Natahimik ang mga bigatin ng Riverton sa inaasal ni Chaz."Hayop ka!" Si Kenny Sparks, bilang isang martial artist, ay mas direkta sa ugali.Tulad ng iba, alam niyang may nararamdaman pa rin si Frank para kay Helen sa kabila ng kanilang hiwalayan. Nanghihingi si Chaz sa pamamagitan ng pakikialam!"Kakausapin namin si Mr. Lawrence para kumpirmahin ang isyung ito. Watch your back, boy!" Putol ni Kenny, at galit na lumusong."Ano? Mr. Quill, ano ang kanyang—"Hindi inaasahan ni Chaz ang pangyayaring ito—hindi ba ang mga taong ito ay sumailalim sa paanyaya ng kanyang ama?Tila natauhan si Dan sa kanyang iniisip at napabuntong hininga siya. "Anak, sa tingin mo ba nagpunta tayo para magbigay galang kay Henry Lane dahil sa tatay mo? Sobra-sobra mo ang pagpapahalaga sa pamilya mo kung ganoon."Lumingon sa kanan si Gerald, hindi nag-abalang tumingin kay Chaz ng dalawang beses. "You should be thinking kung paano mo ipapaliwanag ang sarili mo kay Mr. Lawrence! You Graves have messed with
Nang ibaba ni Frank ang tawag, nakarating na siya sa labas ng Lane Manor.Agad siyang pinigilan ng isang doorman, na mariing bumulong, "I'm sorry, Mr. Lawrence, but Mr. Graves gave express instructions to not let you drive inside."Ibinaba ni Aria ang kanyang bintana at hinampas ang doorman, "Hoy! This is plain disrespect! Wala kang karapatan!"Pinigilan siya ni Frank. "Forget it. Wala naman akong balak na magstay eh."Pasimple siyang pumarada sa gilid ng bangketa at nagtungo sa loob ng Lane Manor kasama si Aria.Nadatnan niya kaagad sina Chaz at Donald na may masayang chat, at namula ang mga mata ni Donald nang makita niya si Frank.Ang mga kaaway ay talagang hindi maaaring manatili sa iisang silid. Bagama't hindi pa magsisimulang makipag-away si Donald noon, isang sarkastikong, mabangis na ngiti ang ipinakita niya kay Frank. "Pahalagahan mo ang iyong mga huling araw, Mr. Lawrence.""Kailan ang libing ng anak mo? Magpadala ka ng imbitasyon sa Skywater Bay—siguradong pupunta ako
Nakipagtalo si Aria, “Mas hindi makatwiran ang ex-wife mo para palayasin tayo!”Magpapaliwanag sana si Helen sa sarili ngunit sa huli ay ipinikit niya ang kanyang mga mata at pinigilan ang kanyang nag-aalab na emosyon habang malamig na tumikhim, "Maaari kayong umalis kung hindi ninyo muling igalang ang aking lolo.""Tumahimik ka." Pinandilatan din ni Frank si Aria, sa wakas ay napatahimik siya.Lumapit siya sa gilid ni Helen at tumayo sa harap ng kabaong ni Henry. Pagkatapos ay lumuhod siya at yumuko ng tatlong beses."Hinding-hindi ko makakalimutan na iniligtas mo ang buhay ko, Gramps. Ginawa ko ang kahihiyan sa iyo—nabigo akong protektahan ang pamilya mo at naging sanhi ng pagkamatay mo. Palagi akong magsisisi sa mga ginawa ko at umaasa lang na patatawarin mo ako. ako."Agad namang tumawa ng malamig si Gina dahil doon. "Oh, you actually know that? Though I suspect na talagang magsisisi ka.""Oo! Mamamatay tao ka! Dahil sayo namatay ang lolo ni Helen!" Si Cindy ay umiyak ng buwa
