Kahit na nagdala si Gene ng maraming martial artists, hindi sila magiging sapat kapag naipit si Zorn—baka baliktarin niya ang sitwasyon at ubusin sila. Kung kaya't nagpasya si Frank na magpaiwan nang mag-isa. Hindi niya hahayaang mapatay si Gene, kundi magiging imposible nang makuha ang mga loteng iyon. Nang isinantabi niya ang document folder niya, tahimik siyang pumuslit sa hallway. Ang hindi nakakagulat, nakita niya sina Zorn at Gene na nakatayo sa labas ng opisina. Malinaw na naramdaman ni Zorn ang poot laban sa kanya, ngunit nagtanong siya, “Mr. Pearce, sinabihan mo kong tignan ang mga numero ng Drenam Limited, di ba? Bakit ka nagpunta rito mismo at nagdala ng napakaraming tao?”Sa kabilang banda, maayos na sinanay ang mga tao ni Gene. Bago pa napansin ni Zorn, nakakilos na silang lahat para harangan ang lahat ng daan palabas. “Heh… Ngayong umabot na sa ganito ang lahat, magiging tapat na lang ako sa'yo, Zorn.”Nakangiti si Gene habang tinulungan siyang maglakad n
Nang hindi nakakagulat, umiling si Gene sa pagkamuhi. “Oo,” kalmado niyang sabi. “Nobya ko siya, pero mabangis din siya… Nilason niya ako at nanood habang unti-unti akong nanghina hanggang sa araw na butasin ng mga insekto ang tiyan ko? Napakasama niya!”“Ako…”Sinubukang makipagtalo ni Zorn, ngunit wala siyang nasabi. Tahimik siyang yumuko, ngunit hindi nagtagal ay tumingala ulit siya nang determinado. “Ako ang nagplano ng lahat ng ito. Ako ang may kasalanan—ngayon, pakawalan mo si Rory. Pwede mong gawin ang kahit na ano sa'kin basta't pakawalan mo siya.”“Huli na ang lahat,” mahinang sabi ni Gene. “Kagaya ng sabi ko, tapos ko na siyang iligpit.”“Ano… Seryoso ka?!” Napanganga si Zorn at naglaho ang pag-asa sa mga mata niya. Pagkatapos, nagsimula siyang tumawa nang nahihibang at palakas ito nang palakas hanggang sa nakakabingi na ito. “Napakalamig mo talaga, Gene!” sigaw niya. “Hindi ako ang malamig dito. Kayo yun no Rory yun.” Nanatiling walang pakialam si Gene nang sum
“Ano?!”Hindi nakakibo kaagad ang martial artist na pinakamalapit kay Zorn at tumama ang kamao ni Zorn sa kanya. Sumabog ang ulo niya nang parang pakwan sa sandaling iyon, at nag-iwan ng kadiring pulang eksena. “Ano?! Ascendant rank siya?!”Kaagad na naramdaman ng ibang martial artist sa paligid ni Zorn na may mali. Lalo na't ang mga Ascendant rank ay mas malakas kaysa sa Birthright rank, kasama ng napakakapal na pure vigor nila na malaya nilang ginagamit. Natural na mayroong mga halimaw na kagaya ni Frank na hindi saklaw ng patakarang ito—nasa Birthright rank lang siya, pero karamihan ng mga nasa Ascendant rank ay mahihirapan sa kanya. Tanging mga nasa peak Ascendant rank ang kayang pumilit kay Frank na gamitin ang mga alas niya, at dahil iyon sa paghina niya tatlong taon ang nakaraan. Salamat sa pagdating niya sa Birthright rank nang dalawang beses, mas dumami at mas makapal ang pure vigor ni Frank, na walang binatbat sa mga nasa Ascendant rank. At ngayon, nakatago mism
