Natulala ang lahat sa dramatikong pagpasok ng mga tauhan. Gayunpaman, malinaw na inihanda sila ni Kallum na maghintay malapit sa conference room, pagkatapos ay susugod sila kapag binigay na niya ang hudyat at papatayin silang lahat. Mas lalong namutla ang board members na tinalikuran siya sa nakita nila habang nakaramdam sila ng panganib. Tumawa nang malakas si Kallum, na para bang mas mababa sa kanya ang lahat ng tao roon. “Wag kang mag-alala, Helen.” Pagyayabang niya. “Hindi ka mamamatay nang mag-isa—sasama sa'yo ang mga duwag na hayop na'to! Mangarap kayo nang malaki hanggang sa kamatayan! Hahaha!!!”Ang hindi niya inasahan, hindi nataranta si Helen habang pinanood niyang sumugod sa loob ang mga tauhan. Ang totoo, nakangisi pa siya. “Hindi ba ikaw ang mababaw rito, Mr. Gaetz? Sa tingin mo ba talaga hindi ako handang lumaban? Syempre inasahan ko to!”Sa isang banda, pinagaan niya ang loob ng mga natatarantang board members para hindi sila magbago ulit ng isip. Sa kabila
Nang makita ang kakapalan ng mukha ni Frank, nagalit ang lahat ng mga tauhan. “Sama-sama tayong sumugod!” sabay-sabay nilang sigaw at magkakaisang sumugod papunta kay Frank. Klang!Tumutok si Frank nang eksaktong-eksakto, sabay sinipa ang isa pang sumugod na tauhan palabas ng isa pang bintana. Natural na hindi rin nakaligtas ang iba pang tauhan at nanatiling nakatayo si Frank sa mesa habang pinigilan niya lang lahat na makalampas sa kanya. Higit sampung tauhan ang tumalsik nang wala pang kalahating minuto, at dahil pinalipad sila palabas ng bintana mula sa ika-dalawampung palapag, walang dudang hindi sila makakaligtas. Nakakapangilabot ang mga sigaw nila. Nanahimik nang sobra ang mga board member na nangako ng katapatan kay Helen nang nakita nila ang kawalan ng pakialam ni Frank kasabay ng lahat ng ito. Gayunpaman, palihim silang nagdiriwang na mabuti na lang at hindi sila nagmatigas na manatili sa panig ni Kallum laban sa bagong board chairman nila. Kung hindi, tinapon
“Suhestiyon ko ay burahin na natin siya kaagad para maging babala sa iba!”“Hindi, kailangan nating bawiin sa kanya ang bawat isang sentimong ninakaw niya mula sa kumpanya nang maraming taon!”“Oo! Gagawin natin yan, pagkatapos ay buburahin natin siya!”Talagang nagalit si Kallum na marinig ang board members na napakamatapat sa kanya kanina ay handa na ngayong patayin siya. Gayunpaman, takot siyang magsalita, kahit na palihim siyang sumilip kay Frank habang iniisip kung kaya niyang gawing bitag si Helen bago ito mapansin ni Frank. Sa kabilang banda, palihim na tumawa si Helen habang nakinig siya sa mga sigaw ng board members habang nilaglag nila si Kallum. Lumingon siya kay Kallum, naningkit ang mga mata niya at nagtanong, “Ano, Mr. Gaetz. Sumusuko ka na ba, o hindi?”Lumingon palayo si Kallum—paanong nakapagtanong pa rin siya nang walang kwentang bagay sa puntong ito?!Pero handa na siya sa landas niya, at ipaglalaban niya ito hanggang sa huli!“Hindi, tumatanggi ako!” mal