Subalit, nasira ang mga plano ni Helen.Ang paglahok ni Chaz at ang kanyang pagkilos ay pinilit si Helen na sumalungat sa kanyang sariling kagustuhan.Kinailangan niyang isakripisyo ang sarili para mapanatiling ligtas si Frank..."Tumigil ka na. Akin si Frank," biglang malamig na sabi ni Aria sa tabi niya.Bilang kapwa babae, tiyak na nakikita niya ang layunin sa mga mata ni Helen at mabilis na iginiit ang pangingibabaw."Ano?"Nakatitig si Helen kay Aria, natulala. Siya ay isang mag-aaral pa lamang sa kolehiyo na nakadamit ng hindi kapani-paniwalang paraan at may katamtamang hitsura, ganap na nakadepende sa makeup.And given her earlier outbursts, halatang kulang siya sa taktika.Bakit magiging interesado si Frank sa kanya?Natural, ang nag-aalinlangan na reaksyon ni Helen ay nag-iwan sa inferiority complex ni Aria na sumiklab.Si Helen ay isang natural na kagandahan na may napakagandang pigura, ngunit daigin pa rin niya si Aria sa kabila ng kanyang haggard na hitsura pagkat
Nakatanggap ng tawag si Frank mula kay Burt Yorkman, na hinihingal at parang nanghihina sa kabilang linya. “Gumana ang plano mo, Mr. Lawrence. Sina Quinn Ocean at ang kanyang ama na si Bocek ay naniwala sa akin, at hindi magtatagal ay malalaman mo na ang tungkol sa Goldeater Cane.”“Ah, magaling… Bakit parang nanghihina ka ata?” Nagtatakang tinanong ni Frank.“Ah, kailangan ko lang masaktan ng konti para maging mas kapanipaniwala… Aray, lakas pala ng babaeng yun. Ilan sa mga buto ko sa tadyang ay nabali at muntik na niya akong patayin kanina.” Natawa na lang si Burt.Subalit, si Frank ay napansin na pinipilit lang nito ang kanyang sarili. “Pumunta ka ng Flora Hall kapag may oras ka. Sabihin mo lang ang pangalan ko, at may taong gagawin ang lahat para magamot ka.”“Sige,” kaagad na tugon ni Burt ngunit bigla nitong dagda ng may pag-aalala, “Kailangan kitang balaan bago yun, Mr. Lawrence—si Bocek Ocean ay isang halimbawa, at ang posisyon niya sa Skyrank ay nararapat lang sa kanya. Ma
Pinagpawisan ang noo ni Aria habang nakatayo siya sa may sulok. Sa may White Court Hall siya naghanda para mapaniwala niya si Frank na may nangyari sa kanila ng lasing ito.Alam niya na may mga kamera sa may pasilyo at sa elevators, pero meron ding mga voyeurs…?!Ibig sabihin ba nito ay nakuhanan ng video ang ginawa niya kagabi, at ang anak ni Eron ay gustong sabihin kay Frank ang tungkol dito?Kalimutan mo na ang galit ni Frank kapag nabuking siya at bawiin lahat ng binigay nito sa kanya—ang buhay marangya niya na inaasam ay maglalaho na parang bula!Kahit na naisip niya ang bagay na yun, pinilit ni Aria na ngumiti sabay nilingon si Frank. “Medyo napagod ako… Mauuna na akong pumasok ng kwarto ko.”“Sige, sige,” tugon ni Frank, na naghihinala na matapos makita ang kakaibang reaksyon nito. Bukod pa doon, isa siyang Birthright rank elite at may matinding disiplina, bukod sa sinuri niya ang buo niyang katawan pagkatapos at wala naman siyang nahanap na kakaiba. At kung talagang
Subalit, hindi man lang natinag si Frank.Ngayon na pinaghihinalaan na niya si Aria, hindi na niya ito bibigyan pa ng pagkakataon. “Abala ako,” sabi niya, saka binato ng jacket si Aria at tinulak ito palabas at kinandado ang kwarto pagkatapos. “Sa susunod na lang.”“Hoy!”Naiwan si Aria na nagpapapadyak sa labas sa sobrang inis.Nagkataon naman na nakita ni Winter ang pangyayari nang lumabas ito ng kwarto, at mukhang may iniisip ito. Sumunod na umaga at matapos ang isang mahimbing na tulog, sinama ni Frank si Aria at dumiretso sa White Hall sa may Southstream. Halatang nag-aalangan si Aria na umabot na sa punto na hinikayat siya nito. “Frank, bakit hindi na lang ikaw ang pumunta doon? Abala din ako…”“May kailangan lang akong tiyakin. Huwag kang mag-alala, wala akong gagawin sayo,” malamig na tugon ni Frank. Lalong nataranta si Aria dahil sa malamig na reaksyon nito , at lalo naging madilim ang ekspresyon nito habang papunta sila ng Southstream. Dalawang oras lang ang