Sumama ang ekspresyon ni Zorn nang nakita niyang kayang harapin ni Gene ang kamatayan nang ganito kakalmado, trinato niya pa si Zorn na parang susunod siya sa lahat ng sinasabi niya. Pakiramdam niya ay parang siya ang natalo kasi pinatay niya si Gene nang ganyan!At nang nakita ang kaseryosohan sa mga mata ni Gene, nagdalawang-isip siya. “Ah, naaalala ko kung paano ka nangakong susundan mo ko habangbuhay isang dekada ang nakaraan…” Biglang bumuntong-hininga si Gene nang inalala niya ito, nakangiti pa siya na parang binisita niya ang alaala ng sandaling iyon. “Matalik tayong magkaibigan simula noong mga bata pa tayo, at kahit na naghiwalay tayo sandali, lumapit ka sa'kin sa depression… may humahabol sa'yo. Kahit na ganun, pinagkatiwalaan kita nang walang kapalit. “Sa sobrang tapat ng mga salitang sinabi mo noon ay nakatatak ito sa alaala ko… Naaalala ko pa ito hanggang ngayon. Ikaw ang nag-iisang kaibigang pinagkatiwalaan ko sa buhay ko, tapos—”Habang mapait na tumatawa, pagt
Kalmadong binasa ni Gene ang sitwasyon. Dahil bata pa si Frank at magaling sa panggagamot, tiyak na wala siyang oras para magsanay ng martial arts nang maigi. Baka nga ang pagsalag niya sa atake ni Zorn kanina ay umubos sa lakas niya—kapag nagtagal siya rito, magiging masaklap ang kamatayan niya kagaya ng nangyari sa mga martial artist na dinala ni Gene. At dahil iniligtas na ni Frank ang buhay niya, ayaw makita ni Gene na ibuwis ni Frank ang buhay niya nang ganito. Dahil dito, sabi niya, “Mr. Lawrence, sa pagitan naming dalawa ito ni Mr. Lawrence. Wag kang mangialam—umalis ka na habang pwede pa.”“Hehe…” Tumawa si Frank sa halip na umalis, na lumingon pa nga kay Gene para magtanong, “Sigurado ka bang di ako mananalo, Mr. Pearce?”“Oh…” Napatunganga si Gene sa tanong niya. Hindi niya masasabing naniniwala siya kay Frank dahil ayaw niyang ibuwis ni Frank ang buhay niya. At pagkatapos mag-isip nang matagal, umiling si Gene sa pagsuko. “Mr. Lawrence, magkaibigan kami ni Zorn
Hindi alam ni Zorn kung paanong nagawa ni Frank na iwasan ang obserbasyon niya kanina, ngayon kit nakahinga pa rin siya nang maluwag pagkatapos maramdaman ang tunay na hangganan ng lakas ni Frank. Kahit na malakas ang isang tunay na Birthright rank, wala pa ring laban si Frank sa kanya!“Mamatay ka na!!!” Sigaw ni Zorn habang binuhos niya ang lahat ng lakas niya sa pinakamalakas na atake niya at ayaw niya ng karagdagang problema. Nakasalalay dito kung mapapatay niya si Frank. Natural na ginagawa niya lang ito dahil nakita niyang mamamatay talaga si Frank para ipagtanggol si Gene. Kapag nagpasya si Frank na umiwas, tatama naman kay Gene ang atake ni Zorn at tiyak na mamamatay siya. Dahil dito, kung gustong mabuhay ni Frank si Gene, kailangan niyang saluhin ang atake niya!Lumabas ang itim at puting pure vigor mula sa palad ni Zorn, naghalo sa isang kulay abo na gumawa ng bagyo. Yumanig ang buong building—ganito ang pinakamalakas na atake ng isang Ascendant rank. "Hmph…"
Nang bumalik si Helen sa Lanecorp, nakita niyang nag-iimpake si Cindy at handa nang umalis, ngunit dumada muna siya sa bawat isang empleyado sa malapit. “Bakit di niyo hulaan kung anong nangyari pagkatapos makinig ng pinsan ko sa mahal niyang asawa at pumunta sa Drenam Limited? Sabi niya ibibigay ni Gene Pearce ang limang loteng nakuha niya sa bid, pero anong nangyari? Hindi man lang iyon alam ng valet niya! Oh, para silang sinampal sa mukha bang dumating kami roon!“Tsk, tsk… Nakita niyo sana ang mukha nina Helen at Frank… Napakalungkot ng mukha nila! Oh, ang sakit ng tiyan ko kakatawa! Isipin niyo yun—si Gene Pearce ang pinakamayamang tao sa east coast! Bakit siya makikinig kay Frank? Sino ba siya sa tingin niya?”“Oh siya, aalis na ako.” Tumawa siya habang inimpake niya ang lahat ng gamit niya at nagsimulang umalis. “Pwede kayong manatili rito habang pinapabagsak nina Helen at ng ex-husband niya ang kumpanya niyo!”Kahit na ganun, nakasalubong niya si Helen, na narinig ang laha
