Sa sumunod na araw, handa na sina Frank at Helen nang maaga at nagmaneho papunta sa opisina ng Drenam Limited. Nagpumilit na sumunod si Cindy. Nagwala siya dahil pinagpilitan niyang gusto niyang makita kung anong gagawin ni Frank para makuha ang mga loteng iyon mula kay Gene. Ang hindi ikinagulat ng lahat, ang Drenam Limited ay isang maliit na local contruction company na binili ni Gene bilang intermediary. “Hello. May hinahanap kayo?” Lumapit sa kanila si Rob, isang sigang binatang may toothpick sa pagitan ng ngipin niya, at pinigilan sila. Tumingin siya sa pagitan nila, hindi man lang siya huminto para tignan muli si Cindy nang napanganga siya kay Helen at nalaglag ang toothpick niya. “Puta!” Napamura siya habang nakatulala. “Anong nangyayari rito?” Lumapit din sa kanila ang isang matabang lalaking si Bob nang nakakunot ang noo. “Kung nandito kayo para makipag-usap, pasensya na, pero binili lang kami at… Puta!”Hindi naiba ang reaksyon niya kay Rob nang nakita niya si He
Nang nakatapos si Bob, napasigaw sa gulat si Rob, na kanina pa nakatitig kay Helen, “Teka, hindi ba alam na nilang si Mr. Pearce ang nagmamay-ari sa'tin ngayon? Ano pa palang ginagawa nila rito?”Kumunot nanam ang noo ni Bob kay Frank. “Oo nga, ano? Anong ginagawa niyo rito? Hindi ba ito tungkol sa mga lote?”“Tungkol nga ito sa mga lote,” tumango si Frank. Pinatunog ni Bob ang dila niya at bumuntong-hininga. “Ano pa palang ginagawa niyo rito kung alam mo naman pala yun? Ano, bibilhin niyo ba ito mula kay Mr. Pearce?”“Oo nga. Baliw ka ba?” Sumingit si Rob, na nakangisi kay Frank habang pinapaikot ang daliri niya sa sentido niya. “Kita mo, Helen?” Masayang sabi ni Cindy. “Hindi man lang nila tayo kilala—nagsisinungaling si Frank! At inanunsyo pa niyang kusa itong binenta ni Mr. Pearce sa kanya… Baliw na siguro siya!”Nabigla si Rob at lumingon kay Frank. “Hindi maganda ang babaeng yan, pero tama siya. Mas may tyansa ka pang makabili ng unan para makuha mo ang mga lupang iyon sa
Sa kabilang banda, masama ang mukha ni Frank nang nakita niya si Zorn. Ang una niyang naisip ay trinaydor siya ni Gene, ngunit napagtanto niya ring imposible ito. Lalo na't alam ni Gene na nagsabwatan sina Rory at Zorn para patayin siya. Hindi siya magtatraydor kay Frank maliban na lang kung tanga siya, at hindi siya magiging pinakamayamang lalaki sa east coast sa pagiging tanga. Sa kabilang banda, sumama ang ekspresyon ni Zorn sa pagtanto at sumigaw siya, “Naiintindihan ko na! Sinusubukan mong samantalahin si Mr. Pearce habang may salita siya, ano?!”“Ano?”Kumunot ang noo ni Helen sa tabi ni Frank. May tiwala siya kay Frank, ngunit sa katotohanang hindi alam ng valet ni Gene ang tungkol sa deed transfer, nagmukhang sinungaling si Frank at nabuking na siya. At ngayon, inakusahan pa nga si Frank na sinasamantala ang sakit ni Gene…“Frank, bakit di muna tayo umalis sa ngayon? Bumalik na lang tayo mamaya,” sabi niya habang hila ang braso ni Frank at inaalok siya ng daan palaba
