KABANATA 4

“SAAN MO naman balak pumunta Ate Maricar?” Tanong nang isang labing-anim na dalaga kay Maricar na nag-iimpake ng gamit. Nakatayo ito sa labas ng pinto ng kaniyang kwarto na gawa sa kahoy.

“Bahala na, basta hahanapin ko ang kuya Zaimon mo. Na balitaan kong na kalaya na siya ngunit hindi siya bumalik sa atin, gusto kong masiguro na ligtas siya.” Malungkot na nakatingin ang dalagang si Ivy kay Maricar.

Mula ng mawala ang magulang ni Ivy. Ka sunod ng pagkakabilango ng kuya Eilton niya si Maricar ang kumupkop sa Bata at ang tiyahin ni Maricar na si Mercy. Sa pag-alis ni Maricar muling mararansan ng bata ang pag-iisa sa buhay. Nakatira sila sa isang squatter area.

Madumi, madaming karanasan. Mas dumami ang kasamaan sa kapaligiran mula na mawala ang kaniyang kuya Zaimon.

“Mag-iingat ka Ate, ah? Ipangako mong babalikan mo ako...”

Masakit man para kay Maricar na iwan si Ivy na itinuturong niya ng kapatid ngunit kailangan niyang gawin. Kailangan niyang makita si Zaimon—ang lalaking nagparamdam sa kaniya na kahit na isa siyang bayarang babae o mas madaling sabihing p****k, pinahalagahan siya nito.

“Oo naman, basta magpapakabait ka kay Tiya Mercy.” Niyakap niya si Ivy at hinalikan ito sa noo. Mahigit rin itong nakayakap sa kaniya na mahinang humihilik dahilan para maluha siya.

“Opo, Ate.” Kinuha niya ang bag na pinaglagyan niya ng kaniyang damit.

“Tiya, alis na po ako!” Lumabas naman mula sa kusina si Tiyang Mercy at pinakatitigan ang kaniyang pamangkin.

“Hindi na ba magbabago ang isip mo?” Umiling siya.

“Mahal ko po si Zaimon, gusto ko siyang makasama. Nakalaya na siya, Tiya, gusto ko siyang hanapin. Sabi nang pulis na naka-usap ko sinundo ng mga lalaking nakaitim na halatang utusan ng isang big-time na tao. Kaya ito biglaang nakalaya si Zaimon,” Tumango naman ang tiyahin niya na wala ng magagawa sa kaniyang desisyon.

“Mag-iingat ka, ako ng bahala kay Ivy.” Hinalikan niya ang kaniyang tiyahin.

“Salamat Tiya.” Bumaba siya sa hagdan ng kanilang bahay na gawa sa kawayan na may tali na alambre.

“Ate!” Dumungaw sa bintana na gawa sa kawayan si Ivy na umiiyak, ramdam niya sa bawat titig nito na sinasabing wag niyang iwan. Dahilan para maging mabigat ang kaniyang dibdib na lisanin ang kanilang tahanan. Nginitian niya ito kasabay nag luhang kumawa sa kaniyang mga mata at kinawayan niya ito.

Aalis siya at walang kasiguraduhan kung maghahanap niya pa si Zaimon at makakapabalik siya kay Ivy at Tiya Mercy. Kaagad siyang sumakay ng taxi papunta sa bahay ng kaibigan niya sa Manila. Doon muna siya pansamantala na makikituloy habang naghahanap ng bar na pwedeng pasukan habang hinahanap niya si Zaimon.

Wala siyang ibang alam na trabaho dahil wala siyang pinag-aralan kaya ginamit niya ang talento sa pagsayaw para may makain sa pang araw-araw.

KASALUKUYANG papasok si Eilton sa loob ng hotel kung saan gaganapin ang welcome party na pinaghandaan ng kaniyang Lolo para sa kaniya. Pagkapasok na pagkapasok niya sa loob ay nakita niyang maraming tao sa loob, halata sa mga damit nito ang pagiging mayayaman, madaming magkain, iba’t-ibang alak at sympre madaming nag gagandahang babae na halatang mga anak mayaman! Mayroon ring mahinang music. Natagpuan niya ang kaniyang Lolo Zackario na nakatayo sa maliit na stage.

Big time na big time!

“Good evening ladies and gentlemen,” Natahimik ang lahat at bumaling sa stage kung na saan ang kaniyang Lolo. “First of all, I want to thank you all for coming.” Nagpalakpakan ang mga bisita sa sinabi nito.