Hindi natuwa si Frank habang naglalakad siya papasok ng guest room, kung saan kanina pa naghihintay si Kim kasama si Liv Dawson. Napakaganda ni Kim dahil sa mahaba, medyo kulot na itim na buhok at puting dress, at kaagad itong tumayo nang makita nito si Frank. “Mr. Lawrence.”‘Kamusta ka naman? Tuluyan ka na bang magaling?” Magalang na tanong ni Frank.“Opo, salamat lahat sa inyo, Mr. Lawrence,” tugon ni Kim. “Mabuti naman.” Tumango si Frank, pakiramdam na para bang nag-aksaya lang siya ng laway—mas alam niya ang kondisyon ng katawan ni Kim kaysa kay Kim mismo. Bukod sa ginamot niya ang natamo nitong pinsala sa loob, tinanggalan din niya ng bara ang mga meridians nito para maging mas madali ang cultivation nito. Si Aria, na kakapasok pa lang sa loob ng guest room, ay napatingin kay Frank dahil sa pagkabigla, dahil hindi nito inaasahan na may alam pala ito sa medisina. Gayunpaman, ang atensyon nito ay mabilis na nabaling sa walang kapantay nitong kagandahan. Kahit na naape
Tinaas ni Cindy ang lahat ng daliri niya habang sumigaw siya, “Sampung beses, Tita Gina! Hindi, baka higit pa nga! Binenta natin to ng limandaang milyon, pero ngayon, nagkakahalaga na ito ng limang bilyon! Limang bilyon, Tita Gina!”Nang marinig ang numerong iyon, nanigas si Gina matapos niyang mapaupo, at hindi siya nakapagsalita. “Dali… Dali!” sigaw niya pagkatapos tumulala nang matagal, sabay iniunat ang kamay niya kay Cindy. “Ibigay mo sa'kin ang phone ko. Tatawagan ko si Frank!”“Sige!”Talagang sabik na sabik si Cindy—tiyak na makakakuha siya ng parte kapag mabawi ni Gina ang lupang iyon. Gayunpaman, nang nakuha ni Gina ang phone niya at tinignan ang contact list niya para hanapin ang pangalan ni Frank, nanigas siya bago niya siya natawagan. “Anong problema, Tita Gina? Tawagan mo siya!” Sigaw ni Cindy, na halatang mas kabado kaysa kay Gina. Ganun rin si Peter, na pinilit si Gina sa sandaling iyon, “Tawagan mo siya, Ma. Bakit ka nagdadalawang-isip?”“Ako…”Natulala si
Nagpatuloy na magyabang si Peter, “Hayaan mo siyang kumapit kay Frank kung gusto niya. Mamalasin din sila sa huli at magmamakaawa sa paanan natin!”“Tama! Talagang nagtitino na ang anak ko!”Nakahinga nang maluwag si Gina na marinig ang mga salitang iyon, ngunit kaagad na nailang ang mukha niya. “Kahit na ganun… Naibenta ko na ang lupang yun.”“Ano?!”Tumalon si Peter nang parang pusang naapakan ang buntot. “Ma… Ano? Nabenta mo na yun kaagad?! Sino namang bibili nun sa'yo?!”Naiilang na napakamot ng ulo si Gina, naramdaman niya ang konsensya niya dahil sa reaksyon ng anak niya. “Medyo nag-alala ako pagkatapos ka naming hindi matawagan, kaya binenta ko to kay Frank.”“Kay Frank?! Binenta mo to kay Frank?!”Para bang sasabog si Peter. Kahit na ganun, kumapit siya sa huling pag-asa niya at pinilit na ngumiti habang kalmadong nagtanong, “Magkano mo to binenta sa kanya?”“Limandaang milyon.” Nakangisi si Gina habang tinaas niya ang mga daliri niya. “Ayos lang, Peter. Gusto niyang