Malamig na sabi ni Kallum, “May tatlong gawain ang Lanecorp na kailangang magawa kaagad. Tuparin mo ang lahat ng iyon, pagkatapos ay babayaran ko ang bawat isang sentimong kinuha ko at isusuko ko ang sarili ko sa pulis.”Pagkatapos, namumuhi niyang tinitigan si Helen mula sa gilid at nagsabing, “Ano? Matapang ka ba?” “Bakit ako dapat sumunod sa'yo?” Tinitigan naman siya ni Helen nang nagtataka. “Ipapadala kita kaagad sa awtoridad. Sa tingin mo may karapatan ka pang makipagnegosasyon?”“Hahaha!” Tumawa si Kallum, na sa gulat nila ay mukhang hindi naapektuhan. “Masyado kang mababaw, Ms. Lane! Kagaya ng sabi ko, may lulusutan ako—ang lahat ng perang kinuha ko ay binigay ko bilang donasyon sa isang charity organization na ako mismo ang may-ari. Gayunpaman, nasa ibang bansa ang headquarters nito. Oo nga, mapapatay ako kapag dinala mo ko sa pulis, pero wala kang kahit na anong mababawi!”Napatitig si Helen sa mayabang na mukha ni Kallum nang may masamang ekspresyon. Hindi nya inasahan
“Oh!” Sigaw ni Cindy habang pinalo niya ang sarili niyang noo nang napagtanto niya ito. “Pasensya na, Helen. Naging aligaga ako sa date ko kasama ng nobyo ko, kaya nakalimutan ko…”“Urgh…” Walang nasabi si Helen. Paulit-ulit siyang ginulo ni Gina Zonda—kung kaya’t binigyan ni Helen si Cindy ng trabaho. Gayunpaman, nagawang maakit ni Cindy ang isang lalaki mula sa urban development department ng Zamri. Nang nagtanong siya tungkol sa trabaho niya, sabi ni Cindy ay nagtatrabaho siya para sa Lane family para makaiwas sa pagkapahiya. Inisip ng lalaki na sa Lanecorp ng Zamri siya nagtatrabaho at hindi sa Lane Holdings ng Riverton. Kung kaya't pinakiusapan ni Cindy ang Tita Gina niyang magmakaawa kay Helen na ipasok siya sa Lanecorp. Si Helen na ngayon ang head ng Lane family—napakadali na lang maghanda ng trabaho para sa iba. Gayunpaman, sumakit ang ulo ni Helen sa isyu. Totoong madaling maghanda ng trabaho para kay Cindy, pero ang problema ay walang ibang alam gawin si Cind
At sa mga salitang iyon, hindi huminto si Helen para makinig sa sasabihin ni Gina at tinapos niya ang tawag. “Ano?!” Sumigaw si Cindy roon nang hindi makapaniwala. “May hindi ba ako nabalitaan rito?! Bakit ang babaw-babaw mo, Helen?! Nalate kang ako at nakalimutan ko ang laptop ko, tapos nagwawala ka na?! Pinsan mo ko, at personal na ipapadala ni Will ang laptop mo! Ano pa bang gusto mo?! Marami siyang ginagawa, at nagbigay na nga siya nang respeto sa pagsauli niya nito sa'yo!”Muntik pumutok ang ugat sa sentido ni Helen sa mga sinabi ni Cindy. Suminghal siya sa dismaya at pumasok sa opisina niya habang umiiling. Ayaw na niyang magsayang ng hininga kay Cindy. “Ano ba talagang problema mo?!” Nanatili si Cindy sa kinatatayuan niya habang pumapadyak. Sa malapit, nanood lang si Frank nang may mukhang nagpapakitang wala siyang pakialam. Security lang ang hawak niya at wala nang iba pa, pero naramdaman niyang tumaas ang presyon ni Helen at malapit na siyang sumabog. Bilang isang
Huminto si Helen bago nagpatuloy, “Gayunpaman, ngayong ako na ang head ng Lanecorp, kailangang kong bawiin ang pera natin. Naiintindihan mo?”“Oo, pero…”Nag-aalala pa rin si Owen—nagmula si Owen sa Riverton at hindi pa siya masyadong nagtatagal sa Zamir para malaman kung gaano kasama ang Victorget. Lalo na't walang iisang kategorya ang trabaho nila—marami silang propesyonal na bodyguard at tauhan, kasama ng ilang martial artists. Ang totoo, ang utang na binabanggit ni Kallum ay ang biennial fee na binigay niya kamakailan bilang paunang bayad. At ngayon, dapat bawiin ni Helen ang perang iyon mula sa kanila? Para na rin siyang dumiretso sa lungga ng lobo. “Ayos lang. Wag kang mag-alala—kasama ko ang head of security ko,” sabi ni Helen nang may malinaw na kaguluhan. “Seryoso ka ba, Helen?!” Sigaw ni Cindy. “Aasahan mo talaga si Frank na labanan ang isang buong kumpanya ng mga siga? Alam kong magaling siya, pero—”Bigla siyang huminto nang tinitigan na siya nang masama ni Hel
