Tumingin si Kallum sa iba pang board members at hinubad ang sapatos niya para ilagay ang paa niya sa mesa, nang para bang nasa sarili niya siyang bahay. Suminghal siya, pagkatapos ay nagtanong, Ano? Paano mo kukumpiskahin ang shares ko, Ms. Lane? Akala mo ba matatakot ako sa mga banta mo? Sige, gawin mo—tignan nating kung kaya mo talagang gawin ang banta mo.”Kaagad ding sumali ang iba pang board members at ipinahayag ang pagtutol nila. “Malayong kamag-anak ka lang ng Lane family, Helen Lane! Matagal nang si Mr. Gaetz ang nasusunod dito—magpakita ka naman ng respeto!”“Oo nga. Sinusubukan ng isang babaeng kagaya mong mamuno sa'min? Talagang masyado kang bilib sa sarili mo!”“Nagyabang ka kaagad sa sandaling pumasok ka at inutusan mo si Kallum na ibigay ang upuan niya?! Tumayo ka lang diyan at manahimik ka!”“Pwede mo kaming ipagtimpla ng kape dahil wala ka namang ginagawa… At gusto ko dagdagan mo ng gatas.”Habang tumawa nang malakas ang board members, lumamig ang mga mata ni
Mabilis na sumang-ayon ang ibang board members kay Kallum. “Oo nga! Imposibleng susunod kami sa'yo!”“Naiintindihan kong bigla kaming nagkakaroon ng bagong lider… pero isang babae at isang miyembro ng Lane family? At hindi pa nga nakakapunta sa Zamri?”“Hindi ka lang tumangging magpakabait sa unang araw mo sa trabaho, pinagyayabang mo pa ang awtoridad mo… Ano yun, may bago ka pang patakaran sa conference room? Binibiro mo ba ako?”“Wala kang kakayahan, impluwensya, at koneksyon. Ano, magpapasok ka ba ng bagong kliyente sa'min gamit ng magandang mukha mo?”"Pfft… Hahaha…"Patuloy na ininsulto ng board members si Helen, habang may isang manyak pang minamata siya dahil sa kabataan at kagandahan niya. “Tapos na ba kayo?”Nanatiling walang pakialam si Helen habang pinanood niya sila. Matatag pa rin siyang nakatayo sa tabi ng meeting table nang tumigil sila sa kakatawa. Pagkatapos, prangka siyang nagsalita, “Ang Lane family ang nagpasyang ako ang mamumumo sa investment company na
Naningkit ang mga mata ni Kallum at ngumisi siya nang mabangis. “Hmph. Wag mong isiping kaya mo kaming takutin! Aalis? Sige—tignan natin kung paano mo patatakbuhin ang kumpanya nang mag-isa!”“Oo! Sasama kami sa'yo, Kallum!”“Tignan natin kung anong magagawa niya nang wala tayo!”“Luluhod ka at magmamakaawa!”Tumayo ang lahat ng board members na pinamunuan ng kanilang senior members. Tanging ang mapayat na si Owen Briggs ang nanatiling nakaupo. Gusto niya ring tumayo, pero natakot siya dahil napansin niya ang matalim na titig ni Helen. Lalo na't nasa delikadong posisyon ang accounting department niya, dahil sila ang may hawak sa lahat ng financial data at ledgers para sa kumpanya. At dahil matagal nang nililinis ni Owen ang kalat ng iba pang board members nang walang katapusan, mas mabuting mamatay na lang siya kung talagang nagsimulang magtanong si Helen. Gayunpaman, hindi ganun ang kaso para sa ibang board members. Lalo na't siguradong-sigurado sila na sysuko si Helen