Nanlumo ang mukha ni Gina sa sandaling nakita niya si Peter, at sumigaw siya, “Hayop ka! Ang kapal ng mukha mong ipakita ang mukha mo rito!”Talagang pinasakay siya ni Peter. Napakasama na siguro ng nangyari sa kanya kung hindi binili ng talunang si Frank ang bulok na lupa sa mga kamay ni Gina. Ang habulin ng mga loan shark at mawala ang Lane Manor? Naisip pa lang ito ni Gina ay napangiwi na siya. Nanginig siya sa galit habang tinitigan niya nang masama ang may gawa nito at dinuro si Peter habang sumigaw siya, “Walanghiya kang basura ka! Balak mo bang ipapatay ang nanay mo?! Tapos ang kapal pa rin ng mukha mong pumunta rito?!”“Ano ka ba, Ma. Sobra naman yan.” Kinamot ni Peter ang ulo niya ay mapagpaumanhing ngumiti. Sinubukan niyang ilagay sa mesa ni Gina ang mga bouquet na binili niya, ngunit hinawi niya ito. Nalaglag ang mga bulaklak habang sumigaw siya, “Layas! Ayaw kitang makita! Wala akong anak na lalaki—hindi yung sinusubukang lokohin pati ang sarili niyang nanay!”Nanl
Halatang sinusubukang umiwas ni Peter sa responsibilidad. Gayunpaman, tumayo si Kit, naglakad papunta kay Peter, at hinablot siya sa kwelyo habang sumigaw siya, “Ikaw ang nakaisip ng lahat ng ito! Niloko mo ang nanay mo gamit ng lupang yun para makuha ang pera niya—tignan mo ang nangyari! Binigyan mo lang sila ngayon ng pera!” Binato niya si Peter sa sofa at sumigaw, “May tatlong araw ka. Bawiin mo ang lupang iyon sa kung magkano mo ito ibinenta, kundi ay pupugutan kita ng ulo!”"Security!"Habang hinampas ulit ni Kit ang mesa niya, bumukas ang mga pinto ng opisina niya. Pumasok ang dalawang maskuladong bodyguard na may taas na dalawang metro habang tinuro ni Kit si Peter at sumigaw, “Iitsa niyo siya palabas!” “Masusunod, Mr. Jameson,” sagot ng mga bodyguards, pagkatapos ay dinampot si Peter nang parang pusa at initsa siya sa kalsada. “Sumosobra na kayo!” Sumigaw si Peter habang bumangon siya, pinaglaban ang damit niya, at sumigaw sa opisina ng Zomber Group, “Paano ko nam
Pagkatapos ay iniabon ni Frank si Winter mula sa bathtub at nilagay siya sa kama. Pwede niya siyang iwan nang ganyan, pero nang makitang malalim ang tulog niya at basang-basa siya, sumuko siya pagkatapos ng mahabang pagdadalawang-isip. Tiyak na magkakasipon siya kapag nagpatuloy siyang matulog nang ganito, at wala siyang malalaman dahil tulog siya. Pinunasan siya ni Frank, pagkatapos ay kumuha ng damit mula sa damitan niya at tinulungan siyang magbihis. Ginawa niya ang lahat para hindi tumingin, pero nakita pa rin naman niya. Nakakailang ito, pero natapos niya ito sa huli at nakahinga nang maluwag habang tumakas siya mula sa kwarto ni Winter. -Natakot din si Frank na manatili sa Skywater Bay dahil magiging nakakailang ang sitwasyong paggising ni Winter, kung kaya't tumakas siya ng Riverton pagsapit ng gabi. Sa sumunod na araw, nagpakita siya sa opisina ng Lanecorp sa Zamri at maagang pumasok sa trabaho. Kahit na ganun, bilang head ng health and security department ng
“Nadroga ka. Magtiis ko na lang muna—tutulungan kita pag-uwi natin.”Pinagngitngit ni Frank ang ngipin niya para tiisin ang lambot habang nakatuon ang mga mata niya sa daan. “Oh… Sige…” umungol si Winter habang maamo siyang tumango. Nang nakauwi na sila sa wakas sa Skywater Bay, dinala niya si Winter sa kwarto niya. Mabuti na lang at walang ibang tao sa mansyon. Aligaga si Carol Zims sa snackbar niya, habang bumalik sina Noel York at Kat Yego sa opisina ni Noel pagkatapos ng perfomance nila sa convocation at hindi pa sila nakakauwi. Isa itong pambihirang pagkakataon…Sinampal ni Frank ang sarili niya at mapait na tumawa—pambihirang pagkakataon?! Ano yun?!Hinanda niya ang pampaligo, tinunaw niya ang antidote dito at pinalakas ang solusyon gamit ng pure vigor niya. Hindi nagtagal, isang sariwang bango ang nagmula sa bathtub. “Sige na, Winter. Ngayon—”Lumingon si Frank, ngunit nakita niya si Winter na nakasuot lang ng underwear at parang lasing na nakangiti sa kanya n