Bubuksan pa lang ni Helen ang pinto ng opisina niya at papasok nang sumigaw si Cindy, “Hah! Wag kang masyadong mayabang, Helen! Distraksyon lang ang lahat ng ginawa mo kanina—tama ako, ano? Hindi niyo kayang kunin ni Frank ang mga loteng iyon mula kay Gene Pearce, ano?” Huminto si Helen sa paglalakad at lumingon para titigan nang namumuhi si Cindy. “Mali ka. Naniniwala akong makukuha talga ni Frank ang lupang kailangan ng Lanecorp. Nangako siya sa'kin, at hindi niya ako ipapahiya.”“Hah! Ikaw na nagsabi! Kung ganun, mananatili ako rito!” Nagmamatigas na sigaw ni Cindy. “Tingnan natin kung anong magagawa ni Frank… At ano namang gagawin mo kapag di niya nagawa?”“Bababa ako bilang boses chairwoman ng Lanecorp.” Suminghal si Helen at pumasok sa opisina niya. “Hahaha! Sige… sabi mo, eh!” Tumawa si Cindy at naramdaman niyang umakyat ang dugo sa utak niya. Dahil iniwan siya ni Will, naniwala siyang dinidiin ni Helen ang sugat niya sa pagpapalayas sa kanya pabalik ng Riverton, at wala
”Hmph!” Suminghal ng malamig si Travis.Kapag pinayagan niya si Frank na umalis pagkatapos ng sinabi nito, papatunayan lang nito ang sinabi ni Frank—na binebenta niya ang kanyang reputasyon, hindi mga kayamanan.At dahil buong buhay niyang sinuri ang mga antigong bagay, tiyak na hindi niya matanggap ang insultong iyon!Galit siyang nagsalita, "Sisirain ng mga salita mo ang reputasyon ng aking establisimyento, sir, tapos inaasahan mong makakaalis ka dito ng payapa?""Talaga? At hindi pwedeng masira ang reputasyon mo?"Ngumisi ng may panghahamak si Frank. "Pinahahalagahan niyo ang mga pekeng bagay na parang tunay ang mga ito, ginagamit niyo ang reputasyon niyo para sa mga kalakal at nagagalit kayo kapag may kumontra sa inyo… Nakakahiya—hindi mahalaga sa’kin ang reputasyon niyo, at hindi ako natatakot sa pagbabanta niyo."Nagulat si Travis—sa kabila ng lahat ng iyon, inaakusahan pa rin siya ni Frank na nagbebenta siya ng mga pekeng produkto?!Nakaramdam siya ng kaunting inis, dahan
Ang tanging panauhin na hindi nagsalita ay si Frank.Subalit, nang lumingon ang lahat kay Frank, inunahan siyang magsalita ni Hugh. "Hah! Anong alam ng isang ignoranteng p*ta tungkol sa sining? Kahit na may kaunti siyang alam, hindi pa rin niya ito kayang bilhin.”Nagtawanan ang ilan sa loob ng silid sa mga sinabi ni Hugh, dahil naging masyadong halata ang pang-iinsulto sa ‘p*ta’.Gayunpaman, nanatiling kalmado si Frank habang nakatingin siya sa ibang mga panauhin at nagtanong siya, "Tapos na ba kayong tumawa? Kung tapos na kayo, ibabahagi ko ang opinyon ko.”“Syempre naman, iho. Huwag kang mahiyang magsalita.”Nagulat si Travis na hindi nag-bid si Frank, at sa halip ay nagsalita siya upang ibahagi ang kanyang opinyon.Aakusahan ba niya siya na peke ang binebenta niya?Para bang sinadya, lumingon si Frank sa painting sa tabi ni Travis habang lahat ay nakatingin, tumango siya at sinabi, "Hindi tunay ang painting na 'yan… O kalahating tunay, kung tutuusin.""Hahaha!!!" Naunang tu