“Tonight, I want to formally introduce my long lost grandson.” Natigilan ang lahat ng ilang minuto.

“How came that he had a grandson?”

“Seriously?”

“For sure he had a mistress.”

Napuno ng bulong-bulongan ang venue. Sino ba naman kasing mag-aakala na mayroon itong apo kung alam ng lahat na hindi ito nagkaroon ng anak sa na mayapang asawa?

“Tama ang iniisip niyo, nagkaroon ako ng anak sa labas. Masaya ako ng malaman kong may anak ako ngunit ka akibat ang matinding sakit ng aking malaman... Wala na siya.” Ramdam ng mga bisita ang sakit na nararamdaman ng matanda dahil lahat sila ay isang magulang at masakit ang mawalan ng anak.

Wala man sa reaction ng mukha nito ngunit bakas sa boses nito ang sakit.

“Anak na hindi ko man lang na silayan ng siya’y isilang hangang sa kaniyang mawalan siya ng buhay ay hindi ko siya nakilala.” Pumiyok ang boses nito.

“Kahit ganu'n ang nangyari sa aming dalawa, may iniwan pa rin siya sa akin na isang tao na dapat kung ipadama ang pagmamahal na dapat na gawa ko sa kaniya bilang isang ama—bilang Lolo.” Nagawi ang mata nito kay Eilton dahilan para mapangiti siya, sumaludo pa siya sa kaniyang Lolo.

Iniisip niya rin kung hindi niya ito nakilala, hindi pa rin siya nakakalabas ng bilanguan. Masuwerte siya at mayroon siyang Lolo na tanggap siya kahit na may bahid ng dugo ang kaniyang mga kamay.

Akalain mo ‘yon?

“I lost my son but I have grandson... Everyone, meet my grandson. Eilton Zaimon Davidson...”

Pumuno sa taenga ni Eilton ang malakas na palakpakan ng mga tao. Napalunok siya ng makita ang lahat ng mata ay nasa kaniya. Nakapamulsa na naglakad sa red carpet, he was walking so cool, he didn't bother to look at the audience but someone caught his attention, a woman sitting in front of the table nearest in the mini-stage...

Katriona.

He wink at her before he continue walking. Hindi nakawala sa mata niya ang panunukso ng dalawang dalaga na kasama nito.

“Lo.” Nakangiting sinalubong siya ng yakap ng kaniyang Lolo bago inakbayan sa harap ng madaming tao.

He gulp! Damn, exposure!

“Welcome to my world, Eilton.” Tinanggap niya ang pakikipagkamay sa kaniya ng kaniyang Lolo.

“Salamat Lo.” Inilapit niya ang kaniyang bibig sa tenga nito.

“Lo. Hindi mo naman sinabi sa akin na ganito ka dami ang tao sana napag-handaan ko, para naman akong hindi Davidson sa suot ko,” Sinuklay niya ang kaniyang buhok gamit ang kaniyang daliri.

Simpleng round neck black shirt ang suot niya na napapatungan ng itim na coat na ipinasuot sa kaniya ni Brick. Black jeans with white Jordan shoes.

His grandfather chuckled. “Don’t worry apo. Wala sa damit ang pagiging Davidson, nasa mukha ‘yan.”

Dumapo ang kamay nito sa kaniyang pisngi na para bang hinihili siya ng mahinang tapik-tapikin ito ang pisngi niya.

“Napaka-gwapo mo, manang-mana ka sa akin.”

Walang tutol, kahit may katandaan na ang kaniyang Lolo halata sa itsura nito ang ka kisigan at ka gwapuhan hindi na siya nagtataka kung naging anak nito ang ama niya sa ibang babae.

“Welcome to the family, Eilton!” Sigaw ng lalaking sa tingin niya ay ka edad ng kaniyang na mayapang ama. Nagpalakpakan muli ang mga tao, nakangiting tumango siya.

“Maraming salamat! Thank you... Thank you!” Itinaas niya pa ang kaniyang kanang kamay bago yumukod na parang prinsepe na nagbibigay galang sa isang prinsessa. Nagtawanan ang mga tao sa kaniyang inakto.

“Ang gabi ito ay hindi lang para sa apo ko na makilala niyo, para na rin makilala niya ang mga taong bahagi ng buhay ko. Magdiriwang tayo at magsaya, ladies and gentlemen, good evening!” Ibinigay ni Lolo Zackario ang microphone sa babae.