“M-Maghintay ka lang!” Sigaw nina Bob at Rob, ngunit mabilis silang tumayo para tumakas sa opisina. Sa kabilang banda, kinilabutan si Zorn nang sinalag ni Frank ang atake niya. “Martial artist din siya?” bulong niya sa sarili niya. “Bakit di ko naramdaman ang vigor niya?”Higit pa roon, nakikita niyang sanay si Frank sa pakikipaglaban nang pinatumba niya sina Rob at Bob nang napakabilis. Kumbinsido siya kaninang simpleng tao lang si Frank, ngunit naramdaman na niya ngayon ang walang hugis na bigat na nakabalot kay Frank. Nag-ingat si Zorn sa bigat na ito at bigla siyang hindi nakasiguro kung kaya niyang talunin si Frank. Sa lakas niya sa kabila ng kabataan niya, talagang napaisip si Zorn kung saan siya nanggaling. Habang naningkit ang mga mata, umatras si Zorn at nagtanong, “Pwede ko bang matanong kung saang clan o sect ka nanggaling?”Gayunpaman, umiling si Frank at mahinang nagsabi, “Pangkaraniwang tao lang ako. Ano? Magpapatuloy ba tayo? Hindi ako magpipigil kung oo, at
“Maging pabigat sa inyo nang tatlong taon?”Natawa si Frank sa ideyang iyon, ngunit hindi siya nagsayang ng oras para makipagtalo kay Cindy. Sa halip, lumingon siya kay Helen nang may seryosong ekspresyon. Gusto niyang alamin ang opinyon niya. Tahimik sandali si Helen, ngunit hindi nagtagal ay mahina siyang nagsabi, “Hindi ko alam kung anong nangyari sa'yo at inisip mo yan, Frank… Pero sasabihin ko sa'yo nang walang pagdududa na huwag ka nang mag-iisip nang ganyan kahit kailan! Hindi kita iiwan, at walang makakapigil sa'kin!”Pagkatapos, inalis niya ang kamay ni Cindy at malamig na sumigaw, “Inuutusan kita, Cindy. Bumalik ka sa Riverton at sabihin mo kay mama na wag siyang mag-alala sa'kin. At ikaw naman, alam kong galit kang hiniwalayan ka ng nobyo mo, pero wala sa'min ni Frank ang pwede kong pagbuntunan ng galit mo, at hindi kailangan ng Lanecorp ng basurang kagaya mo na walang alam kundi magmayabang na akala mo kung sinong magaling.”“Ano?!” Napaatras si Cindy sa gulat. “Anon
Dahil nasa Birthright rank si Zorn, natural na kailangang mag-ingat ni Gene at magtipon ng sapat na tao para tapusin siya. Sa maikling salita, bumangga si Frank sa isang pader. Masyadong maaga siyang dumating sa Drenam Limited bago pa natapos ni Gene si Zorn, kung kaya't nagkamali ng pagkakaintindi si Zorn at naisip niyang pumunta si Frank para manloko. “Siya si Gene Pearce,” sabi niya habang nakaturo sa sakiting lalaking kailangan ng tulong para makalakad.”“Siya yun? Mukha siyang… sakitin,” bulong ni Helen, kahit na nakikita ng kahit na sino na hindi malusog si Gene. “Oo. May ilang malapit na tao sa kanyang nanglason sa kanya gamit ng isang insekto. Ginamot ko siya kahapon, kaya pumayag siyang ipasa ang land deeds na yun sa'kin.”Nabigla si Helen. “Sinasabi mo bang hindi tumupad si Gene sa pangako niya?”“Hindi sa ganun—masyadong maaga ang dating natin, bago pa niya naayos ang personal na problema niya,” sagot ni Frank habang pinanood ang higit isang dosenang lalaking puma
Kahit na nagdala si Gene ng maraming martial artists, hindi sila magiging sapat kapag naipit si Zorn—baka baliktarin niya ang sitwasyon at ubusin sila. Kung kaya't nagpasya si Frank na magpaiwan nang mag-isa. Hindi niya hahayaang mapatay si Gene, kundi magiging imposible nang makuha ang mga loteng iyon. Nang isinantabi niya ang document folder niya, tahimik siyang pumuslit sa hallway. Ang hindi nakakagulat, nakita niya sina Zorn at Gene na nakatayo sa labas ng opisina. Malinaw na naramdaman ni Zorn ang poot laban sa kanya, ngunit nagtanong siya, “Mr. Pearce, sinabihan mo kong tignan ang mga numero ng Drenam Limited, di ba? Bakit ka nagpunta rito mismo at nagdala ng napakaraming tao?”Sa kabilang banda, maayos na sinanay ang mga tao ni Gene. Bago pa napansin ni Zorn, nakakilos na silang lahat para harangan ang lahat ng daan palabas. “Heh… Ngayong umabot na sa ganito ang lahat, magiging tapat na lang ako sa'yo, Zorn.”Nakangiti si Gene habang tinulungan siyang maglakad n
Nang hindi nakakagulat, umiling si Gene sa pagkamuhi. “Oo,” kalmado niyang sabi. “Nobya ko siya, pero mabangis din siya… Nilason niya ako at nanood habang unti-unti akong nanghina hanggang sa araw na butasin ng mga insekto ang tiyan ko? Napakasama niya!”“Ako…”Sinubukang makipagtalo ni Zorn, ngunit wala siyang nasabi. Tahimik siyang yumuko, ngunit hindi nagtagal ay tumingala ulit siya nang determinado. “Ako ang nagplano ng lahat ng ito. Ako ang may kasalanan—ngayon, pakawalan mo si Rory. Pwede mong gawin ang kahit na ano sa'kin basta't pakawalan mo siya.”“Huli na ang lahat,” mahinang sabi ni Gene. “Kagaya ng sabi ko, tapos ko na siyang iligpit.”“Ano… Seryoso ka?!” Napanganga si Zorn at naglaho ang pag-asa sa mga mata niya. Pagkatapos, nagsimula siyang tumawa nang nahihibang at palakas ito nang palakas hanggang sa nakakabingi na ito. “Napakalamig mo talaga, Gene!” sigaw niya. “Hindi ako ang malamig dito. Kayo yun no Rory yun.” Nanatiling walang pakialam si Gene nang sum
“Ano?!”Hindi nakakibo kaagad ang martial artist na pinakamalapit kay Zorn at tumama ang kamao ni Zorn sa kanya. Sumabog ang ulo niya nang parang pakwan sa sandaling iyon, at nag-iwan ng kadiring pulang eksena. “Ano?! Ascendant rank siya?!”Kaagad na naramdaman ng ibang martial artist sa paligid ni Zorn na may mali. Lalo na't ang mga Ascendant rank ay mas malakas kaysa sa Birthright rank, kasama ng napakakapal na pure vigor nila na malaya nilang ginagamit. Natural na mayroong mga halimaw na kagaya ni Frank na hindi saklaw ng patakarang ito—nasa Birthright rank lang siya, pero karamihan ng mga nasa Ascendant rank ay mahihirapan sa kanya. Tanging mga nasa peak Ascendant rank ang kayang pumilit kay Frank na gamitin ang mga alas niya, at dahil iyon sa paghina niya tatlong taon ang nakaraan. Salamat sa pagdating niya sa Birthright rank nang dalawang beses, mas dumami at mas makapal ang pure vigor ni Frank, na walang binatbat sa mga nasa Ascendant rank. At ngayon, nakatago mism
Nang hindi nakakagulat, umiling si Gene sa pagkamuhi. “Oo,” kalmado niyang sabi. “Nobya ko siya, pero mabangis din siya… Nilason niya ako at nanood habang unti-unti akong nanghina hanggang sa araw na butasin ng mga insekto ang tiyan ko? Napakasama niya!”“Ako…”Sinubukang makipagtalo ni Zorn, ngunit wala siyang nasabi. Tahimik siyang yumuko, ngunit hindi nagtagal ay tumingala ulit siya nang determinado. “Ako ang nagplano ng lahat ng ito. Ako ang may kasalanan—ngayon, pakawalan mo si Rory. Pwede mong gawin ang kahit na ano sa'kin basta't pakawalan mo siya.”“Huli na ang lahat,” mahinang sabi ni Gene. “Kagaya ng sabi ko, tapos ko na siyang iligpit.”“Ano… Seryoso ka?!” Napanganga si Zorn at naglaho ang pag-asa sa mga mata niya. Pagkatapos, nagsimula siyang tumawa nang nahihibang at palakas ito nang palakas hanggang sa nakakabingi na ito. “Napakalamig mo talaga, Gene!” sigaw niya. “Hindi ako ang malamig dito. Kayo yun no Rory yun.” Nanatiling walang pakialam si Gene nang sum