Nang makita na hindi siya binabati ni Frank, hindi na lang siya pinansin ng matanda at napilitang ngumiti. "Sigurado akong alam ng lahat dito na ako, si Travis Dali, ay kamakailan lang nagkamali ng desisyon, bumili ng pekeng jade na estatwa ng fox na nagkakahalaga ng higit sa isang bilyong dolyar."Huminto siya, nagbuntong-hininga. "Ibig sabihin, hindi ko pa natutugunan ang utang kong 600 milyong dolyar. At upang makabawi, inilalabas ko na ang mga kayamanan sa aking koleksyon. Sana'y handa kayong bilhin ang mga ito sa mabuting presyo—may utang na loob na ako sa inyo."Si Hugh ang unang tumayo, iniunat ang kanyang mga kamay at ngumiti. "Haha… nagmamalabis ka, Ginoong Dali—alam ng lahat na ikaw ang dealer na may pinakamagagandang mata sa Blooming Junction, at ang iyong mga kayamanan ay talagang pambihira. Bibilhin namin ang mayroon ka sa tamang presyo.""Exactly.""Ang utang mo ay mababayaran nang walang problema!"Sumang-ayon ang ibang mga bisita."Sige." Parang humilom ang nakatu
Ang mga salita ng tindera ay nagpapaalala kay Frank sa matandang lalaki kanina na may dilaw na mga ngipin, at tumango siya bilang pagsang-ayon.Ang lugar na ito ay isang magulong walang batas, at nakita niya ang hindi bababa sa tatlong biktima na naloko o nanakawan sa gitna ng araw.Kung may makakuha talaga ng totoong kayamanan, kakainin sila nang buhay.Nang makita ng tindera ang pagkaunawa ni Frank, ngumiti siya. "Parang nauunawaan mo, ginoo. Malalim ang mga tubig ng Blooming Junction—ang tunay na kayamanan ay laging nakatago sa mga tindahan na isang daang taon na sa halip na ipakita.""Talaga? At bakit mo sinasabi 'yan sa akin?" Sulyap ni Frank sa tindera nang pahilig na may pagkamangha.Ipinagkalat ng lalaki ang kanyang mga kamay at umamin, "Magsasabi ako ng totoo, sir. Nagtatrabaho ako sa Jade Dragon—yung tindahan na nandiyan. Ang trabaho ko ay bantayan ang mga potensyal na customer na naglalakad-lakad sa Blooming Junction at dalhin sila dito.""Nakikita ko na mataas ang iyo
Hugh ay ngumisi nang may pang-aasar. "Nabalitaan ko na ang asawa ni Vicky ay isang hindi matitinag na espiritu na kayang talunin kahit ang panganay na kapatid ni Sif Lionheart. Hindi walang dahilan ang iyong reputasyon, ngayon na nakita na kita.""At sino ka?" tanong ni Frank nang walang emosyon.Hugh Turnbull, tagapagmana ng mga Norsedam Turnbull."Mag-ingat ka sa pagsasalita mo kay Ginoong Turnbull!" banta ng bodyguard ni Hugh kay Frank kaagad pagkatapos magsalita ni Hugh."Norsedam…" bulong ni Frank, naaalala lamang noon.Ang Norsedam at Riverton ay magkalapit lang sa tulay, ngunit ang Norsedam ay mas masagana kaysa sa Riverton.At ang unang pagkakataon na nakilala niya si Sif Lionheart ay sa isang auction sa Norsedam, kahit na hindi niya alam na may isang sangay ng pamilya ng mga Turnbull na nakabase rin sa Norsedam.Tumango, tahimik na nagtanong si Frank, "Ano ang dahilan ng iyong pagbisita, Ginoong Turnbull?""Wala," malamig na sagot ni Hugh. "Nagkataon lang na nakita kit
Itinapat ng matanda ang isang plorera na natatakpan ng langis na papel. "Kung interesado ka, may jade vase ako dito na 500 grand lang—anong masasabi mo?""Isang jade vase?"Kinuha ni Frank ang jade na banga at umiling pagkatapos ng isang mabilis na sulyap, ibinalik ito."Malinaw na modernong bagay ito. 500 grand? Tatanggihan ko kahit limang dolyar lang." Humalakhak siya at humarap na aalis.Dalawang matabang goons ang biglang sumulpot, hinarangan ang kanyang daraanan."Heh, bata. Pero hinawakan mo ang vase, kaya kailangan mo itong bilhin ngayon. Kung hindi mo gagawin..." Tumawa nang malamig ang matanda sa likod ni Frank, malinaw na nagbabanta sa kanya.Maliwanag na ito ay isang panlilinlang, at alam ni Frank na akala nila madali siyang mabibiktima dahil nag-iisa siya at bago sa lugar na ito."Mukha bang madali akong bullyhin?" Manatiling kalmado si Frank, kahit na nagmamalaki pa sa matanda. "Ilayo mo ang mga tao mo sa akin kung matalino ka, o hindi na ako magiging mabait.""Oh,
