"Ano..."Labis na takot, pumutla si Helen—agad siyang tumayo at sumubok na tumakbo, ngunit sinunggaban siya ni Sean at mabigat na binagsak sa sahig!"Argh!!!" Sumigaw si Helen sa sakit.Tanging ngumisi si Sean habang paunti-unting tinatanggal ang kanyang jacket. "Manatili ka lang diyan at maging aso ko. Hindi ka makakawala."Nagsimula siyang abutin ang damit ni Helen, ngunit hinawakan siya ni Helen sa pulso at mariing kumagat, iniwan siyang duguan!"Argh!!!" Sigaw ni Sean sa sakit. "Babae ka!"Tumingin siya sa kanyang pulso, at saka kay Helen nang may pagkamuhi!Sapat na sa kanya, tumalon siya patungo kay Helen, sinampal siya sa mukha!"Oof!"Napahulog si Helen sa sahig, ngunit hindi tumigil si Sean, at binalasubas niya ito sa tiyan!"Sinunod ko lang ang gusto mo! Sinikap kong manligaw sa iyo, at inapi mo lang ako!" Sigaw ni Sean sa galit.Nagkukulubot si Helen sa sakit, ang kanyang mukha'y pumuputla at hawak ang kanyang tiyan. Hindi niya kayang tumayo sa kanyang hirap, haba
Biglang nagring ang telepono ni Sean mula sa kanyang bulsa.Kinuha ito ni Frank at sumagot—siya ay si James Wesley, ang ama ni Sean, at galit na sumisigaw mula sa kabilang linya, "Nasaan ka ba?! Hindi ba't sinabi ko sa iyo na sunduin si Ms. Chandler?!""Patay na ang iyong anak," mariin na sabi ni Frank."Sino ka ba?!" Mariing sumigaw si James Wesley mula sa kabilang linya."Frank Lawrence. Pinatay ko ang iyong anak dahil nakipagkamali siya sa maling tao," patuloy na sabi ni Frank nang patas, para bang walang kabuluhan."Ano?!" Halos hindi makapaniwala si James sa kanyang narinig.Ngunit, ang tono ng lalaki ay napakalma at hindi mukhang nagsisinungaling!"Nasaan siya?" Mariing demanda ni James nang mahinahon."Sa mansyon ng iyong anak sa Skywater Bay," sabi ni Frank, na saka tiningnan ang bangkay ni Sean."Kahit sino ka pa, patay ka! Paano kang maglalakas-loob na bantaan ako!""Anuman," sagot ni Frank bago binaba ang tawag.Sa kabilang banda, nag-aalala si James, hindi tiyak
Si Chris Steiner, ang lalaking nakasuot ng suit, ay nagtanong, "Anong nangyari dito, nurse?""Binugbog siya at nawalan ng malay," ang sagot ng nurse. "Sino ka ba?""Dati niya akong kaklase…""Kaya ba't makipag-ugnayan ka sa kanyang pamilya?" agad na tanong ng nurse."O-Oo," madali namang sinabi ni Chris."Sama ka sa amin.""Okay." Tumango si Chris at sumakay sa ambulansya.Matapos nilang umalis, dumating si James Wesley at ang kanyang mga tauhan sa Mansion 13, kung saan makikita nilang puno ng mga bangkay ang lugar.Si Frank ang tanging buhay pa, na walang pakundangan na nakaupo sa sofa."Ikaw ba si Frank Lawrence?!" galit na demanda ni James.Binating lang ni Frank nang kalmado."Nasaan ang aking anak?!" ang sumunod na tanong na pinakamalaki ang kanyang interes.Tumuro si Frank sa isang silid, at agad na pumasok si James nang walang sabi-sabi.Naiwang umiiyak ng husto nang makita niya ang kahindik-hindik na pagkamatay ng kanyang anak bago nag-iba ang anyo ng kanyang mukha