Naaakbayan siya nitong bumaba sila sa mini-stage. “Ipapakilala ko sayo ang mga kumpadre ko, business partner, lahat. Para madami kang alam,” Ngumisi naman siya.

“Lo, hindi ka kaya mawalan ng boses sa kakapakilala sa mga tao dito? Ang rami kaya, mabuti pa kung dalaga ang ipakilala mo sa akin, ayos lang,” Tinap nito ang balikat niya.

“Masyado pang maaga para diyan,”

“Kumpadre!” Sumalubong ang lalaki na sa tingin niya ay hindi nagkakalayo ang edad nito sa Lolo niya.

“Binigla mo naman ako, hindi ko akalain ‘to. Sobra akong na surprisa.” Dagdag pa ng lalaki.

“Mahilig akong manurprisa.” Nagtawanan ang dalawa.

“Apo, si Antonio, matalik kong kaibigan.” Pagpapakilala ng kaniyang Lolo.

“Magandang gabi ho!” Magalang niyang bati dito.

“Hindi ako tumatangap ng magandang gabi, isang shot ang gusto ko, Mister Davidson.” Nakangising ani nito.

Iniabot sa kaniya ang baso na hawak nito na may lamang alak. Kay sarap sa pandinig niya na tawagin siyang Mr. Davidson. Bumaling siya sa kaniyang Lolo at tumango ito, tinanggap niya naman ang baso at inubos ang laman nito.

“Magaling! Tawagin mo akong Lolo Anton. Para saan pa ang pagkakaibigan namin ng Lolo mo kung tatawagin mo akong Sir hindi ba?” Tumango naman siya.

“Mr. Davidson...” Lumapit ang limang lalaki sa kanila.

“Mr. Ching!” Nakipagkamay ang Lolo niya sa matandang intsik.

“You’re a luckiest man alive, Eilton.” Sabi ng Mr. Ching at inaanot sa kaniya ang baso nito.

Puta! Balak pa yata akong lasingin ng mga gurang na ‘to!

Nakangiting tinanggap niya ang baso nito at ininom ang laman ng baso at kaagad na binalik dito.

“Apo, this is Mr. Ching,” Turo nito sa lalaking nagpashot sa kaniya.

“Mr. Reyes,” Turo nito sa may salamin na lalaki.

“Mr. Johnson,” Inabot nito ang alak sa kaniya kaya kaagad niya namang iniinom.

“Mr. Lee and Mr. Chen.” Turo sa magkatabi na lalaki, nginitian niya ang mga ito bago inabot ang baso na inaalok nito sa kaniya ng maibalik niya ang baso kay Mr. Johnson.

“They are board of directors in my company.” His grandfather.

“Walang duda, Davidson nga siya.” Sambit ni Mr. Reyes.

Mangha ito sa kaniyang dahil walang alinlangang tinanggap niya ang mga alok nito, bagay na gusto ng mga ito sa isang tao. Ayaw nila ang tinatanggihan.

“Sinabi mo pa!” May pagmamayabang sa boses ni Antonio.

“Papa.” Napatingin siya sa tumawag sa kaniyang Lolo. Ito ang lalaki na sumigaw kanina na welcome to the family. May ibinulong ito sa kaniyang Lolo.

“Excuse us,” Paalam ng kaniyang Lolo at sinundan nila ang lalaking lumapit sa Lolo niya.

“Lo, bakit tinawag ka niyang Papa?” He's curious.

“He’s my adopted son.” Tumango siya.

“Siya ang Tito Marlon mo,” Pag papakilala nito sa kaniya ng makalapit sila sa inuukopa nito.

“Kamusta, Eilton?” Nakipagkamay siya dito.

“Gwapo pa rin walang kupas.” Napangiti ito sa sagot niya.

“Asawa ko nga pala si Aico,” Turo nito sa babaeng nasa kaliwa nito, sa ganda nito mapagkamalan niyang dalaga pa.

“Hi Eilton,” Matamis itong ngumiti sa kaniya habang titig na titig sa kaniyang mga mata, he can see a lust in her eyes. Mukhang mahilig sa lalaki ang asawa ng Tito Marlon niya.

“Na saan si Marko?” Tanong ng Lolo niya, ngunit wala doon ang attention niya kundi na kay Katriona na kausap ang lalaking humarang sa kaniya sa labas ng bar nitong nakaraan.

“Lo, banyo muna ako.” Tumango naman ito sa kaniya.

“Bilisan mo, madami pa akong ipapakilala sayo.” Hindi niya na ito sinagot at naglakad na siya sa gawi ng dalaga. Hakbang na lang ang layo niya dito kaya naririnig niya usapan nito.

“What do you want from me, Marko?” Bakas sa boses ng dalaga ang inis sa lalaking kausap.

“You.” Walang alinlangang sagot nito. “I want you to come back to me,” Dagdag pa nito.

Iyan ang hindi mangyayari! Ito man ang unang naging boyfriend nito, siya naman ang naka-una dito. Isa pa, masyadong mayabang si Marko alam niyang hindi sila nito magkasundo.

Inisang hakbang niya ang pagitan nila ng dalaga. Nasa likod siya nito kaya hindi siya nito napansin. Dahan-dahan niyang pinagapang ang kamay niya sa maliit nitong baywang hangang sa mayakap niya ito.

Dala na ng alak na nainom niya kung bakit niya ito nagawa. Hindi siya lasing, naka-inom lang.

“Hi, beautiful.” Bulong niya sa punong tenga nito.

Inilapat niya nag kaniyang labi sa leeg nito. Natigilan naman ang dalaga sa kaniyang ginawa. Si Marko naman ay nag-uusok ng makita na niyapos ng lalaki ang babaeng minamahal niya. Hindi niya nakita ang mukha nito dahil tutok na tutok ang mata niya kay Katriona.

“Eilton...” Bulong ni Katriona bago hinawakan ang kamay niya at tinanggal sa pagkakayakap sa katawan nito ngunit hindi binitawan ang kamay niya.

“Ikaw?!” Bulaslas ni Marko dahilan para makakuha ng attention ng ibang bisita dahilan para mapatingin sa gawi nila.

“Ako nga, may problema ba?” Akmang lalapitan niya ito ng pigilan siya ni Katriona gamit ang kamay nito sa kaniyang dibdib.

“Stop, ayaw ko ng scandalo.” Saway nito.

“Ikaw.” Gigil na pigil na sigaw ni Marko dahilan para magpanting ang kaniyang tenga.

“Hinahamon mo ba—”

“Magkakilala pala kayo?” Sabat ng Lolo Zackario niya dahilan para mapatingin siya dito. Kaagad niya namang binitawan ang kamay ng dalaga ng makita niyang nandoon ang mata ng kaniyang Lolo. Inilagay niya sa bulsa ang kamay niya.

“Good evening, Mr. Davidson.” Bati ni Katriona na may bahid ng hiya sa mukha nito.

“Hello!” Bumaling ito kay Marko.

“Marko, ang pinsan mo si Eilton.” Napasinghap si Eilton.

“Tama ba ang narinig ko?” Kunyari nilinis niya ang kaniyang tenga.

“Sayang ang gwapo mo kung bingi ka, Apo.” Mahinang tumawa ang Lolo Zackario niya.

“Nice to formally meet you, Eilton.” Inabot ni Marko ang kamay ng nakangiti. Ngiting aso.

Pagak naman na natawa si Eilton, kanina akala mo kung sinong mayabang, ngayon akala mo kung sinong maamong tupa. Sinamaan niya ito ng tingin.

Nahagip ng mata niya si Brick na nasa hindi kalayuan sa kinatatayuan nila, nagtagpo ang mata nila at sumaludo ito sa kaniya.

He smirked. “Marko.” May pagkarakastikong ani niya.

Iniabot dipa niya ang kamay para abutin ang kamay nito ng mahagip niya na suminyas sa kaniya si Brick na nakita rin ni Katriona dahil magkatabi sila.

“Sayang kong ihahawak ko sayo ang kamay ko na hinawakan ni Doctora.” Ngumisi siya na ikinalaglag panga naman ni Marko nang isiko niya ang kaniyang kamay papunta sa kaniyang buhok at sinuklay ito gamit ang kaniyang daliri.

Katriona find it so hot!

“Sandali lang,” Paalam niya at nilapitan niya si Brick na kumuha ng alak sa waiter at inabutan siya.

“Boss...” May panunukso sa boses nito at sumulyap sa kinaruruunan nila Katriona nang iabot sa kaniya ang isang baso na may lamang whiskey.

“Paano naging apo ni Lolo ang Marko na ‘yan? Anong meron sa kanila ni Katriona?” Napapantastikohang tanong niya kay Brick at ininom ang laman ng kaniyang baso.