Kahit na nagdala si Gene ng maraming martial artists, hindi sila magiging sapat kapag naipit si Zorn—baka baliktarin niya ang sitwasyon at ubusin sila. Kung kaya't nagpasya si Frank na magpaiwan nang mag-isa. Hindi niya hahayaang mapatay si Gene, kundi magiging imposible nang makuha ang mga loteng iyon. Nang isinantabi niya ang document folder niya, tahimik siyang pumuslit sa hallway. Ang hindi nakakagulat, nakita niya sina Zorn at Gene na nakatayo sa labas ng opisina. Malinaw na naramdaman ni Zorn ang poot laban sa kanya, ngunit nagtanong siya, “Mr. Pearce, sinabihan mo kong tignan ang mga numero ng Drenam Limited, di ba? Bakit ka nagpunta rito mismo at nagdala ng napakaraming tao?”Sa kabilang banda, maayos na sinanay ang mga tao ni Gene. Bago pa napansin ni Zorn, nakakilos na silang lahat para harangan ang lahat ng daan palabas. “Heh… Ngayong umabot na sa ganito ang lahat, magiging tapat na lang ako sa'yo, Zorn.”Nakangiti si Gene habang tinulungan siyang maglakad n
Dahil nasa Birthright rank si Zorn, natural na kailangang mag-ingat ni Gene at magtipon ng sapat na tao para tapusin siya. Sa maikling salita, bumangga si Frank sa isang pader. Masyadong maaga siyang dumating sa Drenam Limited bago pa natapos ni Gene si Zorn, kung kaya't nagkamali ng pagkakaintindi si Zorn at naisip niyang pumunta si Frank para manloko. “Siya si Gene Pearce,” sabi niya habang nakaturo sa sakiting lalaking kailangan ng tulong para makalakad.”“Siya yun? Mukha siyang… sakitin,” bulong ni Helen, kahit na nakikita ng kahit na sino na hindi malusog si Gene. “Oo. May ilang malapit na tao sa kanyang nanglason sa kanya gamit ng isang insekto. Ginamot ko siya kahapon, kaya pumayag siyang ipasa ang land deeds na yun sa'kin.”Nabigla si Helen. “Sinasabi mo bang hindi tumupad si Gene sa pangako niya?”“Hindi sa ganun—masyadong maaga ang dating natin, bago pa niya naayos ang personal na problema niya,” sagot ni Frank habang pinanood ang higit isang dosenang lalaking puma
“Maging pabigat sa inyo nang tatlong taon?”Natawa si Frank sa ideyang iyon, ngunit hindi siya nagsayang ng oras para makipagtalo kay Cindy. Sa halip, lumingon siya kay Helen nang may seryosong ekspresyon. Gusto niyang alamin ang opinyon niya. Tahimik sandali si Helen, ngunit hindi nagtagal ay mahina siyang nagsabi, “Hindi ko alam kung anong nangyari sa'yo at inisip mo yan, Frank… Pero sasabihin ko sa'yo nang walang pagdududa na huwag ka nang mag-iisip nang ganyan kahit kailan! Hindi kita iiwan, at walang makakapigil sa'kin!”Pagkatapos, inalis niya ang kamay ni Cindy at malamig na sumigaw, “Inuutusan kita, Cindy. Bumalik ka sa Riverton at sabihin mo kay mama na wag siyang mag-alala sa'kin. At ikaw naman, alam kong galit kang hiniwalayan ka ng nobyo mo, pero wala sa'min ni Frank ang pwede kong pagbuntunan ng galit mo, at hindi kailangan ng Lanecorp ng basurang kagaya mo na walang alam kundi magmayabang na akala mo kung sinong magaling.”“Ano?!” Napaatras si Cindy sa gulat. “Anon
“M-Maghintay ka lang!” Sigaw nina Bob at Rob, ngunit mabilis silang tumayo para tumakas sa opisina. Sa kabilang banda, kinilabutan si Zorn nang sinalag ni Frank ang atake niya. “Martial artist din siya?” bulong niya sa sarili niya. “Bakit di ko naramdaman ang vigor niya?”Higit pa roon, nakikita niyang sanay si Frank sa pakikipaglaban nang pinatumba niya sina Rob at Bob nang napakabilis. Kumbinsido siya kaninang simpleng tao lang si Frank, ngunit naramdaman na niya ngayon ang walang hugis na bigat na nakabalot kay Frank. Nag-ingat si Zorn sa bigat na ito at bigla siyang hindi nakasiguro kung kaya niyang talunin si Frank. Sa lakas niya sa kabila ng kabataan niya, talagang napaisip si Zorn kung saan siya nanggaling. Habang naningkit ang mga mata, umatras si Zorn at nagtanong, “Pwede ko bang matanong kung saang clan o sect ka nanggaling?”Gayunpaman, umiling si Frank at mahinang nagsabi, “Pangkaraniwang tao lang ako. Ano? Magpapatuloy ba tayo? Hindi ako magpipigil kung oo, at
Sa kabilang banda, masama ang mukha ni Frank nang nakita niya si Zorn. Ang una niyang naisip ay trinaydor siya ni Gene, ngunit napagtanto niya ring imposible ito. Lalo na't alam ni Gene na nagsabwatan sina Rory at Zorn para patayin siya. Hindi siya magtatraydor kay Frank maliban na lang kung tanga siya, at hindi siya magiging pinakamayamang lalaki sa east coast sa pagiging tanga. Sa kabilang banda, sumama ang ekspresyon ni Zorn sa pagtanto at sumigaw siya, “Naiintindihan ko na! Sinusubukan mong samantalahin si Mr. Pearce habang may salita siya, ano?!”“Ano?”Kumunot ang noo ni Helen sa tabi ni Frank. May tiwala siya kay Frank, ngunit sa katotohanang hindi alam ng valet ni Gene ang tungkol sa deed transfer, nagmukhang sinungaling si Frank at nabuking na siya. At ngayon, inakusahan pa nga si Frank na sinasamantala ang sakit ni Gene…“Frank, bakit di muna tayo umalis sa ngayon? Bumalik na lang tayo mamaya,” sabi niya habang hila ang braso ni Frank at inaalok siya ng daan palaba
Nang nakatapos si Bob, napasigaw sa gulat si Rob, na kanina pa nakatitig kay Helen, “Teka, hindi ba alam na nilang si Mr. Pearce ang nagmamay-ari sa'tin ngayon? Ano pa palang ginagawa nila rito?”Kumunot nanam ang noo ni Bob kay Frank. “Oo nga, ano? Anong ginagawa niyo rito? Hindi ba ito tungkol sa mga lote?”“Tungkol nga ito sa mga lote,” tumango si Frank. Pinatunog ni Bob ang dila niya at bumuntong-hininga. “Ano pa palang ginagawa niyo rito kung alam mo naman pala yun? Ano, bibilhin niyo ba ito mula kay Mr. Pearce?”“Oo nga. Baliw ka ba?” Sumingit si Rob, na nakangisi kay Frank habang pinapaikot ang daliri niya sa sentido niya. “Kita mo, Helen?” Masayang sabi ni Cindy. “Hindi man lang nila tayo kilala—nagsisinungaling si Frank! At inanunsyo pa niyang kusa itong binenta ni Mr. Pearce sa kanya… Baliw na siguro siya!”Nabigla si Rob at lumingon kay Frank. “Hindi maganda ang babaeng yan, pero tama siya. Mas may tyansa ka pang makabili ng unan para makuha mo ang mga lupang iyon sa
Sa sumunod na araw, handa na sina Frank at Helen nang maaga at nagmaneho papunta sa opisina ng Drenam Limited. Nagpumilit na sumunod si Cindy. Nagwala siya dahil pinagpilitan niyang gusto niyang makita kung anong gagawin ni Frank para makuha ang mga loteng iyon mula kay Gene. Ang hindi ikinagulat ng lahat, ang Drenam Limited ay isang maliit na local contruction company na binili ni Gene bilang intermediary. “Hello. May hinahanap kayo?” Lumapit sa kanila si Rob, isang sigang binatang may toothpick sa pagitan ng ngipin niya, at pinigilan sila. Tumingin siya sa pagitan nila, hindi man lang siya huminto para tignan muli si Cindy nang napanganga siya kay Helen at nalaglag ang toothpick niya. “Puta!” Napamura siya habang nakatulala. “Anong nangyayari rito?” Lumapit din sa kanila ang isang matabang lalaking si Bob nang nakakunot ang noo. “Kung nandito kayo para makipag-usap, pasensya na, pero binili lang kami at… Puta!”Hindi naiba ang reaksyon niya kay Rob nang nakita niya si He