Habang natulala si Helen sa pagsampal sa kanya ni Viola, galit na nagsalita si Viola, “Huwag mo akong lokohin. Binili ng dad ko ang kwintas na ‘yun para sa’kin—sa nakikita ko, ninakaw mo ito.”At pagkatapos nun, binigay niya ito kay Chris.Bakit niya ibibigay ang kwintas kay Helen pagkatapos nito?!Gayunpaman, nanatili ang inosenteng ekspresyon ni Helen. "Imposible iyon... Hindi pa tayo nagkikita, Ms. Salazar. Paano ko ito ninakaw?"Sina Tera at Stello ay nagpalitan ng mga tingin sa malapit, talagang kumbinsido na si Helen ay nagsasalita ng sense.Kung hindi pa sila nagkita, paano ito ninakaw ni Helen? Tiyak na hindi niya maabot ang iba't ibang sukat...Napakurap si Viola.Kung hindi ninakaw ni Helen ang kuwintas, ang tanging posibilidad ay ibigay ito ni Chris kay Helen.Gayunpaman, tumanggi siyang maniwala na niloloko siya ni Chris, kaya naman patay na siya sa paniniwalang ninakaw ito ni Helen!"Sino ang nakakaalam kung paano mo ito ninakaw?!" Sinampal ulit siya ni Viola. "Hu
Nagsasagawa si Dan Zimmer ng isang surgery sa Riverton Hospital, na ipinasa sa kanya ni Hali King noong araw na iyon.Nang aalis na siya, natisod niya si Helen at agad na hiningi ang file nito."Oh, hell... Mga pasa kung saan-saan at nabali ang mga buto sa tatlong lugar?!" Naiwang nakanganga si Dan. "Sino sa lupa ang may mga bolang maglagay ng daliri kay Ms. Lane?!"Agad niyang tinawagan si Frank, na mabilis na isinugod sa Riverton Hospital.Nang makita si Cindy sa bench sa labas ng operating room, humakbang si Frank palapit sa kanya, malamig na nagtanong, "Sino ang gumawa nito kay Helen?"Kumunot ang noo ni Cindy na nagulat sa nakita niya. "Ano ba ito sayo?"Siya ay nagtataglay pa rin ng sama ng loob para sa kanya na niloloko siya ng madugong polypore na iyon.Kung ibinigay ito ni Frank sa kanya, magiging matalik na kaibigan na niya ngayon si Viola—at tiyak na hindi mangyayari ang gulo na ito!"May tanong ako sayo."Sa pagkakataong ito, gayunpaman, hindi interesado si Frank s
Agad na sinagot ni Trevor ang tawag. “Ano ‘yun, Mr. Lawrence?”"Hanapin si Viola Salazar. Kung mas maaga, mas mabuti," sabi ni Frank.Nasabi agad ni Trevor sa cool na tono ni Frank na dead meat si Viola.Pumasok siya sa trabaho nang walang pagkaantala at natagpuan si Viola sa pinakamaikling panahon na posible."Nasa Twilight Keg siya, Mr. Lawrence," sabi niya kay Frank.Dahil doon, walang pagkaantala si Frank.-Samantala, hinawakan ni Chris ang balikat ni Viola habang tiniyak niya, "Siyempre ninakaw sa akin ni Helen Lane. Nagtatrabaho ako sa kumpanya niya, pero hindi ako masyadong nag-iingat sa kanya. Hindi ko akalain na ganoon pala siya. tao.""Talaga?" nagdududang tanong ni Viola."Of course. I'll even swear by it. Kung nagsisinungaling ako, I—"Pinigilan siya ni Viola kahit na sinimulan niyang isuka ang kanyang mga daliri. "Stop it. Maniniwala ako sayo, okay!"Napangiti si Chris. "Alam kong mahal mo ako. Don't worry—I promise not to have any dealing with her. Nga pala, n
Tinitigan ni Frank ang dalawang lalaki at ang babae bago biglang may sumagi sa isipan niya.Iyon ang babaeng nakita niya sa Skywater Bay noong isang araw... at malinaw na malapit siya kay Chris!"So, ikaw pala?" Tinapunan siya ni Frank ng matalim na tingin. "Pumunta ka kay Helen ngayon at humingi ng tawad sa iyong mga tuhod, at maaari kong isaalang-alang ang pagligtas sa iyong buhay.""Humihingi ng tawad? Nakaluhod?" Ngumuso si Viola sa panghahamak. "Kay Helen Lane? She deserved far worse!""Saan nanggaling itong mongrel, tumatahol ng ganyan?" Sinamaan ng tingin ni Troy si Frank.Sumulyap si Viola kina Troy at Aiden noon. "Well, since you want revenge for Helen, I guess you just ended up playing yourself. He's all yours, boys—think of it as doing me a favor.""Anong sinasabi mo, girl?" Tumawa si Troy. "Kaarawan mo, at hindi kami nagdala ng mga regalo. Maaari mong panatilihin ang mongrel bilang isang alagang hayop pagkatapos namin mabali ang kanyang mga paa, bagaman!"Humagikgik