“Anak ni Sir Marlon si Sir Marko. Anak-anakan ng Lolo mo, Davidson sila sa pangalan. Kinikilala siyang apo ni Don Zackarias, alam mo na...” Nagkibit-balikat Si Brick.

“Ginagamit niya ang pangalan para makuha ang gusto niya. Taliwas sa nakikita mo ang ugali niyan Boss. Si Miss Katriona naman anak ng may-ari ng Almeda Hospital, kasintahan sila ni Sir Marko...” Ngumiwi siya at nakita iyon ni Brick.

“—D-dati. Dati ‘yon Boss!” Ngumisi siya bago sinimot ang lamang alak ng baso niya.

“Boss, mukhang kursonada mo si Miss Katriona, ah... Malaking gulo ‘yan.” Binalinggan niya si Brick.

“Sanay na ako sa gulo.” Tinap niya ang balikat nito.

“Tara!” Niyaya niya itong lumabas sa venue, gusto niyang magpahangin kaya dinala siya ng mga paa sa harden.

“Mas malaking gulo ang makikita mo kaysa sa nakasanayan mo.” Nakatingala siya sa kalangitan na puno ng bituwin, nakatayo siya ng tuwid habang nasa bulsa ang kaniyang dalawang kamay.

“Sa mundong pinasok mo, hindi lang puro lakas ng kamao, tibay ng sikmura at lakas ng loob. Kailangan rin ng utak, diskarte at may kakaibang taglay pagdating sa negosyo.” Dagdag pa nito.

“Pag-aaralan ko ang lahat, nandiyan ka naman magagabayan mo ako. Nasa akin ang karapatan mo?” Tumango naman ito at ngumiti ng malapad.

“Oo naman Boss!” Sumaludo pa ito sa kaniya. “Idolo yata kita,” Ngumisi siya.

Hindi siya nakapagtapos ng pag-aaral ngunit matalino siyang tao. Sa buhay na kinalakihan niya hindi uso ang tatanga-tanga kailangan ng isip, diskarte at tricks upang mabuhay.

“Kukuha ako ng alak Boss,” Tinanguan niya ito na kaagad namang sumibat.

Kinuha niya ang kaniyang kaha ng sigarilyo sa bulsa, kumuha ng isang stick at nagsindi. Marahas niyang binubuga ang uso ng sigarilyo, sunod-sunod rin ang paghithit niya upang ilabas ang inis sa iisipin na magiging karibal niya pa si Marko sa mga bagay na dapat ay sa kaniya lang, hindi lang ‘yon. Maging kay Katriona mukhang magkakaroon ng matinding gulo sa pagitan nilang dalawa. Hindi niya gusto ang presensiya nito, kung sa bagay hindi niya ito tunay na ka dugo.

“Hindi naman kaya masunog na ang baga mo niyan?” Ngumisi siya bago bumaling sa pinangagalingan ng boses na alam niyang boses iyon ni Katriona.

“Baga pa lang naman, malayo pa sa bituka.” Humithit siya ng sigarilyo bago naglakad papalapit sa dalaga, binuga niya ang usok sa mukha nito.

“Isa pa, ano bang pakialam mo?” Tinulak siya nito sa dibdib ng mas ilapit niya pa ang mukha niya sa mukha nito, ipinaypay nito ang kamay sa harap nito para mawala ang usok sa harapan ng mukha nito na gawa niya.

“Wala akong oras na makipaglokohan sayo. May pakialam ako sa ginawa mong pagyakap sa akin kanina sa harapan ng magulang ko! Alam mo bang maraming nakakita no'n?” Umakto siya na hindi narinig ang sinambit nito.

“Eilton, wag kang magbingi-bingihan diyan. Alam kung narinig mo ‘ko, anong plano mo?” Salubong ang kilay na binalingan niya ang dalaga.

“Wala.” Na ningkit ang mata ni Katriona sa kaniyang sagot.

“Eilton.” May diing sambit niya sa pangalan nito.

“Letse ka! Bago pa kita makilala bilang isang Davidson, nakilala kita bilang Eilton Z! Panagutan mo ‘ko sabi. Fertile ako ng may mangyari sa atin, buwisit ka! Paano kong mabuntis mo ‘ko ah?” Umigting ang panga niya na kita naman ito ng dalaga, she can see the anger in his face.

