LOGINShare
Chapter Five : Take My Hand
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56PILIPINAS (ALTERNATE WORLD)
[ CALISTA | ENERO ]Humahangos akong tumatakbo sa isang mahabang hallway, hindi ko alam kung saan ako pupunta o kung saan papunta ang daanan na ito, litong-lito ako sa sarili kong bahay. Ilang beses pa akong natapilok dahil sa mataas na takong ng sapatos ko, dahilan para itapon ko na lamang ito kung saan. Bawat bukas ko ng pintuan ay panibagong pintuan na naman ang sumasalubong sa'kin, hanggang sa mapunta ako sa hallway na ito.Sobrang bilis ng tibok ng puso ko but then I abruptly stopped when I saw my face hanging on the wall. Sobrang laki ng painting na ito, nakasuot ako ng isang medieval emerald green ball dress with golden designs, my hair is tied into a half pony tail at sobrang haba ng kulot na buhok ko. I am sitting in an elegant chair at napansin ko ang isang napaka-gandang korona na nakapatong sa ulo ko. I wasn't smiling on the painting, seryoso at walang emosyon ang mga mata ko. Habang tinititigan ko ito nang matagal,Related chapters
The End Of Us (Taglish) Chapter Six : First Date
PILIPINAS (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | ENERO ]Mabilis akong bumangon mula sa pagkakahiga sa malambot na queen size bed nang biglang tumunog nang pagkalakas-lakas ang grandfather clock sa corner ng kwarto ko nang pumatak ang alas sais. There's a huge wide body mirror sa harapan ko, kitang-kita ko ang reflection ko; kung gaano kagulo ang buhok ko at kung gaano kalalim ang mga mata ko. Muli kong inuntog ang ulo ko sa headboard ng kama nang paulit-ulit dahil sa inis. Hindi ako nakatulog at mas lalong hindi pa rin ako nakakabalik sa totoong mundo ko. Nandito pa rin ako sa kaharian ng mga Castillo, at kaunti na lang ay nararamdaman kong any moment from now ay mawawala na ako sa sarili.Napatigil ako nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at pumasok ang apat na katulong, bakas ang gulat sa mga mukha nila nang makita ako sa ganitong posisyon, siguro dahil na rin sa hitsura ko pero imbes na husgahan ako katulad nang palaging ginagawa ni Althea ay bigla sil
Last Updated : 2024-10-29The End Of Us (Taglish) Chapter Seven : I Was Wrong About Him
PILIPINAS 2022 (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | ENERO ]"Ganito ba talaga rito? Pare-parehas ng mga damit ang mga tao? Tsaka bakit parang hindi sila masayang makita tayo? I mean, sinalubong nga nila tayo ng palakpakan pero hindi naman sila mukhang masaya." Tanong ko kay Thedore bago ako sumandal pabalik sa upuan at tinuon ang atensyon sa kanya. Sobrang lapit namin sa isa't-isa, kaya naman ang mga balikat namin ay nagtatama na. Naaliw ako kakatingin sa kapaligiran, napakalinis at maraming infrastructures, parang pinagsama ang modern and old times dahil sa mga styles ng mga ito. Marami ring mga bahay na magkakamukha o parehas lang ng disenyo, sa tingin ko'y mga pabahay sila. Marami rin naman kaming nadadaanan na malalaki at mararangyang bahay. Napansin ko rin na kahit sikat na sikat ang araw ay hindi naman ito masakit sa balat. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit pare-parehas ng damit ang mga tao. Simpleng yellow dress na hanggang talampakan
Last Updated : 2024-10-29The End Of Us (Taglish) Chapter One : The Start
PILIPINAS YEAR 2022ENERO"Hey! Wake up!" Nagulat at nasanggi ni Calista ang kanyang notebook sa desk nang bigla siyang sigawan ng kaklase at kaibigan niyang si Serene, lalo na nang patunugin pa nito ang dalawang daliri upang kuhanin ang kanyang atensyon.Napasandal si Calista sa kanyang upuan at kunot-noong napatingin kay Serene. "Dilat ang mga mata mo pero para kang tulog dahil sa lalim nang iniisip mo." Napabuntong hininga na lamang si Calista at iniwas ang tingin sa kaibigan, habang iniisip kung sasabihin niya ba kay Serene ang gumugulo sa isipan niya o mananatili na lamang tahimik dahil baka pagtawanan lamang siya nito kapag sinabi niya ang dahilan kung bakit lumilipad ang isip niya.Napailing na lamang si Serene, sanay na siya sa katahimikan ni Calista, pero ang hindi siya sanay ay sa kinikilos nito ngayon na parang may pino-problema. Nasa loob sila ngayon ng classroom, break time na at sila na lang ang naiwan sa loob. Hindi niya maiwanan si Calista
Last Updated : 2024-10-29The End Of Us (Taglish) Chapter Two : Losing Control
PILIPINAS YEAR 2022ENERO"Hija, Diyos ko po, ayos ka lang ba?" Nabalik sa wisyo at bahagyang naigalaw na muli ni Calista ang kanyang katawan ng may isang matandang babaeng pasyente ang lumapit at humawak sa kanyang braso.Sunod-sunod ang pagkurap ng kanyang mga mata habang nanlalabo ang kanyang paningin dahil sa mga luha niyang patuloy na bumubuhos. "A-Ayos lang po ako." Garalgal ngunit magalang na sagot ni Calista sa matanda."Sigurado ka ba? Sobrang putla mo—teka sandali, sasabihan ko ang apo ko na tumawag ng—" hindi na pinatapos pa ni Calista ang matandang babae sa pagsasalita dahil mabilis siyang yumuko rito at naglakad papalayo. Dahil sa pagkataranta at gulat dala ng mga pangyayari ay hindi na niya natingnan pa sa mukha ang matanda at nakapag-paalam nang maayos.Maingay pa rin sa bawat paligid ng hospital, sadyang nagkakagulo sila sa nangyaring krimen kanina, at nagkaroon ng aberya sa mga pasyenteng bagong dating pa lamang. "S
Last Updated : 2024-10-29The End Of Us (Taglish) Chapter Three: Family Dinner
PILIPINAS 2022 (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA| ENERO ]Everything is dazzling white, but in the middle of nowhere is the woman who looked exactly like me, she's beaming while waving her hand at me na para bang hinihila ako sa hindi ko malamang lugar. She's now wearing a white dress and she looks peaceful, without even a stain of blood from the cause of what I did to her. Hindi ko alam kung bakit ko siya nakikita ngayon, or kung bakit walang katapusan na kulay puti ang nakikita ko. The last thing I remembered ay umiiyak ako dahil sa pagsisisi, dahil sa aksidente ko siyang napatay. Siya lang ang namatay, kaya naguguluhan ako kung bakit nandito rin ako sa kawalan, masakit sa mata ang kulay puting surroundings namin, mas masakit pa sa kulay ng loob ng hospital.I gaped my lips and was about to utter a word ng bigla niyang tinapat ang kanyang palad sa mga mata ko, for a moment everything went dark. Pero hindi rin nagtagal nang makakita ako nang
Last Updated : 2024-10-29The End Of Us (Taglish) Chapter Four : Marriage Announcement
PILIPINAS 2022 (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | JANUARY ]Maraming pasikot-sikot ang mansion na ito or what they called 'kaharian', but I can see some aspects na mahahalintulad talaga sa bahay namin. Katulad na lamang ng wallpapers, at ang iilang artworks na naka-paskil sa second floor. Pero hindi mapapag-kaila na mas malaki ito, parang triple ang laki sa bahay namin, hindi lang iyon, punong-puno nang mga mahahalin at nagkikislapang mga bato, pillars, artworks and furnitures, mas lumaki at humaba ang hallway, dumami ang kwarto, at parang nasa isang maze ako, dahil every bukas ng mga servants ng pintuan sa'min ay panibagong hallway at mga pintuan na naman ang sumasalubong sa'min.Ito na siguro ang dream house ng bawat tao sa mundo; ngayon ko lang na-realize na kapag sobrang dami mo ng pera hindi mo na alam kung saan mo pa gagamitin ang mga ito. Leading you to buy nonsense things, katulad na lamang ng mga statues dito, kulang na lang maging isang museum ang kaharian
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
The End Of Us (Taglish) Chapter Seven : I Was Wrong About Him
PILIPINAS 2022 (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | ENERO ]"Ganito ba talaga rito? Pare-parehas ng mga damit ang mga tao? Tsaka bakit parang hindi sila masayang makita tayo? I mean, sinalubong nga nila tayo ng palakpakan pero hindi naman sila mukhang masaya." Tanong ko kay Thedore bago ako sumandal pabalik sa upuan at tinuon ang atensyon sa kanya. Sobrang lapit namin sa isa't-isa, kaya naman ang mga balikat namin ay nagtatama na. Naaliw ako kakatingin sa kapaligiran, napakalinis at maraming infrastructures, parang pinagsama ang modern and old times dahil sa mga styles ng mga ito. Marami ring mga bahay na magkakamukha o parehas lang ng disenyo, sa tingin ko'y mga pabahay sila. Marami rin naman kaming nadadaanan na malalaki at mararangyang bahay. Napansin ko rin na kahit sikat na sikat ang araw ay hindi naman ito masakit sa balat. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit pare-parehas ng damit ang mga tao. Simpleng yellow dress na hanggang talampakan
The End Of Us (Taglish) Chapter Six : First Date
PILIPINAS (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | ENERO ]Mabilis akong bumangon mula sa pagkakahiga sa malambot na queen size bed nang biglang tumunog nang pagkalakas-lakas ang grandfather clock sa corner ng kwarto ko nang pumatak ang alas sais. There's a huge wide body mirror sa harapan ko, kitang-kita ko ang reflection ko; kung gaano kagulo ang buhok ko at kung gaano kalalim ang mga mata ko. Muli kong inuntog ang ulo ko sa headboard ng kama nang paulit-ulit dahil sa inis. Hindi ako nakatulog at mas lalong hindi pa rin ako nakakabalik sa totoong mundo ko. Nandito pa rin ako sa kaharian ng mga Castillo, at kaunti na lang ay nararamdaman kong any moment from now ay mawawala na ako sa sarili.Napatigil ako nang biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at pumasok ang apat na katulong, bakas ang gulat sa mga mukha nila nang makita ako sa ganitong posisyon, siguro dahil na rin sa hitsura ko pero imbes na husgahan ako katulad nang palaging ginagawa ni Althea ay bigla sil
The End Of Us (Taglish) Chapter Five : Take My Hand
PILIPINAS (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | ENERO ]Humahangos akong tumatakbo sa isang mahabang hallway, hindi ko alam kung saan ako pupunta o kung saan papunta ang daanan na ito, litong-lito ako sa sarili kong bahay. Ilang beses pa akong natapilok dahil sa mataas na takong ng sapatos ko, dahilan para itapon ko na lamang ito kung saan. Bawat bukas ko ng pintuan ay panibagong pintuan na naman ang sumasalubong sa'kin, hanggang sa mapunta ako sa hallway na ito. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko but then I abruptly stopped when I saw my face hanging on the wall. Sobrang laki ng painting na ito, nakasuot ako ng isang medieval emerald green ball dress with golden designs, my hair is tied into a half pony tail at sobrang haba ng kulot na buhok ko. I am sitting in an elegant chair at napansin ko ang isang napaka-gandang korona na nakapatong sa ulo ko. I wasn't smiling on the painting, seryoso at walang emosyon ang mga mata ko. Habang tinititigan ko ito nang matagal,
The End Of Us (Taglish) Chapter Four : Marriage Announcement
PILIPINAS 2022 (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA | JANUARY ]Maraming pasikot-sikot ang mansion na ito or what they called 'kaharian', but I can see some aspects na mahahalintulad talaga sa bahay namin. Katulad na lamang ng wallpapers, at ang iilang artworks na naka-paskil sa second floor. Pero hindi mapapag-kaila na mas malaki ito, parang triple ang laki sa bahay namin, hindi lang iyon, punong-puno nang mga mahahalin at nagkikislapang mga bato, pillars, artworks and furnitures, mas lumaki at humaba ang hallway, dumami ang kwarto, at parang nasa isang maze ako, dahil every bukas ng mga servants ng pintuan sa'min ay panibagong hallway at mga pintuan na naman ang sumasalubong sa'min.Ito na siguro ang dream house ng bawat tao sa mundo; ngayon ko lang na-realize na kapag sobrang dami mo ng pera hindi mo na alam kung saan mo pa gagamitin ang mga ito. Leading you to buy nonsense things, katulad na lamang ng mga statues dito, kulang na lang maging isang museum ang kaharian
The End Of Us (Taglish) Chapter Three: Family Dinner
PILIPINAS 2022 (ALTERNATE WORLD)[ CALISTA| ENERO ]Everything is dazzling white, but in the middle of nowhere is the woman who looked exactly like me, she's beaming while waving her hand at me na para bang hinihila ako sa hindi ko malamang lugar. She's now wearing a white dress and she looks peaceful, without even a stain of blood from the cause of what I did to her. Hindi ko alam kung bakit ko siya nakikita ngayon, or kung bakit walang katapusan na kulay puti ang nakikita ko. The last thing I remembered ay umiiyak ako dahil sa pagsisisi, dahil sa aksidente ko siyang napatay. Siya lang ang namatay, kaya naguguluhan ako kung bakit nandito rin ako sa kawalan, masakit sa mata ang kulay puting surroundings namin, mas masakit pa sa kulay ng loob ng hospital.I gaped my lips and was about to utter a word ng bigla niyang tinapat ang kanyang palad sa mga mata ko, for a moment everything went dark. Pero hindi rin nagtagal nang makakita ako nang
The End Of Us (Taglish) Chapter Two : Losing Control
PILIPINAS YEAR 2022ENERO"Hija, Diyos ko po, ayos ka lang ba?" Nabalik sa wisyo at bahagyang naigalaw na muli ni Calista ang kanyang katawan ng may isang matandang babaeng pasyente ang lumapit at humawak sa kanyang braso.Sunod-sunod ang pagkurap ng kanyang mga mata habang nanlalabo ang kanyang paningin dahil sa mga luha niyang patuloy na bumubuhos. "A-Ayos lang po ako." Garalgal ngunit magalang na sagot ni Calista sa matanda."Sigurado ka ba? Sobrang putla mo—teka sandali, sasabihan ko ang apo ko na tumawag ng—" hindi na pinatapos pa ni Calista ang matandang babae sa pagsasalita dahil mabilis siyang yumuko rito at naglakad papalayo. Dahil sa pagkataranta at gulat dala ng mga pangyayari ay hindi na niya natingnan pa sa mukha ang matanda at nakapag-paalam nang maayos.Maingay pa rin sa bawat paligid ng hospital, sadyang nagkakagulo sila sa nangyaring krimen kanina, at nagkaroon ng aberya sa mga pasyenteng bagong dating pa lamang. "S
The End Of Us (Taglish) Chapter One : The Start
PILIPINAS YEAR 2022ENERO"Hey! Wake up!" Nagulat at nasanggi ni Calista ang kanyang notebook sa desk nang bigla siyang sigawan ng kaklase at kaibigan niyang si Serene, lalo na nang patunugin pa nito ang dalawang daliri upang kuhanin ang kanyang atensyon.Napasandal si Calista sa kanyang upuan at kunot-noong napatingin kay Serene. "Dilat ang mga mata mo pero para kang tulog dahil sa lalim nang iniisip mo." Napabuntong hininga na lamang si Calista at iniwas ang tingin sa kaibigan, habang iniisip kung sasabihin niya ba kay Serene ang gumugulo sa isipan niya o mananatili na lamang tahimik dahil baka pagtawanan lamang siya nito kapag sinabi niya ang dahilan kung bakit lumilipad ang isip niya.Napailing na lamang si Serene, sanay na siya sa katahimikan ni Calista, pero ang hindi siya sanay ay sa kinikilos nito ngayon na parang may pino-problema. Nasa loob sila ngayon ng classroom, break time na at sila na lang ang naiwan sa loob. Hindi niya maiwanan si Calista