"Urgh…"Nakapagpahinga na si Helen ngunit umuungol siya habang si Frank ay nagpapakita ng malikot na ngiti. "Oo, oo. Ang galing mo, nakakuha ka pa ng isa pang kumpanya para sa atin. Pero ikaw ang basta na lang ibinato sa atin nang hindi kailangang gawin kahit ano, habang lahat ng problema ay babagsak sa akin! Sa tingin mo ba kaya kong hawakan ang dalawang malaking kumpanya nang sabay?""Alam mo na, sabi nga nila—yung mga kayang gumawa ay laging abala. Ganyan ang anak ko—palaging kahanga-hanga." Napabuntong-hininga si Frank, na nagpapatunay na magpapaka-bobo siya.Inirapan siya ni Helen sa sobrang inis.-Tumawag si Vicky Turnbull noong hapon, nangungutya, "Alam mo bang nasa balita ka? Dumudulas sa bumabagsak na gusali… Ang astig niyan. Pero may kulang pa—dapat may karga kang sanggol na katulad ni Helen habang ginagawa mo iyon.""Ahem…" Pinunasan ni Frank ang kanyang ilong nang may kaba. "Huwag mo na akong asarin. Bakit mo ako tinawagan?""Oh, wala namang mahalaga." Ngumiti si Vi
Tinitigan siyang maigi ni Helen, halatang nagdududa."Ikaw na ang humusga!" sigaw niya habang binubuksan ang kanyang laptop, inilalagay ito sa harap ni Frank, at pinapatakbo ang isang on-scene na panayam.Ito si Piers Hershey, nag-uulat nang live mula sa lugar. Kasama ko si Ginoong Terry Cotton, isang mabait na tao na tumutulong sa mga biktima ng pagbagsak ng Zomber Tower. Ano ang palagay mo tungkol sa insidenteng ito, Ginoong Cotton?"Oh, isang trahedya. Dumadaan lang kami, pero tama lang na tumulong…"Tumango si Piers nang may pag-apruba. "Talagang ikaw ay isang huwarang mamamayan ng Zamri, Ginoong Cotton."Ang dramatikong reaksyon ni Terry na puno ng luha ay nag-iwan kay Helen na nagalit. "Eh ano na naman ang ginawa mo, Frank?!""Uh… Nagkakaroon lang kami ng tsaa kasama si Kit Jameson, sa isang bar grill at iba pa—"Pumasok si Lily, ang sekretarya, sa mga sandaling iyon. "Gng. Lane? May isang board member ng Zomber Group na humihiling na makita ka."Si Frank ay huminga ng ma
Lalo na, ayaw ni Frank na magkalamat ang pamilya ni Helen.Sa isip na iyon, humarap siya kay Terry. "Ang mga lider ng Bleeders at ang kanilang mga martial artist ay lahat na wiped out na. Ganun din ang nangyari sa mga Wolvens—hindi ko na kailangang sabihin sa iyo kung ano ang dapat mong gawin mula ngayon, di ba?"Nababa ang panga ni Terry nang husto na parang kayang pumasok ang itlog sa kanyang bibig. "Ang mga Wolvens din? Totoo ba, Ginoong Lawrence?""Hindi kita lolokohin. Naasikaso ko na sila." Tumango si Frank. "Dalhin mo si Peter sa ospital, at magiging guwardiya siya. Ang natitira ay nasa iyo na."Huminto siya sandali, at pagkatapos ay idinagdag, "Simula ngayon, wala nang mga gang sa Zamri."Sa mga salitang iyon, humarap siya upang umalis, habang si Terry ay tumango nang may kalungkutan."Oo, sir!" sigaw niya bago lumingon sa isa sa kanyang mga tauhan. "Blackie, dalhin mo si Ginoong Lane sa ospital. Kayong lahat, kami na ang bahala sa mga Bleeders!""Oo!!!"Matagal nang na