Binuksan ni Helen ang folder sa harapan ni Mr. Zork, na nagpatulala sa kanya. “Heto. Mga larawan mo sa security camera habang nasa akto.”Paanong nalaman yun ni Helen?!Top secret ito, at si Owen lang ang nakakaalam nito dahil iniulat ni Mr. Zork ang paggastos niya sa kanya!Dahil dito, tinitigan rin nang masama ni Mr. Zork si Owen. Para bang bubuga ng apoy ang mga mata niya. “Natural na ang pinakamalaking problema ng kumpanya natin ay ikaw, Mr. Kallum Gaetz. Bilang acting CFO, talagang nagbigay ka ng bagong pamantayan sa korapsyon.”Naglakad si Helen sa likod ni Kallum at binagsak ang isang dokumento sa mesa sa harapan niya, sabay mahinang nagsabi, “Nakikita bawat isang ledger kada taon na kumikita ang kumpanya… yun ay bago ito ipasa sa'yo para i-review. Pagkatapos nun, magiging pagkalugi ang lilitaw rito, at babayaran naman iyong Lane family… Sa totoo lang, aaminin kong matapang ka.”Pagkatapos, tinapik ni Helen si Kallum sa balikat at nagsabing, “Kahit ano pa yun, binasa ko a
Lalo na't kayang ipakulong ni Helen ang buong board kung gustuhin niya. Nakasimangot silang lahat—hindi talaga nila alam kung paano nakuha ni Helen ang ebidensya laban sa kanila, kasama ng bawat isang piraso ng detalye. Ang nagawa lang nila ay sisihin si Owen ngayon. Sa umpisa pa lang, dapat ay ipapakita nila ang awtoridad nila kay Helen habang kinuha niya ang bago niyang posisyon. Sa halip, binaliktad niya ang sitwasyon at binunyag ang lahat ng kasalanan nila. Malinaw na hindi lang siya isang magandang mukha—isa siyang mandirigmang kayang magbitaw ng suntok. “Kahit na ganun, tapos na ako.” Umiling si Helen. “Pwede na kayong umalis ngayon, at di ko pipigilan ang kahit na sino rito para magmakaawa kagaya ng inaasahan niyo. Sa halip, mailalathala ang mga dokumentong ito at magsasagawa ako ng shareholders meeting kung saan pagpapasyahan kung sinong papalit sa inyo. Pagbabayaran nitong lahat ang katangahan niyo.”Sa wakas ay naintindihan na nila mula sa prangkang mga salita niya,
Pagkatapos mapagtanto ng lahat ng board members na baka mas magaling si Helen kay Kallum, alam nilang ang magagawa lang nila ngayon ay hininging tawad at isuko ang awtoridad nila sa pag-asang panatilihin sila ni Helen rito. Ito lang ang paraan para panatilihin ang mayroon sila sa halip na mawala ang lahat sa kanila. Nakakainis ito, pero wala sa kanila ang may lakas ng loob na labanan si Helen ngayon. Ang lahat ng pagkamuhi at pambabastos kanina ay napalitan ng takot at respeto. “Hmph. Dahil matapat kayong lahat, siguro mapapatawad ko kayo.”Sinilip ni Helen si Frank bago tumingin sa board members. “Nangangako akong hindi ko kayo paparusahan para sa ginawa niyo noon, pero obligado pa rin kayong magbayad sa kumpanya para sa pinsalang dinala niyo. Kinuha ko ang kumpanyang to para sa layuning mas palaguin pa ito, at nangangako akong walang mawawalan rito kapag kasama niyo ako. Uulanin pa nga ng kayamanan ang lahat… Kaya, kaya niyo bang gawin yun?”Sobrang nagpasalamat ang board mem
Natulala ang lahat sa dramatikong pagpasok ng mga tauhan. Gayunpaman, malinaw na inihanda sila ni Kallum na maghintay malapit sa conference room, pagkatapos ay susugod sila kapag binigay na niya ang hudyat at papatayin silang lahat. Mas lalong namutla ang board members na tinalikuran siya sa nakita nila habang nakaramdam sila ng panganib. Tumawa nang malakas si Kallum, na para bang mas mababa sa kanya ang lahat ng tao roon. “Wag kang mag-alala, Helen.” Pagyayabang niya. “Hindi ka mamamatay nang mag-isa—sasama sa'yo ang mga duwag na hayop na'to! Mangarap kayo nang malaki hanggang sa kamatayan! Hahaha!!!”Ang hindi niya inasahan, hindi nataranta si Helen habang pinanood niyang sumugod sa loob ang mga tauhan. Ang totoo, nakangisi pa siya. “Hindi ba ikaw ang mababaw rito, Mr. Gaetz? Sa tingin mo ba talaga hindi ako handang lumaban? Syempre inasahan ko to!”Sa isang banda, pinagaan niya ang loob ng mga natatarantang board members para hindi sila magbago ulit ng isip. Sa kabila
