Napahinto si Frida.Napakatahimik na ng mga kilos niya, ngunit napansin pa rin nila siya?!Gayunpaman, hindi na siya nanahimik at sumigaw siya pabalik, “Kayo ang naunang dumukot kay Ms. Turnbull. Pakawalan niyo siya, at baka hayaan pa namin kayong makaalis.”Isang mapanuksong tawa lang ang naging tugon niya. "Oh, anong meron dito? Babae talaga?! So hindi nakaabot si Frank Lawrence?""Why bother bringing him? I'm plenty enough for the likes of you." Ngumuso si Frida sa panghahamak."Haha! Narinig ko yata ang mga salita ni Mr. Salazar... Ngayon, mamatay ka na."Sumimangot si Frida—hindi siya si Drakon Salazar?!Gayunpaman, naramdaman niya ang pagputok ng hangin patungo sa kanya kahit na pumasok sa isip niya ang pag-iisip, at tumalon siya.Naramdaman niya ang paghiwa ng talim sa buhok niya, kahit na namutla siya sa gulat—napakabilis!Bukod dito, habang siya ay nakaiwas sa paraan ng pinsala sa pamamagitan ng likas na hilig, ang kanyang mga tauhan ay hindi gaanong pinalad.Hindi
Hindi makapaniwala si Frida sa nangyari.Siya ang pang twentieth sa Earthrank ngunit kailanman ay hindi pa niya narinig ang tungkol sa lalaking ito na madaling tumalo sa kanya.Nangangahulugan iyon na dapat siya ay nasa nangungunang sampung, ngunit alam niya nang personal ang nangungunang sampung, at wala sa kanila ang may ganoong kahanga-hangang footwork o martial prowess!Sabay tawa ng kurbatang lalaki. "Earthrank? Parang hindi mo talaga maintindihan na there's always someone better, lady. Hindi lahat ng martial elites ay sabik na makipagkumpetensya sa ganoong vanity, you know."Nagulat si Frida—hindi siya Earthrank, ngunit ang kanyang martial arts ay kahanga-hanga... siguradong mula siya sa isang sekta!Tiyak na minamaliit niya ang mga martial elite ng Riverton!"Ano, nagsisisi ka na ba?" Napalunok ang lalaki nang makita ang pagsisisi sa mukha nito.Frida growled through her teeth, "Spare me your nonsense. Just kill me already."Mas gusto niya ang isang mabilis na kamatayan
Tahimik na tumango si Frank, habang sumigaw naman ang payat na lalaki, “Iniisip mo ba talaga na kaya mo akong patayin, tanda?!”Sumugod siya kay Bron, napakabilis at napakahusay ng kanyang footwork.Itinaas naman ni Bron ang kanyang espada, at nagkaroon ng isang malamig na kislap nang magsalpukan sila.Gayunpaman, namilipit ang mukha ng payat na lalaki, nanlaki ang mga mata niya noong naramdaman niya ang lamig sa kanyang dibdib.Tumingin siya sa baba at nakita niya ang isang malaking sugat sa kanyang dibdib, nahati sa dalawa ang kanyang puso sa loob nito!“Im… posible…”Splash!Bumulwak ang dugo mula sa dibdib na ito, at bumagsak siya sa sahig na may malakas na kalabog, hindi pa rin naniniwala ang nakasulat sa buong mukha niya.Nakalaban na niya ang mga martial elite nang hindi mabilang na beses, nahulog lang sa ilang nasa katanghaliang-gulang na lalaki?Sa kabilang banda, sinaklob ni Bron ang kanyang talim sa isang makinis na galaw, na naipadala nang madali ang kulot na lalak
Malamig na tinanong ni Drakon, “Dala mo ba yung sinabi ko sayo?”Nilabas ni Frank ang dalawang bilyong dlyar at ang Rejuvenation Pill mula sa kanyang bulsa. “Andito.”Sinenyasan sila ni Drakon gamit ng daliri ngunit napahiya lamang nung binalik ni Frank ang mga gamit sa bulsa nito at sinabi sa kanya, “Pakawalan mo si Vicky ngayon din.”Sumimangot si Drakon. “Inuutusan mo ba ako?”Galit na suminghal si Robert. “Ang usapan ay usapan, Drakon Salazar. Dala na namin ang mga hinihingi mo. ngayon, pakawalan mo na ang mga bihag.”“Hahaha!!!” Tumawa ng malakas si Drakon. “At ano naman ang karapatan mo para makipag negosasyon?”Galit na sinigaw ni Robert, “Inuutusan kita bilang gobernador ng Riverton! Alam mo ba na isang krimen ang ginawa mo?”“Gobernador ng Riverton?” Suminghal si Drakon, saka umirap, “Ano naman ngayon?”“Ano…” Muntik nang ma-istroke si Robert mula sa pambabalewala sa kanya ni Drakon. Isa siya sa mga kilalang tao sa Riverton, ngunit ang batang ito ay napaka walang gal
Subalit, bago pa man nagawa ni Bron ang huling atake, kumilos si Trisha, saka hinampas ang kanyang latigo kay Bron na parang isang nagwawalang serpyente. Kailangan itong salagin ni Bron gamit ng kanyang espada, at kaagad naman sinunggaban ni Taran ang pagkakataon na ito para umatake, saka sinigaw ng may mabangis na ekspresyon sa mukha, “Bastardo! Ang aming gamit ay isang sagradong aral—ang mga kagaya mo ang nanira sa aming reputasyon kaya kami napalayas sa aming tirahan! Ang mga kagaya mo ay dapat mamatay!”“Walang utak,” sabi ni Bron nang makita niya ang kabaliwan ni Taran at sabay binitawan ang kanyang espada saka tumalon paatras. Subalit, patuloy sa pag-atake ang Nihill siblings, at ngayon ay nasa alanganin na si Bron matapos niyang bitawan ang kanyang espada. Hindi nagtagal, nasipa nila ang dibdib nito at napatalsik ito. Pahamak na suminghal ni Taran. “Hmph. yan lang ba ang kaya mo? At ang lakas naman ng loob mo na kalabanin kami?” Namula ang mukha ni Bron, habang kumuku
”Argh!” Napasigaw si Taran habang nabitiwan niya ang hawak niyang punyal habang tumalsik siya, habang pakiramdam niya ay lumubog ang kanyang dibdib at nagkalasog-lasog ang kanyang mga laman-loob na para bang nabangga siya ng isang trak.Malakas siyang bumagsak at nagsimulang sumuka ng dugo. “Kapatid!” Sigaw ni Trisha nung nakita niya ang kanyang kapatid na masugatan at pinaghampas ang natitirang labi ng latigo sa ulo ni Frank.Hindi man lang siya tiningnan ni Frank nang tinaas niya ang kanyang kanang kamay, sabay hinawakan ang kabilang dulo ng latigo bago pa man ito tumama sa kanya. Namutla si Trisha sa gulat at humila ng buong lakas, ngunit para bang nakabaon si Frank sa lupa at hindi natinag na para bang isang bundok. “Yan lang ba ang kaya mo?” Singhal niya at bigla niya itong hinila. Ang mga tiles sa ilalim ng paanan ni Trisha ay nabasag dahil sa malakas na pwersa habang tumalsik ito ng ilang yarda. Habang papalapit si Frank, napagtanto niya na wala siyang laban sa lakas
”Magaling! Hindi mo ako binigo!” Sigaw ni Drakon bilang papuri kay Frank. “Nakakabagot naman kung mabilis ka lang mamamatay!”Dahan dahan na hinarap ni Frank si Drakon.Bilang isang martial elite, alam niya na si Drakon talaga ang pinakamalakas na kalaban sa loob ng silid. Gayunpaman, wala siyang pakialam, at tinuro ang paanan nito habang sinasabi, “Natutuwa ako sa layo ng iyong narating, kaya naman lumuhod ka at humingi ng tawad kay Vicky, at baka hayaan pa kitang mabuhay.”Biglang suminghal si Quinn Ocean sa mga oras na iyon. “Ang huling nagsabi kay Drakon ng bagay na yun ay hindi na nakitang muli.”“Hahaha!” Tumawa si Drakon habang hinuhubad ang kanyang suit. “Ang lakas naman ng loob mo para utusan ako na lumuhod? Hayaan mong ipakita ko sayo ang lakas ng isang Birthright!”“Ano?! Birthright?!” Nagulantang si Robert. Wala pang trenta si Drakon, at ganun na kalayo ang kanyang narating?!Gaano ba siya katalentado?!Kasabay nito, ginamit ni Drakon ang isang esoteric technique
