Share

CHAPTER 9

Author: xxladyariesxx
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

"What's happening?" Agad na tanong ni Mavi noong makita kaming dalawa ni Aki palabas ng silid kung saan ako nagpahinga. Namataan ko itong nakahilig sa may dingding at agad na umayos nang pagkakatayo noong makita kaming lumabas. "Ice, are you okay? You should be resting. Namumutla ka pa."

"We need to secure the perimeter, Mavi. Lady Beatrice will be moved to the basement. Doon niya ipagpapatuloy ang pagpapahinga niya," ani Aki at inalalayanng muli ako sa paglalakad. Nanghihina pa rin talaga ang buong katawan ko hanggang ngayon. Idagdag pa ang muling pagkirot ng ulo ko dahil sa mga nakita. Damn it! I can't even move my feet properly!

Noong hindi kumilis si Mavi sa kinatatayuan nito at marahan akong bumaling sa gawi nito. Tipid akong tumango dito noong mamataan ang seryosong titig nito sa akin.

"I saw a premonition, Mavi," wika ko at humugot ng isang hininga. Kita ko ang pagkunot ng noo ni Mavi at pilit na itinayo ang sarili nang maayos. "Blood Hunters are coming."

Bahagyang natigilan si Mavi sa sinabi ko habang hindi pa rin inaalis ang paningin nito sa akin. Mayamaya pa'y tahimik itong tumango at binalingan si Aki sa tabi ko. "I can handle them, Master Aki. Mukhang mga normal na hunters lang ang pupunta dito. Dalhin mo na lang si Ice sa may basement. She'll be safe there." Dere-deretsong sambit nito na siyang ikinatigil ko naman. Mag-isa niyang haharapin ang mga hunters?

Hindi na nagsalita pa si Aki at inalalayan na ako nitong maglakad muli. Dahil sa panghihina, hindi ko na nagawang pigilan pa sila sa plano nila. Pasimple ko na lang binalingan si Mavi at napabuntong hininga na lamang ako noong makitang nakatalikod na ito at mabilis na bumaba sa may hagdan.

"Don't worry about him, Lady Beatrice. He can handle them. All of them. He's good at this and of course, he's the future leader of the Blood Clan. Kahit ilang Blood Hunters pa ang makaharap nito, paniguradong hindi nila kayang talunin si Mavi. He'll definitely be fine, Lady Beatrice."

May tiwala naman ako kay Mavi pero…

Mabilis akong natigilan sa paglalakad at gulat na napabaling kay Aki.

"W-wait..." Napakagat ako ng pang-ibabang labi at pilit na inintindi ang sinabi ni Aki kanina. Mavi is the future leader of Blood Clan? Seriously?

Akmang magsasalita na sanang muli ako noong makaramdaman kami ng malalakas na presensya sa buong mansyon. Agad na kumilos si Aki at nagpatuloy na sa paglalakad patungo sa basement ng mansyon niya. Hindi na nito pinansin pa ang pagprotesta ko kanina at mas binilisan pa ang paghakbang ng mga paa. Tumigil lamang ito noong nasa harapan na kami ng isang pinto. Mabilis na binuksan ito ni Aki at binalingan ako. Muli itong naglakad hanggang sa makapasok kami sa isang malawak at bakanteng silid.

"Come on, Lady Beatrice. This way," anito at nagpatuloy kami sa paglalakad. Napakunot ang noo ko noong may nakita pa akong isang pinto sa loob ng silid at walang ingay kaming lumapit dito. It’s a wooden door but something’s not right here. Wala itong door handle kaya naman ay paano namin ito bubuksan? Mayamaya lang ay may kinapa si Aki sa gilid ng pinto at malakas na hinampas ito gamit ng kamay niya. Bahagya pa akong napapitlag dahil sa gulay at noong may nakita ako sa pader, napakunot ang noo ko. Tahimik kong pinagmamasdan ang ginagawa ni Aki at noong may lumabas na isang hugis bilog at pulang pindutan doon, agad na pinindot ito ni Aki. Napaawang ang labi ko dahil sa pagkamangha at nagulat na lamang noong bumukas iyong pinto sa harapan naming dalawa.

It’s an elevator! Damn this house! Ano pa bang mayroon dito?

Maingat kaming sumakay roon at noong makasakay na kami ay mabilis na isinara ni Aki ang pinto ng elevator.

"Si Mavi," basag ko sa katahimikan na bumabalot sa amin ni Aki sa loob ng elevator. "He came from Blood Clan, right? So, kakalabanin niya ang mga hunters? Hindi ba iyon bawal sa kanila?"

"Mavi loves breaking rules, Lady Beatrice. At isa pa, hindi gusto ni Mavi ang pamumuno ng leader ng Blood Clan kaya wala lang sa kanya ang kaharapin ang mga ito."

"But you told me that he's the future leader of the Blood Clan. So, it means that his family is current ruler of the clan?" Kita kong natigilan si Aki at napailing na lamang ito sa akin. Tumigil na ang sinasakyan naming elevator kaya naman ay hinawakan muli ako nito para alalayan sa paglalakad.

"You're really good at this, my lady," ani Aki at nagsimula na naman kaming kumilos. "But will talk about that later, Lady Beatrice. Sa ngayon, dito ka muna sa basement. Wala sa kondisyon ang katawan mo kaya naman ay mas makakabuting dito ka magtago. This room is sealed. No one can track you here. Kami na ang bahala ni Mavi sa mga kalaban. We'll deal the hunters first then we’ll leave this mansion."

Napatango na lamang ako kay Aki at wala sa sariling napabaling sa basement na kinaroroonan. Kagaya ng mga silid sa taas ng mansyon ni Aki, maganda ang pagkakaayos dito. Kompleto rin ang mga gamit kaya naman ay tiyak kong makakapagpahinga ang katawan ko dito.

"Stay here, Lady Beatrice," ani Aki na siyang nagpabaling sa akin muli sa gawi nito. "Don’t worry about us. Kami na ang bahala sa kanila.”

Tumango na lamang muli ako dito.

Akmang tatalikod na si Aki noong biglang may naalala ako. Hindi ko pa pala naitatanong sa kanya ang bagay na ito!

"Aki, wait!" Pigil ko dito sa paglabas sa basement. "May hindi pa pala ako na itatanong sa’yo," turan ko at kinatitigan ito nang mabuti. "What are you? A Lunar?"

Kita ko ang pag-ngisi ni Aki kaya naman ay napataas ang isang kilay ko dito. Hindi ito sumagot sa naging tanong ko bagkus ay umayos ito nang pagkakatayo at sa mabilis na pagkurap ng mga mata nito ay biglang nagbago ang kulay ng mga mata ni Aki! Naging pula ito tulad ng kay Dawnson at Mavi!

"I'm a pure-blooded Blood Clan member, Lady Beatrice. A loyal servant of your father's family," mabilis na sagot niya at tinalikuran na ako.

Napaawang ang labi ko sa sinabi nito at hindi na nakapagsalita pa hanggang sa tuluyang makaalis sa basement si Aki.

Mahina akong napamura sa sarili at naupo sa gilid ng kama na malapit sa akin. Hinilot ko ang sintido ko at inisa-isa ang mga impormasyong nalaman ngayon. May kung ano bang gumagambala sa akin at hindi ko ito matukoy kung ano. I wanted to know more but my head is killing me. Sa pagpipilit kong alalahanin ang nakaraan ko, naaapektuhan ang katawan ko! Maybe I need to stop thinking about my past right now. Kahit ngayon lang! Kailangang bumalik ang lakas ko para naman ay makatulong ako sa dalawang nasa labas ng basement na ito! I need to fight, too!

I sighed.

Aki and Mavi will be fine, that's for sure. Parehong silang malalakas na miyembro ng Blood Clan. They can surely manage to defeat those hunters. At kagaya nang sinabi ni Aki kanina, hindi naman sila basta-bastang matatalo ng mga hunters na iyon!