Umalis kaagad sina Helen at Frank at hindi nagtagal ay nakatayo na sila sa labas ng Victorget. Sa loob ng top floor office, nakipag-usap si Cid Gaetz, ang anak ni Kallum, sa isang kalbong lalaking may mabangis na itsura. Bata pa si Cid, pero malinaw na sanay na siyang makipag-negosasyon sa lalaking ito habang nagtulak siya ng tseke sa mesa niya. “Heto ang dalawampung milyon, Victor.”“Hmmm. Ano naman yan ngayon? O sa halip, sino naman yan ngayon?” Walang pakialam na tanong ni Victor habang nagsindi ng sigarilyo dahil matagal na niyang customer si Cid. “Hehe. Wala talaga akong takas sa'yo.” Ngumisi si Cid. “May problema ang tatay ko sa kumpanya niya at nakakulong siya ngayon sa sarili niyang opisina. Isa tong bagong board chairwoman na gustong kontrolin nang buo ang kumpanya, kaya nakaaway siya ng tatay ko… basta, nagpapasabi ang tatay ko na wag kang magsabi ng kahit na ano kapag sinabihan ka niyang magbayad ng utang. Pahiyain mo lang siya sa abot nang makakaya mo, pagkatapos…”
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita
“Hindi interesado si Frank.”Tumayo kaagad si Helen sa pagitan nila Gina at Frank habang nakatitig nang maigi sa nanay niya nang sumigaw siya, “Alam ko kung anong binabalak mo g gawin, pero ikaw ang nagdala sa sarili mo sa sitwasyong ito, kaya akuin mo yan. Wag mong isiping idamay si Frank sa problema mo!”“Bakit ba palagi kang kumakampi sa iba?!” Sigaw ni Gina sa kanya sa inis. “Mamamatay ako kung hindi ko maibebenta ang lupang iyon! Hindi ba dapat may gagawin si Frank kung gusto niyang pakasalan ang anak ko?!”“Binigyan ka ni Frank ng ruby, pero nawala mo yun!” Sagot ni Helen na nagbanggit ng dating hinanakit dahil ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Yun… Iba yun!” Sagot ni Gina, na halatang walang kumpyansa, ngumiti di nagtagal ay nagmatigas at sumigaw, “Nawala namin ang ruby, pero nakaraan na yun! Anak kita, at iba na ang posisyon mo ngayong kontrolado mo na ang Lane Holdings at ang Lanecorp. Hindi lang yun, meron ka lang magarang farm resort na kumikita ng milyones
“Tama!”Hinampas ni Gina ang noo niya pagkatapos marinig ang suhestyon ni Cindy at napasigaw sa realisasyon, “Bakit di ko naisip yan? Ang talino mo talaga, Cindy!”“Sigurado yan, pero…”Suminghal si Candy, sabay sandaling lumingon kay Helen habang nakasimangot. “May hindi nakakakita roon.”Alam ni Helen na siya ang ibig sabihin ni Cindy pero hindi siya bumaba sa lebel nila, at seryosong nagsabi, “Hindi gagana yan. Magiging matalino ang kahit na sinong may ganito kalaking halaga ng pera—hindi magiging kaakit-akit ang lupang iyon kahit bilang pain.”Malamig na tumawa si Cindy, hindi siya nabahala na gumagawa siya ng gulo. “Oh, sinasabi mo bang hindi matalino si Tita Gina? Palihim ang pang-iinsulto mo!”Sumama ang mukha ni Gina—kahit na nagkamali siyang paniwalaan si Peter, nainis pa rin siya na iinsultuhin siya ng anak niya nang ganito. “Hindi iyon ng ibig kong sabihin, Ma…”Bumuntong-hininga si Helen at umiling dahil wala na siyang lakas para ipaliwanag pa ang sarili niya. “Bah