"Ano?!" sigaw ni James, nagiging matigas ang kanyang ekspresyon habang humaharap kay Frank.Ang gago na iyon… Paano naman naging manugang ni Robert?!"Kaya't ipagtatanggol mo siya sa lahat ng gastos?" bulong niya."Oo," mariing sabi ni Robert. "Hindi siya pwedeng galawin. Anuman ang gusto mo bilang kapalit, sabihin mo lang—pero intindihin mo na ang inyong pamilya ay hindi na kaibigan namin mula ngayon, at hindi rin kayo welcome dito sa Skywater Bay."Nagngingitngit si James. "Talagang ititigil mo ang ugnayan sa aking pamilya dahil kay Frank Lawrence? Iniisip mo bang sulit 'yun?""Tiyak." Tumango si Robert. "Sa aking pananaw, ang halaga niya ay sampung beses sa iyo.""Hmph!" irap ni James. "Binabaan mo talaga ang tingin mo sa akin. Hindi ko aalintanahin na sabihin sa iyo na nag-expand lang ako ng negosyo sa Middleton—baka hindi kami mapigilan ng mga may kapangyarihan sa Riverton!"Nagtaas ng kilay sina Frank at Robert, nagulat sa bilis ng pag-extent ng negosyo ng mga Wesley sa Mi
Hinarang ni Kenny si James bago ito makaalis, nagngingisi, "Ano, maghahari-harian ka ba mamaya?" Nagpaputla ang mukha ni James—tiyak na ganoon ang kanyang balak!Gayunpaman, sinabi niya, "Hinding-hindi po ako aatras kapag sinabi n'yo pong huwag, Ginoong Sparks."Nagtawanan si Kenny. "Maganda."Nakatingin ang lahat habang umalis si James at ang kanyang mga kasama, at napahinga ng maluwag si Robert bago lumapit kay Kenny. "Nagugulat ako. Kakilala mo rin pala si Ginoong Lawrence, Ginoong Sparks?""Siyempre!" Tuwang-tuwa si Kenny. "Si Ms. Turnbull mismo ang nagpakilala sa amin, at ako ay nagkaroon ng karangalan na makita siyang iligtas si Gerald Simmons sa panganib gamit ang isang pill.""Ano?!" Nabigla si Robert, humarap kay Frank nang pagkamangha—ang lalaki ay talagang puno ng mga sorpresa!Gayunpaman, binalaan ni Kenny si Frank noon, "Ginoong Lawrence, mukhang hindi magpapatinag si James Wesley dito. Mas mabuti na siguruhing mag-ingat ka."Tumango si Frank, ngunit puno ng hanga
Gina finally remembered her daughter just then and asked Chris, "Nasaan ang anak ko?""Okay lang siya—sabi ng doktor mild lang ang kanyang concussion," mabilis na tugon ni Chris. "Kailangan lang niya ng pahinga. Nakapag-ayos na sila ng kwarto para sa kanya."Lahat sila ay pumunta roon, at napaluha si Gina nang makita niya si Helen na walang malay. "Oh, aking kawawang anak…"Nagtaka si Chris, "Ano ba talaga ang nangyari, Mrs. Lane? Bakit na-atake si Helen?"Umiling si Gina. "Lahat ng ito ay dahil sa akin. Mayroong nangdaya sa akin ng pera, at hindi ko mabayaran ang isang utang, kaya kinuha nila siya.""Magkano ang utang mo?" tanong ni Chris."Mga dalawampung milyon…" sabi ni Gina, tila umiiwas sa tiyak na bilang.May dangal din siyang natitira, sa kalaunan."Lamang dalawampung milyon lang?" Ngumiti si Chris. "Talagang nag-alala mo ako sandali. Magpapadala ako ng pera sa iyo mamaya at gagawa ng paraan—sino ang may alam, baka makuha ko pa ang iyong pera.""Ano?!" Nanggulat si G
Gayunpaman, noon ay lubos na nakatuon si Helen sa kanyang pag-aaral at hindi interesado sa mga relasyon...Biglang ngumiti si Chris ng may pagmamahal. "Matagal na rin, Helen."Ang kanyang mga mata ay nagningning habang tinitingnan si Helen—talagang inibig niya ito noon.Gayunpaman, sa kabila ng kanyang intensyon na magtapat pagkatapos ng pagtatapos, napakahirap ng kanilang pamilya at nabigla siya nang malaman niyang ikinasal na si Helen.Kailangan niyang iwanan siya para sa kanyang karera at nagulat nang makita siya ulit niya nang bumalik siya sa bansa ilang taon ang lumipas."M-Matagal na rin..." mumuling sinabi ni Helen nang may kaba—na magkikita sila ulit sa ganitong sitwasyon.Sa kabilang banda, nakatitig si Gina kay Chris na may pasasalamat. "Malaki ang utang na loob namin sa iyo ngayon… Diyos na lang ang nakakaalam kung ano ang mangyayari kay Helen kung hindi dahil sa iyo. Hindi ko alam kung paano kita mapapasalamatan!"Ngumiti si Chris. "Walang anuman. Matagal na tayong m
