Nang napansin ang pagpapasalamat ni Walter, ngumiti si Frank ngunit umiling siya—wala lang ito. Kahit na ganun, nakaramdam siya ng pagsisisi para kay Silverbell. Tiyak na pinagbayad siya para sa paghawak niya kay Walter. Sa kabilang banda, mabilis na ipinahayag ng Turnbull elders at executives ang pagtutol nila sa pagpapasalamat ni Walter kay Frank. “Walter, dahil kay Titus Lionheart kaya nakabalik ka nang ligtas! Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya at binunyag ang katotohanan. Kung hindi ay nakakulong ka pa rin!”“Oo nga! Bakit mo papasalamatan si Frank? Kung hindi nilinaw ni Titus ang hindi pagkakaintindihang ito, hindi ka makakabalik sa'min.”“Nakakuha siguro siya ng magandang salita mula sa mayor.”“Tsk, tsk. Mukhang seryoso si Titus kay Vicky at sa pamilya natin. Pinatay niya ang sarili niyang kapatid sa ngalan ng hustisya!”“Siguro kasi si Walter ang tatay ni Vicky, di ba?”“Oh, ang tapat niya talaga! Sayang naman, Vicky…”“Heh. Hindi kagaya
Nagpatuloy si Walter, “Nang kinuha ako ng Martial Alliance, si Mr. Lawrence ang kumilos. Pinagbantaan niya ang chief nilang si Lady Silverbell, sinabi niyang lalabanan niya sila roon kapag tumanggi silang protektahan ako!”“At pumayag dito si Lady Silverbell, kahit na mangangahulugan itong mahaharap siya sa galit ng mayor ng Morhen. Habang hawak nga niya ako, marami siyang kwinento sa'kin tungkol kay Mr. Lawrence, at napansin kong tayo pala ang hindi nararapat para sa kanya.”Habang lumingon siya at namomroblemang tumingin kay Frank, pinunasan ni Walter ang luha niya habang nagtanong siya nang may humihikbing boses, “Pasensya na, pero pwede ba kitang asahang magaan si Vicky mula ngayon? Ayos lang bang hilingin ito mula sa'yo?”“Syempre naman ayos lang.” Ngumiti si Frank habang paulit-ulit na tumango. “Oh, salamat…” bumuntong-hininga si Walter. “Anomang mangyari ngayon, Frank… May tahanan ka saan man ako mapunta.”“Sige,” tumango si Frank habang nakaramdam siya ng init sa puso niy
Mag-isang umalis si Frank sa Turnbull Estate sa sumunod na araw. Wala siyang sinabihan kung saan siya pupunta habang mag-isa siyang nagmaneho sa labasan ng Morhen. Maliit lang ang mansyon pero nakatayo ito sa gitna ng maliit na gubat—isang tahimik at malinis na lugar malayo sa maingay na siyudad. Kumalma ang puso ni Frank makita niya lang ito, at umapak siya siya sa front door. Naamoy niya ang bango ng tsaang nagmumula sa drawing room. Isang sinauna at pamilyar na boses ang nagmula sa pinto niya. “Ah, nandito ka.”“Oo,” sagot ni Frank habang pumasok siya para makita ang ama niya, ang Lord of Southern Woods, na nakaupo nang maayos. Mayroon siyang antigong tasa sa tabi ng mga daliri niya at naamoy ni Frank ang bango nito kanina. “Maupo ka.” Isang magandang anino ang lumitaw mula sa kung saan dala ang isa pang tasa ng tsaa at magalang itong nilapag sa kabilang dulo kung saan nakaupo si Godwin Lawrence. Lumingon si Frank para makitang siya ay walang iba kundi si Silverbell,
