Bumuntong-hininga si Susan at sinabi niya kay Vicky na, "Huwag mong galitin si Neil sa mga bagay na tulad nito.""Hindi, Mom," mapanghamong sagot ni Vicky habang nagngingitngit ang kanyang mga ngipin. "Inililigtas ko ang buhay ni Neil dito. Mamamatay siya kapag may ginawa ang mga tauhan niya kay Frank."Kilalang-kilala niya si Frank—walang sinuman ang maaaring magmayabang sa harap ni Frank, kahit ang mga diyos!At si Neil ay isang mayamang bata lang kung ikukumpara dito!"Anong..." Hindi nakaimik si Susan.Tuwang-tuwa naman si Neil.Sino ba si Frank sa akala niya para pagbantaan ang kanyang buhay?!Itinuro siya kaagad, at sumigaw siya, "Ano pa ang hinihintay niyo?! Sugurin niyo siya!"Napakamot ng ulo si Vicky—gusto na talagang mamatay ni Neil.Doon biglang may narinig na malakas na kulog mula sa labas ng villa. "Sandali lang!"Lumingon ang lahat at nakita nila si Trevor Zurich na naglalakad palapit sa kanila."Mr. Zurich!" bulalas ni Vicky sa tuwa. "Ano ang nagdala sa iyo d
Tinitigan ni Neil si Robert, halatang siya makapaniwala, at sa sobrang diin ng pagkakaskasan ng kanyang mga ngipin ay halos madurog na ang mga ito. Iniligtas ni Frank ang anak ng gobernador ng Riverton?! Kasabay nito, nagmamadaling binati ni Walter si Robert. “Karangalan namin ang makita ka, Mr. Quill!”“Masyado mo akong pinupuri.” Masayang inunat ni Robert ang kanyang mga kamay. “Pumunta ako dito upang makita ang lalaking nagligtas sa buhay ng aking anak.” Agad na tinuro ni Yara si Frank. “‘Yun si Mr. Lawrence, Dad—siya yung sinasabi ko sayo.”Lumingon si Robert kay Frank, at tumango si Frank nang magtagpo ang kanilang mga mata. “Mr. Quill.”Pinagmasdan siyang maigi ni Robert, ngunit di kalaunan ay tumango si Robert. “Marami na akong narinig tungkol sayo, iho. Tama talaga ang mga sinabi ng anak ko tungkol sayo.”Sa sandaling iyon, nagmadaling pumunta si Vicky sa tabi ni Yara, at pabulong siyang nagtanong, “Paano mo siya nakumbinsing pumunta dito?”Alam na alam ni Vicky ang
Hindi itinago ni Neil ang kanyang galit. “Buti na lang, napaghandaan ng tatay ko na magkakaroon ng mga problema at pinadala niya si Mr. Keaton dito. Isa siyang sikat na apothecary mula sa capital—kami na ang hahawak sa mga operasyon ng Grande Corp.”Sumimangot si Vicky—nag-invest siya ng pera at tauhan upang buuhin ang kumpanya, at kukunin lang ito ni Neil ng ganun-ganun na lang? Anong maiiwan sa kanya?“Hindi mo kailangang gawin ‘yun,” ang sabi niya. “Kaya naming kunin ang Riverton market kahit wala ang Beauty Pill recipe. Bakit hindi ka magsimula ng sarili mong kumpanya kasama si Mr. Keaton kung gusto mo ng parte sa market?”Humalakhak si Neil. “Paano ka makikipag kompetensya sa mga Salazar kung hinayaan mo na manakaw nila ang recipe mo?”“May ginawang mas maganda si Mr. Lawrence,” ang kampanteng sinabi ni Vicky. “Huwag kang mag-alala.”“Ano ‘yun? Ipakita mo ito sa’kin,” ang sabi ni Neil.“Nagbibiro ka ba?” Natatawang sumagot si Vicky. “Top secret ito—hindi makakabuti kung lala