Nang makita ang kakapalan ng mukha ni Frank, nagalit ang lahat ng mga tauhan. “Sama-sama tayong sumugod!” sabay-sabay nilang sigaw at magkakaisang sumugod papunta kay Frank. Klang!Tumutok si Frank nang eksaktong-eksakto, sabay sinipa ang isa pang sumugod na tauhan palabas ng isa pang bintana. Natural na hindi rin nakaligtas ang iba pang tauhan at nanatiling nakatayo si Frank sa mesa habang pinigilan niya lang lahat na makalampas sa kanya. Higit sampung tauhan ang tumalsik nang wala pang kalahating minuto, at dahil pinalipad sila palabas ng bintana mula sa ika-dalawampung palapag, walang dudang hindi sila makakaligtas. Nakakapangilabot ang mga sigaw nila. Nanahimik nang sobra ang mga board member na nangako ng katapatan kay Helen nang nakita nila ang kawalan ng pakialam ni Frank kasabay ng lahat ng ito. Gayunpaman, palihim silang nagdiriwang na mabuti na lang at hindi sila nagmatigas na manatili sa panig ni Kallum laban sa bagong board chairman nila. Kung hindi, tinapon
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita
“Hindi interesado si Frank.”Tumayo kaagad si Helen sa pagitan nila Gina at Frank habang nakatitig nang maigi sa nanay niya nang sumigaw siya, “Alam ko kung anong binabalak mo g gawin, pero ikaw ang nagdala sa sarili mo sa sitwasyong ito, kaya akuin mo yan. Wag mong isiping idamay si Frank sa problema mo!”“Bakit ba palagi kang kumakampi sa iba?!” Sigaw ni Gina sa kanya sa inis. “Mamamatay ako kung hindi ko maibebenta ang lupang iyon! Hindi ba dapat may gagawin si Frank kung gusto niyang pakasalan ang anak ko?!”“Binigyan ka ni Frank ng ruby, pero nawala mo yun!” Sagot ni Helen na nagbanggit ng dating hinanakit dahil ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Yun… Iba yun!” Sagot ni Gina, na halatang walang kumpyansa, ngumiti di nagtagal ay nagmatigas at sumigaw, “Nawala namin ang ruby, pero nakaraan na yun! Anak kita, at iba na ang posisyon mo ngayong kontrolado mo na ang Lane Holdings at ang Lanecorp. Hindi lang yun, meron ka lang magarang farm resort na kumikita ng milyones
“Tama!”Hinampas ni Gina ang noo niya pagkatapos marinig ang suhestyon ni Cindy at napasigaw sa realisasyon, “Bakit di ko naisip yan? Ang talino mo talaga, Cindy!”“Sigurado yan, pero…”Suminghal si Candy, sabay sandaling lumingon kay Helen habang nakasimangot. “May hindi nakakakita roon.”Alam ni Helen na siya ang ibig sabihin ni Cindy pero hindi siya bumaba sa lebel nila, at seryosong nagsabi, “Hindi gagana yan. Magiging matalino ang kahit na sinong may ganito kalaking halaga ng pera—hindi magiging kaakit-akit ang lupang iyon kahit bilang pain.”Malamig na tumawa si Cindy, hindi siya nabahala na gumagawa siya ng gulo. “Oh, sinasabi mo bang hindi matalino si Tita Gina? Palihim ang pang-iinsulto mo!”Sumama ang mukha ni Gina—kahit na nagkamali siyang paniwalaan si Peter, nainis pa rin siya na iinsultuhin siya ng anak niya nang ganito. “Hindi iyon ng ibig kong sabihin, Ma…”Bumuntong-hininga si Helen at umiling dahil wala na siyang lakas para ipaliwanag pa ang sarili niya. “Bah