Muli akong napabuntong-hininga at hinayaan na lamang bumagsak ang katawan sa malambot na kama. Ipinikit ko ang mga mata ko at pilit ipinahinga ang isipan. Tahimik kong pinakiramdaman ang paligid at noong wala akong naramdaman na kakaiba ay mabilis akong napamulat ng mga mata.

What is this? Bakit wala akong maramdamang kakaiba sa paligid? Tapos na ba ang laban?

Napakagat ako ng pang-ibabang labi ko at akmang tatayo na sana ako mula sa pagkakahiga noong makarinig ako ng sunod-sunod na nakakabinging putok ng baril!

Damn! They're here. The Blood Hunters!

Mabilis akong umalis sa kamang kinahihigaan at tiningnan ang mga gamit sa loob ng basement. Kailangang kong protektahan ang sarili ko laban sa mga Blood Hunters. Hindi maaring magtago lamang ako dito at hayaan sila Aki at Mavi sa pakikipaglaban sa labas! I can fight! Kahit na nanghihina ako ngayon, tiyak kong makakalaban pa rin ako kahit papaano!

Maingat akong naglakad at tiningnan ang mga gamit na nakikita. Napapangiwi na lamang ako sa lakas nang ingay sa labas ng basement at noong napabaling ako sa gawing kanan ng silid, natigilan ako. A cabinet! Hindi na ako nagdalawang-isip pa at mabilis na nagtungo sa nakitang kabinet. At gaya nang inaasahan ko, puno ito ng mga baril at kung ano pang armas na maari kong magamit sa pakikipaglaban!

"Damn!" bulalas ko noong kumirot na naman ang ulo ko! “Calm down, Ice,” wika ko sa sarili. Hindi ko na lamang ito pinansin at mabilis na dumampot ng isang baril at ikinasa ito. Kumuha pa ako ng isa pang baril at isiniksik ito sa bewang ko. Muli kong pinagmasdan ang mga armas sa harapan at napatigil na lamang ako bigla noong makaramdam ng malakas na enerhiya sa paligid. Napatingala ako sa kisame at napahigpit ang hawak sa baril. Mayamaya pa'y natigil ang putukan at tanging mahihinang daing na lamang ang naririnig ko.

What happened? Tapos na ba? Ubos na ba ang mga hunters na sumugod dito sa bahay ni Aki?

Akmang hahakbang na ako palapit sa pinto ng silid noong matigilan akong muli. Ipinikit ko ang mga mata ko at pilit na pinapakinggan ang nangyayari sa labas ng basement na kinaroroonan ngayon.

"Where is the girl, son?"

I froze where I’m standing. It’s a man's voice! Paniguradong hindi ito kay Aki o kay Mavi!

"I don't know what you are talking about, My Lord."

Now I’m a hundred percent sure that was Mavi's voice!

Akmang kikilos na muli ako noong napagtanto ko ang mga narinig ngayon-ngayon lang. Kusang napaawang ang labi ko sa mga nalaman.

Son? My Lord? Fvck! Ama ni Mavi ang kausap nito ngayon!

"Such a stubborn, child." Isang boses ng babae ang narinig ko. "Search the whole mansion. Nandito lang ang babaeng iyon."

"She's not here anymore," I heard Aki's voice. Tila nahihirapan na ito ngayon. What is this? Is he injured? Ayos lang ba silang dalawa ni Mavi? "The young lady is not here anymore. Nagsasayang lang kayo ng oras sa pagsugod dito sa bahay ko."

"Stop fooling around, Aki. Baka nakakalimutan mo't may kasalanan ka pa sa amin," sambit ng ama ni Mavi dito. "Kung hindi mo pinatay noon ang batang iyon, tiyak kong hindi magigising ang kung anong kapangyarihang mayroon siya. It was all your damn fault, Aki."

"Just following orders, My Lord." ani Aki na siyang ikinaawang ng labi ko.

"Bullshit!"

Nagulat ako dahil sa naging sigaw ng ama ni Mavi. Napahakbang ako paatras, palayo sa pinto ‘di kalayuan sa puwesto ko.

"Kung hindi ko siya pinatay noon, tiyak kong gagamitin mo lang siya sa kung ano mang plano mo," malamig na turan ni Aki na siyang nagpahigpit sa pagkakahawak ko sa baril na nasa kamay ko.

Muli akong umatras habang iniiling ang ulo ko. No. This can’t be true. Isang hakbang pa paatras ang ginawa ko at natigilan na ako nang bumangga na ang mga binti ko sa may kama. Bigla akong nawalan ng lakas at napaupo na lamang doon.

Ako? Pinatay noon ni Aki? Oh my God! Iyon ba ang kasalanang sinasabi niya sa akin? Iyong kasalanang pilit niyang inihihingi ng kapatawaran? He killed me before and just followed someone’s order.

An order from who?

Fvck!

Mabilis kong itinaas ang kamay na may hawak na baril at itinutok iyon sa pinto noong makarinig ako ng isang putok. Nanlaki ang mga mata ko noong nasundan pa iyon ng isa pang putok at segundo lang ay binalot na ng katahimikan ang buong mansyon ni Aki. Mayamaya pa'y nagsalitang muli ang ama ni Mavi na siyang ikinakagat ko nang pang-ibabang labi ko.

"Take Mavi and this man. We still need them. Sila lang ang makakapagturo sa atin kung saan nagpunta ang batang iyon."

Mabibilis na pagkilos ang sunod na narinig ko sa labas ng basement. Hindi ko inalis sa may pinto ang pagkakatutok ng baril ko hanggang sa namayaning muli ang katahimikan sa buong mansyon ni Aki. Ipinikit ko ang mga mata ko at pinakiramdaman nang mabuti ang paligid. Wala na ang mga hunters, maging ang ama ni Mavi ay hindi ko na maramdaman ang presensiya nito. And they took them. Mavi and Aki. Dinala nila ito at mukhang gagawin pa silang bihag ng sariling ama nito! Huminga muna ako nang malalim bago tumayo mula sa pagkakaupo.

At least, alam kong buhay silang dalawa.

At mananatili silang buhay hangga't ‘di ako nakukuha ng ama ni Mavi.

"Mavi," mahinang sambit ko sa pangalan nito. "Pakiramdam ko ay narinig ko na noon ang pangalang iyon." Ibinaba ko ang baril at ibinulsa ko ito. "Mavi," sambit kong muli sa pangalan nito at tinungo na ang pinto ng basement.

I need to get out of here.

Related chapters

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 10

    Tahimik na ang buong mansyon noong tuluyang makalabas na ako sa may basement. Maingat ang bawat hakbang ko at pinakiramdamang muli ang buong paligid. Wala na ang mga Blood Hunters na narito kanina. Ni bakas nila ay hindi ko na ito maramdaman sa paligid. Wala na rin sila Mavi at Aki na siyang nagpakuyom ng mga kamao ko. Tanging ang magulong mga kagamitan na lamang ang nabungaran ng aking mga mata pagkalabas ko kanina sa basement. "Saan kaya nila dadalhin ang dalawa?" Wala sa sariling tanong ko at humigpit ang pagkakahawak sa baril noong makakita ako nang dugo sa sahig. Napaluhod ako at pinagmasdan itong mabuti. Napalunok ako at ikinalma ang sarili. Damn it! Inangat ko ang nanginginig na kamay at inilapat ang isang daliri sa dugong nasa sahig. Napapikit ako at kusang umawang ang mga labi noong mapagtanto kung kaninong dugo itong nasa sahig! "Mavi," I whispered as I removed my finger on the stai

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 11

    Sa isang tagong lugar tumigil ang sasakyang kinaroroonan namin nila Nanay Celeste. Maliwanag na at ngayon ay kitang-kita ko na ang paligid. Ipinilig ko ang ulo ko at tahimik na nagmasid.Sa gawing kanan namin ay may isang hindi kalakihang bahay. Pinagmasdan ko itong mabuti hanggang sa pinatay na ni Dawnson ang makina ng sasakyan nito. Naunang lumabas si Tay Manuel at sinundan ito ni Dawnson. Umayos ako nang pagkakaupo at binalingan si Nay Celeste."This is an old house of Manuel. We'll be staying here for the meantime, Ice. Hangga't hindi pa natin naaayos ang lahat tungkol sa’yo ay mananatili tayo rito,” anito na siyang ikinatango ko."Sa tingin mo’y maaayos pa ang lahat na ito, Nay Celeste?" mahinang tanong ko dito at kinagat ang pang-ibabang labi.

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 12

    Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko noong sa wakas ay may control na akong muli sa katawan ko.Mabilis akong napamura at wala sa sariling napahawak sa may dibdib ko. Agad na naapaawang ang labi ko noong wala akong maramdaman na kahit ano roon."I'm healed," mahinang sambit ko at ipinikit muli ang mga mata. This is insane! So, I was right. Hindi lang pagpapagaling ng sariling sugat ang kaya kong gawin. I can bring back myself after my own death. Or did I just really die? Or just my breathing and pulse stop? Damn!Things are getting more complicated now.I was conscious the whole time. Alam ko at narinig ko ang lahat nang pag-uusap nila Nanay Celeste kanina. And I was pretty sure na nakatulog o nawalan lang ako nang malay kanina kaya naman hindi ko na namalayan pa ang sunod na nangyari!Napakurap-kurap ako ng mga mata at ikinalma ang sarili. I've overheard them earlier. They

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 13

    "Ice, hindi mo kailangang makaharap pa si Stephen!" Ito agad ang sinabi ni Nay Celeste noong pumayag ako sa nais ni Gabriel. Humarang ito sa harapan ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko. "Hindi natin alam kung ano ba talaga tunay na pakay ni Stephen sa’yo. Baka ikapahamak mo pa, Ice!" she exclaimed. "But he's a relative. Pinsan siya ng aking ina, Nay Celeste. For sure, he won't harm me." Tila nag-aalangang sambit ko dito. Natigilan si Nay Celeste sa sinabi ko at binalingan si Gabriel. Ramdam ko ang galit nito ngunit hindi ito sa lalaki ngunit wala itong sinabi nito. Mayamaya pa'y binalingan niya akong muli at seryosong tiningnan sa mga mata ko. "Stephen is far from being good, Ice. Kailan man ay hindi ito naging mabuti sa kahit sinong Lunar sa organisasyon. He’s full of himself. Masyadong mataas ang tingin nito sa sarili. And him being the current leader of Lunar Organization makes me s

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 14

    Sa isang silid sa pangalawang palapag ng mansyon kami nagtungo. At kagaya ng nais ko, kasama ko sila Nay Celeste sa pagpanhik patungo sa opisina ni Stephen. "Sa dinami-rami nang makakapulot sa'yo, itong sila Celeste pa talaga." Panimula ni Stephen noong tuluyang nasa loob na kami ng opisina nito. Nakaupo na kami ngayon nina Nay Celeste sa sofa at nasa harapan namin si Stephen na prenteng nakaupo namna sa pang-isahang upuan. Sila Tay Manuel at Dawnson naman ay nakatayo at tahimik lamang sa may gilid namin. "That was a surprise to me. Hindi niyo ba naramdaman ang kapangyarihan nitong pamangkin ko?" "Stop it already, Stephen. Stop wasting our time. Sabihin mo na ang nais mong sabihin kay Ice,” malamig na turan ni Nay Celeste sa lalaki. "Ice? Is that your new name now?" Nakangising tanong nito habang nakatingin pa rin sa akin. "But Beatrice is much way better than Ice." Napailing na lamang ako di

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 15

    Katahimikan.Wala ni isa sa mga kasama ko ang kumibo pagkatapos kong sabihin ang kondisyon ko.Hindi ko inalis ang tingin kay Stephen at hinintay lamang ang magigin reaksiyon nito sa kondisyong inilahad sa kanya. Kita ko ang gulat sa mga mata nito kaya naman ay bahagya akong napataas ng isang kilay. Hindi niya marahil inaasahang ang kondisyong inilahad ko ngayon-ngayon. Marahil ay ibang kondisyon ang inaasahan nitong sasambitin ko. Too bad for him. Kahit wala akong alam sa mundong pinanggalingan ko, alam ko naman kung paano tumaya sa labang ito. At kung ang pagiging leader ng Lunar Organization ang magliligtas sa amin sa kaguluhang ito, then, I’ll do everything to have this organization."You want to be the leader of the Lunar Organization? Tama ba ako sa narinig ko mula sa’yo, Beatrice?" seryosong tanong nito sa akin na siyang lalong nagpa-arko ng kilay ko. "You want the position? My position?"

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 16

    Nasaan ako? Ipinalibot ko ang paningin ngunit tanging mga malalaking puno lamang ang nakikita ko. Napaupo ako dahil sa pagod at mariing ipinikit ang mga mata. Pinatalas ko ang aking pandinig at pinakiramdaman nang mabuti ang paligid. Mayamaya lang ay napaawang ang mga labi ko at mabilis na napahawak sa may dibdib ko. Napatingin ako dito at halos mawalan nang lakas noong makita ang bakas ng dugo roon. Bakit ako duguan? Saan ko ito nakuha? At talagang sa dibdib ko pa talaga? Anong nangyari sa akin? Bakit duguan ang suot kong damit? May… may nagtangkang pumatay ba sa akin? "S-sino ako?" mahinang tanong ko sabay hawak sa ulo. Mayamaya lang ay napailing-iling ako noong makaramdam ng kirot sa ulo ko. "Ahhh!" I cried when I felt a wave of pain inside my head. Damn! What's happeni

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 17

    Bata pa lang ako, alam ko ng mayroon akong kakaibang kapangyarihan. I discovered my first ability, my enhanced eyesight, when I was only five years old. Naglalaro ako noon sa hardin ng mansyon namin noong may nakita akong isang bulto ng tao ‘di kalayuan sa puwesto ko. A man wearing an all-black suit with a bloody red eye caught my attention. Hindi ko inalis ang paningin ko dito at naging alerto na lamang noong biglang ipinilig nito ang ulo pakanan. "Mommy!" I called my mom. Hindi ko inalis ang paningin sa lalaki. He's just standing there, staring at me intently. Ni pagkurap ay ‘di nito ginawa. "Mommy, there's a man over there and he’s looking at me," ani ko sabay turo sa kinaroroonan ng lalaking nakita kanina. "A man?" narinig kong tanong ni mommy sa akin noong tuluyang nakalapit ito sa puwesto ko. Tumango ako dito at binalingan ang ina. "Red eyes, mommy! His eye color is red! It's beautiful!"

Latest chapter

  • The Cursed of Eternity   SPECIAL CHAPTER 2

    BREAKING THE CURSE "Lady Alexa, stop running!" "Lady Alexa, please, stop! Mapapagalitan ka na naman ng mommy mo kung ipagpapatuloy mo ito!" "Lady Alexa!" "Puwede ba!" Inis na sigaw ko sa dalawang taga-bantay ko. Tumigil ako sa pagtakbo at masamang tiningnan ang mga ito. "I know what I'm doing here. Huwag niyo na akong sundan pa. Go back to your headquarters and just do whatever you want to do! Leave me alone, please!" "We can't do that, Lady Alexa. Alam mo namang hindi ka namin maaring iwan na lang." seryosong sambit ng isa at umayos nang pagkakatayo sa harapan ko. Napairap ako at napatingin sa isa pang taga-bantay ko. "May sasabihin ka rin?" mataray na tanong ko dito at hinawi ang buhok sa balikat ko. "Alright, hahayaan ka namin ngayon, Lady Alexa, sa kung anong nais mong gawin-" "Div

  • The Cursed of Eternity   SPECIAL CHAPTER

    Maingat akong naupo noong bahagya akong makaramdam nang paghilo. Humugot muna ako ng isang malalim na hininga at dahan-dahang tumayong muli. I need to move and prepare. Hindi ako maaring manatili lamang dito sa silid ko. Kailangang may gawin din ako ngayong araw! Mabilis akong nagtango sa banyo at nag-ayos ng sarili. Maingat ang bawat galaw ko dahil hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayong umaga. Damn! What's happening to me? May nakain ba akong masama kaya naman ay naging ganito ang pakiramdam ko? Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa paglilinis ng sarili. Noong matapos na ako ay agad na lumabas ako sa silid ko. Tahimik akong naglalakad patungo sa silid ng aking ina na tiyak kong abala na rin sa paghahanda sa okasyon dito sa headquarters. Tipid ko namang nginingitian ang mga Lunar na nakakasalubong ko. Mukhang naglaan talaga sila ng oras nila para sa araw na ito!  

  • The Cursed of Eternity   EPILOGUE

    Napakunot ang noo ko habang binabasa ang papel na hawak-hawak. Mayamaya pa'y kusang umawang ang labi ko noong mapagtanto ko kung ano iyon! Seriously? Bakit may ganito? "Mommy!" Mabilis kong binuksan ang pinto ng opisina ni mommy at mabibigat ang mga hakbang palapit sa puwesto niyo. Namewang ako sa harapan nito at inilapag ang hawak-hawak na envelope. "What's the meaning of this?" I asked her. Kita ko ang pagtaas ng isang kilay nito at binitawan ang binabasang libro. Dinampot niya ang inilapag kong envelope at ngumisi noong makita ang laman nito. "Oh, this is an invitation, darling," she said then waved the envelope in front of me. "Yes, an invitation, mommy. Obviously," I rolled my eyes. “At bakit may ganito?” Tumawa ito at tumayo mula sa kinauupuan. Naglakad ito papalapit sa akin at hinila ako patungo sa sofa ng opisina niya. Naupo kaming dalawa

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 50

    Nagising ako dahil sa kung anong kakaibang pakiramdam sa paligid ko. Marahan kong iminulat ang mga mata at nabungaran ko ang isang hindi pamilyar na silid. Ilang segundo akong nanatiling nakatitig sa kisame nito hanggang sa bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan ko. Isang magandang babae ang bumungad sa akin. Agad itong natigilan noong magtagpo ang mga paningin naming dalawa. Seconds passed, she smiled at me then walked towards my direction. "Mabuti at gising ka na," anito at naupo sa bakanteng upuan sa gilid ng kama. "Kumusta pakiramdam mo, hija?" "I feel nothing," walang emosyong sagot ko dito. "Wala akong maramdamang masakit o kahit ano sa katawan ko." "That's good to hear. I'm Celeste by the way.” Pagpapakilala nito sa akin at matamang tinitigan ako. "My husband found you in the middle of the forest, almost lifeless. Tell me, what happened to you, young lady? Ba

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 49

    Napapitlag ako noong may kung anong tumama sa bintana ng silid ko. Agad akong napaatras muli hanggang sa bumunggo na ako sa gilid ng kama ko. Mariin kong ikinuyom ang mga kamao at tiningnan ang nakasarang bintana. Nasundan pa ng isa pang putok ang ingay na narinig kanina kaya naman ay napako ako sa kinatatayuan ko. Oh my God! They're targeting my window! Mayamaya lang ay napabuntong-hininga na lang ako noong maalalang bullet proof ang mga salamin ng bintana ko. Bahagya kong ikinalma ang sarili at kinagat ang pang-ibabang labi. Ito marahil ang dahilan kung bakit dito ako nais manatili ng mga magulang ko sa silid kong ito. Dahil sa pagkakagawa sa silid na ito, tiyak kong magiging ligtas ako laban sa mga atake mula sa labas ng mansiyon namin. Naglakad akong muli patungo sa kabinet kung saan nakalagay ang mga baril ko at matamang tiningnan ang mga ito. Dumampot ako ng isa pang baril at mabilis na inilagay ito sa likura