”Wala akong pakialam kung sino ka. Katapusan mo na,” ang mayabang na sinabi ni Aiden.Sanay na siya sa paniniil ng South Alp Sect at nanatiling mayabang kahit na siya ay binugbog!Gayunpaman, hindi natakot si Frank.He snorted coldly, "Isang daang taong gulang na sekta na napupuno sa sarili nila? Dahil ipinagmamalaki mo ang iyong kasaysayan, hayaan mo akong ipadala ka sa iyong mga yumaong mentor."Sa mga salitang iyon, ipinatong ni Frank ang kanyang palad sa ibabaw ng anit ni Aiden.Wala man lang oras si Aiden para sumigaw—nagdurugo siya sa bawat butas sa loob ng ilang segundo, dilat ang kanyang mga mata nang mamatay siya.Kahit na sa kamatayan, hindi niya inaasahan na magkakaroon ng apdo si Frank para patayin siya!Si Viola, na nanatiling nakaupo sa buong scuffle, ay biglang hindi mapakali.Sa kanyang dalawang kapwa apprentice, ang isa ay patay na parang kuko sa pinto, habang ang isa ay tuluyan nang nahimatay.At tiyak na hindi niya kayang hawakan ang sarili laban sa isang ta
Dahan-dahang hinubad ni Viola ang manipis niyang coat, at agad itong tinangay ng malamig na hangin.Gayunpaman, hindi pa rin kumikibo si Frank.Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, hinubad ni Viola ang natitirang damit!Hubad, nagsimula siyang manginig sa lamig ngunit natatakot pa rin siyang magsalita.Talagang iniisip ni Frank ang kanyang sinabi at pinapanood habang siya ay naghuhubad na walang interes.Nakita na niya ang makatarungang bahagi ng mga kagandahan nito, at ang pamantayan ni Viola ay talagang walang kahanga-hanga sa kanya.Gayunpaman, sinimulan niyang hilahin si Viola pabalik sa loob.Habang si Viola ay natutuwa, ang kanyang puso sa wakas ay huminahon, si Frank ay mahigpit na tinulak sa dingding."Oh! Napakarahas mo..." Ungol ni Viola, hindi nakatutok ang mga mata habang nakangiti.At dito naisip niya na siya ay isang bagay... ngunit siya ay isang pervert tulad ng iba.Pinakislap lang niya ng kaunti ang kanyang mga gamit, at nahulog na siya sa kanya...Sa katoto
Umiling si Frank sa galit. “Sa halip na irapan mo ako, dapat isipin mo kung paano ka hihingi ng tawad kay Helen, at paano mo siya makukumbinsi na patawarin ka.”And with a look of contempt, umalis na siya."Ikaw... bastard... Argh!"Lalong lumakas ang sakit sa dibdib ni Viola nang umalis si Frank.Napakasakit na pinagpapawisan siya, ngunit hindi niya makuha ang kanyang lakas upang tumayo!Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, itinulak niya ang kanyang sarili hangga't maaari upang maabot ang kanyang telepono sa ibabaw ng tea table at tinawagan kaagad ang kanyang ama.Medyo matagal pa bago sumugod si Donald sa Twilight Keg kasama si Jaud.Natural, namutla si Donald habang naglalakad siya sa silid upang makita ang kanyang anak na babae na nakahandusay sa sahig, at dalawang miyembro ng South Alp Sect na hindi alam ang mga kondisyon.Anong nangyari dito?! Paanong naging ganito ang birthday party ni Viola?!Dali-dali siyang pumunta sa gilid ni Viola, itinakip sa kanya ang coat nito.
