Nang makitang nag-alangan ang ilang Turnbull blackguards, mabilis na nagpanggap na makatarungan si Tamon. “Wag ka nang magmatigas, Vicky!” sigaw niya. “Babagsak ang pamilya natin kapag hindi natin isusuko si Frank Lawrence! Ayos lang sa'kin kung mananatili si Glen sa pamumuno, pero hindi ko mapapatawad si Frank! Hindi natin kakayanin ang kasalanan ng pagpatay sa isang direktang tagapagmana ang mga Lionheart! Anong gagawin natin kapag sumugod si Simon Lionheart sa mga bahay namin kasama ng martial elites niya?! Mamamatay tayong lahat dahil lang sa hayop na yan!”“Hindi, hindi kami ganun kahina,” kalmadong sagot ni Vicky. “Tao ka, Granduncle. Tigilan mo na ang pagiging ingrato—mas masahol ka pang tignan kaysa sa hayop.”Pagkatapos, bumunot siya ng kutsilyo mula sa ilalim ng kama at diniin ito sa leeg niya. “Maraming beses na tayong nailigtas ni Frank. Kung gusto niyo siyang kunin, mamamatay muna ako!”“Vicky!!!” Sinara ni Tamon ang mga kamao niya sa galit sa radikal na sagot ni Vick
Nang matanggap ang mga utos ni Tamon, sumenyas si Jet sa mga blackguard na sumugod para hulihin sina Frank at Vicky. “Lumayo kayo!”Mabangis na sumigaw si Vicky nang nakalapit sila at bumunot ng isang itim na baril mula sa ilalim ng kama niya, na itinutok naman niya kay Jet. “Babaril ako kapag humakbang ka pa!”Pagkatapos ay lumingon siya kay Tamon. “Simula sa'yo, tanda!” “Hinahamon mo ba ako?!” Galit na sigaw ni Tamon. “Ibaba mo ang baril mo!” Sigaw din ni Quentin. “Wag ka nang gumawa ng mas malaking pagkakamali kaysa sa una mong nagawa!” Sa kabilang banda, tumatawa si Wes habang naglakad siya papunta kay Vicky. “Hah! Patayin mo ko kung kaya mo. Duda talaga akong babaril ka!”Bang!Natulala ang lahat sa gulat nang binaril ni Vicky si Wes sa dibdib. Hindi man lang napansin ng lalaki na nabaril siya hanggang sa tumingin siya sa baba at nakita niya ang isang butas sa dibdib niya. Dumudugo siya direkta mula sa puso. Bumagsak siya sa lapag sa sandaling iyon nang bakas ang g
Mabuti na lang at handa si Jet—binalot niya ang sarili niya ng pure vigor niya sa abot nang makakaya niya at napigilan niya ang bala ni Vicky. Gayunpaman, tinamaan pa rin siya sa dibdib. Nabasag ang isang tadyang niya at miserable siyang bumagsak. Sa wakas ay nakita ni Tamon na hindi natinag si Vicky at nagpasyang magpalit ng taktika. Lumayo siya nang tingin kay Vicky para lumingon naman kay Frank at sumigaw, “Frank Lawrence! Pinatay mo si Sif Lionheart, ang heiress ng main Lionheart family! Dapat bang dalhin naming mga Turnbull ang kasalanang iyon para sa'yo?!”“Tama na yan.”Sa wakas ay kumilos na si Frank, ngunit hinawakan niya ang baril ni Vicky at umiling sa kanya. Kapag nagpatuloy ito, talagang wala nang atrasan. Naintindihan niya rin ang intensyon ni Vicky, pero mas gugustuhin niya pa ring hindi siya pumatay nang marami. “Hindi ko pinatay si Sif Lionheart… Pero kaya ko at handa akong akuin ang sisi,” sabi niya sa Turnbull elders at executives habang tinaas ang isan
“Pakiusap, Glen…” nangatwiran si Tamon. “Pinatay niya si Sif Lionheart, isang anak ng mga Lionheart! Susugurin nila tayo! Kailangan mong makita ang buong sitwasyon rito!”“Ang buong sitwasyon…”Huminto si Glen, ngunit di nagtagal ay tumawa siya sa pagkamuhi at iniabot kay Tamon ang isang nabuksan nang sulat. “Bakit di mo basahin ang sulat na'to na pinadala ng Martial Alliance ngayon lang?”“Ipinapaalam nito na humihingi ng tawad ang mayor ng Morhen sa pagbibintang sa Turnbull family…”Habang nagpatuloy na magbasa si Tamon, nanigas ang mukha niya at bumagsak sa lapag nang nakita niya ang personal na pirma ng mayor ng Morhen sa ibaba. Natulala siya. Mabilis na nagtanong si Quentin, “Papa, kanino galing ang sulat na yan? Anong sabi nito?”“M-Mula ito sa mayor…”Lumunok si Tamon. “Nalaman niya ang lahat at inamin ng mga Lionheart ang totoo habang ipinasa ang lahat ng sisi kay Sif… Sinasabi nilang pinatay siya ni Titus para makabawi, at pinadala pa niya ang bangkay niya sa bahay ng
Nang napansin ang pagpapasalamat ni Walter, ngumiti si Frank ngunit umiling siya—wala lang ito. Kahit na ganun, nakaramdam siya ng pagsisisi para kay Silverbell. Tiyak na pinagbayad siya para sa paghawak niya kay Walter. Sa kabilang banda, mabilis na ipinahayag ng Turnbull elders at executives ang pagtutol nila sa pagpapasalamat ni Walter kay Frank. “Walter, dahil kay Titus Lionheart kaya nakabalik ka nang ligtas! Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya at binunyag ang katotohanan. Kung hindi ay nakakulong ka pa rin!”“Oo nga! Bakit mo papasalamatan si Frank? Kung hindi nilinaw ni Titus ang hindi pagkakaintindihang ito, hindi ka makakabalik sa'min.”“Nakakuha siguro siya ng magandang salita mula sa mayor.”“Tsk, tsk. Mukhang seryoso si Titus kay Vicky at sa pamilya natin. Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya!”“Siguro kasi si Walter ang tatay ni Vicky, di ba?”“Oh, ang tapat niya talaga! Sayang naman, Vicky…”“Heh. Hindi kagaya
Nagpatuloy si Walter, “Nang kinuha ako ng Martial Alliance, si Mr. Lawrence ang kumilos. Pinagbantaan niya ang chief nilang si Lady Silverbell, sinabi niyang lalabanan niya sila roon kapag tumanggi silang protektahan ako!”“At pumayag dito si Lady Silverbell, kahit na mangangahulugan itong mahaharap siya sa galit ng mayor ng Morhen. Habang hawak nga niya ako, marami siyang kwinento sa'kin tungkol kay Mr. Lawrence, at napansin kong tayo pala ang hindi nararapat para sa kanya.”Habang lumingon siya at namomroblemang tumingin kay Frank, pinunasan ni Walter ang luha niya habang nagtanong siya nang may humihikbing boses, “Pasensya na, pero pwede ba kitang asahang magaan si Vicky mula ngayon? Ayos lang bang hilingin ito mula sa'yo?”“Syempre naman ayos lang.” Ngumiti si Frank habang paulit-ulit na tumango. “Oh, salamat…” bumuntong-hininga si Walter. “Anomang mangyari ngayon, Frank… May tahanan ka saan man ako mapunta.”“Sige,” tumango si Frank habang nakaramdam siya ng init sa puso niy
Mag-isang umalis si Frank sa Turnbull Estate sa sumunod na araw. Wala siyang sinabihan kung saan siya pupunta habang mag-isa siyang nagmaneho sa labasan ng Morhen. Maliit lang ang mansyon pero nakatayo ito sa gitna ng maliit na gubat—isang tahimik at malinis na lugar malayo sa maingay na siyudad. Kumalma ang puso ni Frank makita niya lang ito, at umapak siya siya sa front door. Naamoy niya ang bango ng tsaang nagmumula sa drawing room. Isang sinauna at pamilyar na boses ang nagmula sa pinto niya. “Ah, nandito ka.”“Oo,” sagot ni Frank habang pumasok siya para makita ang ama niya, ang Lord of Southern Woods, na nakaupo nang maayos. Mayroon siyang antigong tasa sa tabi ng mga daliri niya at naamoy ni Frank ang bango nito kanina. “Maupo ka.” Isang magandang anino ang lumitaw mula sa kung saan dala ang isa pang tasa ng tsaa at magalang itong nilapag sa kabilang dulo kung saan nakaupo si Godwin Lawrence. Lumingon si Frank para makitang siya ay walang iba kundi si Silverbell,
Sumuko na sa wakas si Frank sa pagtataka niya at kumunot ang noo niya. “Tinawag mo ko rito para lang uminom ng tsaa?!”Inisip niyang maigi ang tatay niya sa biyahe papunta rito, ang nagsusumamong mga mata niya at ang pagsasabi niyang nabibilang na ang mga araw niya…“Ano, may problema ba?”Ngumiti si Godwin pagkatapos uminom ng tsaa niya. “Magaling magtimpla ng tsaa si Silverbell. Pwede mo siyang utusang magtimpla nito para sa'yo mula ngayon.”“Bahala ka sa buhay mo!” Suminghal si Frank at tumalikod para umalis. Inisip niyang kahit papaano ay ipapaliwanag ng tatay niya ang sarili niya, ngunit trinato na naman siya nitong parang bata kagaya ng kadalasan niyang ginagawa, at walang sinabi. Nanood si Silverbell habang umalis siya at nag-aalalang tumingin kay Godwin, “Ayos lang ba talaga to?”“Ano namang hindi ayos dito?”Ngumiti si Godwin at uminom ulit ng tsaa. “Wag kang mag-alala—iniwan ko na ang lahat ng dapat kong iwan sa kanya, at kagaya ng sabi nila, masaya ang walang nalal
Iba't ibang ekspresyon ang nagpalitan sa mukha ni Travis, at muling sumigaw siya sa mga stewardess, "Pumunta kayo, bilhan niyo ako ng kahon ng posporo!" "Oo, Mr. Dali…" Napaatras ang mga stewardess at nagmadaling umalis.Si Hugh ay galit na galit na nakatitig kay Frank. "Frank, hindi mo ba narinig ang kasabihang 'live and let live'?""Magpaka-buhay at hayaan ang iba, talaga?"Tumawa si Frank bilang sagot. "Pinakinggan mo ba ako nang sinubukan kong pigilan ka na ipa-appraise mo sa akin ang painting na iyon? Akala mo ba nagtatakbo ako, kahit na hinihingi mong lumuhod ako sa lahat?"Naguluhan si Hugh. Wala siyang magawa kundi humiyaw at kuminang ang kanyang panga.Maya-maya, bumalik ang mga stewardess na may dalang posporo.Tumatagilid ang mga kamay ni Travis, pero sa huli ay sinunog niya ang painting habang pinapanood ng lahat.Kahit na ang canvas ay naging abo, ang pisngi ni Travis ay kumunot sa sakit ng puso.Ngunit wala nang magagawa—nangako siya, at kailangan niyang tuparin
Humarap si Frank, pagkatapos ay lumapit siya sa painting at agad niyang napansin ang ilang mga depekto sa isang sulyap lang."Heh. So, may naisip ka na bang pakulo ngayon, Frank?" Ngumisi si Hugh na puno ng paghamak, galit na galit siya mula pa sa simula sa hindi malamang dahilan.Hindi siya pinansin ni Frank at kampante siyang tumango habang tinuturo ang pirma sa sulok."Tingnan niyo ang pirma," sabi niya. "Kahit na pinagmukha pa itong luma, malinaw na hindi ito tumutugma sa edad ng canvas. Sa katunayan, hindi pa ganun katanda ang pirma sa canvas—anong painting ang pipirmahan pagkaraan ng daan-daang taon matapos itong makumpleto at matagal na panahon na pagkatapos mamatay ng artist nito?""Ano?!"Agad na nabalisa ang lahat, lalo na si Travis.Inilabas niya ang isang magnifying glass at lumuhod habang sinisiyasat ang painting.Pagkatapos, habang tinitingnan niya itong maigi, itinuro ni Frank ang mga brush strokes at tahimik na idinagdag, "Marami na akong nakitang mga oil painti
”Hmph!” Suminghal ng malamig si Travis.Kapag pinayagan niya si Frank na umalis pagkatapos ng sinabi nito, papatunayan lang nito ang sinabi ni Frank—na binebenta niya ang kanyang reputasyon, hindi mga kayamanan.At dahil buong buhay niyang sinuri ang mga antigong bagay, tiyak na hindi niya matanggap ang insultong iyon!Galit siyang nagsalita, "Sisirain ng mga salita mo ang reputasyon ng aking establisimyento, sir, tapos inaasahan mong makakaalis ka dito ng payapa?""Talaga? At hindi pwedeng masira ang reputasyon mo?"Ngumisi ng may panghahamak si Frank. "Pinahahalagahan niyo ang mga pekeng bagay na parang tunay ang mga ito, ginagamit niyo ang reputasyon niyo para sa mga kalakal at nagagalit kayo kapag may kumontra sa inyo… Nakakahiya—hindi mahalaga sa’kin ang reputasyon niyo, at hindi ako natatakot sa pagbabanta niyo."Nagulat si Travis—sa kabila ng lahat ng iyon, inaakusahan pa rin siya ni Frank na nagbebenta siya ng mga pekeng produkto?!Nakaramdam siya ng kaunting inis, dahan
Ang tanging panauhin na hindi nagsalita ay si Frank.Subalit, nang lumingon ang lahat kay Frank, inunahan siyang magsalita ni Hugh. "Hah! Anong alam ng isang ignoranteng p*ta tungkol sa sining? Kahit na may kaunti siyang alam, hindi pa rin niya ito kayang bilhin.”Nagtawanan ang ilan sa loob ng silid sa mga sinabi ni Hugh, dahil naging masyadong halata ang pang-iinsulto sa ‘p*ta’.Gayunpaman, nanatiling kalmado si Frank habang nakatingin siya sa ibang mga panauhin at nagtanong siya, "Tapos na ba kayong tumawa? Kung tapos na kayo, ibabahagi ko ang opinyon ko.”“Syempre naman, iho. Huwag kang mahiyang magsalita.”Nagulat si Travis na hindi nag-bid si Frank, at sa halip ay nagsalita siya upang ibahagi ang kanyang opinyon.Aakusahan ba niya siya na peke ang binebenta niya?Para bang sinadya, lumingon si Frank sa painting sa tabi ni Travis habang lahat ay nakatingin, tumango siya at sinabi, "Hindi tunay ang painting na 'yan… O kalahating tunay, kung tutuusin.""Hahaha!!!" Naunang tu
Nang makita na hindi siya binabati ni Frank, hindi na lang siya pinansin ng matanda at napilitang ngumiti. "Sigurado akong alam ng lahat dito na ako, si Travis Dali, ay kamakailan lang nagkamali ng desisyon, bumili ng pekeng jade na estatwa ng fox na nagkakahalaga ng higit sa isang bilyong dolyar."Huminto siya, nagbuntong-hininga. "Ibig sabihin, hindi ko pa natutugunan ang utang kong 600 milyong dolyar. At upang makabawi, inilalabas ko na ang mga kayamanan sa aking koleksyon. Sana'y handa kayong bilhin ang mga ito sa mabuting presyo—may utang na loob na ako sa inyo."Si Hugh ang unang tumayo, iniunat ang kanyang mga kamay at ngumiti. "Haha… nagmamalabis ka, Ginoong Dali—alam ng lahat na ikaw ang dealer na may pinakamagagandang mata sa Blooming Junction, at ang iyong mga kayamanan ay talagang pambihira. Bibilhin namin ang mayroon ka sa tamang presyo.""Exactly.""Ang utang mo ay mababayaran nang walang problema!"Sumang-ayon ang ibang mga bisita."Sige." Parang humilom ang nakatu
Ang mga salita ng tindera ay nagpapaalala kay Frank sa matandang lalaki kanina na may dilaw na mga ngipin, at tumango siya bilang pagsang-ayon.Ang lugar na ito ay isang magulong walang batas, at nakita niya ang hindi bababa sa tatlong biktima na naloko o nanakawan sa gitna ng araw.Kung may makakuha talaga ng totoong kayamanan, kakainin sila nang buhay.Nang makita ng tindera ang pagkaunawa ni Frank, ngumiti siya. "Parang nauunawaan mo, ginoo. Malalim ang mga tubig ng Blooming Junction—ang tunay na kayamanan ay laging nakatago sa mga tindahan na isang daang taon na sa halip na ipakita.""Talaga? At bakit mo sinasabi 'yan sa akin?" Sulyap ni Frank sa tindera nang pahilig na may pagkamangha.Ipinagkalat ng lalaki ang kanyang mga kamay at umamin, "Magsasabi ako ng totoo, sir. Nagtatrabaho ako sa Jade Dragon—yung tindahan na nandiyan. Ang trabaho ko ay bantayan ang mga potensyal na customer na naglalakad-lakad sa Blooming Junction at dalhin sila dito.""Nakikita ko na mataas ang iyo
Hugh ay ngumisi nang may pang-aasar. "Nabalitaan ko na ang asawa ni Vicky ay isang hindi matitinag na espiritu na kayang talunin kahit ang panganay na kapatid ni Sif Lionheart. Hindi walang dahilan ang iyong reputasyon, ngayon na nakita na kita.""At sino ka?" tanong ni Frank nang walang emosyon.Hugh Turnbull, tagapagmana ng mga Norsedam Turnbull."Mag-ingat ka sa pagsasalita mo kay Ginoong Turnbull!" banta ng bodyguard ni Hugh kay Frank kaagad pagkatapos magsalita ni Hugh."Norsedam…" bulong ni Frank, naaalala lamang noon.Ang Norsedam at Riverton ay magkalapit lang sa tulay, ngunit ang Norsedam ay mas masagana kaysa sa Riverton.At ang unang pagkakataon na nakilala niya si Sif Lionheart ay sa isang auction sa Norsedam, kahit na hindi niya alam na may isang sangay ng pamilya ng mga Turnbull na nakabase rin sa Norsedam.Tumango, tahimik na nagtanong si Frank, "Ano ang dahilan ng iyong pagbisita, Ginoong Turnbull?""Wala," malamig na sagot ni Hugh. "Nagkataon lang na nakita kit
Itinapat ng matanda ang isang plorera na natatakpan ng langis na papel. "Kung interesado ka, may jade vase ako dito na 500 grand lang—anong masasabi mo?""Isang jade vase?"Kinuha ni Frank ang jade na banga at umiling pagkatapos ng isang mabilis na sulyap, ibinalik ito."Malinaw na modernong bagay ito. 500 grand? Tatanggihan ko kahit limang dolyar lang." Humalakhak siya at humarap na aalis.Dalawang matabang goons ang biglang sumulpot, hinarangan ang kanyang daraanan."Heh, bata. Pero hinawakan mo ang vase, kaya kailangan mo itong bilhin ngayon. Kung hindi mo gagawin..." Tumawa nang malamig ang matanda sa likod ni Frank, malinaw na nagbabanta sa kanya.Maliwanag na ito ay isang panlilinlang, at alam ni Frank na akala nila madali siyang mabibiktima dahil nag-iisa siya at bago sa lugar na ito."Mukha bang madali akong bullyhin?" Manatiling kalmado si Frank, kahit na nagmamalaki pa sa matanda. "Ilayo mo ang mga tao mo sa akin kung matalino ka, o hindi na ako magiging mabait.""Oh,
"Urgh…"Nakapagpahinga na si Helen ngunit umuungol siya habang si Frank ay nagpapakita ng malikot na ngiti. "Oo, oo. Ang galing mo, nakakuha ka pa ng isa pang kumpanya para sa atin. Pero ikaw ang basta na lang ibinato sa atin nang hindi kailangang gawin kahit ano, habang lahat ng problema ay babagsak sa akin! Sa tingin mo ba kaya kong hawakan ang dalawang malaking kumpanya nang sabay?""Alam mo na, sabi nga nila—yung mga kayang gumawa ay laging abala. Ganyan ang anak ko—palaging kahanga-hanga." Napabuntong-hininga si Frank, na nagpapatunay na magpapaka-bobo siya.Inirapan siya ni Helen sa sobrang inis.-Tumawag si Vicky Turnbull noong hapon, nangungutya, "Alam mo bang nasa balita ka? Dumudulas sa bumabagsak na gusali… Ang astig niyan. Pero may kulang pa—dapat may karga kang sanggol na katulad ni Helen habang ginagawa mo iyon.""Ahem…" Pinunasan ni Frank ang kanyang ilong nang may kaba. "Huwag mo na akong asarin. Bakit mo ako tinawagan?""Oh, wala namang mahalaga." Ngumiti si Vi