaking binayaran ni Frank para magpanggap na si Gene Pearce, ang pinakamayamang tao sa east coast.”Natulala si Helen sa kakaibang pagpapakilala, ngunit may talino siya para maintindihan ito pagkatapos tumingin kay Cindy. “Urgh, malas ka talaga…”Nakahilo
Pasensyoso at seryosong lalaki si Gene pasalamat sa mga taon niya bilang isang negosyante, at hindi talaga siya bababa sa lebel ni Cindy. Gayunpaman, ang mga salita niya ay halatang isang insulto para kay Frank at sa posisyon niya.“Ayos lang, Mr. Lawrence. Hayaan mong patunayan ko ang sarili ko.”Tinaas niya ang isang kamay niya para pigilan si Frank bago siya kumilos at bumunot siya ng isang makintab na gintong cars mula sa bulsa niya. Sa katotohanan, sa sobrang kintab nito ay nasilaw sandali ang mga empleyado ng Lanecorp. “Ano yan?” Kumunot naman ang noo ni Cindy at hindi niya ito nakilala. “Isa itong custom gold card na gawa mismo para sa executives ng Pearce Group. Ang kahit na sinong may dala nito ay kayang bumili nang hindi kailangang magbayad sa kahit na anong establisimyento sa ilalim ng tatak namin.”Nang nakangiti, tinuro ni Gene ang mukhang nakatatak sa gold card. “Ms. Zonda, hindi ba kamukha ko ang tao sa larawang ito?”“Kamukha?” Kinuha ni Cindy ang gold card na
Kahit na ganun, habang nakatulala si Gene, mukhang sanay na rito si Frank habang nakatayo siya sa tabi ni Gene. “Wag mo siyang isipin. Payaso lang siya.”Hindi pinansin ni Frank si Cindy. Handa siyang lampasan siya at pumunta sa opisina ni Helen kasama ni Gene. “Hoy, hoy, hoy. Teka.”Biglang lumapit si Cindy at humarang sa daraanan ni Gene. “May problema ba?” Tanong ni Gene, na nailang sa pagkamuhi sa mga mata ni Cindy. Siya ang pinakamayamang tao sa east coast—wala pang trumato sa kanya nang ganito noon!“Huhulaan ko. Dahil inimbitahan ka ni Frank, ibig sabihin nito ay ikaw si Gene Pearce, ang pinakamayamang tao sa east coast?”“Oo, ako nga.” Kalmadong tumango si Gene. Kumunot ang noo ni Frank at sinigawan si Cindy, “Umayos ka, Cindy! Wag ka nang gumawa ng gulo!”“Imposible! Ako, gumagawa ng gulo?”Ngumisi si Cindy, at tinitigan niya si Gene habang pinapatunog ang dila niya. “Sa totoo lang, hindi mo ba kayang kumuha ng propesyonal? Napakaputla ng bayarang aktor mo na p
Napangiti si Gene nang nahimasmasan siya. “Ang isang talentong kagaya mo… Ang head ng health and safety department? Sobra namang…”Kung iisipin, sa kakayahan ni Frank, dapat ay isa siyang board member na personal na may parte sa polisiya ng kumpanya. Pero head lang siya ng health and safety department? Sa madaling salita, isang pinabangong security guard? Nabigla talaga rito si Gene!“Hehe…” Tumawa lang si Frank, nang hindi galit at hindi nagpaliwanag. Habang medyo emosyonal, lumingon si Gene kay Frank at binigyan siya ang matapat na alok. “Mr. Lawrence, bakit di ka na lang sumali sa Pearce Group a halip na maging security guard dito? Maghahanda ako ng posisyong nababagay sa'yo, kasama ng isang lugar sa board bilang policy makers sa Pearce Group. Magtiwala ka sa'kin—mas magiging maliwanag ang kinabukasang aasahan mo kasama ko.”Umiling si Frank. “Masyado kong mahal ang kalayaan ko at ayaw na ayaw kong madamay sa masalimuot na usapan ng malalaking kumpanya.”“Higit pa roon…” H