I waited for him the whole time.Kahit na nag madaling araw na ay hindi pa din sya dumadating.Ni tawag o text ay wala.Hindi ko na namalayan na naka tulog na pala ako sa sofa sa lounge.Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman sa mga sinabi ni Nany Rosa at sinabi ni Ava.Hindi ko matanggap at hindi ako makapaniwala kahit na alam kong walang dahilan para mag sinungaling sila sa akin.I am upset, gusto kong mag paliwanag sya sa akin kahit na pakiramdam ko ay wala naman akong karapatan na mag hangad ng explanation galing sa kaniya.Halos hindi ako maka imik at tulala nalang din ako lalo na nang hindi pa din dumating si Rafael kinaumagahan.Inihatid ako ni Gamo, ang family driver namin, sa university at kaagad na hinanap ng mga mata ko si Ava pag ka pasok ko sa room pero wala sya duon kaya naman nag taka ako.Ibinaba ko ang aking bag sa seat ko at saktong pag lingon ko sa may pinto ay pumasok si Dos na may dalang boquet ng bulaklak.Nag lakad siya palapit sa akin at naka ngiting ini a
"Why her?," I sobbed.Hindi ko inakala na magagawa nya iyon sa akin.Na magaawa akong lokohin ni Rafael.Bakit si Clara pa?bakit ako pa?"Hindi ko din alam na si Clara ang fiancee ni Kuya.Hindi ako madalas umuuwi sa bahay dahil may condominium ako, at nang nalaman kong ini arranged marriage nina mommy si kuya sa anak ng business partner nya ay hindi ko naman inalam kung sino ang babaeng iyon..." Hunter sounds guilty for some reason.Pakiramdam ko ay pinag kaisahan ako ng mundo.Nag angat ako ng tingin kay Hunter na sumusulyap sulyap sa akin habang nag mamaneho at nang makita nya kung gaano kadami ang luha ko ay napa kagat siya ng ibabang labi niya."Fuck, i'm sorry. Ang akala ko kasi ay hindi gusto ni kuya ang fiancee nya, hindi ko naman alam na..." I could feel that he's frustrated as well as i am.Naiintindihan ko naman si Dos at hindi ko sya masisisi kung hindi nya sinabi sa akin na may fiancee pala si Rafael.Paanong hindi magugustuhan?si Clara?hindi?, Iyong nadatnan pa nga lang nam
Nang araw na iyon ay umuwi si Lincoln sa bahay at bago pa kami mag harap ay alam kong alam na nya kung ano ang mga nangyari sa akin at kay Rafael dahil bakas ang galit sa muka nya.Probably, Nany Rosa told him?"Don't let our path cross, Stella. Baka mapatay ko sya," Malamig at mariin na sambit ni Lincoln kaya naman bumuntong hininga ako at pilit na ipinakikita sa kaniyang maayos lang ako para hindi na nya i big deal iyon."Lincoln, i'm okay. He's nothing to me," I said.He gave me a death glare, " Don't lie to me, Stella."I released a deep sigh.Nakalimutan kong si Lincoln nga pala ang kaharap ko at wala akong maitatago sa kaniya dahil masyado syang seryosong tao.Sinabi ko kay Lincoln na pinaalis na sya ni dad sa bahay at sinabi ko na din sa kaniya ang totoong mga nangyari maliban nalang sa parte na umiyak ako dahil alam kong mas lalo syang magagalit kapag kinawawa ko ang sarili ko sa kwento."Just don't tell dad, please, Lincoln," Mahinang sambit ko.Nakita kong gumalaw ang panga ny
Sabay kaming bumyahe ni Laurence.May binayaran lang kasi si Lincoln para ihatid kami sa Laria bar dahil ang sasakyan nya mismo ang gagamitin nya sa pag hatid sa bahay sa isa niyang ka member na si Takia."Do you still go to school?," He asked while we're both sitting on the back seat.Binigyan nya lang ako ng espasyo para maging kumportable."Yup, what about you?" I asked."Likewise, classmate kami ng kuya mo," He said at napa tango nalang ako.Hindi na sya muling nag salita at ganuon din naman ako.He's not that loud and not that quiet at the same time.Akala ko kanina ay makulit sya pero hindi naman.Kung titingnan kasi sa hitsura nya ay mukang cold sya tingnan dahil kapag hindi sya umiimik ay naka poker face lang sya.Sa kanila ding apat na lalaki ay sya lang ang may lip ring, piercing, at tattoo sa gilid ng leeg.May pag ka bad boy kung titingnan kaya naman hindi ko inakala na approachable sya kagaya ng ilan pang member nila.Pag ka lipas ng isang oras ay nakarating na din kami sa Lari
Hindi ko maintindihan...Wala akong maintindihan sa mga nangyayari.Ang alam ko lang ay niloko ako ng mga taong mahal na mahal ko kaysa sa aking sarili at ngayon ay hindi ko alam kung tatanggapin ko pa si Rafael."No," Malamig na sambit nya kaya naman patuloy lang ako sa pag hikbi.Hindi ako umimik at nakita ko na nahirapan syang lumunok, lalo na nang sapohin ng dalawa kong palad ang aking muka dahil hindi ko na makayanan ang sakit."Why did we even met each other?, I regret having you in my life," I sobbed while crying on my palms.Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon, kung dahil ba sa galit ko o marahil ay dahil sa alak.Hindi ko na din maintindihan ang nararamdaman ko...Nag angat ako ng tingin sa kaniya at nakita kong mariin ang pag kakakagat niya sa kaniyang labi habang nakatitig sa akin gamit ang mga mata na pilit itinatago sa aking nasasaktan sya."I regret those times that i let you kiss me and hug me!," Suminghot ako at marahan naman syang umiling iling."I will never regret
I wanted to hurt him, the same thing he've done to me.When i thought it was really his plan to cheat on me.When i thought he really did'nt love me.But everything changed...Now that he's crying while his forehead is on my shoulder..."Rafael, stop..." I swallowed hard while caressing his back.Huminto na sa pag tulo ang luha ko ngunit basang basa pa din ang aking pisngi."Baby, what do you want me to do?," He asked in a low tone of voice.Nag angat sya ng tingin sa akin akin at nakita kong suminghap sya na para bang nahihirapan.It's like, he's lost...My baby...Pinunasan nya ang kaniyang mag kabilang pisngi at saka pinigilan ang pag iyak.Bumilis ang tibok ng puso ko hanggang sa maramdaman ko nalang ang pag bagsak ko ngunit bago pa man ako tuluyanv mapa pikit ay nakita ko ang kaagad nyang pag lapit para saluhin ako.Naalimpungatan nalang ako nang marinig ang ingay sa paligid.Unti unti kong idinilat ang aking mga mata at kaagad nakita si Lincoln sa aking tabi kasama si Nany Rosa at a
After that day, i received a message from Rafael.From: RafaelI'm outside your house, i'll wait here until you show up.Kaagad akong napa balikwas sa aking higaan at hindi alam kung ano ang gagawin dahil ngangayon ko lang nabasa ang message nyang iyon na isinend nya sa akin kanina pa at halos isang oras na ang nakaka lipas.Kahit na nakasuot lang ako ng highwaisted white shorte at white spaghetti strap ay kaagad akong lumabas ng kwarto ko para takbuhin ang palabas ng bahay namin.Hindi ko alam kung bakit bigla akong nag alala para kay Rafael.Pag kalabas ko ng bahay ay kaagad kong binuksan ang gate at saka luminga linga sa paligid ngunit wala naman akong nakitang sasakyan duon.Lumabas pa ako lalo para libutin ang paligid ngunit wala talaga.Did he lie?or umuwi na sya dahil sobrang tagal ko?I bit my lower lip.Babalik na sana ako papasok sa kwarto ko ngunit may natanaw akong pulang sasakyan na lumiko at papunta dito kaya naman nanatili akong naka tayo habang hinihintay itong lumapit
I let Rafael take care of me for the whole day. Buong araw syang nasa tabi ko kaya hindi ko sya pinigilan. "Rafael," I called his name while he's cooking a dinner for the both of us.Sinabi ko naman na sa kaniya na pwedeng si nany Rosa nalang ang mag luluto pero nag insist pa rin sya na mag luto ng kaunting soup at ng adobo."Wait," He softly said.Napa nguso ako saka humalukipkip at sumubsob sa dining table.I really want to tell him that i want him back here again because i missed him so much but i am trying hard to stop my self.Nang matapos na syang mag luto ay inihain na nya lahat yon sa hapag at saka sya nag tungo sa aking tabi saka hinaplos ang aking likuran."Sit properly infront of the food, Stella," He chuckled and i raised my head to see his twinkling eyes while staring at me.Ipinag lagay nya ako ng pagkain sa aking pinggan at muling hinaplos ang aking likuran na para banag sinesenyasan ako.Nang hindi ako kumibo ay natigilan sya at saka ako tiningnan gamit ang mapanuring