Nakaupo pa rin si Cindy sa may bench sa Riverton Hospital, kakatapos lang niyang makausap sa phone si Gina.Pagkatapos ng operasyon ni Helen at lumipat sa isang normal na ward, naglakad-lakad siya sa hallway nang makita niya si Frank na bumalik.Tumalikod siya para tumakbo, ngunit mabilis na hinawakan ni Frank ang kanyang pulso at kinaladkad siya papasok sa ward."Argh! Anong ginagawa mo?! Sinasaktan mo ako!" siya snapped.However, Frank was glowering as he demanded, "Talk. What happened at Viola Salazar's birthday party?""P-Paano ko malalaman?" ganti ni Cindy na umiwas ng tingin. "Maaari mong tanungin si Helen kapag nagising na siya."Nanliit ang mga mata ni Frank at humakbang para hawakan siya sa leeg."Last chance," ungol niya."Oof—baliw ka... How dare you touch me..." Namutla si Cindy sa gulat, hindi inaasahan na tatawid si Frank sa linya!Gayunpaman, kahit na nagsimula siyang malagutan ng hininga, ang kanyang mga kamay ay nakakuyom sa kanyang handbag na may mala-bisyong
Splat!Muli, hindi ginamit ni Frank ang pure vigor niya. Sumipa lang siya, na humiwa sa katawan ni Vin sa dalawa. Namutla sina Larry, Peter, at iba pa nang tinitigan nila ang mga piraso ng laman at dugong nagkalat sa paligid. “Tao… ba siya?!” Bulong ni Larry, bago siya lumingon para titigan nang masama si Peter. Masasampal niya nang dalawang beses si Peter—anong kampon ng kamatayan ang dinala ni Peter sa pintuan niya?Hindi… Sinadya bang dalhin ni Peter si Frank para patayin siya?!“Ako… Imposible yan…” Halos maiyak si Peter at bumagsak siya sa lapag. Nanginig siya na para bang may humigop sa lahat ng lakas niya. Kapag hinabol siya ni Frank, tiyak na mapapatay siya!Lalo na sa ginawa niya at sa lahat ng insultong binato niya kay Frank, parang gusto niyang sampalin ang sarili niya roon. “A-Anong dapat kong gawin?” bulong niya, sabay desperadong naghanap ng ideya para makaligtas sa kabila ng gulat niya. Doon niya nakitang nakatitig sa kanya nang galit na galit si Larry.
Sa sandaling iyon mismo, nakumbinsi ang lahat na natalo si Frank at dumudugo nang parang baboy, hanggang sa isang mahinang ubo ang narinig sa gitna ng humuhupang usok. “Guh… Takbo, Vin…”“Ano?!” Nanlaki ang mga mata ni Vin habang nakaluhod siya sa isang tuhod, hawak ang sugat niya kung nasaan ang kamay niya noon. Narinig niya bang sabihan siya ng kapatid niyang tumakbo?Anong nangyayari rito?!Sa loob lang ng ilang segundo, tuluyang humupa ang usok at sa wakas ay nakita ni Vin kung anong nangyari: tahimik pa ring nakaunat ang braso ni Frank, na ginamit niya para suntukin si Mos tagos sa dibdib niya!Ang totoo, nakabitin lang ang bangkay ni Mos sa braso ni Frank. Walang kabuhay-buhay ang mga braso at ulo niya habang nalagutan siya ng hininga. “Ano?!” Namutla si Vin—napatay ang kapatid niya sa isang simpleng suntok?!“Huh?!” Nabigla rin si Peter. Alam niyang martial artist si Frank, at sinabihan siya ng iba na malakas siya kahit na matagal siyang nawala sa Riverton. Kung kay
“Kung ganun, kayo ang may gusto nito!”Kuminang nang malamig ang mga mata ni Frank habang umatake rin siya gamit ng nakaunat na palad niya, at nadurog kaagad ang kamao ni Vin. "Huh?!"Malinaw na naramdaman ni Frank na nabasag ang mga buto niya at nakatulala siyang tumitig sa palad niya habang sumigaw si Vin. Hindi naman siya masyadong gumamit ng lakas, di ba?Binalak niyang gamitin ang palad niya para salagin ang paparating na suntok ni Vin, bago niya suntukin at during ang ulo ni Vin sa isang suntok para mapatay siya. Natural na hindi niya inasahang madudurog ng palad niya ang kamao ni Vin, nang parang giniling!Ang totoo, sa sobrang gulat niya ay natulala siya sa kinatatayuan niya, nakalimutan niyang ipagpatuloy ang atake niya at hindi siya nahimasmasan. “Pareho lang ang pure vigor ko, kaya ang lakas lang ng katawan ko ang nagbago. Anong nangyayari rito?!”Doon sumigaw si Mos, “Anong ginawa mo?!”Bumagsak ang ekspresyon niya nang nakita niyang nadurog ni Frank ang kamao n