Talagang namangha si Gina.Skywater Bay! Ang distritong puno ng mga mansyon na hindi kayang bilhin ng pera, at ang developer ay walang iba kundi si Stan Quill!Doon nakatira ang mga kilalang tao mula sa buong bansa na mayaman o mahalaga...Gayunpaman, agad na napagtanto ni Gina ang isang bagay—ang kumpanya ni Chris ay nagkakahalaga lamang ng 1.2 bilyong dolyar. Ano ang nagpapalakas sa kanya na magkaroon ng mansion doon?"Binili mo ba ang isa sa mga mansyon?" tanong niya.Umiling si Chris. "Hindi. Binigay ito sa akin ng aking kasosyo.""Whoa…" Napanganga si Gina. "Binigay sa iyo?"Gaano nga kahalaga si Chris o ang kanyang kasosyo para bigyan siya ng ganoong magarang tirahan?!"Oo." Tumango si Chris at nag-alok ng isa pang imbitasyon. "Kitang-kita kong pagod ka na, Mrs. Lane. Bakit hindi ka na lang mag-stay sa amin?""Oh, sigurado!" mabilis na tumango si Gina—ang pamumuhay sa lugar na iyon ay isang simbolo ng estado, at lagi niyang pinangarap iyon!Hindi siya magdadalawang-isip
Kapag naulit ito, baka talagang hindi makapagpigil si Frank—matinding hamon ito para sa kanya!Nagising din nang maaga si Helen at naglakad papunta sa bintana. Iniunat niya ang buhok niya habang pinanood niyang tumakbo si Frank sa baba. Kaagad na naging malambing, natatawa, at dismayado ang titig niya. -Sa sumunod na linggo, nanatili si Frank sa tabi ni Helen sa lahat ng oras, handa siyang harapin ang kahit na anong posibleng pag-atake sa kanya. Kahit na ganun, mas madaling hawakan ang Lanecorp kumpara sa inaasahan niya—para bang nalinis ang kurapsyong nagkalat sa kumpanya sa loob ng isang linggo, at sari-saring operasyon ang nagaganap at tumatakbo. Bilang pinuno, natural na nakakuha si Helen ng paghanga mula sa lahat ng board members at shareholders. Natural na pasalamat din ito sa makapangyarihang sumusuporta sa kanya—paano pa nila siya malalabanan ngayong kaya niyang maningil ng utang mula sa Victorget?Samantala, nakakulong pa rin si Kallum sa sarili niyang opisina n
Malokong ngumiti si Frank. “Magsimula tayo sa ‘Oh, darling, takot ako sa dilim… pwedeng wag kang umalis?’” Bumuka ang labinni Helen at sinubukang ipaliwanag ang sarili niya sa pagkataranta. “Hindi, naisip ko lang na di tayo dapat mag-book ng magkahiwalay na kwarto. Mahal ito at maraming posibleng mangyari…”“Hahaha…” Tumawa nang malakas si Frank nang makita ang nahihiya at mala-dalagang reaksyon niya. At nang makitang tinatawanan niya siya, ayaw nang ipaliwanag ni Helen ang sarili niya at sumimangot habang tumalikod siya.”“Sige, hindi na kita aasarin.” Umupo si Frank sa tabi niya at hinila siya sa mga bisig niya nang nakangiti. “Pwede tayong matulog sa isang kwarto, pero isa akong lalaking may integridad—papakasalan kita nang maayos kapag talagang maayos na ako. Hindi natin kailangang magmadali, di ba?”Naantig ang damdamin ni Helen sa katapatan sa mga mata niya habang nakasimangot siya nang parang isang inosenteng dalaga. “At kailan naman yun?”“Kailan nga ba…”Habang yakap
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang