"You freaking bitch!," Malakas na sampal ang iginawad ng makinis kong palad sa muka ni Cara Desmond na ngayon ay naka handcuff na at hawak ng dalawang police.Kaagad naman akong niyakap sa bewang ni Rafael mula sa aking likuran para awatin ngunit hindi ako kumalma kahit na nakita ko nang umiiyak si Cara Desmond habang masama ang tingin sa akin.Isinama ako ni Rafael para sana hanapin si Cara Desmond ngunit nasa byahe pa lang kaming dalawa ay muli nang tumawag si Lincoln para sabihing nahuli na nila sa opisina mismo ni Cara siya."Stella!" Mariing sambit ni Rafael kaya inis kong tinapik ang maugat nyang kamay na naka hawak sa akin pero hindi nya ako pinakawalan."Because of you, Rafael and Lincoln almost died!" Galit na sabi ko at saka sinusubukang abutin si Cara na mailap sa akin at sinasanggahan ng dalawang police mula sa akin."Stella, calm down," Buntong hininga ni Lincoln at saka nag tungo sa akin para iharang ang kaniyang kamay sa pagitan namin ni Cara."Lincoln she's the reason
I know nothing about love.Eversince i was a kid, no one taught me what is love and how to love.I was all alone.There's always a lot of people around me but i always feel i'm alone.It's always me and myself, nothing new.Rafael loves me, he confessed yesterday night.Isa iyon sa mga gabi na hindi ko makakalimutan dahil nung mga oras na iyon ay naramdaman ko ang pag mamahal mula sa ibang tao, he let me feel how to be loved without asking and begging for it.The only problem is, ano ang gagawin ko?i don't know how to love.Maituturo ba sa akin iyon?.Kahit kailan ay hindi ko pa nararanasan mag mahal, hindi ko alam kung paano malalaman na mahal ko ang isang tao...Ang tanging alam ko lang ay importante sa akin si Rafael.Masaya ako kapag kasama sya at sobrang kumportable kapag nasa tabi ko sya.I don't want to lose him.Kagabi ay naka tulog na ako sa bisig nya kahit na naka uniform pa ako.Naalimpungatan nalang ako nang gisingin nya ako makalipas ang tatlong oras para pag palitin ng damit.Saba
I waited for him the whole time.Kahit na nag madaling araw na ay hindi pa din sya dumadating.Ni tawag o text ay wala.Hindi ko na namalayan na naka tulog na pala ako sa sofa sa lounge.Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman sa mga sinabi ni Nany Rosa at sinabi ni Ava.Hindi ko matanggap at hindi ako makapaniwala kahit na alam kong walang dahilan para mag sinungaling sila sa akin.I am upset, gusto kong mag paliwanag sya sa akin kahit na pakiramdam ko ay wala naman akong karapatan na mag hangad ng explanation galing sa kaniya.Halos hindi ako maka imik at tulala nalang din ako lalo na nang hindi pa din dumating si Rafael kinaumagahan.Inihatid ako ni Gamo, ang family driver namin, sa university at kaagad na hinanap ng mga mata ko si Ava pag ka pasok ko sa room pero wala sya duon kaya naman nag taka ako.Ibinaba ko ang aking bag sa seat ko at saktong pag lingon ko sa may pinto ay pumasok si Dos na may dalang boquet ng bulaklak.Nag lakad siya palapit sa akin at naka ngiting ini a
"Why her?," I sobbed.Hindi ko inakala na magagawa nya iyon sa akin.Na magaawa akong lokohin ni Rafael.Bakit si Clara pa?bakit ako pa?"Hindi ko din alam na si Clara ang fiancee ni Kuya.Hindi ako madalas umuuwi sa bahay dahil may condominium ako, at nang nalaman kong ini arranged marriage nina mommy si kuya sa anak ng business partner nya ay hindi ko naman inalam kung sino ang babaeng iyon..." Hunter sounds guilty for some reason.Pakiramdam ko ay pinag kaisahan ako ng mundo.Nag angat ako ng tingin kay Hunter na sumusulyap sulyap sa akin habang nag mamaneho at nang makita nya kung gaano kadami ang luha ko ay napa kagat siya ng ibabang labi niya."Fuck, i'm sorry. Ang akala ko kasi ay hindi gusto ni kuya ang fiancee nya, hindi ko naman alam na..." I could feel that he's frustrated as well as i am.Naiintindihan ko naman si Dos at hindi ko sya masisisi kung hindi nya sinabi sa akin na may fiancee pala si Rafael.Paanong hindi magugustuhan?si Clara?hindi?, Iyong nadatnan pa nga lang nam
Nang araw na iyon ay umuwi si Lincoln sa bahay at bago pa kami mag harap ay alam kong alam na nya kung ano ang mga nangyari sa akin at kay Rafael dahil bakas ang galit sa muka nya.Probably, Nany Rosa told him?"Don't let our path cross, Stella. Baka mapatay ko sya," Malamig at mariin na sambit ni Lincoln kaya naman bumuntong hininga ako at pilit na ipinakikita sa kaniyang maayos lang ako para hindi na nya i big deal iyon."Lincoln, i'm okay. He's nothing to me," I said.He gave me a death glare, " Don't lie to me, Stella."I released a deep sigh.Nakalimutan kong si Lincoln nga pala ang kaharap ko at wala akong maitatago sa kaniya dahil masyado syang seryosong tao.Sinabi ko kay Lincoln na pinaalis na sya ni dad sa bahay at sinabi ko na din sa kaniya ang totoong mga nangyari maliban nalang sa parte na umiyak ako dahil alam kong mas lalo syang magagalit kapag kinawawa ko ang sarili ko sa kwento."Just don't tell dad, please, Lincoln," Mahinang sambit ko.Nakita kong gumalaw ang panga ny
Sabay kaming bumyahe ni Laurence.May binayaran lang kasi si Lincoln para ihatid kami sa Laria bar dahil ang sasakyan nya mismo ang gagamitin nya sa pag hatid sa bahay sa isa niyang ka member na si Takia."Do you still go to school?," He asked while we're both sitting on the back seat.Binigyan nya lang ako ng espasyo para maging kumportable."Yup, what about you?" I asked."Likewise, classmate kami ng kuya mo," He said at napa tango nalang ako.Hindi na sya muling nag salita at ganuon din naman ako.He's not that loud and not that quiet at the same time.Akala ko kanina ay makulit sya pero hindi naman.Kung titingnan kasi sa hitsura nya ay mukang cold sya tingnan dahil kapag hindi sya umiimik ay naka poker face lang sya.Sa kanila ding apat na lalaki ay sya lang ang may lip ring, piercing, at tattoo sa gilid ng leeg.May pag ka bad boy kung titingnan kaya naman hindi ko inakala na approachable sya kagaya ng ilan pang member nila.Pag ka lipas ng isang oras ay nakarating na din kami sa Lari
Hindi ko maintindihan...Wala akong maintindihan sa mga nangyayari.Ang alam ko lang ay niloko ako ng mga taong mahal na mahal ko kaysa sa aking sarili at ngayon ay hindi ko alam kung tatanggapin ko pa si Rafael."No," Malamig na sambit nya kaya naman patuloy lang ako sa pag hikbi.Hindi ako umimik at nakita ko na nahirapan syang lumunok, lalo na nang sapohin ng dalawa kong palad ang aking muka dahil hindi ko na makayanan ang sakit."Why did we even met each other?, I regret having you in my life," I sobbed while crying on my palms.Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon, kung dahil ba sa galit ko o marahil ay dahil sa alak.Hindi ko na din maintindihan ang nararamdaman ko...Nag angat ako ng tingin sa kaniya at nakita kong mariin ang pag kakakagat niya sa kaniyang labi habang nakatitig sa akin gamit ang mga mata na pilit itinatago sa aking nasasaktan sya."I regret those times that i let you kiss me and hug me!," Suminghot ako at marahan naman syang umiling iling."I will never regret
I wanted to hurt him, the same thing he've done to me.When i thought it was really his plan to cheat on me.When i thought he really did'nt love me.But everything changed...Now that he's crying while his forehead is on my shoulder..."Rafael, stop..." I swallowed hard while caressing his back.Huminto na sa pag tulo ang luha ko ngunit basang basa pa din ang aking pisngi."Baby, what do you want me to do?," He asked in a low tone of voice.Nag angat sya ng tingin sa akin akin at nakita kong suminghap sya na para bang nahihirapan.It's like, he's lost...My baby...Pinunasan nya ang kaniyang mag kabilang pisngi at saka pinigilan ang pag iyak.Bumilis ang tibok ng puso ko hanggang sa maramdaman ko nalang ang pag bagsak ko ngunit bago pa man ako tuluyanv mapa pikit ay nakita ko ang kaagad nyang pag lapit para saluhin ako.Naalimpungatan nalang ako nang marinig ang ingay sa paligid.Unti unti kong idinilat ang aking mga mata at kaagad nakita si Lincoln sa aking tabi kasama si Nany Rosa at a