Napakunot din ang noo ni Larry sa tanong ng Hansen brothers, at lumingon siya kay Peter. “Sigurado ka bang siya si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Oo!”Nakatitig ang mga mata ni Peter kay Frank habang ngumisi siya. “Wag kang mag-alala, Mr. Jameson. Makikilala ko siya kahit saan.”“Siguraduhin mo lang, kundi ay malalaman mo kung anong mangyayari.” Malamig na tumawa si Larry. Napangiwi si Peter sa sandaling iyon ngunit mabilis siyang ngumiti nang nambobola. “Anong sinasabi mo, Mr. Jameson? Bakit ako magsisinungaling sa'yo? Ibig kong sabihin, may utang pa akong ninety million dollars sa'yo! Hindi ako magsisinungaling sa'yo kahit na ibig sabihin nito ay isusuko ko ang Lanecorp bilang collateral, di ba?”Narinig nila si Frank kahit na napalibutan siya—mukhang trinaydor ni Peter sila ni Helen dahil sa utang niya kay Larry. Basura…” Sumama ang ekspresyon niya. Para bang mas mababa pa sa tao ang pamilya ni Helen, at balak nilang ubusin ang pera niya. “Nasaan si Helen?” T
Tumalon si Peter palabas ng kotse sa sandaling iyon nang sumisigaw habang tumakbo siya papunta sa isang abandonadong pabrika. “Mr. Jameson! Mr. Jameson! Nadala ko na si Frank Lawrence—sabihan mo ang mga tao mong patayin siya!”"Hehe…"Isang lalaking nasa animnapung taong gulang ang lumabas mula sa pabrika kagat ang isang tabako sa bibig niya at nakasuot ng isang pinstripe suit. Kaagad siyang nakilala ni Frank—si Larry Jameson ito. Kausap niya si Helen noon sa Zamri lease bid, at kasama niya si Juno noon. Naalala rin ni Frank na sinabi ni Helen na isa siya sa Three Bears ng Zamri. At ngayon, bumuga ng usok si Larry habang pinanood niyang bumaba si Frank, nang tumatawa. “Ikaw alam si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Tama ka.” Naglakad si Frank at tumayo sa harap ni Larry habang umiiling kay Peter na mabilis na nagtago sa likod ni Larry. “Akala ko inayos mo na ang sarili mo pagkatapos mong umalis sa Riverton, pero lumalabas na nakakadiri ka pa rin pala.”“Nakakadiri? D
Sumigaw si Frank, “Nasaan ang kapatid mo, Peter Lane?!”Nang napatalon at muntik mabitawan ang phone niya, sumama ang ekspresyon ni Peter nang nakita niyang si Frank iyon. “Malay ko! Wag mo kong tanungin!” Naiinis na sigaw ni Peter at bumalik siya sa laro niya. Nainis si Frank habang nanood siya, lalo na't dahil nakapatong ang paa niya sa mesa ni Helen. Nag-iwan ng marka ang mga sapatos niya sa dokumento sa ibaba nito. "Mr. Lawrence?" Pumasok si Lily sa sandaling iyon at napansin niya si Frank. Siya ang sekretarya ni Helen na lumipat mula sa Lane Holdings ng Riverton, at hinila niya si Frank sa tabi habang bumulong siya, “Nawala ang phone ni Ms. Lane kagabi, at hindi namin ito mahanap magdamag. Kakaalis niya lang papunta sa ospital para bisitahin ang nanay niya, at sinabihan niya akong ipaalam ito sa'yo pag bumalik ka nang wala siya.”Nakinig si Frank, ngunit napansin niyang nakasilip si Peter sa kanya. Nang lumingon siya kay Peter, bumalik si Peter sa phone niya at dumal
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos