Chapter 23

Sa nahihilo na ang paningin pero pinilit pa ring buksan ni Akesha ang isa pang bote ng beer. Biglang naalala si haring shokoy. Baka nasa bangka ito. Kailangan niyang ng kausap kailangan niyang ng mapagtatanungan. Kailangan niya ng sagot dahil mababaliw na siya sa lungkot. Kahit mayabang yun basta kailanga niya ng kausap.

Lumabas ang dalaga bitbit ang bote ng redhorse at inuunti unting inumin habang medyo pasuray suray na pababa ng kubo, palabas na siya ng bakod ng matapilok dahil sa mga bato.

“Aw sheet aray ang sakit” reklamo niya ng mapaluho sa batuhan.Naramdamn ni Akesha na nangkasugat ang tuhod niya. Dimanpot niya nag mga bato saka sunod sunid na kinuha ang iba saka galit na pinagbabato sa labas.

"Manang mana kayo sa amo nyo, mapanakit kayo nakakainis kayo" sigaw ni Akesha.

Tumayo ang dalaga at pasuray suray na nagtungo sa may biyak na bato kung nasaan ang bangka. Walang nakausling paa kaya nalungkot lalo si Akesha dahil kahit si haring shokoy ay wala kung kelan kailangan Naglakad