Pinakawalan ni Frank ang kanyang pure vigor sa sumunod na sandali.Puting-puti ito at walang kahit anong bahid, halos kasing linaw ito ng kristal habang umiikot ito kay Frank ng parang isang pananggalang.Sa kaibahan, ang dalisay na sigla ni Drakon ay isang gulo at tiyak na mapurol sa paghahambing!"Birthright ka rin?!" Halos hindi makapaniwala si Drakon sa kanyang mga mata.Nahuli din si Bron na hindi makapaniwala. "H-Ang dalisay niyang sigla ay... walang kamali-mali!""Imposible... Wala pa akong narinig na sinuman na nagpino ng purong lakas sa ganoong lawak!" Naiwan namang umiiling si Robert.Tiyak na iyon ang kaso para sa karaniwang Joes, ngunit dalawang beses na naabot ni Frank ang Birthright.Walang imposible nang dalawang beses na pino ng isa ang kanilang dalisay na sigla!Tiyak na nagalit si Drakon nang makita ang lubos na kalinawan ng purong sigla ni Frank at ang kanyang perpektong kontrol.Siya ang binansagang henyo noong bata pa! Hindi siya makapaniwala na may mas ma
Habang umaasang tumingin sa'kin si Peter, nilapag niya ang phone at bumuntong-hininga. “Kalimutan na natin yun. Binenta ko ang lupang iyon, at ayoko nang makuha ito ulit, dahil—”Limang bilyon ang pinag-uusapan natin dito, Tita Gina!” Sigaw ni Cindy sa sandaling iyon, na nakakaalam sa nangyari, ngunit masyado lang talagang makapal ang mukha niya. “Sa limang bilyon, pwede nating gawin ang kahit na anong gusto natin habangbuhay! Hingiin mo na lang yun kay Frank—ibibigay naman niya yun sa'yo para kay Helen, eh. Alam mo kung gaano niya kagustong magyabang sa harapan niya.”Nagsimulang matinag si Gina sa sandaling iyon. Kagaya ng sabi ni Cindy, limang bilyon ito—ano pa bang gugustuhin niya sa buhay pagkatapos nun?Sa kabilang banda, initsa ni Peter ang sarili niya sa kama ni Gina at nagsimulang umiyak, “Ma, kailangan mong mabawi ang lupang yun mula kay Frank, kundi ay mamamatay ako!”Napatalon sa gulat si Gina. “Ano? Mamamatay ka?”Si Cindy, na nakita na ang binabalak ni Peter, ay ma
Sabi ni Gina pagkatapos, “Sasama ka sa'kin sa Lanecorp. Magmakaawa tayo at luluhod sa kanya para tulungan ka. Wag mo lang banggitin ang lupang iyon…”“Hindi mangyayari yan!” Biglang nagwawalang sumigaw si Peter. “Patayin niyo na lang ako! Mas gugustuhin ko pang mamatay kaysa magmakaawa kay Frank!”“Pero…” Nag-alangan si Gina sa katigasan ng ulo ng anak niya. Nagsalita si Cindy sa sandaling iyon. “Ano ka ba, Tita Gina, sa huli, pera lang ang gusto ni Kit Jameson. Dapat kang mag-isip ng plano para mabawi ang lupang yun mula kina Frank at Helen, pagkatapos, babayaran natin si Mr. Jameson para mabawi si Peter. Pagkatapos nun, pwede nating paghatian ang pera—yun lang yun!”Mabilis na sumang-ayon si Peter, na biglang hindi na umiiyak habang ngumisi siya. “Iba ka talaga Cindy! Ang talino mo!”Umirap si Cindy sa sandaling iyon. “Hey. Sabi ng handa akong saktan kanina.”“Ang lupa? Pero…” Halatang nag-aalangan si Gina. “Pag-isipan mo to, Tita Gina.” Nagpatuloy si Cindy na tuksuhin siya.
Tinaas ni Cindy ang lahat ng daliri niya habang sumigaw siya, “Sampung beses, Tita Gina! Hindi, baka higit pa nga! Binenta natin to ng limandaang milyon, pero ngayon, nagkakahalaga na ito ng limang bilyon! Limang bilyon, Tita Gina!”Nang marinig ang numerong iyon, nanigas si Gina matapos niyang mapaupo, at hindi siya nakapagsalita. “Dali… Dali!” sigaw niya pagkatapos tumulala nang matagal, sabay iniunat ang kamay niya kay Cindy. “Ibigay mo sa'kin ang phone ko. Tatawagan ko si Frank!”“Sige!”Talagang sabik na sabik si Cindy—tiyak na makakakuha siya ng parte kapag mabawi ni Gina ang lupang iyon. Gayunpaman, nang nakuha ni Gina ang phone niya at tinignan ang contact list niya para hanapin ang pangalan ni Frank, nanigas siya bago niya siya natawagan. “Anong problema, Tita Gina? Tawagan mo siya!” Sigaw ni Cindy, na halatang mas kabado kaysa kay Gina. Ganun rin si Peter, na pinilit si Gina sa sandaling iyon, “Tawagan mo siya, Ma. Bakit ka nagdadalawang-isip?”“Ako…”Natulala si
Nagpatuloy na magyabang si Peter, “Hayaan mo siyang kumapit kay Frank kung gusto niya. Mamalasin din sila sa huli at magmamakaawa sa paanan natin!”“Tama! Talagang nagtitino na ang anak ko!”Nakahinga nang maluwag si Gina na marinig ang mga salitang iyon, ngunit kaagad na nailang ang mukha niya. “Kahit na ganun… Naibenta ko na ang lupang yun.”“Ano?!”Tumalon si Peter nang parang pusang naapakan ang buntot. “Ma… Ano? Nabenta mo na yun kaagad?! Sino namang bibili nun sa'yo?!”Naiilang na napakamot ng ulo si Gina, naramdaman niya ang konsensya niya dahil sa reaksyon ng anak niya. “Medyo nag-alala ako pagkatapos ka naming hindi matawagan, kaya binenta ko to kay Frank.”“Kay Frank?! Binenta mo to kay Frank?!”Para bang sasabog si Peter. Kahit na ganun, kumapit siya sa huling pag-asa niya at pinilit na ngumiti habang kalmadong nagtanong, “Magkano mo to binenta sa kanya?”“Limandaang milyon.” Nakangisi si Gina habang tinaas niya ang mga daliri niya. “Ayos lang, Peter. Gusto niyang
Nanlumo ang mukha ni Gina sa sandaling nakita niya si Peter, at sumigaw siya, “Hayop ka! Ang kapal ng mukha mong ipakita ang mukha mo rito!”Talagang pinasakay siya ni Peter. Napakasama na siguro ng nangyari sa kanya kung hindi binili ng talunang si Frank ang bulok na lupa sa mga kamay ni Gina. Ang habulin ng mga loan shark at mawala ang Lane Manor? Naisip pa lang ito ni Gina ay napangiwi na siya. Nanginig siya sa galit habang tinitigan niya nang masama ang may gawa nito at dinuro si Peter habang sumigaw siya, “Walanghiya kang basura ka! Balak mo bang ipapatay ang nanay mo?! Tapos ang kapal pa rin ng mukha mong pumunta rito?!”“Ano ka ba, Ma. Sobra naman yan.” Kinamot ni Peter ang ulo niya ay mapagpaumanhing ngumiti. Sinubukan niyang ilagay sa mesa ni Gina ang mga bouquet na binili niya, ngunit hinawi niya ito. Nalaglag ang mga bulaklak habang sumigaw siya, “Layas! Ayaw kitang makita! Wala akong anak na lalaki—hindi yung sinusubukang lokohin pati ang sarili niyang nanay!”Nanl
Halatang sinusubukang umiwas ni Peter sa responsibilidad. Gayunpaman, tumayo si Kit, naglakad papunta kay Peter, at hinablot siya sa kwelyo habang sumigaw siya, “Ikaw ang nakaisip ng lahat ng ito! Niloko mo ang nanay mo gamit ng lupang yun para makuha ang pera niya—tignan mo ang nangyari! Binigyan mo lang sila ngayon ng pera!” Binato niya si Peter sa sofa at sumigaw, “May tatlong araw ka. Bawiin mo ang lupang iyon sa kung magkano mo ito ibinenta, kundi ay pupugutan kita ng ulo!”"Security!"Habang hinampas ulit ni Kit ang mesa niya, bumukas ang mga pinto ng opisina niya. Pumasok ang dalawang maskuladong bodyguard na may taas na dalawang metro habang tinuro ni Kit si Peter at sumigaw, “Iitsa niyo siya palabas!” “Masusunod, Mr. Jameson,” sagot ng mga bodyguards, pagkatapos ay dinampot si Peter nang parang pusa at initsa siya sa kalsada. “Sumosobra na kayo!” Sumigaw si Peter habang bumangon siya, pinaglaban ang damit niya, at sumigaw sa opisina ng Zomber Group, “Paano ko nam
Pagkatapos ay iniabon ni Frank si Winter mula sa bathtub at nilagay siya sa kama. Pwede niya siyang iwan nang ganyan, pero nang makitang malalim ang tulog niya at basang-basa siya, sumuko siya pagkatapos ng mahabang pagdadalawang-isip. Tiyak na magkakasipon siya kapag nagpatuloy siyang matulog nang ganito, at wala siyang malalaman dahil tulog siya. Pinunasan siya ni Frank, pagkatapos ay kumuha ng damit mula sa damitan niya at tinulungan siyang magbihis. Ginawa niya ang lahat para hindi tumingin, pero nakita pa rin naman niya. Nakakailang ito, pero natapos niya ito sa huli at nakahinga nang maluwag habang tumakas siya mula sa kwarto ni Winter. -Natakot din si Frank na manatili sa Skywater Bay dahil magiging nakakailang ang sitwasyong paggising ni Winter, kung kaya't tumakas siya ng Riverton pagsapit ng gabi. Sa sumunod na araw, nagpakita siya sa opisina ng Lanecorp sa Zamri at maagang pumasok sa trabaho. Kahit na ganun, bilang head ng health and security department ng
“Nadroga ka. Magtiis ko na lang muna—tutulungan kita pag-uwi natin.”Pinagngitngit ni Frank ang ngipin niya para tiisin ang lambot habang nakatuon ang mga mata niya sa daan. “Oh… Sige…” umungol si Winter habang maamo siyang tumango. Nang nakauwi na sila sa wakas sa Skywater Bay, dinala niya si Winter sa kwarto niya. Mabuti na lang at walang ibang tao sa mansyon. Aligaga si Carol Zims sa snackbar niya, habang bumalik sina Noel York at Kat Yego sa opisina ni Noel pagkatapos ng perfomance nila sa convocation at hindi pa sila nakakauwi. Isa itong pambihirang pagkakataon…Sinampal ni Frank ang sarili niya at mapait na tumawa—pambihirang pagkakataon?! Ano yun?!Hinanda niya ang pampaligo, tinunaw niya ang antidote dito at pinalakas ang solusyon gamit ng pure vigor niya. Hindi nagtagal, isang sariwang bango ang nagmula sa bathtub. “Sige na, Winter. Ngayon—”Lumingon si Frank, ngunit nakita niya si Winter na nakasuot lang ng underwear at parang lasing na nakangiti sa kanya n
"Frank…"Biglang lumapit si Winter kay Frank, sabay sumandal sa kanya at kumapit sa braso niya habang hiningal at nagmakaawa, “K-Kalma ka lang, Frank… Magkakaproblema ka… kapag pinatay mo siya—”Bago pa siya nakatapos, pumikit ang mga mata niya at bumagsak siya sa lapag nang walang malay. "Winter!"Nang makitang mawalan ng malay si Winter, walang oras si Frank para kay Bill—initsa niya siya, pagkatapos ay binuhat niya si Winter at pumikit para pakiramdam siya. Hindi nagtagal, nakaramdam siya ng apoy na nagsisimula sa loob ng katawan niya at nagtaka siya sa umpisa. Kahit na ganun, bigla niyang naalalang pinilit siya ni Bill na uminom ng wine, na nilagyan siguro ng gamot na nagpapasabik sa katawan. “Hayop ka!”Nakikita ni Frank kung anong binabalak ni Bill at kaagad siyang nagalit. Ngunit sa dami ng mga nanonood sa kanila, hindi niya pwedeng gamutin si Winter dito at napilitan siyang pakawalan si Bill. Kahit na ganun, habang dala niya si Winter palabas ng hall, inapakan n