“Wala akong balak na panagutan ka, kung may mabuo man gumawa ka ng paraan na mawala ‘yan sa sinapupunan mo. Anong silbi ng pagiging doctor mo kung hindi mo gagamitin sa sarili mo? Alam mo ang gagawin.” Humithit siya ng sigarilyo.

“Lubayan mo ako dahil hindi mangyayari ang gusto mo!” Malamig na ani niya.

Nakita niya naman ang sakit na bumalatay sa mukha ng dalaga, alam niyang masakit ang binitawan niyang salita maging siya hindi niya ito gustong gawin. Masama siyang tao pero ni minsan hindi niya inisip na papatayin niya ang sarili niyang anak.

Hindi naman ito buntis kaya wala siyang dapat na ikatakot. Isa pa, ito lang ang alam niyang panakot sa kaniya ng dalaga para makuha ang kasal na hinihinggi nito.

“What if I sue you for that? You! Asshole! Jerk! Pare-pareho lang kayong mga lalaki, mga manloloko, manggagamit! Hindi kita titigilan i*****k mo ‘yan sa baga mo!” Tinuro niya ito sa kaliwang dibdib bago itinulak palayo sa kaniya imbes na mapalayo dito, ay nagdikit ang katawan nila ng iyapos nito ang braso sa kaniyang maliit na baywang at siniil siya ng mainit na halik.

“Nag-aapoy pa—” Malakas na sampal ang ibinigay ni ito sa kaniya.

“...Damn!” Malutong siyang na pa mura ng lumapat sa kaniyang pisngi ang palad nito. Nilalaro niya ang kaniyang dila sa loob ng bibig niya itago ang sakit ng pagkakasampal nito.

“Ang bilis-bilis mong sungaban ako ng halik bahag naman ang buntot mo na pakasalan ako! Duwag!” Sigaw nito sa pagmumukha niya.

Duwag pala ah!

Hinila niya papunta madilim na bahagi ng harden ang dalaga at marahas niya itong isinandal sa malamig na pader habang sa palad niyang nakatukod sa pader tumama ang ulo ng dalaga. Sinadya niya iyon para salohin ang ulo nito bago muling pinaglapat ang kanilang labi. Marahas niya itong hinalikan.

Nagpupumiglas ito sa halik niya, pilit siya nitong itinutulak palayo ngunit hindi siya nagpatinag kaya mahigpit na napakapit si Katriona sa suot niyang jacket at unti-unting naging marubdob ang halik niya na tinutugon na ng dalaga, mas pinagdikit niya ang kaniyang katawan.

“Kahit kailan hindi ko nakita ang sarili ko na itinatali sa isang babae. Gusto mo akong maging asawa dahil ako ang naka-una sayo, dapat sinabi mo muna bago mo ako niyaya.” Bulong niya sa taenga ng dalaga.

Pinaglandas niya ang dila sa sa likod ng taenga nito pababa sa leeg. Dahilan para mapatingala si Katriona at nakapikit na ninanamnam ang kakaibang sensation na dulot ng dila nito. Mahigpit siyang napakapit sa balikat nito.

“S-stop.” Pigil nito sa kaniya ng akmang hahalikan niya muli sa labi, kinuha nito ang cellphone sa purse na hawak nito.

Sandali itong may kinalikot sa kaniyang cellphone at itinapat sa mukha niya na para bang may ipaparinig ito sa kaniya.

“Ops,” Boses iyon ng dalaga na halata ang pagkapagod sa boses nito. “Once you enter there's no turning back. You're my first, so be my last. Marry me,” Dagdag pa nito na ikinasalubong ng kilay niya.

“Of course, baby.” Puta!

“Marahan at dahan-dahan...” Buwisit! Boses niya iyun!

Sandali siyang na tigilan ng maalala na tinugon niya ang tanong nito na wala sa sariling napa-oo siya sa kagustuhan na maangkin ng tuluyan ang dalaga.

“Do I need to play it, again?” Mapakla siyang napatawa. What a tricky woman! Damn, na isahan siya doon.

“O baka naman idinagdag mo lang ako sa collection mo? Hindi ako papayag!” Puta!

Wala siyang kawala!

Pinakatitigan niya ito. “Kapag hindi mo ako pinakasalan, ipakukulong kita! Papakasalan mo ba ako o hindi?” Umigting ang panga ni Eilton habang mataman na nakatingin sa kaniya.

“Ano ba ang kaya mong ibigay sa akin na makakapagpabago sa isip ko para pakasalan kita?”

She gulp!