Natakot si Cindy sa pagbabanta ng mga lalaki, at agad siyang lumingon kay Frank, at sumigaw, “T-Tulungan mo ako! Magsasalita na ako, okay?”Dahan-dahang humakbang si Frank at tumayo sa harap ng mga lalaki. "Natatakot ako na hindi mo pa siya makukuha."Kumunot ang noo ng isa sa kanila at sumimangot, "Who the fuck are you? Don't get in the way of South Alp Sect!""Wala akong pakialam kung sino ka," mataray na sagot ni Frank. "Hayaan mo siya ngayon din.""Bastos ka." Ang isa pang lalaki ay sumuntok kay Frank noon.Siya ay talagang mas mabilis kaysa sa Troy at Aiden, ngunit wala pa rin kay Frank.Ibinaling niya ang kanyang ulo sa gilid, at pagkatapos ay inilunsad ang isang kamao bilang ganti, tinamaan ang lalaki sa mukha na parang bolt!Ang mga mata ng lalaki ay biglang nakatitig sa hangin, at siya ay bumagsak sa sahig, natutulog na parang sanggol.Namutla ang isang lalaki, ngunit kahit na sinubukan niyang gamitin si Cindy bilang hostage, hinawakan ni Frank ang kanyang pulso at pin
Tumingin siya ng masama kay Cindy, at galit na nagsalita si Frank, “Magpaliwanag ka kapag nagising na si Helen.”Napalunok si Cindy sa gulat, tuluyang umiwas sa kanyang mga mata.Hindi nagtagal ay dumating sina Gina at Peter sa ospital, naiwan si Gina na naguguluhan nang makita niyang walang malay si Helen. "Anong nangyari? Sino kayang gumawa nito kay Helen?""V-Viola Salazar," sabi ni Cindy noon."Viola Salazar?" Napatulala si Gina. "Why?! We never did anything to her! Bakit niya sasaktan si Helen?""Oo... Baka may hindi pagkakaunawaan?" mabilis na tanong ni Peter.Biglang kinarga ni Gina si Frank. "Nagalit ka sa kanya, hindi ba?!"Nagulat nga si Frank na maghinala kaagad si Gina at ngumuso. "It has nothing to do with me. It's Chris Steiner's fault for two-timing, giving Helen that twenty million dollar necklace when Viola was the one who gave it to him.""Shut up! Hindi ganyan si Mr. Steiner!" Siguradong hindi siya pinaniwalaan ni Gina. Itinuring niyang si Chris ang huwaran n
Nagulat si Trevor. “Mr. Lawrence, ang lalaking iyon ang anak ng chief ng South Alp Sect. Hindi mo siya dapat pinatay…”"Patayin mo siya? Hindi, hindi ko siya pinatay," sagot ni Frank. "Sinapak ko lang siya—siguradong humihinga pa siya.""Pero hindi tama iyon," naguguluhang bulong ni Trevor. "Bron Howard insisted that you killed the boy. Hindi naman siya magbibiro kapag ang anak niya ang tagapagmana ng sekta niya, 'di ba?"Kumunot ang noo ni Frank.Gayunpaman, sigurado siya na hindi niya pinatay si Troy—alam na alam niya kung gaano kalakas ang ginawa niya sa sipa na iyon.Gayunpaman, hindi nagtagal ay may napagtanto siya. "Siguro ang mga Salazar."Napakamot ng ulo si Trevor. "Well, we now have a problem. What are you going to do now, Mr. Lawrence?""Sabihin mo kay Viola Salazar na personal na humingi ng tawad kay Helen, o lipulin natin ang kanyang pamilya," walang awa na ungol ni Frank."Syempre." Paulit-ulit na tumango si Trevor, walang pasubali na tinatanggap ang anumang desis
Kahit na habang nakikipag-usap siya kay Frank, kinailangang pigilan ni Donald ang kanyang galit. “Siguro nga nasa panig ka ng mga Turnbull, pero hindi mo ba naisip na kasuklam-suklam ka?! Sinaktan mo ang mga tauhan namin at nilapastangan mo ang anak kong babae, isinara mo din ang mga acupoint niya at iniwan mo siya sa isang kondisyon na mas malala pa sa kamatayan?!”"Kasuklam-suklam? Talagang sayo pa nanggaling ‘yan," malamig na sagot ni Frank, nakasimangot. "Pinapatay mo si Obadiah Longman, at sinusubukan mo pa akong siraan? At para sabihin ko sayo, hinding-hindi ako magpapakababa para sa isang pangit na tulad niya.""Grr..." maririnig na nagngangalit ang mga ngipin ni Donald—kaya niyang balatan si Frank kaagad!Gayunpaman, ang buhay ng kanyang anak na babae ay nasa mga kamay ni Frank at kailangan niyang harapin ito!"Ang argumentong ito ay walang kabuluhan!" sambit niya. "Let's cut to the chase—ang aking away ay wala sa iyo. Palayain mo ang acupoints ng aking anak, at hindi na ta
Agad na dinagdag ni Donald, “Sigurado ako na mahuhuli mo ang salot na ‘yun kapag ikaw mismo ang sumugod sa kanya.”Tumango si Bron at dahan-dahang bumangon. "Gusto ko lahat ng meron ka sa kanya, hanggang sa huling detalye."Agad na pinadala ni Donald kay Jaud ang file na mayroon sila kay Frank.Sinabi nito na si Frank ay walang magulang at lumaki sa isang ampunan bago nagpakasal sa pamilya Lane tatlong taon na ang nakararaan...Binaliktad ni Bron ang maikling stack, walang nakitang pansin sa paglipas ng mga taon. "This isn't right. With those ability, he's not your average Joe."Tumango si Donald bilang pagsang-ayon. "I think so too. Malamang may binura.""Hmph." Ngumuso si Bron. "Wala akong pakialam kung sino siya—pinatay niya ang anak ko, at ipapapahinga ko sila nang magkapira-piraso."Habang nagsasalita siya, ang kanyang mga mata ay lumingon kay Donald at Jaud, na nagpapadala ng lamig sa gulugod ni Donald.Tanong ni Bron noon lang, "Paano ang Lanes?""Huwag kang mag-alala,
Nang nagpakawala si Frank ng isang napakalakas na suntok, namutla si Bron, nagulat siya.Hindi niya akalain na ganoon kasagana ang purong sigla ni Frank!Iniipon niya ang bawat onsa ng kanyang sariling sigla, itinaas niya ang kanyang mga braso para sugpuin ang suntok ni Frank!Pow!Isang marahas na shockwave ang bumungad sa isang matunog na bitak sa hangin.Nakatayo si Frank na hindi kumikibo.Sa kabilang banda, napaatras si Bron ng ilang hakbang, nabasag ang sahig kung saan nagkadikit ang kanyang mga paa."Anak ng isang..." He swo under his breath, habang ang pawis ay bumubuhos sa kanyang likod.Namanhid ang braso niya na parang tinamaan ng kulog!Hindi niya akalain na ang isang kabataang tulad ni Frank ay makakapagpalabas ng ganoong lakas sa isang suntok—kahit ang buong lakas niya ay hindi magagalaw ang brat!Kaya iyon ang dahilan kung bakit siya ay nanatiling hindi napigilan sa simula pa lang!Gayunpaman, bago lumipat si Frank para sa pagpatay, dumating si Robert Quill sa
Nangatwiran si Robert, “Nauunawaan ko ang nararamdaman mo, Mr. Howard, pero mas malaking krimen ang samantalahin ka ng ibang tao. Higit pa rito, magagarantiya ko sayo kung anong klaseng tao si Mr. Lawrence kahit na sandali pa lang kaming magkakilala. Hinding-hindi niya bababuyin ang katawan ng ibang tao.”Ang bawat suntok ni Frank ay may potensyal na maging nakamamatay.At sa sinabi ni Bron, natapakan ang ulo ni Troy.Walang paraan na papatayin ni Frank si Troy, at pagkatapos ay tapakan ang kanyang ulo!Ang mga salita ni Robert ay medyo nagpakalma rin kay Bron, ngunit nagdududa siya na si Frank ay ganap na inosente.Bago siya makapagsalita, gayunpaman, sinabi sa kanya ni Robert, "Ipaubaya mo na lang ito sa akin—ako mismo ang magtatanong kay Mr. Lawrence. Dapat kang magkaroon ng kasiya-siyang konklusyon, kahit papaano."Dahil doon, lumapit siya kay Frank na may taimtim na ekspresyon at nagtanong, "Maging tapat ka sa akin, Mr. Lawrence. Hindi mo ba pinatay si Troy Howard?"Talagan
Ang malamig na sinabi ni Frank, “Ano pa bang dapat kong gawin? Wawasakin ko ang mga Salazar kapag hindi humingi ng tawad si Viola kay Helen.”Mabilis na tumango si Robert. "Sabihin mo lang kung kailangan mo ng tulong. I'm eternally supportive of any of your decisions."Maaaring kaibigan siya ng mga indibidwal, angkan, at mga organisasyon ng kayamanan at kapangyarihan, ngunit sa pagitan nina Frank at ng mga Salazar? Pipiliin niya si Frank sa isang tibok ng puso!"Salamat." Tumango si Frank.-Kinaumagahan, binisita ni Donald si Bron, na may pananabik na nagtanong pagkapasok niya sa pintuan, "Greetings, Mr. Howard. Maaari ko bang tanungin kung saan mo inilagay ang ulo ni Frank Lawrence?"Huminga ng malalim si Bron. "Masyado siyang makapangyarihan para sa akin.""Ano? Hindi mo siya pinatay?" gulat na bulalas ni Donald.Maging si Jaud ay nag-double take sa likod ni Donald—Si Bron ay talagang hindi katugma kay Frank Lawrence?!"Mas malakas ba siya sayo?" Mabilis na pinindot ni Dona
Splat!Muli, hindi ginamit ni Frank ang pure vigor niya. Sumipa lang siya, na humiwa sa katawan ni Vin sa dalawa. Namutla sina Larry, Peter, at iba pa nang tinitigan nila ang mga piraso ng laman at dugong nagkalat sa paligid. “Tao… ba siya?!” Bulong ni Larry, bago siya lumingon para titigan nang masama si Peter. Masasampal niya nang dalawang beses si Peter—anong kampon ng kamatayan ang dinala ni Peter sa pintuan niya?Hindi… Sinadya bang dalhin ni Peter si Frank para patayin siya?!“Ako… Imposible yan…” Halos maiyak si Peter at bumagsak siya sa lapag. Nanginig siya na para bang may humigop sa lahat ng lakas niya. Kapag hinabol siya ni Frank, tiyak na mapapatay siya!Lalo na sa ginawa niya at sa lahat ng insultong binato niya kay Frank, parang gusto niyang sampalin ang sarili niya roon. “A-Anong dapat kong gawin?” bulong niya, sabay desperadong naghanap ng ideya para makaligtas sa kabila ng gulat niya. Doon niya nakitang nakatitig sa kanya nang galit na galit si Larry.
Sa sandaling iyon mismo, nakumbinsi ang lahat na natalo si Frank at dumudugo nang parang baboy, hanggang sa isang mahinang ubo ang narinig sa gitna ng humuhupang usok. “Guh… Takbo, Vin…”“Ano?!” Nanlaki ang mga mata ni Vin habang nakaluhod siya sa isang tuhod, hawak ang sugat niya kung nasaan ang kamay niya noon. Narinig niya bang sabihan siya ng kapatid niyang tumakbo?Anong nangyayari rito?!Sa loob lang ng ilang segundo, tuluyang humupa ang usok at sa wakas ay nakita ni Vin kung anong nangyari: tahimik pa ring nakaunat ang braso ni Frank, na ginamit niya para suntukin si Mos tagos sa dibdib niya!Ang totoo, nakabitin lang ang bangkay ni Mos sa braso ni Frank. Walang kabuhay-buhay ang mga braso at ulo niya habang nalagutan siya ng hininga. “Ano?!” Namutla si Vin—napatay ang kapatid niya sa isang simpleng suntok?!“Huh?!” Nabigla rin si Peter. Alam niyang martial artist si Frank, at sinabihan siya ng iba na malakas siya kahit na matagal siyang nawala sa Riverton. Kung kay
“Kung ganun, kayo ang may gusto nito!”Kuminang nang malamig ang mga mata ni Frank habang umatake rin siya gamit ng nakaunat na palad niya, at nadurog kaagad ang kamao ni Vin. "Huh?!"Malinaw na naramdaman ni Frank na nabasag ang mga buto niya at nakatulala siyang tumitig sa palad niya habang sumigaw si Vin. Hindi naman siya masyadong gumamit ng lakas, di ba?Binalak niyang gamitin ang palad niya para salagin ang paparating na suntok ni Vin, bago niya suntukin at during ang ulo ni Vin sa isang suntok para mapatay siya. Natural na hindi niya inasahang madudurog ng palad niya ang kamao ni Vin, nang parang giniling!Ang totoo, sa sobrang gulat niya ay natulala siya sa kinatatayuan niya, nakalimutan niyang ipagpatuloy ang atake niya at hindi siya nahimasmasan. “Pareho lang ang pure vigor ko, kaya ang lakas lang ng katawan ko ang nagbago. Anong nangyayari rito?!”Doon sumigaw si Mos, “Anong ginawa mo?!”Bumagsak ang ekspresyon niya nang nakita niyang nadurog ni Frank ang kamao n
Napakunot din ang noo ni Larry sa tanong ng Hansen brothers, at lumingon siya kay Peter. “Sigurado ka bang siya si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Oo!”Nakatitig ang mga mata ni Peter kay Frank habang ngumisi siya. “Wag kang mag-alala, Mr. Jameson. Makikilala ko siya kahit saan.”“Siguraduhin mo lang, kundi ay malalaman mo kung anong mangyayari.” Malamig na tumawa si Larry. Napangiwi si Peter sa sandaling iyon ngunit mabilis siyang ngumiti nang nambobola. “Anong sinasabi mo, Mr. Jameson? Bakit ako magsisinungaling sa'yo? Ibig kong sabihin, may utang pa akong ninety million dollars sa'yo! Hindi ako magsisinungaling sa'yo kahit na ibig sabihin nito ay isusuko ko ang Lanecorp bilang collateral, di ba?”Narinig nila si Frank kahit na napalibutan siya—mukhang trinaydor ni Peter sila ni Helen dahil sa utang niya kay Larry. Basura…” Sumama ang ekspresyon niya. Para bang mas mababa pa sa tao ang pamilya ni Helen, at balak nilang ubusin ang pera niya. “Nasaan si Helen?” T
Tumalon si Peter palabas ng kotse sa sandaling iyon nang sumisigaw habang tumakbo siya papunta sa isang abandonadong pabrika. “Mr. Jameson! Mr. Jameson! Nadala ko na si Frank Lawrence—sabihan mo ang mga tao mong patayin siya!”"Hehe…"Isang lalaking nasa animnapung taong gulang ang lumabas mula sa pabrika kagat ang isang tabako sa bibig niya at nakasuot ng isang pinstripe suit. Kaagad siyang nakilala ni Frank—si Larry Jameson ito. Kausap niya si Helen noon sa Zamri lease bid, at kasama niya si Juno noon. Naalala rin ni Frank na sinabi ni Helen na isa siya sa Three Bears ng Zamri. At ngayon, bumuga ng usok si Larry habang pinanood niyang bumaba si Frank, nang tumatawa. “Ikaw alam si Frank Lawrence, ang asawa ni Helen Lane?”“Tama ka.” Naglakad si Frank at tumayo sa harap ni Larry habang umiiling kay Peter na mabilis na nagtago sa likod ni Larry. “Akala ko inayos mo na ang sarili mo pagkatapos mong umalis sa Riverton, pero lumalabas na nakakadiri ka pa rin pala.”“Nakakadiri? D
Sumigaw si Frank, “Nasaan ang kapatid mo, Peter Lane?!”Nang napatalon at muntik mabitawan ang phone niya, sumama ang ekspresyon ni Peter nang nakita niyang si Frank iyon. “Malay ko! Wag mo kong tanungin!” Naiinis na sigaw ni Peter at bumalik siya sa laro niya. Nainis si Frank habang nanood siya, lalo na't dahil nakapatong ang paa niya sa mesa ni Helen. Nag-iwan ng marka ang mga sapatos niya sa dokumento sa ibaba nito. "Mr. Lawrence?" Pumasok si Lily sa sandaling iyon at napansin niya si Frank. Siya ang sekretarya ni Helen na lumipat mula sa Lane Holdings ng Riverton, at hinila niya si Frank sa tabi habang bumulong siya, “Nawala ang phone ni Ms. Lane kagabi, at hindi namin ito mahanap magdamag. Kakaalis niya lang papunta sa ospital para bisitahin ang nanay niya, at sinabihan niya akong ipaalam ito sa'yo pag bumalik ka nang wala siya.”Nakinig si Frank, ngunit napansin niyang nakasilip si Peter sa kanya. Nang lumingon siya kay Peter, bumalik si Peter sa phone niya at dumal
Pagod si Frank nang umalis siya sa cafe at nagpasyang tatanggihan na niya si Helen kapag may iba pa siyang ganitong pakiusap sa hinaharap. Kahit na ganun, tinitigan niya ang itim na Maserati convertible na nakaparada sa labas habang umalingawngaw ang mga salita ni Juno sa isipan niya: “Walang maitutulong sa'yo kung magiging kalaban mo ako. Tanggapin mo ko nang parang isang mabuting bata, at ibibigay ko sa'yo ang impormasyon sa Draconia na gusto mo. Tanggapin mo ang impormasyong ito bilang pagpapakita ng sinseridad ko—mayroong hindi tapos na construction project na nasa labasan ng Zamri. Gayunpaman, pwede mong sabihin si Ms. Lane na kunin ito, dahil babawiin ito ng gobyerno para gibain sa susunod na ilang araw. Sa mga panahong iyon, lalaki nang sampung beses ang halaga nito!”Saan mo nakuha ang impormasyong iyan?” Tanong ni Frank. Misteryosong ngumiti si Juno sa kanya. “Sikreto yan, maliban na lang kung umoo ka…”Dahil dito, pagkaalis niya sa cafe kinuha ni Frank ang phone niya
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos