Mag-log inShare
Kabanata 14
Huling Na-update:
2022-03-19 20:43:03Koronasyon
Mula nang dumating kami sa Emperyo ng malamig na Hari—ang kinikilalang si Haring Adem—lahat ng mga tao ay halos bigyan nila kami ng lubos na pagpupugay. Paulit-ulit ang mga katagang 'mabuhay' at sa pagtawag ng aming pagkakakilanlan.
Inaasahan kong kakaiba ang Emperyong ito ngunit mas hinigitan pa nito ang iniisip ko. Mas maayos, malaki, at matibay ang palasyo ng Koroteya. Walang eksaktong salita ang makakapagpaliwanag sa mga nakikita ko. At habang papasok kami sa palasyo, marami pang mga tagasunod ang yumuko at bumati sa amin.
Alam kong sa mga oras na ito ay wala pa akong nalalaman tungkol sa palasyo. Mapalabas man o mapaloob. Si Dera ay nasa likuran ko, nananatiling nakayuko. Si Harrion naman ay nasa likuran din ng Hari.
Kapagkuwan ay may sumalubong sa amin. Isang babae at lalaki. May mga sandata rin sila na nakalagay sa kanilang
Kaugnay na kabanata
The Dove of The Lost Lands Kabanata 15
Mula sa talim"Today is the auspicious day for the people of the Empire. And now, am the King Adem Cathan announced you from this day forward, Yonahara Ygrid as the Queen of Koroteya Empire."Iyon ang mga katagang sinambit niya bago ibinigay sa akin ang nakarolyong papel. Sinabihan na ako tungkol sa kanilang tradisyon para sa seremonya at ngayon ay kailangan kong tanggapin ang ibinigay ng Hari. Isang indikasyon na tinatanggap ko ng buong puso ang aking gagampanin bilang Reyna at katuwang ng kanilang Hari.Matapos ay yumuko ako upang bigyan ng pagkilala ang Haring kaharap saka umayos ng tindig at hinarap ang mga tao. Sa ngayon ay hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam na ito. Para akong tinatangay ng mga emosyong hindi ko mapangalanan.Noong bata pa ako ay naging pangarap ko ang magkaroon ng panibagong buhay. Hindi bilang isang alipin, nakakasuot ng mga magag
Huling Na-update : 2022-03-21The Dove of The Lost Lands Kabanata 16
Kawangis"K-Kamahalan...!"Halos hindi ako makapaniwala sa nakita at sa aking nagawa. Nabitawan ko ang aking punyal at agad din naman niya iyong sinalo kahit may sugat pa ang kanyang palad. Mabilis niyang itinago mula sa katabing aparador ang aking punyal bago kumuha ng telang pantapal sa kanyang sugat.Napahawak ako sa aking dibdib. Naroon pa rin ang matinding pagkagulat. Habang ang Hari naman ay parang kalmado ang itsura.Nang matapos niyang ayusin ang pagkakatapal ng kanyang sugat, at nang wala ng dugo ang dumadaloy. Kuno't-noo na at seryoso na siyang lumapit sa akin saka hinawakan ang panga ko.Napahawak ako sa kamay niyang mahigpit ang hawak sa akin."Balak mo ba akong patayin?" nanggigigil na sabi niya. Mahina lamang iyon at kaming dalawa lang ang nakakarinig.Kaagad akong umiling. Kahit gaano
Huling Na-update : 2022-03-23The Dove of The Lost Lands Kabanata 17
Masamang Balita"Senyora Varrella...?" nausal ko habang nakatingin sa matandang babaeng ngayon ay kausap ng Hari.Talagang magkawangis sila ng yumaong Senyora. Hindi kaya kamag-anak siya ng Senyora? Kapatid? Pinsan?Lahat ay napatingin sa akin, lalo na ang kawangis ng aking dating Senyora. Nagtatanong itong tumingin sa kaharap na Hari bago ako nito muling binalingan ng pansin.Naibaba ko ang paningin nang siya ay lumapit. Nagtataglay din ito ng mabigat na presensya at katulad ng namayapang Senyora, may kung anong misteryo ang bumabalot dito.Maliban sa pagiging Reyna ng yumaong Senyora, ano pa kaya ang nasa likod ng misteryosong pagkatao nito?"May sinabi ka bang pangalan?" panimula niya nang magkaharap kami. Umiling na lang ako. Baka pagkakataon lamang na magkawangis sila ng yumaong Senyora.Nag-ang
Huling Na-update : 2022-03-25The Dove of The Lost Lands Kabanata 18
TanongLuha. Iyon ang aking nakita sa matandang babaeng kaharap ko ngayon. Pagkagulat, pagkalito, lungkot, at tila hindi pa makapaniwala sa nalaman.Umalingawngaw ang tunog mula sa nabasag na tasa na naroon na sa marmol na sahig. Maya-maya'y narinig ko na ang mga yabag."Ano'ng nangyari?" kaagad na unang salita ng Hari nang ito'y makapasok sa loob. Kasama naman nito si Harrion na naroon sa pintuan."Oh, nagkukwentuhan lamang kami. Nahulog ko lang ang aking tasa, hindi ko kasi masyadong nahawakan ng maiigi," kaagad na palusot ng nasa harapan ko.Kunot-noo lamang na tumingin sa amin ang Hari. Hindi nito nakita ang pagluha ng guro nito. Humanga naman ako at nakahinga rin ng maluwag nung kinomposyur kaagad ng guro ang sarili. Animo'y hindi siya nakatanggap ng masamang balita kanina at ganoon na lang sa kanya kadali na magpalit ng emosyon.
Huling Na-update : 2022-03-29The Dove of The Lost Lands Kabanata: 19
Bago ang lahat"May sinabi ka ba kay Valleri?" Iyon ang aking narinig mula sa kanya.Lihim na iniwas ko ang mga mata kahit nakatalikod ako sa Hari. Alam ko kung ano ang magiging kahihinatnan sa pagitan namin kapag sinabi ko ang tungkol sa kung anong dahilan ng pagkalungkot ng kanyang guro."Wala. Nagkwentuhan lamang kami," pagsisinungaling ko.Patawad. Sabi ng aking isip para sa kanyang guro. At para na rin sa kanya, dahilan niyon ay ayaw kong magkaroon pa ng kung anumang pagdedebate sa pagitan namin.Kataka-taka ring hindi siya nagsalita pa o nagkomento man lang sa aking sagot.Alam kong may darating na araw na may kapalit na hindi maganda, pero sa ngayon... pagod a
Huling Na-update : 2022-03-31The Dove of The Lost Lands Kabanata 20
Kaarawan at Halik"The King and Queen of Koroteya has arrived!"Narinig kong malakas na anunsyo ni Harrion sa lahat na nasa loob ng bulwagan. Musika na nagmumula sa mga biyolin ang namayani sa aking pandinig nang mabuksan ang malaking pintuan patungo sa bulwagan kung saan ngayon idinaraos ang kaarawan ng Hari.Mga bago, hindi pamilyar at mapanuring tingin ang iginawad ng lahat sa akin nang ako'y tuluyang humalo sa bilang nila kasama ang malamig na Hari. Alam kong malaki ang aking gagampanin sa mga oras na ito."Good evening, Your Majesty and Your Highness." Halos sabay nilang bati sa akin.Mabuti na lang ay napag-aralan ko kahit papaano ang kanilang pananalita kahit ito'y panimula pa lang. Kaya't may naiintindihan ako.Ngumiti ako sa kanila habang tipid na tumango lamang ang Hari.
Huling Na-update : 2022-04-05The Dove of The Lost Lands Kabanata 21
Mag-usapBlangko. Pagkalito. Pagkagulat. Iyon ang agad na bumalot sa akin nang gawin ng malamig na Hari ang hindi inaasahan. Nanlalaki ang mga matang maramdaman ko ang paglikot ng labi nito sa aking labi. Parang nauuhaw.Sa labis na kabiglaan sa aming sitwasyon ay halos hindi na ako nakapag-isip ng tama. Natauhan na lamang ako nang mas pinalalim ng Hari ang pag-angkin sa aking labi kaya't mariin ko siyang tinulak gamit ang buo kong lakas.At ganoon na lamang ang gulat ko nang makita ang itsura niya. Namumula ang buong mukha at leeg. Namumungay ang mga mata at tila may senswal sa kung paano niya ako titigan.Naglakas-loob akong harapin ang malamig na Hari kahit pa may kaunting kiliti ang naiwan sa aking labi mula sa ginawa niya."Ano bang nangyayari sa'yo, Kamahalan? Bakit mo ba ginagawa 'to?"Ngunit tila bingi ang Hari.
Huling Na-update : 2022-04-07The Dove of The Lost Lands Kabanata 22
MuliNaiwan akong mag-isa sa silid. Tumanggi ako sa kagustuhan ng Hari na mag-usap kami. Wala akong pakealam kung magalit man siya sa akin pero sa ngayon ay hindi ko kayang harapin siya. Kahit makita man lang ang mukha niya ay baka manginig muli ako sa takot at baka hindi lamang punyal ang maitutok ko't makasugat sa kanya.Napapikit ako at napatakip ng mukha ko. Bumabadha na naman ang mga luha. Hindi ko pa makontrol ang sariling emosyon. Para kasing awtomatikong nagbalik ako sa nakaraang halos dumikit na sa pagkatao ko.Dapat nga ay pinapangatawanan ko ang aking pangako, ang aking desisyon, ang aking mithiin. Ngunit heto ako ngayon. Mahina pa rin ako. Gusto kong pangaralan ang sarili sa pagiging ganito ko.Hindi ba't nangako kang magiging malakas ka, Yonahara? Ano itong ipinapakita mo?Parang pinatotohanan ko ang sinabi ng
Huling Na-update : 2022-04-08
Pinakabagong kabanata
The Dove of The Lost Lands Kabanata 48
Ang Estranghero Ang pakiramdam ay abot-langit na kaba at halos mahinto sa paggalaw mula sa aninong bigla na lamang sumulpot sa aking likuran. At nang makabalik ako sa sariling huwisyo'y kaagad akong kumilos palayo't hinarap ang anino. Ngunit hindi anino ang aking nakita, bagkus ay isang matipunong lalaki na nababalutan ng itim na balabal ang itsura. May mga gintong ornamento ang kanyang itim din na damit na naiilaliman ng itim na balabal na suot niya. Ipinapakitang may pagkakapareho sa mga may dugong bughaw na matataas ang pagkakakilanlan subalit mayroon ding pagkakaiba. Ang kulay tsokolateng buhok na abot hanggang balikat at mga luntiang mata nito na tila ibig akong bihagin mula sa hiwagang nasa ilalim niyon.Humakbang ito paabante, kasabay naman ang paghakbang ko ng paatras. Subalit hindi ko inaasahan nang yumukod ito't nagbigay galang. "It's an honor for me to meet you here, your Majesty. I'm truly grateful to see the presence of the Koroteya's Queen in my territory," anito sa
The Dove of The Lost Lands Kabanata 47
Anino mula sa DilimMga usok at siga mula sa nag-aapoy na kahoy, mga nagkukwentuhan, nagkakatuwaan at mga nakatingin sa sumisilip na buwan ang tumambad sa aking paningin mula sa lawang pinanggalingan.Si Calla ay kaagad akong pinauna at pinaupo sa upuang kahoy katabi ng ilang niyang kasamahan. Mula sa nag-aapoy na kahoy ay naroon ang nilulutong hapunan.Sa aking mga nakikita lahat ay simple. Ang totoo'y unang beses kong maranasan ang ganitong pagtitipon. Nasa labas ng tahanan, nagtitipon sa kailaliman ng gabi, at nag-uusap habang hinihintay maluto ang pagkain.Kahit pa ang sitwasyon at lugar ay nasa gitna pa rin ng walang kasiguraduhan, hindi ko maitatangging naging pangarap ko ito noon. At hindi ko inaasahang kahit nasa gitna pa rin ako ng pagsubok at kalituhan, kahit papaano'y masayang nasaksihan ko ang sandaling ito.Ngunit gayumpaman ay kailangan ko pa ring maging mapagmatyag, mapanuri at mag-ingat. Hindi sa lahat ng oras ay ganito lamang kaluwag ang bawat sitwasyon."Nasa malayong
The Dove of The Lost Lands Kabanata 46
Sa Ilalim ng LawaMga puno'y kay luntian. Bagay na kabaliktaran sa aking unang pagpasok ko rito sa bundok. Tubig na kay linaw, lumalagaslas kasabay ng iilang mga bulaklak at dahon na nahulog mula sa mga punong pinagmulan. At ang repleksyon ng buwan sa malinaw na lawa ay nagdaragdag ganda at nagbigay ng kalmadong pakiramdam sa gitna ng gabing walang kasiguraduhan.Hindi ko na mabilang ang ginawang pagbuntong-hininga habang nakatingala at nakatanaw sa kalangitang may pinta ng itim at ang buwan na may naghahalong kulay abo at puti na siyang sentro ng sining.Pumikit ako ng taimtim habang dinaramdam ang lamig na bumabalot sa aking kahubdan. Hanggang sa unti-unting linubog ko ang sarili sa ilalim. Hindi ko mapunto ang nararamdaman sapagkat hindi naman inaasahang ganito ang magiging sitwasyon ko.Nagsimula lang naman ang lahat ng ito sa usapan ng Hari at ng Senyora. Sunod ay mga pagsubok na kailangan kong magawa at makompleto. At habang nasa kalagitnaan ng pagsubok, hindi lang pangalan ng b
The Dove of The Lost Lands Kabanata 45
Natatago sa Huwad at KatotohananHindi ko masabi kung gaano katagal na akong naririto. Simula nang gabing iyon ay hindi lamang ang babaeng iyon ang bumisita sa mahiwagang tahanang tinutuluyan ko. May mga kadalagahan at mga kabataang sumisilip mula sa pintuan.Hanggang sa hindi ko na mabilang kung ilang araw ang lumipas. Gamit ang hindi ko kilalang gamot at orasyong binibigkas nila sa tuwing ginagamot nila ang aking natamong malalim na sugat. Unti-unti na nga at ngayon nga'y nakaya ko nang tumayo at maglakad ng mag-isa.Hindi pa rin ako sanay sa bago kong pagkakakilanlan. Naninibago pa rin ang aking pandinig sa tuwing binabati nila ako o kapag tinatawag nila ang estadong kailanman ay hindi ko inasam. At higit sa lahat ay naguguluhan pa rin ako sa lahat nang nangyayari.Ano nga ba ang Bundok Nilayen? Ano ang mga nakatagong lihim na nakapaloob dito? Ang mga sinabi ng Senyora Valleri ay mga katotohanan nga ba o mayroon pa itong hindi nalalaman?Kung ang bundok na ito'y pinangalanan dahil
The Dove of The Lost Lands Kabanata 44
Ang Babae at Ang PagbatiMga bulong. Mahihina at tila nag-uusap ang unang nadinig. Agad akong bumangon at agad na kirot ang naramdaman mula sa aking binti. At mas kaya ng indahin kumpara kanina. Mula sa mariin na pagkakapikit ay dahan-dahang iminulat ko ang mga mata. Saka dumako sa binting kanina ay nagdurugo na ngayo'y malinis at maayos na ginamot at natatakpan ng malinis na tela.Napalingon ako sa paligid. Wala namang ibang tao kundi ako lang. Mukhang luma at abandonado na rin ang bahay na kinaroroonan ko. Gayumpaman, malinis at katulad ngayo'y maaring tirahan din ito."Hindi," agad na pigil ko sa sarili. "Hindi kaya isa na naman itong ilusyon?"Nakailang kurap ako at kinurot ko ng ilang ulit ang sarili sa pag-aakalang isa na naman ito sa ilusyon ng bundok. Napaigik na lang ako matapos sampalin ang sariling mukha. Naalala kong kahit sa ilusyon ay may nararamdaman pa rin ako kaya't kahit gawin ko pa ito'y wala rin iyong saysay. Lahat sa loob ng ilusyon ay pawang nasa katotohanan kahi
The Dove of The Lost Lands Kabanata 43
Pagbabalik sa ReyalidadKung katulad sa ilusyong pinanggalingan ay sakit ang naging katapusan. Hindi lamang niyon maihahalintulad ang pagbabalik sa reyalidad kung saan hindi lang salita ng sakit ang makakakapagpaliwanag sa mismong nararamdaman.Mula sa isang ungol ng paghihirap ang umalpas sa aking mga labi, kahirapan ng paghinga dahil sa iniindang hapdi o hindi matukoy na kung doon lamang ba sa parte ng aking katawan ang may sugat o talagang kumalat sa aking buong sistema.Malalalim at mabibigat na paghinga ang ginawa bago ako naglakas-loob na gumalaw mula sa kinasadlakan. Hindi ko na matukoy kung saan at ano ang eksaktong nararamdaman dahil sa pananakit ng buong katawan. Naipikit muli ang mga mata at tumulo ang mga luha nang kahit kaunting galaw ko'y naramdaman ko pa rin ang matinding sakit sa aking binti.Napasandal ako sa nagsasangang punong kahoy. At natanaw ko ang kadiliman. Sa gitna ng walang kasiguraduhang landas sa loob ng kagubatan. Maliban sa liwanag ng buwan na pilit sumis
The Dove of The Lost Lands Kabanata 42
Bulong at Pagtakas Sa bawat pagtakbo, paulit-ulit lang na lugar at pangyayari ang aking nakikita. Kung hindi ang Palasyo, o ang mukha ng hari, hinahabol din ako ng mga lumot ng nakaraan. Paikot-ikot lang ang nangyayari. Sa loob ng mga usok, ibang senaryo, at pamilyar na tao. At katulad nga nang sabi ng kung sinumang mga nilalang na iyon, ang kanilang ilusyon ay pilit akong ikinukulong. Nanghina ako at napasalampak sa pamilyar na lansangan ng Bayan ng Satrosa. Ilusyon ngunit animo'y totoo. Nakikita mula sa mga mata, nararamdaman mula sa pakiramdam. May pagkakataong basta na lamang ako naliligaw sa gitna ng taglamig. Yakap-yakap ang sarili at walang maisip kung ano ang maaring gawin. Napapikit ako ng subukan kong alalahanin ang pinagmulan ng pagparito ko't bakit ako naririto. Kahit ang pangalan ko'y hindi ko na rin matandaan. Ngunit ang bawat taong nakasalamuha mula sa nakaraan ay kasing-linaw ng lawa. Hindi ko makakalimutan ang mga mukha nila. Subalit sa tuwing susubukan kong ala
The Dove of The Lost Lands Kabanata 41
Ilusyon"Makinig ka Yonahara. Ang bundok ay gagawa ng paraan upang maging bihag ka nito habambuhay. Hindi ka nito hahayaang makawala mula roon kung sakaling ikaw ay maabot niyon o kung ano man ang mga misteryo at kababalaghang naroon." "Higit mong tandaan, Yonahara. Sa oras na mapasailalim ka nang kanilang unang pain, mahihirapan ka nang makalabas.""Ang katotohanan ay nagtatago sa isa pang katotohanan."Napamulat ako nang may mapaginipan ako. Ngunit wala rin akong natatandaan alinman sa mga iyon. Naglumikot ang mga mata at bumangon. Nasa ilalim ako ng palasyo. Sa silid ng Hari."Anong ginagawa ko rito?" napatanong ako sa sarili.Wala akong naaalalang pumarito ako. At nang sumubok ako'y sumasakit lamang ang aking ulo. Itinigil ko na lang saka muling iginala ang paningin.Nakalilito ngunit paano ko naman nalamang nasa silid ako ng hari kung wala akong maalala sa pagpunta ko rito? Nagpakawala na lamang ako ng marahas na hininga.Pakiramdam ko nga'y may kakaiba ngunit hindi ko masabi k
The Dove of The Lost Lands Kabanata 40
TemptasyonHindi ko mawari kung ilang oras na ba ang nagdaan simula nang ako'y pumasok sa bundok. Gamit ang gintong sinulid at ilang mga naunang gabay na may gintong sinulid din, na nakatali sa mga puno ay tuon ang atensyon kong sinusundan.Tahimik ang kagubatan. Habang ang mga puno ay mayroong misteryosong presensya kasama ng katahimikan. Nilalabanan ang panghihinang maaring ilaban sa akin habang patuloy akong naglalakad sa landas, gabay ng mga gintong sinulid.Dahil sa hamog ay hindi ko masyadong tanaw ang paroroonan. Habang pagtuloy ang paglalakad, isang kaluskos sa likuran ang nagpalingon sa akin. Isang pagsinghap ang aking ginawa upang ibalik sa normal ang paghinga."Tatagan mo ang iyong sarili, Yonahara. Hindi ka dapat magpadala sa takot," bilin ko sa aking sarili.Nagpatuloy muli ako. Habang sinusundan ang mga nagdaang gabay, at paglalagay ng gintong sinulid sa dinaanan, kung kanina'y paminsan-minsan lamang ang mga naririnig na kaluskos ngayon naman ay maya't maya na ito nagpap