Biglang humalakhak si Paul. “Paano natin ito gagawin, Mr. Lawrence?”Tumayo si Frank, kampante niyang inilagay ang kanyang mga kamay sa likod niya. “Ayos lang ang kahit ano. Pwede mong piliin kung saan ka pinakamahusay.”Itinikom ni Paul ang kanyang mga labi—napakayabang talaga ng lalaking ito!Pagkalipas ng mahabang sandali, sinabi niya na, “Pinakamahusay ako sa mga lason. Bakit hindi natin subukan ang mga kakayahan natin gamit nun? Pareho tayong pipili ng isang lason at susubukan natin itong lunasan.”“Walang problema.” Tumango si Frank.Ngumisi si Neil sa tabi nila. “Tutal kampante ka, bakit hindi natin taasan ang pusta natin? Direkta niyong inumin ang lason, at makikita natin ang hangganan ng mga kakayahan niyong dalawa.”Buo ang tiwala niya kay Paul, at pwede rin nila itong gamitin na dahilan upang patayin si Frank.“Inumin ng direkta ang lason? Ano kamo?” Kumunot ang noo ni Vicky.“Mismo. Parehong iinumin ni Mr. Lawrence at ni Mr. Keaton ang lason ng direkta at lulunasan
Napanganga si Vicky, namutla ang kanyang mukha dahil hindi niya inasahan na iinumin ni Frank ang lahat ng limampung gramo ng Heartblazer!Sa tabi niya, hindi makaimik si Yara.Itinupi ni Susan ang kanyang mga braso sa harap ng kanyang dibdib, umiling siya habang natatawa—may problema talaga sa pag-iisip ang lalaking ito!Maging si Paul ay nagulat sa pagiging mapusok ni Frank. “P-Pinatay mo ang sarili mo! Kaya kitang gamutin kung limang gramo lang ang ininom mo, pero ininom mo ang buong bote! Wala ka nang pag-asang mabuhay!”Humalakhak si Neil. “Haha! Katapusan mo na—wala nang makakapagligtas sayo!”Agad na lumingon si Vicky sa kanyang mga tagapagsilbi. “Tawagan niyo si Mr. Zimmer. Dali!”Itinaas ni Frank ang kanyang palad, at pinigilan niya siya. “Huwag na—isa lang ‘tong neurotoxin. Kaya kong pagalingin ang sarili ko.”“Tigilan mo na ang pagbibiro mo, Frank!” Sumigaw si Vicky, at sumimangot.“Mukha ba akong nagbibiro?” Seryosong sumagot si Frank. “Lumayo ka muna.”Pagkatapos n
Habang nagpapagulong-gulong si Neil at sumisigaw, naging yelo ang kanyang pawis habang umiikot ang vapor sa paligid niya.Nakakatakot ang eksenang ito—maging si Vicky ay natulala habang pinagmamasdan niya ang nangyayari, dahil naranasan niya ang parehong sintomas noong nalason siya ng Snowshade.Gayunpaman, ngumiti si Paul pagkatapos niyang suriin ang mga sintomas ni Neil. “Huminahon ka, Mr. Turnbull. Malamig ang lason na ininom mo—kaya kitang tulungan.”Nakahinga ng maluwag si Neil—hindi problema ang lason na ito para kay Paul!Inilabas niya ang isang kahon ng mga karayom noong sandaling iyon, itinusok niya ang isang karayom sa gitna ng solar plexus ni Neil.Natuwa si Neil sa sandaling iyon—naglaho na ang lahat ng sakit na nararamdaman niya!Pagkatapos ay itinusok niya ang labing dalawa pang mga karayom sa iba pang mga pressure point ni Neil, habang unti-unti namang gumaling si Neil na para bang hindi siya nalason.Nagulat si Vicky na totoong kasing husay si Paul ng gaya ng sin
”Anong…”Nagngitngit ang mga ngipin ni Neil at dismayado siya, ngunit di nagtagal ay tiningnan niya ng masama si Frank. “Nanalo ka sa pagkakataong ito. Ngayon, ibigay mo na sa'kin ang antidote.”“Ano?” Nagkibit-balikat si Frank. “Wala tayong napagkasunduan na magbibigay tayo ng mga antidote.”“A-Anong sinasabi mo?” Tinitigan ni Neil si Frank at hindi siya makapaniwala—hahayaan ba ni Frank na mamatay siya?! Umiling si Frank. “Pasensya na, Mr. Turnbull. Pero wala akong obligasyon na tulungan ka.”“Frank Lawrence!” Lumapit sa kanya si Paul, at nagsalita, “Dapat mong malaman ang mga limitasyon mo—isipin mo ang kinabukasan mo, pakiusap.”“Haha!” Humalakhak si Frank ng walang pakialam. “Talaga bang iniisip mo ang kinabukasan? Isang malaking tanong na kung makakaligtas ba siya ngayong gabi.”“Guh…” Agad na nanahimik si Paul. Kasabay nito, naluluha na si Neil sa sobrang sakit at gumapang siya palapit kay Walter upang yakapin ang kanyang binti habang umiiyak siya, “Pakiusap, Tito Walt
Si Neil ang pangalawang anak ni Glen, at kailanman ay hindi siya humingi ng tawad sa ibang tao! “Ako, hihingi ng tawad sa kanya?!” Ang sigaw niya. “Ako ang ikalawang tagapagmana ng pamilya!”Nagkibit-balikat si Vicky. “Kung ayaw mo, mukhang wala ka nang magagawa kundi ang mamatay.”Biglang sinigawan ni Susan si Frank noong sandaling iyon, “Ano pa ang hinihintay mo? Ibigay mo na sa kanya ang antidote!”Itinupi ni Frank ang kanyang mga braso sa tapat ng kanyang dibdib ng walang pakialam. “Pasensya na, pero wala akong magagawa dahil ayaw niyang humingi ng tawad.”“Anong…” Namula ang mukha ni Susan—ito ang unang pagkakataon na nakakita siya ng isang tao na ganito kataas ang tingin sa kanyang sarili!Sa kabilang banda, tumayo si Vicky sa tabi ni Frank. “Si Neil ang nagsimula ng paligsahan na ‘to. Natalo siya ngunit hindi niya kayang pilitin ang sarili niya na humingi ng tawad pagkatapos ng lahat ng iyon. Wala siyang ibang pagpipilian kundi ang mamatay—ginawa ko na ang lahat ng kaya k
Pagkatapos pinadaan ni Frank ang room card at binuksan ang pinto, natulala siya nang makitang isa itong kwartong may deluxe bed. Naiilang siyang lumingon kay Helen, na umiling habang pumasok siya. “May nag-book ng presidential suite, kaya kailangan kong magtiyaga sa deluxe twin. Wag kang mag-alala, ang kondisyon ng hotel ay…”Natulala rin siya nang nakita niyang isang kama lang ang nasa loob ng malaking kwarto. “Heh. Kung ganun…” Kinamot ni Frank ang ulo niya at naiilang na tumawa. May nakita si Helen sa ngiti niya na nagpamula sa kanya at nagreklamo siya. “Hindi maaari to… Naalala kong sinabi ko kay Cindy na kukuha ng twin bed room…”Lumabas siya at nagtanong sa isa sa mga attendant sa labas, na humingi naman ng tawad. “Pasensya na, Ms. Lane, pero wala kaming oras para ipaalam ito sa'yo kanina. Dati kang nilagay sa Room 506, isang deluxe twin room. Gayunpaman, biglang nagkaroon ng biglaan government inspection, at kinailangan ka naming ilipat. Pumayag dito ang sekretarya mo ka
Nang bumalik sila sa mga mesa nila, gumawa ng palusot si Will na natumba siya at tumaga ang kamay niya sa tinidor na nasa lapag, na nagsanhi ng kahulugan kanina. Hindi nakayanan ni Cindy na manood na lang at maupo, at sinimulan niya siyang hilahin. “Halika na. Dadalhin kita sa doktor para linisin yan.”“Ayos lang,” naiilang na sabi ni Will habang sumilip kay Frank at umubo. “Tinulungan na ako ni Mr. Lawrence at hindi na'to masakit kaya…”Natural na hindi nagtiwala sa kanya si Cindy at suminghal sa ideyang kayang tumulong ni Frank. “Imposible! Sanggano lang siya—sinong mas papaniwalaan mo, siya o ang doktor?! Tara na, kundi baka maimpeksyon ka dahil sa kanya. Masama ito kapag nag-iwan yan ng peklat.”Sa huli, walang nagawa si Will kundi umalis dahil hinila siya ni Cindy paalis. Nang naiinis, tumango siya kay Frank bago umalis, ngunit umiinom si Frank ng kape at parang hindi siya sumagot. Nanood si Helen habang umalis sina Will at Cindy, pagkatapos ay kinakabahan siyang lumingon
“Ano?!” Nabigla si Frank. Nagpasya ang mga Lionheart na makipaggiyera laban sa mga Turnbull?!Pero sabi ni Glen Turnbull, ang plano laban sa mga Turnbull ay plinano at sinagawa ni Titus Lionheart nang mag-isa. Kung nasa paligid ang head ng mga Lionheart, hindi sila susugal nang ganito ka-delikado. Ngunit sa kung anong dahilan, nagbago ang isip ng mga Lionheart pagkatapos ng isang buwan at handa na silang umatake?!Metikuloso pa nga sila at binalak nilang sirain ang Lane family… Mukhang habol din siya ng mga Lionheart!“Ganun pala… Iyon pala ang nangyayari…” Tumawa nang malamig si Frank pagkatapos isipin ang mga pagpipilian niya at kumuha ng isang mabahong itim na pill at sinaksak ito sa bibig ni Will. “Dahil kilala ako ako, alam mo dapat kung gaano ako kagaling sa medisina. Ang pill na pinainom ko sa'yo ngayon ay tinatawag na Veinbreaker, at kailangan mo ng antidote bawat linggo, kundi ay mamamatay ka nang nagdurusa habang pumuputok ang bawat isang ugat na mayroon ka.”Habang
“Sir, anong—”“Tabi.” Tinulak ni Frank ang mga attendant na nakaharang sa daan niya at naglakad papunta kay Will. Hinablot niya ang lalaki sa kwelyo, pagkatapos ay tinulak ito sa men's room at sinara nang malakas ang pinto para i-lock ito. “Ano bang gusto mo?!” Sumigaw si Will habang nagngitngit ang ngipin. Nagsimulang mag-apoy ang mga mata niya sa galit kay Frank habang pinanood niyang dumugo nang matindi ang palad niya. “Anong gusto ko? Ikaw ang dapat kong tanungin niyan.”Tinulak ni Frank si Will sa lapag nang nakangisi habang inapakan niya ang butas na kamay ni Will. Napasigaw siya ulit. Habang malamig na naningkit ang mga mata, sumigaw si Frank, “Unang-una, magsimula tayo sa kung sino ka ba talaga… Lumapit ka sa Lanecorp mula kay Cindy, para saan? Para may manatiling aligaga?! Sino yun?! Magsalita ka!”“A-Anong sinasabi mo?! Wala akong alam!”Nataranta si Will sa mga tanong ni Frank. Hindi niya alam kung paano ito nalaman ni Frank. “Hindi ka magsasalita, ha? Kung gan
Mapagbantang sumagot si Helen, “Wag mo kong hawakan, Mr. Zeller, kundi ay baka hindi mo malaman ang mangyayari sa'yo.”“Talaga? Kilala mo ba kung sino ang mga kaibigan ko? Hehe… Aatakihin ka sa puso kapag sinabi ko sa'yo, pero iibahin ko ang usapan.”Madilim na ngumiti si Will, dinilaan niya ang mga labi niya habang hinarangan niya si Helen. “Samahan mo ko ngayong gabi, Ms. Lane, at nangangako ako sa karangalan ko na makukuha mo ang larawan at lahat ng files na kinopya ko… Kundi baka bukas, lumitaw sa mesa ng CEO ng karibal mong kumpanya ang lahat ng nasa larawan. Kaya ano ang pipiliin mo?”Pumikit si Helen sa kabila ng banta niya, at nanahimik sandali bago nagsabing, “Kung ganun, pwede ko bang isiping pinagbabantaan mo ko?”“Tama.” Nanatiling nakangiti si Will, na tuwang-tuwa dahil kumbinsido siyang sa kanya na si Helen. Nagsimula pa nga siyang magpantasya kung anong kayamanan ang nasa ilalim ng suit niya at tumindi ang init sa pagitan ng binti niya. Walang makakapigil dito, a
“Sige.” Tumango si Cindy at mabilis na bumalik sa mga dessert na nasa mesa. Sa kabilang banda, pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya habang pinanood niya si Will na pumunta sa banyo. Dumilim ang titig niya. “Hoy, anong tinitingin-tingin mo? Naiinggit ka lang, ano?”Nagmayabang si Cindy nang makitang nakatitig si Frank kay Will. “Iba ang boyfriend ko sa'yo—isa siyang tunay na department head na nagrereview ng bawat isang tender ng korporasyon. Alam mo ba kung gaano karaming tao sa Zamri ang kailangang sumunod sa kanya? Ang alam mo lang gawin ay masali sa away at kumapit kay Helen, para magmakaawang bigyan ka ng trabaho.”Hinampas niya nang paulit-ulit ang mesa habang tinawanan niya si Frank. “Walanghiya ka talaga—wala kang alam sa pagkakaroon ng trabaho, ano? At tinakda ka ni Helen bilang head ng health and safety department… Di ba ibig sabihin nun ay security guard ka lang? Oh, pinapatay mo ko sa kakatawa! Umaabot ba sa sampung libo ang buwanang sahod mo?!” Tum
Malamig na tumingala si Frank sa kanya. “Ano? Di ba ako pwedeng umupo rito?”Kaagad na nagalit si Will—matapang siya para sa isang hamak na bodyguard!“Hinanda kong maupo rito si Ms. Lane, dahil mayroon kaming malaking business deal na pag-uusapan.” Malamig na sabi ni Will. “Kaya bang akuin ng isang pinabangong security guard na kagaya mo ang mangyayari kapag sinira mo to para sa kanya?!”“Syempre naman.” Tinaas ni Frank ang mukha niya nang mukhang sinasadyang nagtataka. “Ano…” Nanggalaiti si Will. “Tama na yan.” Tinaas ni Helen ang isang kamay niya at pinigilan ang dalawang lalaki habang umupo siya sa tabi ni Frank. Habang nakatingin nang seryoso kay Will, sabi niya, “Kinuha ng pinsan kong si Cindy ang laptop ko. Pakibalik ito sa'kin kung nasa’yo pa rin ito.”Ito ang prayoridad niya dahil maraming sensitibong dokumento at papeles ng Lanecorp na naka-save sa laptop na iyon. Hindi ito dapat makita ng iba at masasaktan ang kumpanya kapag nalaman ito ni Will at ibenta niya ang
Namutla si Kallum habang nilamon siya ng kawalan ng pag-asa. Dumulas ang phone niya sa mga daliri niya at bumagsak ang malakas sa lapag. Talagang nakakatakot ang pagkamatay ni Cid, kagaya kung paanong hindi inasahan ni Kallum na aatakihin ni Victor ang anak niya nang hindi man lang siya binigyan ng tyansang manlaban.“Frank Lawrence… ang bodyguard ni Helen Lane? Ang head ng health and safety department?! S-Sino ba siya?!”Nakatulala niyang bulong bago nanahimik. -Samantala, nagmadaling bumalik sina Helen at Frank sa Lanecorp. Mananatili sila dapat sa labas, ngunit nakatanggap ng tawag si Helen mula kay Cindy, sinabi niyang dumating na ang bagong nobyo niya kasama ng laptop ni Helen. Gayunpaman, sa sandaling nakabalik sina Helen at Frank, lumapit sa kanila ang kalilipat lang na sekretaryang naghihintay sa pintuan at naiilang na nagsabi, “Ms. Lane, umalis ang pinsan mo kalahating oras ang nakaraan. Nag-iwan sila ng address at pinapapunta kayo sa kanila.”Kinuha ni Helen ang
"Hehe…"Nakangiti si Victor habang nilapitan niya si Frank, inabutan siya ng tasa ng tsaa, at nagtanong, “Mr. Lawrence, nakausap ko mismo si Tito Emilio at pinapasabi niya ang pagbati niya.”“Ganun ba.”Tumango si Frank—hindi talaga siya takot kay Victor, ininom pa niya kaagad ang tsaa at tumango. “Masarap ang tsaang to.”“Hehe… Kung gusto mo, pwede ko tong ipadala sa'yo, Mr. Lawrence.”“Hindi kailangan yan.” Tumanggi si Frank, iniunat ang likod niya, at lumingon kay Helen. “Pag-usapan natin ang utang mo sa Lanecorp. Kung tama ang pagkakaalala ko, 200 milyong investment funds ito, at tungkol naman sa interes…”“Oh, wag mong alalahanin yun.” Ngumiti si Victor at pinigilan si Frank sa pagbibilang—matalino siya para maintindihan ito. “Kumuha na lang kayo ng 300 milyon mula sa'kin, nang may interes na 100 milyon. Isipin niyo na lang itong regalo para sa Lanecorp. Pwede na ba yun?”“Oo.” Tumango si Frank. Gayunpaman, kumunot ang noo ni Helen. “Hindi tama yun. Tumagal na ang utang,