Walang naisagot si Gina sa sagot ni Helen at bumangon mula sa kama para tumakbo papunta sa pader at iuntog ang ulo niya rito habang sumisigaw. “Oh, Helen! Pasensya na talaga… Wala akong ibang pagpipilian… Magpapakamatay na lang ako para makabawi sa'yo—”Sa ilang untog lang, tumulo na ang dugo mula sa benda niya. Gayunpaman, nahawakan siya ni Helen at sumigaw, “Tigil! Hindi ako makakapagbayad kapag namatay ka rito! Mag-isip ka ng paraan para mabawi ang pera! Tawagan mo si Peter at sabihan mo siyang pumunta rito ngayon din!”“S-Sige…” Dinampot ni Gina ang phone niya at mabilis na tinawagan ang numero ni Peter, ngunit binaba ito ni Peter pagkatapos itong tumunog nang kaunti. “Ano? Anong nangyayari?” Gulat na sabi ni Gina. Kasabay nito, lumingon si Helen kay Frank—hindi kaya nakuha na ni Kit Jameson si Peter?“Tatawagan ko siya.” Lumapit si Frank kay Gina, kinuha ang numero ni Peter mula sa kanya, at tumawag. Sumagot si Peter pagkatapos ng dalawang ring nang may kalmadong tono.
Pagkatapos murahin sandali ng lahat si Peter, binalik ni Helen ang usapan. “Ma, paano ka nasaktan?”Umiling si Cindy at mahinang nagsabi, “Hindi mahanap ni Tita Gina si Peter o si Larry, kaya nagpunta siya sa Zomber Group para bawiin ang pera niya. Tumanggi sila dahil pumirma siya sa kasunduan, kaya nakipagtalo siya. Pagkatapos, medyo nagkapisikalan sila at nauntog siya sa pader.”“Ma… Talagang ang laki ng pagkakamali mo ngayon!” Bumuntong-hininga si Helen dahil alam niyang hindi lang si Gina ang may kasalanan dito. Masyado lang talagang masama ang anak niyang lalaki, na niloko pa ang sarili niyang nanay at pagkatapos ay ginawa rin iyon sa ate niya. Binenta pa nga niya ang sarili niyang ate para sa pera. Masasabi ngang hindi lang siya walanghiya, napakasama pa niya. Kumunot ang noo ni Helen. “Kalma ka lang, Ma. Sabihin mo lang sa'kin—magkano ang nawala sa'yo? Titignan ko kung kaya kitang matulungang bayaran ito.”Binuksan ni Gina ang bibig niya, ngunit lumingon siya kay Cindy
“Oh? Helen, nandito ka na pala!” Sigaw ni Cindy Zonda habang pumasok siya sa ward ni Gina sa sandaling iyon, at bumuntong-hininga siya nang nakita niya si Helen. “Kailangan mo na talagang tulungan si Tita Gina ngayon.” “Ano yun?” Tanong ni Helen kahit na naiinip na siya. “Ano nang magsasabi sa kanya,” sabi ni Gina. Biglang naglaho ang galit niya habang sinubukan niyang umiyak, ngunit hindi niya ito magawa. “Oh, Helen… Patawad talaga!” sigaw niya at mukhang handa nang iuntog ang ulo niya sa pader, pero pinigilan siya ni Helen. “Anong nangyayari, Mama?” Takang-taka si Helen—anong problema na naman ang dinala ni Gina sa kanya?!“Helen, kilala mo ba si Larry Jameson? Isa sa Three Bears ng Zamri?” Tanong ni Cindy sa sandaling iyon. “Larry Jameson?” Napatalon ang puso ni Helen sa pangalang iyon. “Oo. Bakit?”“Bumalik kasi si Peter sa Riverton ilang araw ang nakaraan at dumiretso siya sa'kin, sabi niya may seryosong business deal siya para sa'kin…” huminto si Gina nang humihikbi.