Walang naisagot si Gina sa sagot ni Helen at bumangon mula sa kama para tumakbo papunta sa pader at iuntog ang ulo niya rito habang sumisigaw. “Oh, Helen! Pasensya na talaga… Wala akong ibang pagpipilian… Magpapakamatay na lang ako para makabawi sa'yo—”Sa ilang untog lang, tumulo na ang dugo mula sa benda niya. Gayunpaman, nahawakan siya ni Helen at sumigaw, “Tigil! Hindi ako makakapagbayad kapag namatay ka rito! Mag-isip ka ng paraan para mabawi ang pera! Tawagan mo si Peter at sabihan mo siyang pumunta rito ngayon din!”“S-Sige…” Dinampot ni Gina ang phone niya at mabilis na tinawagan ang numero ni Peter, ngunit binaba ito ni Peter pagkatapos itong tumunog nang kaunti. “Ano? Anong nangyayari?” Gulat na sabi ni Gina. Kasabay nito, lumingon si Helen kay Frank—hindi kaya nakuha na ni Kit Jameson si Peter?“Tatawagan ko siya.” Lumapit si Frank kay Gina, kinuha ang numero ni Peter mula sa kanya, at tumawag. Sumagot si Peter pagkatapos ng dalawang ring nang may kalmadong tono.
Pagkatapos murahin sandali ng lahat si Peter, binalik ni Helen ang usapan. “Ma, paano ka nasaktan?”Umiling si Cindy at mahinang nagsabi, “Hindi mahanap ni Tita Gina si Peter o si Larry, kaya nagpunta siya sa Zomber Group para bawiin ang pera niya. Tumanggi sila dahil pumirma siya sa kasunduan, kaya nakipagtalo siya. Pagkatapos, medyo nagkapisikalan sila at nauntog siya sa pader.”“Ma… Talagang ang laki ng pagkakamali mo ngayon!” Bumuntong-hininga si Helen dahil alam niyang hindi lang si Gina ang may kasalanan dito. Masyado lang talagang masama ang anak niyang lalaki, na niloko pa ang sarili niyang nanay at pagkatapos ay ginawa rin iyon sa ate niya. Binenta pa nga niya ang sarili niyang ate para sa pera. Masasabi ngang hindi lang siya walanghiya, napakasama pa niya. Kumunot ang noo ni Helen. “Kalma ka lang, Ma. Sabihin mo lang sa'kin—magkano ang nawala sa'yo? Titignan ko kung kaya kitang matulungang bayaran ito.”Binuksan ni Gina ang bibig niya, ngunit lumingon siya kay Cindy
“Oh? Helen, nandito ka na pala!” Sigaw ni Cindy Zonda habang pumasok siya sa ward ni Gina sa sandaling iyon, at bumuntong-hininga siya nang nakita niya si Helen. “Kailangan mo na talagang tulungan si Tita Gina ngayon.” “Ano yun?” Tanong ni Helen kahit na naiinip na siya. “Ano nang magsasabi sa kanya,” sabi ni Gina. Biglang naglaho ang galit niya habang sinubukan niyang umiyak, ngunit hindi niya ito magawa. “Oh, Helen… Patawad talaga!” sigaw niya at mukhang handa nang iuntog ang ulo niya sa pader, pero pinigilan siya ni Helen. “Anong nangyayari, Mama?” Takang-taka si Helen—anong problema na naman ang dinala ni Gina sa kanya?!“Helen, kilala mo ba si Larry Jameson? Isa sa Three Bears ng Zamri?” Tanong ni Cindy sa sandaling iyon. “Larry Jameson?” Napatalon ang puso ni Helen sa pangalang iyon. “Oo. Bakit?”“Bumalik kasi si Peter sa Riverton ilang araw ang nakaraan at dumiretso siya sa'kin, sabi niya may seryosong business deal siya para sa'kin…” huminto si Gina nang humihikbi.