Sumuko na sa wakas si Frank sa pagtataka niya at kumunot ang noo niya. “Tinawag mo ko rito para lang uminom ng tsaa?!”Inisip niyang maigi ang tatay niya sa biyahe papunta rito, ang nagsusumamong mga mata niya at ang pagsasabi niyang nabibilang na ang mga araw niya…“Ano, may problema ba?”Ngumiti si Godwin pagkatapos uminom ng tsaa niya. “Magaling magtimpla ng tsaa si Silverbell. Pwede mo siyang utusang magtimpla nito para sa'yo mula ngayon.”“Bahala ka sa buhay mo!” Suminghal si Frank at tumalikod para umalis. Inisip niyang kahit papaano ay ipapaliwanag ng tatay niya ang sarili niya, ngunit trinato na naman siya nitong parang bata kagaya ng kadalasan niyang ginagawa, at walang sinabi. Nanood si Silverbell habang umalis siya at nag-aalalang tumingin kay Godwin, “Ayos lang ba talaga to?”“Ano namang hindi ayos dito?”Ngumiti si Godwin at uminom ulit ng tsaa. “Wag kang mag-alala—iniwan ko na ang lahat ng dapat kong iwan sa kanya, at kagaya ng sabi nila, masaya ang walang nalal
Umubo si Helen at nagsabing, “Ipapadala ko sa'yo ang address. Pwede ka nang pumunta roon. Tandaan mo, pipirma ka ng kontrata, pero pagkatapos lang ng video conference. Naiintindihan mo?”“Oo,” tango ni Frank, pagkatapos ay lumingon sa mapayapang mansyon at bumuntong-hininga. Lumabas na bumiyahe siya nang ganito kalayo para ang sa tsaa…Kahit na ganun, hindi siya nagpaligoy-ligoy at nagmaneho papunta sa address na binigay sa kanya ni Helen sakay ng Maybach niya. Nang pumasok siya sa itinakdang café kalahating oras ang nakalipas, nakita niya ang isang pamilya na mukha roon at nagulat siya. “Ikaw yung nasa Waver Street…”Si Clarity nga iyon. Nakasuot siya ng hapit na itim na palda at blouse na may mababang kwelyo at eleganteng umiinom ng kape niya. Ngumiti ang mga pulang labi niya nang nakita niya si Frank, tapos dinilaan niya ang mga daliri niya habang makarisma siyang nagsabi, “Nagulat akong ang aga nating nagkita, pogi.”Hindi napaatras si Frank, kundi nagulat lang siya. Tu
Nakadagdag lang sa karisma ni Clarity ang nunal sa ilalim ng mata niya. Ang totoo, maraming lalaki ang hindi makakatiis sa kanya. “Anong problema, Frank?” Para bang naramdaman ni Helen na may mali sa screen at bahagyang kumunot ang noo niya. “Wala lang.” Umiling si Frank nang nag-aalangang bumitaw kundi ay tiyak na magseselos at magkakamali ng akala si Helen. Ngunit sa kanila ng kaba niya, hindi siya sasayaw sa tono ni Clarity. Naintindihan niyang habang mas maganda ang babae, mas lalo silang mapanganib. Kagaya nito, tiyak na may binabalak siya kapag mukha siyang intresado sa isang tao. At nilinaw ng pagpunta sa kanya ni Clarity nang dalawang beses na hindi ito nagkataon lang, at may binabalak siya. Samantala, binuksan ni Helen ang presentation file sa kabilang linya at pinakilala ang proyekto nang may propesyonal na script. “Ms. Clarity, gumuhit kami ng mga plano at blueprint para sa resort na hinihiling mo. Tignan niyo…”Inabot nang mas mababa sa sampung minuto ang u
Gayunpaman, narinig ni Helen ang malanding boses ni Clarity sa kabilang linya at sumigaw siya, “Ano?! Anong ginagawa mo diyan, Frank?”“Sandali, ikaw yun?!”Napangiwi si Frank nang naalala niya—kaya pala pamilyar si Clarity sa kanya. Siya ang kasama ng isa sa mga importanteng taong dumalo sa bid event sa Zamri!Inimbitahan niya siya sa masquerade ball, pero hindi niya ito inisip dahil hindi siya interesado. At ngayon, nagpakita talaga siya rito sa Morhen…“Ano bang gusto mo?” sigaw niya nang nakatitig nang masama kay Clarity habang nasalo niya ang paa niya. Napabulalas si Clarity. “Oh, nasasaktan ako… Hindi naman sa ayaw ko, pero talaga bang gagawin natin to sa harapan ng napakaraming tao?”Habang tumuro siya, lumingon si Frank para makita ang ibang panauhing dumating sa cafe at nakatitig sa kanila. Mukha talagang naglalandian sila habang hawak ni Frank ang binti niya. “Tsk, tsk… Mga baboy talaga ang mga lalaki ngayon…”“Hala, sa pampublikong lugar pa talaga? Napakabastos
Sinara niya ang laptop at tinitigan nang masama ni Frank si Clarity. “Ano ba talagang gusto mo?!”“Wala. Gusto kita, yun lang!” Ngumiti si Clarity at mas lalong nainis si Frank. "Hmph." Hindi siya pinansin ni Frank at tumalikod para umalis. “Hoy, teka!”Hinablot ni Clarity ang braso niya at mapagpaumanhing ngumiti. “Kalma ka lang. Hindi mo ba gustong malaman kung sino ako, Donn Lawrence?”“Ano?!” Lumingon si Frank. “Alam mo ang pangalan ko?! Magsalita ka! Sino ka?!”“Ano…”Misteryosong umiling si Clarity. “Isa akong palaboy kagaya mo.”Pinagana ni Frank ang Five-Peat Archaeus niya sa sandaling iyon at handang umatake—dahil tumanggi siyang magtino nang nagpakabait siya, kailangan niya lang magpakatatag!Pero kahit na umatras si Clarity, makarisma siyang nakangiti. “Oh, kalma ka lang! Gaano ba kaiksi ang pasensya mo? Pwes, dahil gusto mo talagang malaman, siguro pwede kong sabihin sa'yo… Marami akong pangalan, kaya alin ang dapat kong sabihin sa'yo? Oh, tama.”Bigla na lang
Maaaring ang bato ay talagang isang kayamanan, pero baka sinadyang pababain ni Frank ang halaga nito para hindi makipagkumpetensya ang ibang bisita?Sa isip na iyon, biglang naging interesado ang lahat, habang si Travis ay natuwa.Ang ginawa ni Frank ay talagang nagpo-promote ng bato!Ngumingiti, tinanong niya, "Patawarin mo ang aking kamangmangan, Ginoong Lawrence, pero palagi ko itong tinatrato bilang isang pulang batong mahalaga. Maaari mo bang sabihin sa akin kung ano ito, kung hindi ito isang batong mahalaga?""Talagang isang normal na bato lang ito," sabi ni Frank nang kalmado, sa kabila ng naguguluhang tingin sa kanyang mga mata. "Gayunpaman, may espesyal na kahulugan ito sa akin, kaya't bibilhin ko ito.""Pfft."Tumatawa si Hugh—talaga bang iniisip ni Frank na mga tanga sila?Isa man itong gemstone o hindi, ang katotohanan na sinabi ni Frank na wala itong halaga habang sinusubukan niya itong bilhin ay nangangahulugan na may kakaibang nangyayari dito.Malamang nag-aalala
Walang kaduda-duda, ang kahoy na iskultura ay hindi gaanong mahalaga, at ito ay binili sa halagang 400 grand.Pagkatapos noon, nagpakita si Travis ng isang set ng porselanang pinggan.Tumango si Frank, na walang nakitang depekto—kahit na wala namang tumatawag sa kanyang pansin, hindi peke ang mga pinggan, at ito ay ibinenta sa halagang 150 milyon.Sa simula, huminga ng maluwag si Travis dahil hindi nagsasalita si Frank—tila ang pagpipinta ang naging eksepsyon.Habang ang kanyang isip ay napakalma, ipinakita niya ang isa pang bagay mula sa kanyang koleksyon: isang pulang coral na kristal."Mga kaibigan, ang pulang kristal na korales na ito ay hinugot mula sa Timog Dagat," sabi niya nang may pagmamalaki. "Ito ay isang tunay na bihira at nagkakahalaga ng kayamanan ng isang hari, at hindi ko ito kailanman ibebenta kung hindi dahil sa mga hindi inaasahang pangyayari.""Sinasabing nagdadala ito ng aura at puno ng spiritrons—ilagay mo lang ito sa bahay mo, at magdadala ito ng magandang
Iba't ibang ekspresyon ang nagpalitan sa mukha ni Travis, at muling sumigaw siya sa mga stewardess, "Pumunta kayo, bilhan niyo ako ng kahon ng posporo!" "Oo, Mr. Dali…" Napaatras ang mga stewardess at nagmadaling umalis.Si Hugh ay galit na galit na nakatitig kay Frank. "Frank, hindi mo ba narinig ang kasabihang 'live and let live'?""Magpaka-buhay at hayaan ang iba, talaga?"Tumawa si Frank bilang sagot. "Pinakinggan mo ba ako nang sinubukan kong pigilan ka na ipa-appraise mo sa akin ang painting na iyon? Akala mo ba nagtatakbo ako, kahit na hinihingi mong lumuhod ako sa lahat?"Naguluhan si Hugh. Wala siyang magawa kundi humiyaw at kuminang ang kanyang panga.Maya-maya, bumalik ang mga stewardess na may dalang posporo.Tumatagilid ang mga kamay ni Travis, pero sa huli ay sinunog niya ang painting habang pinapanood ng lahat.Kahit na ang canvas ay naging abo, ang pisngi ni Travis ay kumunot sa sakit ng puso.Ngunit wala nang magagawa—nangako siya, at kailangan niyang tuparin
Humarap si Frank, pagkatapos ay lumapit siya sa painting at agad niyang napansin ang ilang mga depekto sa isang sulyap lang."Heh. So, may naisip ka na bang pakulo ngayon, Frank?" Ngumisi si Hugh na puno ng paghamak, galit na galit siya mula pa sa simula sa hindi malamang dahilan.Hindi siya pinansin ni Frank at kampante siyang tumango habang tinuturo ang pirma sa sulok."Tingnan niyo ang pirma," sabi niya. "Kahit na pinagmukha pa itong luma, malinaw na hindi ito tumutugma sa edad ng canvas. Sa katunayan, hindi pa ganun katanda ang pirma sa canvas—anong painting ang pipirmahan pagkaraan ng daan-daang taon matapos itong makumpleto at matagal na panahon na pagkatapos mamatay ng artist nito?""Ano?!"Agad na nabalisa ang lahat, lalo na si Travis.Inilabas niya ang isang magnifying glass at lumuhod habang sinisiyasat ang painting.Pagkatapos, habang tinitingnan niya itong maigi, itinuro ni Frank ang mga brush strokes at tahimik na idinagdag, "Marami na akong nakitang mga oil painti
”Hmph!” Suminghal ng malamig si Travis.Kapag pinayagan niya si Frank na umalis pagkatapos ng sinabi nito, papatunayan lang nito ang sinabi ni Frank—na binebenta niya ang kanyang reputasyon, hindi mga kayamanan.At dahil buong buhay niyang sinuri ang mga antigong bagay, tiyak na hindi niya matanggap ang insultong iyon!Galit siyang nagsalita, "Sisirain ng mga salita mo ang reputasyon ng aking establisimyento, sir, tapos inaasahan mong makakaalis ka dito ng payapa?""Talaga? At hindi pwedeng masira ang reputasyon mo?"Ngumisi ng may panghahamak si Frank. "Pinahahalagahan niyo ang mga pekeng bagay na parang tunay ang mga ito, ginagamit niyo ang reputasyon niyo para sa mga kalakal at nagagalit kayo kapag may kumontra sa inyo… Nakakahiya—hindi mahalaga sa’kin ang reputasyon niyo, at hindi ako natatakot sa pagbabanta niyo."Nagulat si Travis—sa kabila ng lahat ng iyon, inaakusahan pa rin siya ni Frank na nagbebenta siya ng mga pekeng produkto?!Nakaramdam siya ng kaunting inis, dahan
Ang tanging panauhin na hindi nagsalita ay si Frank.Subalit, nang lumingon ang lahat kay Frank, inunahan siyang magsalita ni Hugh. "Hah! Anong alam ng isang ignoranteng p*ta tungkol sa sining? Kahit na may kaunti siyang alam, hindi pa rin niya ito kayang bilhin.”Nagtawanan ang ilan sa loob ng silid sa mga sinabi ni Hugh, dahil naging masyadong halata ang pang-iinsulto sa ‘p*ta’.Gayunpaman, nanatiling kalmado si Frank habang nakatingin siya sa ibang mga panauhin at nagtanong siya, "Tapos na ba kayong tumawa? Kung tapos na kayo, ibabahagi ko ang opinyon ko.”“Syempre naman, iho. Huwag kang mahiyang magsalita.”Nagulat si Travis na hindi nag-bid si Frank, at sa halip ay nagsalita siya upang ibahagi ang kanyang opinyon.Aakusahan ba niya siya na peke ang binebenta niya?Para bang sinadya, lumingon si Frank sa painting sa tabi ni Travis habang lahat ay nakatingin, tumango siya at sinabi, "Hindi tunay ang painting na 'yan… O kalahating tunay, kung tutuusin.""Hahaha!!!" Naunang tu
Nang makita na hindi siya binabati ni Frank, hindi na lang siya pinansin ng matanda at napilitang ngumiti. "Sigurado akong alam ng lahat dito na ako, si Travis Dali, ay kamakailan lang nagkamali ng desisyon, bumili ng pekeng jade na estatwa ng fox na nagkakahalaga ng higit sa isang bilyong dolyar."Huminto siya, nagbuntong-hininga. "Ibig sabihin, hindi ko pa natutugunan ang utang kong 600 milyong dolyar. At upang makabawi, inilalabas ko na ang mga kayamanan sa aking koleksyon. Sana'y handa kayong bilhin ang mga ito sa mabuting presyo—may utang na loob na ako sa inyo."Si Hugh ang unang tumayo, iniunat ang kanyang mga kamay at ngumiti. "Haha… nagmamalabis ka, Ginoong Dali—alam ng lahat na ikaw ang dealer na may pinakamagagandang mata sa Blooming Junction, at ang iyong mga kayamanan ay talagang pambihira. Bibilhin namin ang mayroon ka sa tamang presyo.""Exactly.""Ang utang mo ay mababayaran nang walang problema!"Sumang-ayon ang ibang mga bisita."Sige." Parang humilom ang nakatu
Ang mga salita ng tindera ay nagpapaalala kay Frank sa matandang lalaki kanina na may dilaw na mga ngipin, at tumango siya bilang pagsang-ayon.Ang lugar na ito ay isang magulong walang batas, at nakita niya ang hindi bababa sa tatlong biktima na naloko o nanakawan sa gitna ng araw.Kung may makakuha talaga ng totoong kayamanan, kakainin sila nang buhay.Nang makita ng tindera ang pagkaunawa ni Frank, ngumiti siya. "Parang nauunawaan mo, ginoo. Malalim ang mga tubig ng Blooming Junction—ang tunay na kayamanan ay laging nakatago sa mga tindahan na isang daang taon na sa halip na ipakita.""Talaga? At bakit mo sinasabi 'yan sa akin?" Sulyap ni Frank sa tindera nang pahilig na may pagkamangha.Ipinagkalat ng lalaki ang kanyang mga kamay at umamin, "Magsasabi ako ng totoo, sir. Nagtatrabaho ako sa Jade Dragon—yung tindahan na nandiyan. Ang trabaho ko ay bantayan ang mga potensyal na customer na naglalakad-lakad sa Blooming Junction at dalhin sila dito.""Nakikita ko na mataas ang iyo
Hugh ay ngumisi nang may pang-aasar. "Nabalitaan ko na ang asawa ni Vicky ay isang hindi matitinag na espiritu na kayang talunin kahit ang panganay na kapatid ni Sif Lionheart. Hindi walang dahilan ang iyong reputasyon, ngayon na nakita na kita.""At sino ka?" tanong ni Frank nang walang emosyon.Hugh Turnbull, tagapagmana ng mga Norsedam Turnbull."Mag-ingat ka sa pagsasalita mo kay Ginoong Turnbull!" banta ng bodyguard ni Hugh kay Frank kaagad pagkatapos magsalita ni Hugh."Norsedam…" bulong ni Frank, naaalala lamang noon.Ang Norsedam at Riverton ay magkalapit lang sa tulay, ngunit ang Norsedam ay mas masagana kaysa sa Riverton.At ang unang pagkakataon na nakilala niya si Sif Lionheart ay sa isang auction sa Norsedam, kahit na hindi niya alam na may isang sangay ng pamilya ng mga Turnbull na nakabase rin sa Norsedam.Tumango, tahimik na nagtanong si Frank, "Ano ang dahilan ng iyong pagbisita, Ginoong Turnbull?""Wala," malamig na sagot ni Hugh. "Nagkataon lang na nakita kit