"I'll bring her home," Rafael said coldly.Tahimik naman na tumango si Lincoln kaya natigilan ako at nag angat ng tingin sa kanya.How can he be so comfident about Rafael now?kung noon lang ay galit na galit sya kay Rafael na halos ayaw na kaming pag samahin dalawa.Ngayon naman ay parang tiwalang tiwala sya.Tumingin sa akin si Lincoln saka inangat ang palad at pinunasan ang pisngi ko gamit ang thumb nya."I will call you later, pupuntahan din kita sa bahay bukas.Kailangan ko lang sumunod sa presinto para ayusin ang kaso," He assured me.Nanatili akong naka titig sa kanya at hindi umiimik.He sighed and flash a soft smile before be held my cheeks and kiss my forehead."I won't let anyone hurt you, Stella.Kuya will always be here to protect you," He said.Parang may humaplos sa puso ko.Muli ko syang niyakap at hinaplos naman niya ang aking buhok saka likuran."Tatawagan ka ni dad mamaya, sagutin mo.Huwag kang pasaway, okay?" Tumango lang ako at kumalas na sa kanya.Pinakawalan na nya ak
Hindi ko na namalayan na napatay ko na pala ang linya kaya naman nangunot ang noo ko at saka tinapik si Rafael na ngayon ay inaamoy at hinahalikan ang aking leeg."Oh my god, Rafael.I was on call with dad," Kaagad akong humarap sa kaniya at bahagya siyang itinulak ng mahina para dumistansya sa akin.He chuckled when he saw my reaction, "I know, i told you i missed you."Muli syang humakbang palapit sa akin at saka itinuon ang dalawang kamay sa study table na nasa likuran ko.Yumuko siya at saka itinagilid ang kaniyang muka bago inilapit sa akin.I cleared my throat, "Rafael, i need to talk to dad.I'm still not done with him.""Stella, all you did was yelling at him.You should atleast learn how to be polite to elders," He said while looking at my lips.Nangunot ang noo ko saka ako napa lunok, "Rafael, i hate him."Pag kasabi ko nuon ay inilapat nya ang kaniyang labi sa aking labi at masuyo akong hinalikan.Kumalas din sya pag lipas ng limang segundo at saka lumunok at tumitig sa akin."
"You freaking bitch!," Malakas na sampal ang iginawad ng makinis kong palad sa muka ni Cara Desmond na ngayon ay naka handcuff na at hawak ng dalawang police.Kaagad naman akong niyakap sa bewang ni Rafael mula sa aking likuran para awatin ngunit hindi ako kumalma kahit na nakita ko nang umiiyak si Cara Desmond habang masama ang tingin sa akin.Isinama ako ni Rafael para sana hanapin si Cara Desmond ngunit nasa byahe pa lang kaming dalawa ay muli nang tumawag si Lincoln para sabihing nahuli na nila sa opisina mismo ni Cara siya."Stella!" Mariing sambit ni Rafael kaya inis kong tinapik ang maugat nyang kamay na naka hawak sa akin pero hindi nya ako pinakawalan."Because of you, Rafael and Lincoln almost died!" Galit na sabi ko at saka sinusubukang abutin si Cara na mailap sa akin at sinasanggahan ng dalawang police mula sa akin."Stella, calm down," Buntong hininga ni Lincoln at saka nag tungo sa akin para iharang ang kaniyang kamay sa pagitan namin ni Cara."Lincoln she's the reason
I know nothing about love.Eversince i was a kid, no one taught me what is love and how to love.I was all alone.There's always a lot of people around me but i always feel i'm alone.It's always me and myself, nothing new.Rafael loves me, he confessed yesterday night.Isa iyon sa mga gabi na hindi ko makakalimutan dahil nung mga oras na iyon ay naramdaman ko ang pag mamahal mula sa ibang tao, he let me feel how to be loved without asking and begging for it.The only problem is, ano ang gagawin ko?i don't know how to love.Maituturo ba sa akin iyon?.Kahit kailan ay hindi ko pa nararanasan mag mahal, hindi ko alam kung paano malalaman na mahal ko ang isang tao...Ang tanging alam ko lang ay importante sa akin si Rafael.Masaya ako kapag kasama sya at sobrang kumportable kapag nasa tabi ko sya.I don't want to lose him.Kagabi ay naka tulog na ako sa bisig nya kahit na naka uniform pa ako.Naalimpungatan nalang ako nang gisingin nya ako makalipas ang tatlong oras para pag palitin ng damit.Saba