Ang masaklap pa roon, parte nito ang kapatid ni Larry!Bumuntong-hininga si Helen. “Wala lang si Larry kumpara sa kapatid niya—ang lalaking iyon ang tunay na puso ng Zomber Group na nagtatago sa dilim. Siya ang nagplanong gamitin ka, dahil sinabi niya yun sa'kin!”Napaluhod si Peter at nanigas. Kapag nalaman ng kapatid ni Larry kung sinong pumatay kay Larry, tiyak na madudurog ang isang kagaya niyang hindi pinoprotektahan at hindi mahalaga!“A-Anong dapat kong gawin?! Helen… Frank! Pakiusap, kailangan niyo kong tulungan!”Pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya at suminghal, nang halatang hindi siya interesadong masangkot dito. “Hahayaan ko sanang mabuhay si Larry, pero nagpumilit kang patayin siya. Kailangan mo lang harapin ang kapalit nito ngayon.”“Tama si Frank. Harapin mo yan nang mag-isa,” malamig na pagsang-ayon ni Helen. “Sa tingin mo tutulungan pa rin kita pagkatapos mo kong ibenta, nang walang pakialam kung anong mangyayari sa Lanecorp o sa dangal ko?!”H
Malinaw na alam na alam ni Helen kung sino ang nagdala sa kanya sa gulong ito. Kahapon lang, nang nagbalik si Peter, inisip niya sandaling pwede niya siyang bigyan ng trabaho hindi kagaya ni Cindy, ngunit binenta siya nito sa isang kurap. “Nataga na kita kung hindi lang kita kapatid!” Sigaw ni Helen. Napangiwi kang si Peter sa sarili niya nang nakayuko. Hindi pa niya nakitang nagalit nang ganito si Frank, at lalapit na sana siya para pakalmahin siya… ngunit siya na mismo ang yumakap sa kanya nang umiiyak, “Bakit, Frank?! Bakit ganito ang pamilya ko…?”“Ayos lang yan. Nandito ako.” Tinapik siya ni Frank sa likod habang maingat siyang dinadamayan. “P-Pasensya na, ate. Napilitan lang ako…” utal ni Peter sa sandaling iyon. “Kalimutan mo na yan. Hindi ko kailangan ang paliwanag mo,” sagot ni Helen, nang parang pa ring isang girlboss habang mabilis niyang pinakalma ang sarili niya at pinunasan ang mga luha niya. Habang tinataboy si Peter, bumuntong-hininga siya. “Pwede kang ma
Kahit na ganun, bumuntong-hininga si Larry habang nagsimula siya, “Nagkataong nakita ko ang babaeng iyon sa isang business trip sa Talnam. L-Lumapit siya sa'kin, at pinilit akong mag-invest sa dalawang piraso ng lupa na sinabi niyang kikita nang malaki. Naloko ako, at nilayasan niya ako ilang araw lang ang nakaraan habang tangay-tangay ang malaking parte ng ari-arian ng kumpanya ko..” Umubo nang malakas si Larry, na halatang naaalis sa galit habang nagtapos siya, “H-Hindi ako mag-aalala sa pag-akyat ng Lanecorp kung hindi dahil doon…”“Ganun ba.” Tumango si Frank sa mga sinabi ni Larry nang napagtanto niya ito. Sabi ni Larry, nakilala niya si Juno sa Talnam… Kung ganun, Talnamese siya?“S-Siya nga pala, Mr. Lawrence….”Nang makitang interesado si Frank kay Juno, mabilis na nagdagdag si Larry para lang makaligtas, “Allergic ang babaeng iyon sa lilies… at sa matinding lebel pa nga.”“Matinding allergy sa mga lily?” Bumulong si Frank habang tinandaan niya ito—mukhang tama siyang p