Pagkaraan ng ilang sandali, bumalik si Lydia dala ang dalawang kontrata.Mabilis itong pinirmahan ni Frank at pina-swipe ang kanyang card para sa pagbabayad.Nang matapos ang mga papeles, inabot ni Lydia sa kanila ang susi ng kotse habang nagtatanong, "Ikaw ba ang magda-drive ng kotse, o ihahatid natin sila sa iyong tirahan?""Ako na magda-drive.""Okay. Kukuha na ba tayo ng mga sasakyan, Mr. Lawrence?"Tumango si Frank at pinasama si Janet habang inihatid sila ni Lydia sa bodega.Pagdating nila, isang E-class na Mercedes ang huminto sa tabi nila, kasama sina Mr. Lambert at Marian na bumaba.Sinulyapan sila ni Frank, at nakitang magulo ang damit ni Marian kahit na nakapulupot ang mga kamay niya sa braso ni Mr. Lambert."Maganda naman diba?" siya purred. "Pirmahan ba natin agad ang sales contract?"Si Ginoong Lambert, gayunpaman, ay nanatiling nag-aalinlangan sa mahabang panahon. "Oo. Maganda ito, ngunit kulang lang ito sa inaasahan ko. Sa tingin ko, titingnan ko ang iba..."N
Sa kabilang dulo ng linya, tumango si Noel. “Ah, Mr. Lawrence… Bakit ko ako tinawagan? May maitutulong ba ako sayo?”"Actually, I'd like to ask you to endorse a pill," sabi ni Frank na napakamot sa ulo. "Makakapag-usapan ang bayad mo.""Isang tableta?" Doble take ang ginawa ni Noel.Sasagutin sana niya ng oo kung ito ay anumang iba pang item, ngunit ang mga tabletas ay talagang hindi dapat gamitin.Kung magkakaroon ng isyu, masisira rin ang kanyang reputasyon.Pagkatapos ng ilang pag-iisip, nagpasya siyang tingnan kung ano ang tungkol sa tableta ni Frank—kung ito ay mabuti, tiyak na mai-endorso niya ito. "Why don't you come to my concert tonight? We can discuss the matter afterward.""Sure," sagot ni Frank bago tinanong ang address at ibinaba ang tawag.Ang katotohanan na si Noel ay handa na makipagkita sa kanya ay sapat na, dahil ang halaga ng Rejuvenation Pill ay walang sinasabi.Puwede rin niyang tingnan ang concert habang nandoon siya. Kung tutuusin, wala naman siyang ibang
Nahihiyang ngumiti si Winter. “Parang ganun…”Wala siyang ideya kung ano ang partikular na trabaho ni Frank, ngunit sigurado siya na ito ay isang taong napakahalaga.Iyon ay kapag ang batang babae na nakaupo sa tabi ni Jean ay suminghot sa pang-aalipusta, at napansin ni Frank na ang kanyang buhok ay lubusang kulot."What's so impressive about owning a company? Zeb's family owns one two," sabi ni Aria, bago bumaling sa batang kasama nila. "Ganun ba, Zeb?"“Naku, accomplishment na ng mga magulang ko,” mapagpakumbabang sabi ni Zeb Larkin. "Hindi ko makuha ang kredito para dito."Aria was fawning all over him nonetheless. "Ikaw ay nag-iisang anak—malamang sa iyo ang mga magulang mo."Ngumiti si Zeb bago niyakap ulit si Frank. "Tara. Magpalit tayo ng upuan."Talagang nakalimutan ni Frank ang tungkol doon sa isang sandali.Maayos naman siyang nakaupo kahit saan dahil magkaklase ang mga bata.Ngunit muli, hinawakan ni Winter ang kanyang pulso bago pa siya makatayo."Frank, you can s
Tumango si Frank. “Oo naman. Hindi sinabi ko na pumunta ako dito para makipagkita kay Noel tungkol sa isang business proposition? Maliit na bagay lang ang humingi ng ilang autograph.”"Nakakamangha!" bulalas ni Jean.With that, inakay sila ni Frank sa concert backstage. Sa sandaling binanggit niya ang kanyang pangalan sa mga security guard, hindi siya napigilan at hindi nagtagal ay naabutan niya si Noel na nagtanggal ng kanyang makeup.Ito ang unang pagkakataon na ang mga babae sa likod niya ay nakipag-close at personal sa isang star celebrity, at lahat sila ay excited na nagdadaldal."My goodness... Hindi ko alam na magiging ganoon din siya kaganda kapag walang makeup!""That's a star celebrity for you. Kahit ang hubad nilang mukha ay nakakamangha!"Sa kabilang banda, itinaas ni Noel ang kanyang gown nang makita si Frank. "Welcome, Mr. Lawrence."Kinawit niya ang braso nito bago lumingon sa iba pang kasama niya. "At sila ay...?""Oh," lumingon si Frank kay Winter. "This is my
Nakaramdam si Noel ng init na umiikot sa loob ng kanyang tiyan.Siya ay pagod na pagod pagkatapos ng konsiyerto, ngunit ang kanyang pagod ay nawala kaagad nang uminom siya ng Rejuvenation Pill.Gayunpaman, nagsimula ring tumulo ang isang kulay-abo na sangkap sa kanyang balat, at napasigaw siya sa gulat."It's the waste substance within your body. You just need to wash it off."Sa katotohanan, ang Rejuvenation Pill ay isang tableta na nagpabuti ng normal na tao sa antas ng isang martial artist, na nagpapino sa kanilang pangangatawan.Natural, ang labis na mga sangkap sa katawan ay aalisin."I see. Maliligo muna ako," sabi ni Noel at nagmamadaling pumunta sa banyo.Pagkatapos maglinis, tiningnan niya ang sarili sa salamin at nakita niyang maganda at makinis ang kanyang balat, parang bagong panganak!Kung may hindi nakakaalam, iisipin nila na naglagay siya ng pulbo sa kanyang mga pisngi."My goodness..." hingal na hingal si Noel habang hinahaplos ang kanyang mukha—isa itong mirac
Hindi nasiyahan si Noel sa asal ni Vera.Gayunpaman, sa kabila ng kanyang pagsisigawan at paghiling na umalis ang kanyang barkada, umupo na lang si Vera sa sopa, kasama ang dalawa sa kanyang mga anak na lalaki na nakatayo sa kanyang likuran.Pagkatapos ay naglabas siya ng isang bote na may kasamang Beauty Pill. "Huwag mo kaming masyadong i-turn down, Ms. York. Kung mayroon man, swerte ka na nagkaroon kami ng interes sa iyo. Kung tutuusin, itong Beauty Pill na binuo namin sa sarili namin ay isang skincare product na pinasadya para sa mga kababaihan. . Subukan mo—hindi ka namin guguluhin kung hindi ito epektibo."Natigilan si Noel habang nakatitig sa bote sa mesa.Ito ay tulad ng lahat ng bagay ay pumasa para sa mga produktong kosmetiko sa mga araw na ito."I'm sorry," sabi niya. "Tumanggap na ako ng isa pang endorsement deal at marami akong kailangang asikasuhin sa mga sandaling ito."Bang!Naiwan si Noel na nakasimangot nang biglang ibinagsak ni Vera ang kanyang kamao sa mesa at
Biglang winasiwas ni Frank ang kanyang kamay, at agad na tumakbo sa takot si Vera ang kanyang mga tauhan.Bumuntong-hininga si Noel at lumapit sa kanya. "Maraming salamat, Mr. Lawrence."Pagkatapos ay binigay niya ang isang numero. "Tawagan mo ako kaagad kung darating ang loteng ito para asarin ka na naman."Paulit-ulit na tumango si Noel at maingat na inimbak ang kanyang numero.Nang wala na ang lahat, nagpaalam si Frank sa kanya.-Karamihan sa mga manonood ay umalis na sa bulwagan ng konsiyerto, at ang lugar ay tila madilim kahit na ito ay napakasigla kanina lamang.Si Winter at ang iba ay nasa tabi ng kalsada, naghihintay ng anumang taxi na dumaan.Nakatingin pa rin si Jean sa naka-autograph na larawan mula kay Noel at tuwang-tuwa na napabulalas, "Heavens, Winter... I didn't know you know someone so amazing. Bakit hindi mo sinabi sa amin?"Napakamot ng ulo si Winter. Kung tutuusin, hindi niya kilala si Frank noon!Nagpatuloy si Jean sa paggagala. "Oh, kailangan mo siyang
Nagulat si Winter nang makita niya si Frank, bagaman di nagtagal ay napalitan ng ngiti ang problemado niyang ekspresyon. “Gusto sana naming sumakay ng taxi at bumalik sa dorm namin, pero medyo nahihirapan kami.”Napagtanto ito ni Frank at tumango siya. “Kung ganun, pwede ko ba kayong ihatid?”"Oo naman!" Sumang-ayon si Winter nang walang pag-aalinlangan.Sa isip niya, hinding-hindi siya sasaktan ni Frank—tulad ng kapatid niya.Mabilis siyang lumingon kay Jean. "Tara na. Bumalik na tayo sa mga dorm sa kotse ni Frank.""Sure," walang pag-aalinlangan na tumango si Jean. "At saka, hindi ba mas maganda ang Maybach kaysa sa BMW?"Bukod dito, ibabalik sila ng lalaki sa mga dorm sa halip na isang hotel.Panay ang titig ni Aria sa Maybach mula nang magpakita si Frank, agad na kumapit sa braso ni Winter na may malawak na ngiti. "Hindi mo ako pwedeng iwan ngayon, Winter. Sabay na tayong bumalik."Lumingon si Winter kay Frank at tingnan kung naaprubahan niya, at ngumiti si Frank. "Ang isan
Nahuli ni Helen si Frank at nagseselos na nagtanong, “Anong sinasabi mo sa babaeng yun?”“Ano?” Nabigla si Frank—ganito ba talaga siya kaselosa noon?Kahit na ganun, tumawa siya pagkatapos mag-isip. “Inimbitahan niya ako sa isang masquerade ball.”“Isang masquerade ball?!” Sumama ang mukha ni Helen, halatang alam na alam niya ang ibig sabihin nito. “Ano? Pumayag ka ba?”“Bakit di ka manghula?” Tumawa si Frank at mabilis na tumakbo papasok ng manor. “Hoy!” Sigaw ni Helen sa inis. Kahit na ganun, kumalma siya kaagad—kilala niya si Frank, at hindi siya mangangahas na pumunta sa ganung klaseng lugar. Lalo na't hindi niya siya pinagsamantalahan kahit noong…Namula si Helen at uminit ang pisngi niya nang naalala niya ang gabing iyon. “Hmph!” Suminghal siya bago nagmadali ring pumasok sa manor. Puno ng tao ang manor, at lahat ng tao roon ay nakatitig nang maigisa iisang tao.Natural na ito ay wala nang iba kundi si Will Zeller.Nakatayo siya sa hagdan suot ng itim na suit niy
Si Frank ang nagmamaneho, at nang dumating sila ni Helen, nakita nilang isa pala itong pribadong hardin. Pinalamutian ang lugar na para bang para ito sa isang social ball, kasama ang buffet, wine, at classical music. Naglabas-masok ang mga waiter sa gitna ng mga tao at nagsilbi para sa mga bisita. Natural na ang lahat ng naroon ay mga representante ng malalaking negosyo sa Zamri—kahit na hindi mahina ang Lanecorp kumpara sa kanila, wala rin silang maipagmamayabang. Ang bawat isang bisita ay may tag na nagpapakita ng grupong kinakatawan nila, at napansin pa nga ni Frank si Victor Sorano mula sa malayo. “Hmm…? Hindi na si Kallum ang kumakatawan sa Lanecorp ngayon?” tanong ng isang matandang lalaking may hawak na red wine habang nilapitan niya si Helen kasama ng isang babaeng nasa dalawampung taong gulang na nakakapit sa braso niya. Isa itong malinaw na kaso ng pagiging sugar daddy—nasa animnapung taong gulang na ang lalaki. Magalang naman siyang binati ni Helen. “Ikaw si Mr.
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n
Malokong ngumiti si Frank. “Magsimula tayo sa ‘Oh, darling, takot ako sa dilim… pwedeng wag kang umalis?’” Bumuka ang labinni Helen at sinubukang ipaliwanag ang sarili niya sa pagkataranta. “Hindi, naisip ko lang na di tayo dapat mag-book ng magkahiwalay na kwarto. Mahal ito at maraming posibleng mangyari…”“Hahaha…” Tumawa nang malakas si Frank nang makita ang nahihiya at mala-dalagang reaksyon niya. At nang makitang tinatawanan niya siya, ayaw nang ipaliwanag ni Helen ang sarili niya at sumimangot habang tumalikod siya.”“Sige, hindi na kita aasarin.” Umupo si Frank sa tabi niya at hinila siya sa mga bisig niya nang nakangiti. “Pwede tayong matulog sa isang kwarto, pero isa akong lalaking may integridad—papakasalan kita nang maayos kapag talagang maayos na ako. Hindi natin kailangang magmadali, di ba?”Naantig ang damdamin ni Helen sa katapatan sa mga mata niya habang nakasimangot siya nang parang isang inosenteng dalaga. “At kailan naman yun?”“Kailan nga ba…”Habang yakap
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a