I waited for him the whole time.Kahit na nag madaling araw na ay hindi pa din sya dumadating.Ni tawag o text ay wala.Hindi ko na namalayan na naka tulog na pala ako sa sofa sa lounge.Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman sa mga sinabi ni Nany Rosa at sinabi ni Ava.Hindi ko matanggap at hindi ako makapaniwala kahit na alam kong walang dahilan para mag sinungaling sila sa akin.I am upset, gusto kong mag paliwanag sya sa akin kahit na pakiramdam ko ay wala naman akong karapatan na mag hangad ng explanation galing sa kaniya.Halos hindi ako maka imik at tulala nalang din ako lalo na nang hindi pa din dumating si Rafael kinaumagahan.Inihatid ako ni Gamo, ang family driver namin, sa university at kaagad na hinanap ng mga mata ko si Ava pag ka pasok ko sa room pero wala sya duon kaya naman nag taka ako.Ibinaba ko ang aking bag sa seat ko at saktong pag lingon ko sa may pinto ay pumasok si Dos na may dalang boquet ng bulaklak.Nag lakad siya palapit sa akin at naka ngiting ini a
"Why her?," I sobbed.Hindi ko inakala na magagawa nya iyon sa akin.Na magaawa akong lokohin ni Rafael.Bakit si Clara pa?bakit ako pa?"Hindi ko din alam na si Clara ang fiancee ni Kuya.Hindi ako madalas umuuwi sa bahay dahil may condominium ako, at nang nalaman kong ini arranged marriage nina mommy si kuya sa anak ng business partner nya ay hindi ko naman inalam kung sino ang babaeng iyon..." Hunter sounds guilty for some reason.Pakiramdam ko ay pinag kaisahan ako ng mundo.Nag angat ako ng tingin kay Hunter na sumusulyap sulyap sa akin habang nag mamaneho at nang makita nya kung gaano kadami ang luha ko ay napa kagat siya ng ibabang labi niya."Fuck, i'm sorry. Ang akala ko kasi ay hindi gusto ni kuya ang fiancee nya, hindi ko naman alam na..." I could feel that he's frustrated as well as i am.Naiintindihan ko naman si Dos at hindi ko sya masisisi kung hindi nya sinabi sa akin na may fiancee pala si Rafael.Paanong hindi magugustuhan?si Clara?hindi?, Iyong nadatnan pa nga lang nam
Nang araw na iyon ay umuwi si Lincoln sa bahay at bago pa kami mag harap ay alam kong alam na nya kung ano ang mga nangyari sa akin at kay Rafael dahil bakas ang galit sa muka nya.Probably, Nany Rosa told him?"Don't let our path cross, Stella. Baka mapatay ko sya," Malamig at mariin na sambit ni Lincoln kaya naman bumuntong hininga ako at pilit na ipinakikita sa kaniyang maayos lang ako para hindi na nya i big deal iyon."Lincoln, i'm okay. He's nothing to me," I said.He gave me a death glare, " Don't lie to me, Stella."I released a deep sigh.Nakalimutan kong si Lincoln nga pala ang kaharap ko at wala akong maitatago sa kaniya dahil masyado syang seryosong tao.Sinabi ko kay Lincoln na pinaalis na sya ni dad sa bahay at sinabi ko na din sa kaniya ang totoong mga nangyari maliban nalang sa parte na umiyak ako dahil alam kong mas lalo syang magagalit kapag kinawawa ko ang sarili ko sa kwento."Just don't tell dad, please, Lincoln," Mahinang sambit ko.Nakita kong gumalaw ang panga ny
Sabay kaming bumyahe ni Laurence.May binayaran lang kasi si Lincoln para ihatid kami sa Laria bar dahil ang sasakyan nya mismo ang gagamitin nya sa pag hatid sa bahay sa isa niyang ka member na si Takia."Do you still go to school?," He asked while we're both sitting on the back seat.Binigyan nya lang ako ng espasyo para maging kumportable."Yup, what about you?" I asked."Likewise, classmate kami ng kuya mo," He said at napa tango nalang ako.Hindi na sya muling nag salita at ganuon din naman ako.He's not that loud and not that quiet at the same time.Akala ko kanina ay makulit sya pero hindi naman.Kung titingnan kasi sa hitsura nya ay mukang cold sya tingnan dahil kapag hindi sya umiimik ay naka poker face lang sya.Sa kanila ding apat na lalaki ay sya lang ang may lip ring, piercing, at tattoo sa gilid ng leeg.May pag ka bad boy kung titingnan kaya naman hindi ko inakala na approachable sya kagaya ng ilan pang member nila.Pag ka lipas ng isang oras ay nakarating na din kami sa Lari