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 48

    Bata pa lang ako ay alam ko na kung ano ang mga espesyal na kakayahan ko. I’m a hybrid, an offspring of a Lunar and Blood from Underworld. My mother is Esmeralda Lunar, the current leader of Lunar Organization. She’s fierce, talented and can use a special spell that makes her the best Lunar of her generation. Benjamin de Falco, a Ventrue, ruler of Blood Clan, is my father. My parents saved both Lunar Organization and Blood Clan, but in the end, they were both betrayed. Peace. That was all they wanted. They wanted to end the war between the Lunars and Blood. They wanted us to be civil with each other but… not everyone wanted that to happen. Napamulat ako ng mga mata ko noong makarinig ako ng ilang kaluskos sa paligid. Mabilis kong inilagay sa magkabilang tenga ang mga kamay at hindi binigyan pansin ang mga naririnig ngayon. Muli kong ipinikit ang mga mata at pinilit ang sariling matulog.

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 47

    Pilit akong gumalaw mula sa pagkakaupo upang pigilan si Mavireck. No! He can't kill Nay Celeste! Not on my fucking sight! Damn it! "Sige, ituloy mo ang binabalak mo at nang matapos na rin ang buhay mo," mapanganib na banta ni mommy at inilapat na ang dulo ng baril nito sa sintido ni Mavireck. "Let her go now, Mavireck. Hindi ko na uulitin pa ito. Bitawan mo na si Celeste,” dagdag pa ni mommy at humakbang ng isang beses palapit sa dalawa. “Don't test my patience, Mavireck. Alam mong kaya kong kalabitin ang gatilyong ito nang walang pagdadalawang-isip." Halakhak ni Mavireck ang namayani sa buong silid na kinaroroonan namin ngayon. Ilang saglit lang ay binitawan na nito si Nay Celeste at nagtaas ng dalawang kamay at humarap kay mommy. Agad namang hinila ni Zachary, na kanina pa sa likod ni mommy, si Nay Celeste at dinala sa likuran nito. Hindi ako kumibo sa kinauupuan at matamang tiningnan lamang ang dalawa. &

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 46

    Umayos ako nang pagkakatayo at matamang tinitigan si Mavireck sa harapan ko. Ramdam ko ang mas lalong pagtaas ng pressure sa loob ng silid na kinaroroonan namin. Sa kabilang bahagi ng silid, abala pa rin si Mavi at Johnson sa kanilang laban samantalang heto ako, pilit nag-iisip nang paraan kung paano matatalo si Mavireck. "Ice!" Napakurap ako noong marinig ang pagsigaw ni Mavi sa pangalan ko. Napamura na lamang ako at halos mapaatras noong mamataang nasa harapan ko na pala ang ama nito! Damn it! "You'll end up dying here, de Falcon. Ako ang kalaban mo kaya dapat ay nakatuon lang sa akin ang buong atensiyon mo," anito at mabilis na naman akong hinawakan sa may leeg ko. Damn! Pakiramdam ko ay namamaga na ito dahil sa pagsakal niya sa akin nang paulit-ulit! "Let her go!" rinig kong sigaw ni Mavi habang patuloy pa rin sa pakikipaglaban sa tauhan ng ama. Masama kong tiningna

  • The Cursed of Eternity   CHAPTER 45

    "Ice!"Natigil ako sa pagtakbo noong marating ko na ang silid kung saan ko nararamdaman ang malakas na presensiya ni Mavireck. Mabilis na nakalapit ang dalawa sa akin at tahimik na pinagmasdan na rin ang pinto na nasa harapan namin ngayon."This is not his office," ani Mavi at hinawakan ako sa braso ko. "Be careful, Ice. My father..." he sighed then let go of my arm. "He's cruel. Hindi kita pipigilan sa nais mong mangyari but please, be careful."Marahan akong napalunok at binalingan si Mavi sa tabi ko. Tinanguhan ko ito at muli kong hinarap ang pinto sa unahan ko at mabilis na binuksan ito. Agad kong itinaas at itinutok ang hawak kong baril noong mamataang prenteng nakaupo si Mavireck sa isang silya sa loob ng silid. Seryoso itong nakatingin sa akin at mayamaya lang ay tumayo na."Beatrice de Falcon," bigkas nito sa pangalan ko na siyang ikinataas ng mga balahibo ko. Damn! Naramdaman ko na ang ganit

DMCA.com Protection Status