"Frank…"Biglang lumapit si Winter kay Frank, sabay sumandal sa kanya at kumapit sa braso niya habang hiningal at nagmakaawa, “K-Kalma ka lang, Frank… Magkakaproblema ka… kapag pinatay mo siya—”Bago pa siya nakatapos, pumikit ang mga mata niya at bumagsak siya sa lapag nang walang malay. "Winter!"Nang makitang mawalan ng malay si Winter, walang oras si Frank para kay Bill—initsa niya siya, pagkatapos ay binuhat niya si Winter at pumikit para pakiramdam siya. Hindi nagtagal, nakaramdam siya ng apoy na nagsisimula sa loob ng katawan niya at nagtaka siya sa umpisa. Kahit na ganun, bigla niyang naalalang pinilit siya ni Bill na uminom ng wine, na nilagyan siguro ng gamot na nagpapasabik sa katawan. “Hayop ka!”Nakikita ni Frank kung anong binabalak ni Bill at kaagad siyang nagalit. Ngunit sa dami ng mga nanonood sa kanila, hindi niya pwedeng gamutin si Winter dito at napilitan siyang pakawalan si Bill. Kahit na ganun, habang dala niya si Winter palabas ng hall, inapakan n
Whoosh!Inihampas ni Frank ang machete pababa ngunit huminto sa tapat ng mukha ng sanggano. Kaagad na natakot ang sanggano at naihi sa pantalon niya sa sandaling iyon. “Lumayas kayo!” Sigaw ni Frank na tumingin sa paligid—huminto lang siya dahil maraming mga estudyante sa paligid, at matatakot sila kapag pinagpapatay niya silang lahat. At nang dahil nakita nila kung anong nangyari naintindihan ng mga sangganong kayang lumaban ni Frank at baka nga isa pa siyang martial artist. Hindi magiging banta sa kanya ang mga mahihinang kagaya nila at malulumpo lang sila habangbuhay. Nang maisip iyon, nagsimulang tumakas ang bawat isang sanggano, nang hindi nababahala sa pagsigaw nang malakas ni Bill, “Tumigil kayong mga hayop kayo! Hindi ko kayo binayaran para maging duwag! Sugurin niyo siya!”Nahuli pa nga niya ang isa sa mga tumatakas na sanggano. Hinawakan niya siya sa manggas at pinigilan siya tumakbo. Nakatitig ang sanggano habang naglakad si Frank papunta sa kanya at tumitig na
“Wag mo kong alalahanin, Frank! Umalis ka na!”Sigaw ni Winter, kahit na nanlalaban siya sa hawak ni Bill. Isa talaga siyang mabuting bata. Kumbinsido siyang walang laban si Frank sa limampung nakakatakot na sanggano!“Hah!” Suminghal naman si Bill. “Kasalanan mo to sa pagpapahiya mo sa'kin, pero wag kang mag-alala—pagkatapos ko sa'yo, mamahalin ko nang maayos ang kapatid mo.”Hinila niya si Winter sa buhok, pagkatapos ay pinadaan ang ilong niya sa pisngi niya at huminga nang malalim bago umungol, “Oh, ang kababaihan ng Draconia. Napakatamis talaga ng amoy nila, di ba? Tsk, tsk… Nakakahanga talaga ang kapatid mo! Hahaha!”Habang tumawa si Bill, tumulo ang mga luha ni Winter sa sakit ng anit niya, ngunit nanlaban pa rin siya. “Takbo, Frank!” sigaw niya. “Pasensya ka na talaga… hindi na dapat kita sinabihang pumunta…”Nanatili lang si Frank sa kinatatayuan niya. Pumikit siya at huminga nang matagal. Nang binuksan niya ulit ang mga mata niya, napakalamig ng titig niya. “Bibigya