Ang masaklap pa roon, parte nito ang kapatid ni Larry!Bumuntong-hininga si Helen. “Wala lang si Larry kumpara sa kapatid niya—ang lalaking iyon ang tunay na puso ng Zomber Group na nagtatago sa dilim. Siya ang nagplanong gamitin ka, dahil sinabi niya yun sa'kin!”Napaluhod si Peter at nanigas. Kapag nalaman ng kapatid ni Larry kung sinong pumatay kay Larry, tiyak na madudurog ang isang kagaya niyang hindi pinoprotektahan at hindi mahalaga!“A-Anong dapat kong gawin?! Helen… Frank! Pakiusap, kailangan niyo kong tulungan!”Pinagpatong ni Frank ang mga braso niya sa dibdib niya at suminghal, nang halatang hindi siya interesadong masangkot dito. “Hahayaan ko sanang mabuhay si Larry, pero nagpumilit kang patayin siya. Kailangan mo lang harapin ang kapalit nito ngayon.”“Tama si Frank. Harapin mo yan nang mag-isa,” malamig na pagsang-ayon ni Helen. “Sa tingin mo tutulungan pa rin kita pagkatapos mo kong ibenta, nang walang pakialam kung anong mangyayari sa Lanecorp o sa dangal ko?!”H
Malinaw na alam na alam ni Helen kung sino ang nagdala sa kanya sa gulong ito. Kahapon lang, nang nagbalik si Peter, inisip niya sandaling pwede niya siyang bigyan ng trabaho hindi kagaya ni Cindy, ngunit binenta siya nito sa isang kurap. “Nataga na kita kung hindi lang kita kapatid!” Sigaw ni Helen. Napangiwi kang si Peter sa sarili niya nang nakayuko. Hindi pa niya nakitang nagalit nang ganito si Frank, at lalapit na sana siya para pakalmahin siya… ngunit siya na mismo ang yumakap sa kanya nang umiiyak, “Bakit, Frank?! Bakit ganito ang pamilya ko…?”“Ayos lang yan. Nandito ako.” Tinapik siya ni Frank sa likod habang maingat siyang dinadamayan. “P-Pasensya na, ate. Napilitan lang ako…” utal ni Peter sa sandaling iyon. “Kalimutan mo na yan. Hindi ko kailangan ang paliwanag mo,” sagot ni Helen, nang parang pa ring isang girlboss habang mabilis niyang pinakalma ang sarili niya at pinunasan ang mga luha niya. Habang tinataboy si Peter, bumuntong-hininga siya. “Pwede kang ma
Kahit na ganun, bumuntong-hininga si Larry habang nagsimula siya, “Nagkataong nakita ko ang babaeng iyon sa isang business trip sa Talnam. L-Lumapit siya sa'kin, at pinilit akong mag-invest sa dalawang piraso ng lupa na sinabi niyang kikita nang malaki. Naloko ako, at nilayasan niya ako ilang araw lang ang nakaraan habang tangay-tangay ang malaking parte ng ari-arian ng kumpanya ko..” Umubo nang malakas si Larry, na halatang naaalis sa galit habang nagtapos siya, “H-Hindi ako mag-aalala sa pag-akyat ng Lanecorp kung hindi dahil doon…”“Ganun ba.” Tumango si Frank sa mga sinabi ni Larry nang napagtanto niya ito. Sabi ni Larry, nakilala niya si Juno sa Talnam… Kung ganun, Talnamese siya?“S-Siya nga pala, Mr. Lawrence….”Nang makitang interesado si Frank kay Juno, mabilis na nagdagdag si Larry para lang makaligtas, “Allergic ang babaeng iyon sa lilies… at sa matinding lebel pa nga.”“Matinding allergy sa mga lily?” Bumulong si Frank habang tinandaan niya ito—mukhang tama siyang p